Φίλιππος Β΄ της Πομερανίας

Ο Φίλιππος Β΄, γερμαν. Philipp II (29 Ιουλίου 1573 - 3 Φεβρουαρίου 1618) από τον Οίκο των Γκρίφφινς ήταν δούκας της Πομερανίας-Στεττίν (1606-18).

Φίλιππος Β΄ της Πομερανίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Philipp II. von Pommern (Γερμανικά)
Γέννηση29  Ιουλίου 1573
Φράντσμπουρκ
Θάνατος3  Φεβρουαρίου 1618[1]
Στσέτσιν
Τόπος ταφήςΝαός του Αγίου Όθωνος στο Στεττίν
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[2]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Ρόστοκ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΣοφία του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ (από 1607)[3]
ΓονείςΜπόγκισλαβ ΙΓ΄ της Πομερανίας και Κλάρα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ
ΑδέλφιαΚλάρα Μαρία της Πομερανίας-Μπαρτ
Άννα της Πομερανίας
Ούλριχ της Πομερανίας
Γεώργιος Β΄ της Πομερανίας
Φραγκίσκος της Πομερανίας
Μπόγκισλαβ ΙΔ΄ της Πομερανίας
ΟικογένειαΟίκος της Πομερανίας
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ήταν ο πρωτότοκος γιος τού Μπόγκισλαβ ΙΓ΄ δούκα της Πομερανίας-Στεττίν και της Κλάρας των Γουέλφων, κόρης τού Φραγκίσκου δούκα τού Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ-Γκίφχορν.

Γεννήθηκε στο Νόιενκαμπ (νυν Φράντσμπουρκ) και μεγάλωσε στο μέγαρο τού πατέρα του στο Μπαρτ. Ο Μπόγκισλαβ ΙΓ΄ και τα τέσσερα αδέλφια του είχαν μοιράσει την Πομερανία το 1569 και ο Μπόγκισαβ ΙΓ΄ είχε λάβει το Μπάρτ και την κοσμική Κιστερκιανή μονή τού Νόιενκαμπ. Ως έφηβος ο Φίλιππος Β΄ έλαβε την εκπαίδευση ενός πρίγκιπα της ύστερης Αναγέννησης στη Γερμανία. Τα καλλιτεχνικά και επιστημονικά ενδιαφέροντά του ξεπέρασαν σύντομα το συνηθισμένο επίπεδο. Ήδη από τα 12 έτη του είχε συλλογή βιβλίων και πινάκων. Στα 17 του έκανε την πρώτη επιστημονική εργασία του. Στα 18 του έγραφε: "είναι ευχαρίστηση να συλλέγεις καλά, επιλεγμένα βιβλία, πορτραίτα από το χέρι μεγάλων διδασκάλων και αρχαία νομίσματα όλων των ειδών. Από αυτά μαθαίνω να βελτιώνω τον εαυτό μου και επίσης πώς να ωφελήσω γενικά την κοινωνία". Κατά τη συνήθεια της εποχής έκανε πολυάριθμες Μεγάλες Περιηγήσεις και επισκέφθηκε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες με τις Αυλές τους. Ήταν δύο έτη στην Ιταλία, όταν το 1598 τον ειδοποίησαν ότι η μητέρα του ήταν σοβαρά ασθενής· αυτή απεβίωσε το ίδιο έτος.

Το 1603 απεβίωσε ο θείος του Μπάρνιμ Ι΄ δούκας της Πομερανίας-Στεττίν και τον διαδέχθηκε ο Μπόγκισλαβ ΙΓ΄, ο οποίος ένοιωθε πολύ ηλικιωμένος (ήταν σχεδόν 60 ετών) και ανέθεσε τη διακυβέρνηση στον γιο του Φίλιππο Β΄. Όταν ο πατέρας του απεβίωσε το 1606 ο Φίλιππος Β΄ ανέλαβε δούκας τού Στεττίν. Έγινε προστάτης των Τεχνών το 1616· επίσης εξέδωσε αγροτικές ρυθμίσεις για τους δουλοπάροικους.

Είχε ροπή στη μελαγχολία από νωρίς, η οποία ενδυναμώθηκε από την ασθενή κράση του. Περίπου από το 1605 υπέφερε από ποδάγρα. Αυτό έκανε δύσκολη τη ζωή του και αποσυρόταν από τη δημόσια ζωή. Δεν μπόρεσε να πάει στον γάμο τού δευτερότοκου αδελφού του Φραγκίσκου το 1610 και στη στέψη τού Ματθία των Αψβούργων στη Συνέλευση (Dieta) στο Ρέγκενσμπουρκ το 1613. Το 1612 επισκέφθηκε λουτρά στο Λύνεμπουργκ, αλλά χωρίς ανακούφιση. Απεβίωσε το 1618 σε ηλικία 45 ετών, όπως και οι αδελφοί του. Ο τριτότοκος αδελφός του Μπόγκισλαβ ΙΔ΄ ήταν ο τελευταίος των Γκρίφφινς.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Νυμφεύθηκε τη Σοφία των Όλντενμπουρκ, κόρη τού Ιωάννη Β΄ δούκα τού Σ.Χ.Σόνντερμπουρκ. Δεν απέκτησε απογόνους, όπως δεν απέκτησαν και τα άλλα τέσσερα αδέλφια του, έτσι ο Οίκος τους εξέλιπε το 1637.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p592.htm#i5915. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 23  Μαΐου 2020.
  3. p592.htm#i5915. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  • Friedrich Ludwig v. Medem (ed.): Philipp Hainhofers Reise-Tagebuch, enthaltend Schilderungen aus Francken, Sachsen, der Mark Brandenburg und Pommern im Jahr 1617, in: Baltische Studien, vol. 2 issue 2, 1834, pp. I-XXXII and 1-180.
  • Theodor Pyl (1888), "Philipp II., Herzog von Pommern-Stettin", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (in German), 26, Leipzig: Duncker & Humblot, pp. 34–36
  • Oscar Doering: Des Augsburger Patriciers Philipp Hainhofer Beziehungen zum Herzog Philipp II. von Pommern-Stettin. Correspondenzen aus den Jahren 1610-1619 im Auszuge mitgetheilt und commentiert, in: Quellenschriften für Kunstgeschichte und Kunsttechnik des Mittelalters und der Neuzeit, vol. 6, Vienna, 1894.