Ο Χέρμαν Φριτς (Hermann Fritz, Χίνγκεν επί του Ρήνου, 3 Σεπτεμβρίου 1830 - 16 Αυγούστου 1893) ήταν Ελβετός-Γερμανός επιστήμονας που ασχολήθηκε με την μελέτη του Σέλαος.[2]

Χέρμαν Φριτς
Γέννηση3  Σεπτεμβρίου 1830[1]
Μπίγκεν αμ Ράιν
Θάνατος16  Αυγούστου 1893[1]
ΥπηκοότηταΓερμανία και Ελβετία
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ιδιότηταφυσικός

Σπούδασε στο Πολυτεχνείο του Ντάρμστατ και από το 1859 ήταν βοηθός διδάσκαλος στο τεχνικό σχέδιο στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης. Το 1872 έγινε τακτικός καθηγητής εκεί.

Εργάστηκε μαζί με Ρούντολφ Βολφ πάνω στο ζήτημα της φυσικής Ηλίου-Γης. Το 1862 απέδειξε ότι υπάρχει άμεση μεταξύ της συχνότητας του σέλαος και του αριθμού των ηλιακών κηλίδων. Επίσης, μελέτησε την γεωγραφική κατανομή του σέλαος στο βόρειο ημισφαίριο και εισήγαγε τον όρο Isochasmen (καμπύλες του σέλαος ίσης συχνότητας[3])

  • Verzeichnis beobachteter Polarlichter, zusammengestellt von Fritz. 1873
  • Das Polarlicht. 1881
  • Ausnutzung der Brennstoffe. 1876
  • Handbuch der landwirtschaftlichen Maschinen. 1880
  • Gegenseitige Beziehungen der physikalischen und chemischen Eigenschaften der chemischen Elemente und Verbindungen. 1892

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 www.deutsche-biographie.de/sfz17677.html. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. dgg-online.de: Zur Geschichte der Geophysik Αρχειοθετήθηκε 2011-06-13 στο Wayback Machine., 29. Februar 2008
  3. Meyers Konversationslexikon: Isochasmen

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία