Φρειδερίκος Γκύντερ του Σβάρτσμπουργκ
Ο Φρειδερίκος-Γκύντερ, γερμ.: Friedrich Günther, Prince of Schwarzburg (5 Μαρτίου 1901 - 9 Νοεμβρίου 1971) ήταν ο τελευταίος επικεφαλής του Οίκου του Σβάρτσμπουργκ και κληρονόμος των πρώην κυρίαρχων πριγκιπάτων του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ και του Σβάρτσμπουργκ-Ζόντερσχαουζεν.
| Φρειδερίκος Γκύντερ του Σβάρτσμπουργκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 5 Μαρτίου 1901[1] Großharthau |
| Θάνατος | 9 Νοεμβρίου 1971 Μόναχο |
| Τόπος ταφής | Munich Waldfriedhof |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | forester[2] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Σοφία της Σαξονίας-Βαϊμάρης-Άιζεναχ (Απριλίου 1938 – Νοέμβριος 1938)[3] |
| Γονείς | Ζίτσο του Σβάρτσμπουργκ[4] και Αλεξάνδρα του Άνχαλτ[4] |
| Αδέλφια | Μαρία Αντουανέτα του Σβάρτσμπουργκ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στο Γκόρσχαου στο βασίλειο της Σαξονίας, ως γιος του Ζίτσο πρίγκιπα του Λόιτενμπεργκ (1860-1926) και της συζύγου του, Αλεξάνδρας πριγκίπισσας του Άνχαλτ (1868-1958), κόρης του Φρειδερίκου Α΄ δούκα του Άνχαλτ. Στις 21 Απριλίου 1896 ο πατέρας του αναγνωρίστηκε ως ηγέτης του Οίκου ως Ζίτσο πρίγκιπας του Σβάρτσμπουργκ, έχοντας προηγουμένως στερηθεί τα δικαιώματα διαδοχής, λόγω τού μοργανατικού γάμου των γονιών του.[5] Το 1909 τα δύο πριγκιπάτα τού Σβάρτσμπουργκ ενώθηκαν σε μία προσωπική ένωση υπό τον πρίγκιπα Γκύντερ του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ. Αυτό ακολούθησε την εξάλειψη τού κύριου κλάδου τού Ζόντερσχαουζεν, οπότε ο Φρειδερίκος-Γκύντερ έγινε δεύτερος στη σειρά διαδοχής τού ενωμένου πια πριγκιπάτου, μετά τον Ζίτσο. Αλλά η Γερμανική Επανάσταση οδήγησε τον πρίγκιπα Γκύντερ να παραιτηθεί στις 22 Νοεμβρίου 1918, τερματίζοντας έτσι την εξουσία του Οίκου του Σβάρτσμπουργκ.
Μετά το τέλος τού πρίγκιπα Γκύντερ στις 16 Απριλίου 1925, ο Ζίτσo τον διαδέχθηκε, ως επικεφαλής του εκθρονισμένου πριγκιπικού Οίκου του Σβάρτσμπουργκ, μέχρι το τέλος του στις 24 Μαρτίου 1926, το οποίο άφησε τον γιο του Φρειδερίκο-Γκύντερ ως επικεφαλής του Οίκου και διεκδικητή του θρόνου του πριγκιπάτου του Σβάρτσμπουργκ.
Οικογένεια Επεξεργασία
Νεύτηκε στις 7 Απριλίου 1938 στο Χάινριχαου (σημερινό Χερνίκοφ της Κάτω Σιλεσίας, στη Σιλεσία) με τη Σοφία πριγκίπισσα της Σαξονίας-Βαϊμάρης-Άιζεναχ (1911-1988), τη μεγαλύτερη κόρη του Γουλιέλμου-Ερνέστου μεγάλου δούκα της Σαξονίας-Βαϊμάρης-Άιζεναχ. Ο γάμος αποδείχθηκε βραχυπρόθεσμος, και σε λιγότερο από ένα χρόνο αργότερα, στις 1 Νοεμβρίου 1938, χώρισαν, χωρίς να έχουν παιδιά.[6][7]
Το τέλος και η διαδοχή Επεξεργασία
Μετά το τέλος τού Φρειδερίκου-Γκύντερ το 1971 στο Μόναχο, η εξ αρρενογονίας γραμμή του Οίκου του Σβάρτσμπουργ εξέλειπε.
Ιστορικά τα πριγκιπάτα του Σβάρτσμπουργκ μπορούσαν να συνεχίσουν τη διαδοχή με ημι-σαλική πρωτοτοκία: σε περίπτωση εξαφάνισης όλων των αρρένων ηγετών (όπως συνέβη με το τέλος τού πρίγκιπα Φρειδερίκου-Γκύντερ) οι γυναίκες ήταν, πριν από την κατάργηση τού πριγκιπάτου τού Σβάρντσμπουργκ το 1918, επιλέξιμες να κληρονομήσουν τον θρόνο. Η πριγκίπισσα Μαρία0Αντουάνεττα του Σβάρτσμπουργκ (1898-1984), η μόνη αδελφή τού πρίγκιπα Φρειδερίκου-Γκύντερ, [5] από το γάμο της το 1925 με τον Φρειδερίκο-Μάγκνους πρίγκιπα τσου Ζολμς-Βίλντενφελς (1886-1945), ήταν η μητέρα τού Φρειδερίκου-Μάγκνου (γενν. 1927), τού 6ου κόμη τσου Ζολμς-Βίλντενφελς, που φέρει αυτό το όνομα και ηγείται τού πλάγιου κλάδου Βίλντενφελς τού Οίκου τού Ζολμς . [6] [6] Από τους δύο γιους τού τελευταίου, ούτε ο Μίχαελ (γενν. 1949), ούτε ο Κονσταντίν (γενν. 1950), ούτε ο μικρότερος αδελφός του, ο Αλβέρτος (γενν. 1929), έχουν παιδιά. [1]
Πρόγονοι Επεξεργασία
Αναφορές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11082.htm#i110812.
- ↑ (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 1081392479. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021.
- ↑ p11082.htm#i110812. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 5,0 5,1 House Laws of Schwarzburg
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Willis, Daniel A., The Descendants of King George I of Great Britain, Clearfield Company, 2002, p. 715. (ISBN 0-8063-5172-1)
- ↑ Marek, Miroslav. «Genealogy.eu». Genealogy.EU.[αυτοδημοσιευμένη πηγή]