Υπακοή (υμνογραφία)
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η υπακοή είναι στη Βυζαντινή μουσική ένα τροπάριο τού Όρθρου.
Παλαιότερα το έψαλλε πρώτα ο ψάλτης και μετά το επαναλάμβανε ο λαός, από όπου και το όνομά του. Ήταν το προοίμιο ενός Κοντακίου, που επαναλαμβανόταν στο τέλος του· αργότερα από το Κοντάκιο παραλείφθηκε το προοίμιο και οι οίκοι, έτσι έμεινε μόνο τού προοιμίου η επανάληψη (υπακοή).
Στην εποχή μας η υπακοή αναγινώσκεται (ουδέποτε ψάλλεται) και υπάρχει μετά τα Ευλογητάρια και πριν τα Αντίφωνα των αναβαθμών.
Πηγές Επεξεργασία
- Θεοχάρης Δετοράκης, Βυζαντινή Υμνογραφία (Πανεπιστημιακές παραδόσεις), Ηράκλειο 21997.