Ο Φραγκίσκος Μπορρομίνι, ιταλ. Francesco Borromini, αρχικό όνομα Φραντσέσκο Καστέλλι (25 Σεπτεμβρίου 1599 - 2 Αυγούστου 1667) ήταν Ιταλός αρχιτέκτονας, που γεννήθηκε στο σημερινό Τιτσίνο. Μαζί με τους σύγχρονούς του Τζαν Λορέντσο Μπερνίνι και Πιέτρο ντα Κορτόνα ήταν μία ηγετική μορφή στην ανάδυση της Μπαρόκ αρχιτεκτονικής της Ρώμης.

Φραντσέσκο Μπορομίνι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Francesco Borromini (Ιταλικά)
Γέννηση25  Σεπτεμβρίου 1599[1][2][3]
Bissone[4]
Θάνατος3  Αυγούστου 1667[5][6][7]
Ρώμη[8]
Συνθήκες θανάτουαυτοκτονία
Τόπος ταφήςΒασιλική Αγίου Ιωάννη των Φλωρεντινών
Χώρα πολιτογράφησηςΕλβετία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[9]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας[10][6][7]
γλύπτης
μηχανικός
λιθοξόος[6]
σκιτσογράφος[11]
Αξιοσημείωτο έργοΣαν Κάρλο άλλε Κουάτρο Φοντάνε
Περίοδος ακμής1608[12] - 1667[12]
ΣυγγενείςΚάρλο Μαντέρνο (θείος)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΑνώτατο Τάγμα του Χριστού (26  Ιουλίου 1652)[13]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ήταν ενθουσιώδης οπαδός της αρχιτεκτονικής τού Μικελάντζελο και των αρχαίων ερειπίων. Ο Μπορρομίνι ανέπτυξε μία εφευρετική και ξεχωριστή, αν και κάπως προσωπική, αρχιτεκτονική· χρησιμοποιεί κλασικές αρχιτεκτονικές μορφές, γεωμετρικές αναλογίες και συμβολισμούς στα κτήριά του. Είχε γερή κατανόηση των δομών, που ίσως να έλλειπε από τον Μπερνίνι και τον Κορτόνα, οι οποίοι ήταν κυρίως γλύπτης ο πρώτος και ζωγράφος ο δεύτερος. Τα σχέδιά του από μαλακό μολύβι είναι ιδιαίτερα. Φαίνεται να ήταν αυτοδίδακτος και ως το τέλος του συγκέντρωσε μία μεγάλη βιβλιοθήκη.

Η σταδιοδρομία του περιοριζόταν από τον χαρακτήρα του: ο Μπερνίνι, για να επιτύχει σημαντικές αναθέσεις, υιοθετούσε τον μανδύα τού γοητευτικού αυλικού, αλλά ο Μπορρομίνι ήταν μελαγχολικός και αψύς, με αποτέλεσμα να αποσύρεται από ορισμένα έργα. Απεβίωσε αυτοκτονώντας.

Επειδή η εργασία του ήταν ιδιαίτερη, η επιρροή του δεν ήταν ευρέως διαδεδομένη. Είναι εμφανής στα έργα τού Κομίλλο-Γκουαρίνο Γουαρίνι και, συγχωνευμένη με αυτή των Μπερνίνι και ντα Κορτόνα, στην αρχιτεκτονική τού όψιμου Μπαρόκ στη Βόρεια Ευρώπη. Ο Φραντσέσκο Μιλίτσια και ο σερ Τζον Σόαν ήταν ιδιαίτερα επικριτικοί στο έργο του. Όμως από τα τέλη τού 19ου αι. το ενδιαφέρον για τα έργα του έχει αναβιώσει και η αρχιτεκτονική του εκτιμάται για την εφευρετικότητά της.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 123954573. Ανακτήθηκε στις 26  Ιουνίου 2020.
  2. 2,0 2,1 «Francesco Borromini». (Ολλανδικά) RKDartists. 10843.
  3. 3,0 3,1 «Francesco Borromini». (Αγγλικά) Borromini, Francesco. 17  Ιανουαρίου 2018.
  4. «Historische Lexikon der Schweiz» (Γερμανικά, Γαλλικά, Ιταλικά) Βέρνη. 1998. 009083. Ανακτήθηκε στις 26  Ιουνίου 2020.
  5. «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. francesco-borromini. Ανακτήθηκε στις 31  Αυγούστου 2016.
  6. 6,0 6,1 6,2 BeWeB. 726. Ανακτήθηκε στις 4  Αυγούστου 2020.
  7. 7,0 7,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/47859. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  8. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  9. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb123954573. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  10. Arkitekter verksamma i Sverige. 11  Ιουλίου 2014.
  11. BeWeB. 726. Ανακτήθηκε στις 13  Φεβρουαρίου 2021.
  12. 12,0 12,1 12,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/10843. Ανακτήθηκε στις 28  Οκτωβρίου 2022.
  13. «An Unknown Portrait of Borromini». (Αγγλικά) The Burlington Magazine. Ηνωμένο Βασίλειο. Δεκέμβριος 1967. Ανακτήθηκε στις 29  Μαρτίου 2021. σελ. 710.
  • Columbia University: Joseph Connors, Francesco Borromini: Opus Architectonicum, Milan, 1998: Introduction to Borromini's own description of the Casa dei Filippini

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία