Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Φίλιππος.

Ο Φίλιππος Β΄ (ισπ. Felipe II de España, 21 Μαΐου 1527 - 13 Σεπτεμβρίου 1598) από τον Οίκο των Αψβούργων ήταν κυβερνήτης της Ισπανικής Αυτοκρατορίας[1] (1556-1598), βασιλιάς της Πορτογαλίας (1581-1598, ως Φίλιππος Α΄), βασιλιάς της Νάπολης και της Σικελίας (αμφότερες από το 1554) και βασιλιάς της Αγγλίας και της Ιρλανδίας (ως συμβασιλέας κατά τη διάρκεια του γάμου του με τη Μαρία Α΄ της Αγγλίας από το 1554 έως το 1558). Ήταν γιος του Καρόλου Α΄ της Ισπανίας και της Ισαβέλλας της Πορτογαλίας. Υπήρξε επίσης δούκας του Μιλάνου.

Φίλιππος Β΄
Περίοδος16 Ιανουαρίου 1556 — 13 Σεπτεμβρίου 1598
ΠροκάτοχοςΚάρολος Α΄
ΔιάδοχοςΦίλιππος Γ' της Ισπανίας
Περίοδος17 Μαΐου 1581 - 13 Σεπτεμβρίου 1598
ΠροκάτοχοςΕρρίκος της Πορτογαλίας
ΔιάδοχοςΦίλιππος Γ' της Ισπανίας
Περίοδος25 Ιουλίου 1554 - 17 Νοεμβρίου 1558
ΠροκάτοχοςΜαρία Α΄ της Αγγλίας
ΔιάδοχοςΕλισάβετ Α΄ της Αγγλίας
Γέννηση21 Μαΐου 1527 (1527-05-21)
Βαγιαδολίδ, Ισπανία
Θάνατος13 Σεπτεμβρίου 1598 (71 ετών)
Εσκοριάλ, Ισπανία
Τόπος ταφήςΕσκοριάλ, Ισπανία
ΣύζυγοςΜαρία Μανουέλα της Πορτογαλίας
Μαρία Α΄ της Αγγλίας
Ελισάβετ των Βαλουά
Άννα της Αυστρίας
ΕπίγονοιΚάρολος των Αστουριών
Ισαβέλλα Κλάρα Ευγενία
Αικατερίνη Μικαέλα
Φίλιππος Γ' της Ισπανίας
ΟίκοςΟίκος των Αψβούργων
ΠατέραςΚάρολος Ε΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
ΜητέραΙσαβέλλα της Πορτογαλίας
ΘρησκείαΚαθολική Εκκλησία
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε στο Βαγιαδολίδ και ήταν ο μόνος νόμιμος απόγονος του Κάρολου Α΄ της Ισπανίας (Καρόλου Ε΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας).

Στους καιρούς του Φίλιππου η Ισπανία έφτασε στο αποκορύφωμα της ισχύος της, αλλά γνώρισε και τα όρια της. Ο Φίλιππος υπήρξε αδιάλλακτος προστάτης του Καθολικισμού. Στηριζόμενος από τους Άγγλους, στράφηκε στην αρχή κατά των Γάλλων, όπου κατά τον Ιταλικό πόλεμο του 1551–1559 κέρδισε τη μάχη του Αγίου Κουεντίνου (1558), πλην όμως ο θάνατος της συζύγου του Μαρίας Α΄ της Αγγλίας τον οδήγησε στη συνθήκη του Κατώ-Καμπρεζύ.

Το 1581, οι Ισπανικές Κάτω Χώρες έπαψαν να είναι υπό την κυριαρχία του και η Αγγλία τον εγκατέλειψε. Αφού κατόρθωσε σχεδόν την ανακατάληψη των επαναστατημένων Κάτω Χωρών, η λάθος τακτική του Φιλίππου οδήγησε στη μόνιμη απώλειά τους, ενώ συγχρόνως η Ισπανία εμπλεκόταν σε διαρκώς περιπλοκότερες συγκρούσεις. Έτσι, παρά τη διαρκώς αυξανόμενη ροή χρυσού και ασημιού από τα αμερικανικά ορυχεία, παρά τα μεγάλα κέρδη από το πορτογαλικό εμπόριο μπαχαρικών και την ενθουσιώδη υποστήριξη που συνάντησε η Αντιμεταρρύθμιση στα εδάφη των Αψβούργων, ο Φίλιππος δεν κατόρθωσε ούτε να καταπνίξει τον Προστεταντισμό ούτε να κερδίσει τους Ολλανδούς επαναστάτες. Στην αρχή της βασιλείας του, οι Ολλανδοί επαναστάτες ενδεχομένως να δέχονταν να συνθηκολογήσουν, εάν ο Φίλιππος σταματούσε να καταπιέζει τη θρησκεία τους, όμως η θρησκευτική του ευλάβεια και η αφοσίωση του στην αρχή «cuius regio, eius religio» (Όποιος βασιλεύει στη χώρα επιβάλλει και τη δική του θρησκεία) δεν του επέτρεψαν να κάνει κάτι τέτοιο. Ήταν ένας ένθερμος Ρωμαιοκαθολικός και εκδήλωνε τη χαρακτηριστική για τα δεδομένα του 16ου αιώνα αντιπάθεια για τη θρησκευτική ετεροδοξία.

Οι πόλεμοι του Φίλιππου εναντίον των αιρέσεων οδήγησαν στην καταπίεση όχι μόνο των προτεσταντών αλλά και των Μορίσκος (ισπ. Moriscos), γεγονός που οδήγησε σε μια σοβαρή τοπική εξέγερση το 1568. Οι ατελείωτοι αυτοί πόλεμοι προκάλεσαν σημαντικά προβλήματα στην αυτοκρατορία του, που έγιναν ιδιαίτερα εμφανή μετά το θάνατό του. Η εξαντλητική του εμμονή με τις λεπτομέρειες, η αδυναμία ιεράρχησης στόχων και η επιμονή του να παίρνει όλες τις αποφάσεις προσωπικά οδήγησαν στη δημιουργία μιας δαιδαλώδους γραφειοκρατίας. Παρ' όλ' αυτά, τόσο ισχυρό ήταν το σύστημα, που αυτός και ο πατέρας του είχαν εγκαθιδρύσει ώστε χρειάστηκε να διατηρηθεί μια ολόκληρη γενιά από το θάνατό του.

Παρά τα προβλήματα αυτά, η βασιλεία του δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως αποτυχία. Σταθεροποίησε τις ισπανικές αποικίες στην αμερικανική ήπειρο, αύξησε σημαντικά τις ποσότητες ασημιού που προέρχονταν από αυτές τις αποικίες και νίκησε το οθωμανικό ναυτικό στη περίφημη Ναυμαχία της Ναυπάκτου, μια ήττα από την οποία οι Οθωμανοί δε θα ανέκαμπταν ποτέ. Κατόρθωσε να ενώσει την Ισπανία και την Πορτογαλία υπό το στέμμα του και αντιμετώπισε επιτυχώς την κρίση που προέκυψε στην Αραγωνία. Επίσης, οι προσπάθειες του ήταν καθοριστικές στον περιορισμό της επέκτασης του Προτεσταντισμού στη Βόρεια Ευρώπη.

Ο Φίλιππος Β΄ ήταν ένας περίπλοκος άνθρωπος, ενώ οι εχθροί του τον παρουσίαζαν ως μονοδιάστατο στυγνό τύραννο. Άλλωστε, συχνά επενέβαινε προσωπικά προς όφελος των ταπεινότερων υπηκόων του. Ήταν ένας άνθρωπος του καθήκοντος με τα θετικά και αρνητικά που αυτό συνεπάγεται.

Πέθανε το 1598 και τον διαδέχτηκε ο γιος του Φίλιππος Γ΄ της Ισπανίας. Οι εχθροί του Φίλιππου Β΄, ειδικά οι διαμαρτυρόμενοι, παρουσίασαν τον λεγόμενο Μαύρο Θρύλο (ισπ. Leyenda Negra), σύμφωνα με τον οποίο ο Φίλιππος ήταν ένας αδίστακτος αιμοσταγής τύραννος και η αυτοκρατορία του ήταν θεμελιωμένη στην απληστία, την απογοήτευση και την καταστροφή.

Οικογένεια Επεξεργασία

Ο Φίλιππος Β΄ παντρεύτηκε 4 φορές:

1) Το 1543 νυμφεύτηκε τη Μαρία Μανουέλα των Καπετιδών-Αβίς, κόρη του Ιωάννη Γ΄ της Πορτογαλίας, και είχε τέκνα:

  • Κάρολος (1545 - 1568), Πρίγκιπας των Αστουριών (διάδοχος)· πνευματικά ασταθής.

Η Μαρία Μανουέλα απεβίωσε τέσσερις ημέρες μετά τη γέννα.

2) Το 1554 νυμφεύτηκε την Μαρία Α΄ της Αγγλίας. Δεν απέκτησαν παιδιά. Η Μαρία απεβίωσε το 1558.

3) Το 1559 παντρεύτηκε την Ελισάβετ των Βαλουά, κόρη του Ερρίκου Β΄ της Γαλλίας, και είχε τέκνα:

Η Ελισάβετ απεβίωσε μετά την αποβολή της κόρης της.

4) Το 1570 ο Φίλιππος Β΄ παντρεύτηκε την Άννα των Αψβούργων, κόρη του Μαξιμιλιανού Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Είχαν τέκνα:

  • Φερδινάνδος (1571 - 1578).
  • Κάρολος Λαυρέντιος (1573 - 1575).
  • Διέγος Φήλιξ 1575 - 1582
  • Φίλιππος Γ΄ (1578 - 1621), Βασιλιάς της Ισπανίας.
  • Μαρία (1580 - 1583).

Πρόγονοι Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Η Ισπανία ήταν μία σύνθετη μοναρχία και εκτός του ότι ήταν ο δεύτερος Φίλιππος που κυβέρνησε στην Καστίλη, ήταν ο πρώτος που κυβέρνησε στην Αραγωνία και ο τέταρτος που κυβέρνησε στη Ναβάρρα.

Πηγές Επεξεργασία

  • Νεότερο εγκυκλοπαιδικό λεξικό Ηλίου τ. 18ος σ. 230

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας
Γέννηση: 21 Μαΐου 1527 Θάνατος: 13 Σεπτεμβρίου 1598
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Κάρολος Ε΄/Α΄
Δούκας της Βραβάντης, του Λίμπουργκ, του Λοτιέ, του Λουξεμβούργου· μαρκήσιος του Ναμύρ· παλατινός κόμης της Βουργουνδίας· κόμης του Αρτουά, της Φλάνδρας, του Αινώ
             
15551598
Διάδοχος
Ισαβέλλα-Κλάρα-Ευγενία
κόμης του Σαρολαί
1558-1598
δούκας του Γκέλντερς· κόμης του Ζύτφεν, Ολλανδίας, Σηλανδίας
1556-1581
Διάδοχος
Ολλανδική Δημοκρατία
βασιλιάς της Νάπολης, της Σικελίας
   
1554-1598
Διάδοχος
Φίλιππος Γ΄
Αυτοκράτορας της Ισπανίας, βασιλιάς της Σαρδηνίας
 
15561598
Προκάτοχος
Ερρίκος
Βασιλιάς της Πορτογαλίας
 
25 Αυγούστου 1580 - 1598
αμφισβητήθηκε από τον Αντώνιο της Πορτογαλίας
Κενό
Τελευταίος που έφερε τον τίτλο ήταν
Φραγκίσκος Β΄
Δούκας του Μιλάνο
 
1540 - 1598
Προκάτοχος
Μαρία Α΄
Βασιλιάς της Αγγλίας και της Ιρλανδίας
 
1554 - 1558
με τη σύζυγό του Μαρία Α΄
Διάδοχος
Ελισάβετ Α΄
Προκάτοχος
Κάρολος Α΄
πρίγκιπας των Αστουριών
1528-1556
Διάδοχος
δον Κάρολος
πρίγκιπας της Χερόνα
1527-1556