Βικιπαίδεια

Χρήστης:Ssoppss/Ρέι Ιμς

 Αυτή η σελίδα είναι ένα «πρόχειρο χρήστη» του Ssoppss. Ένα «πρόχειρο χρήστη» είναι υποσελίδα της προσωπικής σελίδας του χρήστη στη Βικιπαίδεια. Εξυπηρετεί ως χώρος πειραματισμών και ανάπτυξης σελίδων και δεν είναι εγκυκλοπαιδικό λήμμα.
Επεξεργαστείτε ή δημιουργήστε το δικό σας πρόχειρο εδώ ή κάνετε δοκιμές στο κοινόχρηστο Πρόχειρο Βικιπαίδειας.


Ρέι Ιμς
Γενικές πληροφορίες
ΓέννησηΡέι-Μπερνίς Αλεξάνδρα Κάιζερ Ιμς
Θάνατος21 Αυγούστου 1988 (75 ετών)
ΨευδώνυμοΡέι Ρέι
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΑρχιτεκτόννισα, Σχεδιάστρια
Οικογένεια
ΣύζυγοςΤσαρλς Ιμς
δεδομένα

Η Ρέι-Μπερνίς Αλεξάνδρα Κάιζερ Ιμς ( γεν. Κάιζερ, 15 Δεκεμβρίου 1912 – 21 Αυγούστου 1988) ήταν Αμερικανίδα καλλιτέχνης και σχεδιάστρια που εργάστηκε σε διάφορα μέσα.

Σε δημιουργική συνεργασία με τον σύζυγό της Τσαρλς Ιμς και το Γραφείο Eames (Eames Office), ήταν υπεύθυνη για πρωτοποριακές συνεισφορές στους τομείς της αρχιτεκτονικής, της γραφιστικής, του σχεδιασμού υφασμάτων, του φιλμ και των επίπλων. [1] Το Γραφείο Eames είναι πιο διάσημο για τα έπιπλά του, τα οποία κατασκευάζονται ακόμα και σήμερα. Μαζί, οι Ιμς θεωρούνται μια από τις πιο σημαίνουσες δημιουργικές δυνάμεις του εικοστού αιώνα.

Κατά την διάρκεια της ζωής της, η Ρέι Κάιζερ Ιμς έλαβε πολύ λιγότερα εύσημα από αυτά που απέκτησε μετά τον θάνατο της στην λογοτεχνία της τέχνης και του σχεδιασμού, στις εκδηλώσεις μουσείων αλλά και σε ντοκιμαντέρ.

Βιογραφία Επεξεργασία

Πρώιμη ζωή Επεξεργασία

Η Ρέι Ιμς γεννήθηκε στο Σακραμέντο της Καλιφόρνια από τον Αλέξανδρο και την Έδνα Μπουρ Κάιζερ και είχε έναν μεγαλύτερο αδερφό που ονομαζόταν Μόρις. [2] Η Έδνα ήταν Επισκοπική και ο Αλέξανδρος ανατράφηκε ως Εβραίος αλλά δεν ασκήτευε. Με την σειρά τους η Ρέι και ο Μόρις ανατράφηκαν ως Επισκοπικοί όπως η μητέρα τους . [2] Η Ιμς ήταν γνωστή στην οικογένειά της ως Ray Ray. [3] Ο πατέρας της Ιμς διηύθυνε ένα θέατρο Βοντβίλ, το Empress Theatre (που τώρα ονομάζεται Crest Theatre ), στο Σακραμέντο μέχρι το 1920, όταν έγινε πωλητής ασφαλίσεων. Αργότερα είχε ένα γραφείο στο κέντρο της πόλης για να συντηρεί καλύτερα την οικογένειά του. [2] [4]

Η οικογένεια έζησε σε ένα διαμέρισμα για μεγάλο μέρος της πρώιμης παιδικής ηλικίας της Ρέι και έπειτα μετακόμισε σε ένα μπανγκαλόου έξω από την πόλη. Οι γονείς της τής έμαθαν να εκτιμά αντικείμενα που προκαλούν χαρά, κάτι που αργότερα οδήγησε σε εφευρέσεις στον σχεδιασμό επίπλων και στα παιχνίδια. Της ενστάλαξαν επίσης την αξία του να απολαμβάνει την φύση. [5]

Εργασία και Εκπαίδευση Επεξεργασία

Εκπαίδευση Επεξεργασία

Η Ρέι Ιμς αποφοίτησε από το γυμνάσιο του Σακραμέντο τον Φεβρουάριο του 1931. Ήταν μέλος του Art Club (ομάδα τέχνης), του Big Sister Club, και ήταν στην επιτροπή διακόσμησης για τον χορό των τελειόφοιτων. [6]

Το 1933, η Κάιζερ αποφοίτησε από το May Friend Bennett Women's College στο Μίλμπρουκ της Νέας Υόρκης (όπου δάσκαλός τέχνης ήταν ο Lu Duble ) και μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να σπουδάσει αφηρημένη εξπρεσιονιστική ζωγραφική με τον μέντορα του Duble, Hans Hofmann . [7]

Εργασία στη Νέα Υόρκη Επεξεργασία

Στη δεκαετία του 1930, η καλλιτεχνική καριέρα της Κάιζερ επικεντρώθηκε γύρω από τη ζωγραφική της. Το 1936, έγινε ιδρυτικό μέλος της ομάδας American Abstract Artists (ΑΑΑ) και παρουσίασε πίνακες στην πρώτη τους έκθεση το 1937 στο Μουσείο Riverside στο Μανχάταν. [8] Η ομάδα ΑΑΑ προώθησε την αφηρημένη τέχνη σε μια εποχή που οι μεγάλες γκαλερί αρνήθηκαν να την παρουσιάσουν.

Εκείνη την εποχή η Ρέι θεωρούνταν μια σημαντική φυσιογνωμία στην καλλιτεχνική σκηνή της Νέας Υόρκης. Ταυτόχρονα ήταν φίλη με τον Lee Krasner και τη Mercedes Matter, σημαντικές προσωπικότητες του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Η Κάιζερ άφησε έναν πίνακα στη μόνιμη συλλογή του Μουσείου Αμερικανικής Τέχνης Whitney . Ελάχιστα απομένουν από την τέχνη της από αυτή την περίοδο καθώς χάθηκε. [9]

Η Κάιζερ ζούσε μόνη της στη Νέα Υόρκη μέχρι που έφυγε από το στούντιο Χόφμαν για να επιστρέψει στο σπίτι της για να φροντίσει την άρρωστη μητέρα της. Η Έντνα πέθανε το 1940. [10]

Ακαδημία Cranbrook Επεξεργασία

Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1940, η Κάιζερ είχε την ιδέα να μετακομίσει και να χτίσει ένα σπίτι στην Καλιφόρνια. Ο αρχιτέκτονας φίλος της , Ben Baldwin, της συνέστησε να απολαμβάνει τις σπουδές της στην Ακαδημία Τέχνης Cranbrook στο Bloomfield Hills του Μίσιγκαν. Εκεί η Κάιζερ έμαθε μια ποικιλία τεχνών, προχωρώντας πέρα από τη ζωγραφική. [11]

Ζωή και δουλειά με τον Τζαρλς Ιμς Επεξεργασία

Ήταν στο Κράνμπρουκ όταν η Κάιζερ συνάντησε τον μελλοντικό σύζυγό της, Τσαρλς Έιμς, ο οποίος ήταν επικεφαλής του τμήματος βιομηχανικού σχεδιασμού εκεί. [12] Ο Τσαρλς ήταν παντρεμένος τότε, με ένα παιδί, αλλά σύντομα χώρισε από την πρώτη του σύζυγο. Μαζί παντρεύτηκαν το 1941 και η Ρέι άλλαξε το όνομά της από Κάιζερ σε Ιμς. [12]

Εγκαταστάθηκαν στο Λος Άντζελες, στην Καλιφόρνια και ξεκίνησαν μια άκρως επιτυχημένη και επαινετική καριέρα στο σχέδιο και την αρχιτεκτονική.

Το σπίτι των Ιμς Επεξεργασία

Ο Τσαρλς και η Ρέι κλήθηκαν να συμμετάσχουν στο Πρόγραμμα Case Study House, ένα πρόγραμμα στέγασης που είχε χρηματοδοτηθεί από το περιοδικό Arts & Architecture με την ελπίδα να παρουσιάσουν παραδείγματα μοντέρνων κατοικιών σε οικονομική τιμή που χρησιμοποιούσαν μεταπολεμικά και βιομηχανικά υλικά. Ο Τζον Εντένζα (John Entenza), ιδιοκτήτης και συντάκτης του περιοδικού Arts & Architecture, αναγνώρισε τη σημασία της σκέψης και των πρακτικών σχεδιασμού του Τσαρλς και της Ρέι - παράλληλα με το να γίνει στενός φίλος του ζευγαριού. Ο Charles και ο Eero Saarinen προσλήφθηκαν για να σχεδιάσουν το Case Study House νούμερο 8, το οποίο θα ήταν η κατοικία του Charles και του Ray, το 1945. Το σπίτι (μαζί με άλλα σπίτια Μελέτης Περίπτωσης) θα μοιραζόταν ένα οικόπεδο πέντε στρεμμάτων στη γειτονιά Pacific Palisades βόρεια της Σάντα Μόνικα, η οποία έβλεπε στον Ειρηνικό Ωκεανό. Λόγω της μεταπολεμικής διανομής υλικών, τα υλικά που παραγγέλθηκαν για το πρώτο σχέδιο του Eames House (που ονομάζεται "the Bridge House") παραγγέλθηκαν εκ των υστέρων. Ο Τσαρλς και ο Ρέι περνούσαν πολλές μέρες και νύχτες επί τόπου στο λιβάδι κάνοντας πικνίκ, ρίχνοντας βέλη και κοινωνικοποιώντας την οικογένεια, τους φίλους και τους συναδέλφους. Έμαθαν για την αγάπη τους για το άλσος με ευκαλύπτους, την έκταση της γης και την ανεμπόδιστη θέα στον ωκεανό. Πήραν την απόφαση να μην χτίσουν το Σπίτι της Γέφυρας και αντ' αυτού αναδιαμόρφωσαν τα υλικά για να δημιουργήσουν δύο ξεχωριστές κατασκευές φωλιασμένες στην πλαγιά του ακινήτου. Ο Eero Saarinen δεν είχε κανένα ρόλο σε αυτό το δεύτερο προσχέδιο του Eames House. ήταν μια πλήρης συνεργασία μεταξύ του Charles και του Ray. Τα υλικά τελικά παραδόθηκαν και το σπίτι ανεγέρθηκε από τον Φεβρουάριο έως τον Δεκέμβριο του 1949. Οι Eameses μετακόμισαν την παραμονή των Χριστουγέννων και έγινε η μοναδική τους κατοικία για το υπόλοιπο της ζωής τους. Παραμένει ένα ορόσημο της σύγχρονης αρχιτεκτονικής .

Το Γραφείο Eames Επεξεργασία

Τα σχέδια της Ρέι και του Τσαρλς ήταν στενά συνεργαζόμενα.

Γραφικό σχέδιο Επεξεργασία

Τα γραφικά και εμπορικά έργα τέχνης του Γραφείου Eames μπορούν να αποδοθούν σε μεγάλο βαθμό στην Ρέι. Ξεχωριστά από τον Τσαρλς και το Γραφείο Eames, σχεδίασε είκοσι επτά εξώφυλλα για το περιοδικό Arts & Architecture από το 1942 έως το 1948. Συνέβαλε επίσης στις διαφημίσεις επίπλων Eames για τον Herman Miller από το 1948. [13]

Η Ρέι Ιμς είχε μια αίσθηση της μορφής και του χρώματος και είναι κυρίως υπεύθυνη για το "look".Eames. Η αίσθηση της έκανε τη διαφορά μεταξύ του "καλού, πολύ καλού, και του "Eames". Η Ray Eames δεν έκανε σχέδια, αλλά τεκμηρίωσε και παρακολούθησε όλα τα έργα στο Eames Office . Τεκμηρίωσε και προστάτευσε την τεράστια συλλογή φωτογραφιών που συσσώρευσε το γραφείο με τα χρόνια. [6]

Σχέδιο υφασμάτων Επεξεργασία

Το 1947, η Ρέι δημιούργησε πολλά σχέδια υφασμάτων, δύο από τα οποία, το "Crosspatch" και το "Sea Things", παρήχθησαν από τη Schiffer Prints, μια εταιρεία που παρήγαγε επίσης υφάσματα από τον Salvador Dalí και τον Frank Lloyd Wright . [14] Δύο από τα κλωστοϋφαντουργικά της σχέδια διακρίθηκαν με βραβεία σε διαγωνισμό υφασμάτων που διοργάνωσε το MoMA .

Εργάστηκε σε γραφικά για διαφημίσεις, εξώφυλλα περιοδικών, αφίσες, χρονοδιαγράμματα, πίνακες παιχνιδιών, προσκλήσεις και επαγγελματικές κάρτες. Πρωτότυπα παραδείγματα υφασμάτων της βρίσκονται σε πολλές συλλογές μουσείων τέχνης. Τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα Ρέι Ιμς έχουν επανεκδοθεί από τη Maharam ως μέρος της συλλογής τους "Textiles of the Twentieth Century" (Υφάσματα του 20ού αιώνα).

Σχεδιασμός με την χρήση κόντρα πλακέ Επεξεργασία

Μεταξύ του 1943 και 1978, το Γραφείο Eames παρήγαγε πολλά σχέδια επίπλων που κατασκευάζονταν εμπορικά, πολλά από τα οποία κόντρα πλακέ. Το πρώτο από τα κομμάτια κόντρα πλακέ των Eameses ήταν ένας νάρθηκας κατασκευασμένος για το Ναυτικό των ΗΠΑ . [15] Η ιδέα προέκυψε όταν ένας από τους γιατρούς φίλους του Eameses τους είπε για τα προβλήματα που προκαλούνται από τους ανθυγιεινούς μεταλλικούς νάρθηκες. Οι μεταλλικοί νάρθηκες κατασκευάστηκαν μαζικά χρησιμοποιώντας απλά σχέδια διαμορφωμένα σε ένα επίπεδο και όχι ένα πιο εργονομικό σύνθετο καμπυλωτό σχέδιο που ταιριάζει καλύτερα στο ανθρώπινο σώμα. Το πρώιμο υπόβαθρο του Ray Eames στο σχέδιο μόδας αποδείχθηκε χρήσιμο για αυτό το έργο, καθώς ο νάρθηκας έμοιαζε με ένα μοτίβο ρούχων με ένα σύστημα βελών για το περίγραμμα του κόντρα πλακέ στο σχήμα του ποδιού ενός στρατιώτη. Το Ναυτικό ανέθεσε στους Eameses να παράγουν μαζικά 150.000 νάρθηκες. Η εταιρεία τους έγινε το Molded Plywood Products Division [16] της Evans Plywood. Τα κέρδη του νάρθηκα επέτρεψαν στον Charles και τον Ray να επεκτείνουν την παραγωγή τους και να πειραματιστούν με δημιουργίες επίπλων από κόντρα πλακέ.

 
Νάρθηκας ποδιών, σχεδιασμένος για το Πολεμικό Ναυτικό κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

Η χρήση λυγισμένου κόντρα πλακέ από τον νάρθηκα Eames ήταν μια σημαντική ανακάλυψη για το σχέδιο κατατεθέν τους. Θα χρησιμοποιούσαν το ίδιο λυγισμένο κόντρα πλακέ αργότερα στην Lounge Chair Wood (LCW) και στο Eames Lounge Chair . [17]

 
Καρέκλα σαλονιού από ξύλο (LCW)

Δημοφιλή έπιπλα Επεξεργασία

Η Ρέι και ο Τσαρλς Ιμς συνεργάστηκαν για να δημιουργήσουν τα πιο δημοφιλή τους έπιπλα:

Καρέκλα σαλονιού από ξύλο / LCW Επεξεργασία

Ο Τσαρλς Ιμς, η Ρέι Ιμς και ο Έερο Σάαρινεν (Eero Saarinen) εφάρμοσαν τις γνώσεις τους για το κόντρα πλακέ, γνώσεις που απέκτησαν από την κατασκευή των ναυτικών ναρθήκων, στην κατασκευή καρεκλών. Η καρέκλα που σχεδίασαν κέρδισε τον διαγωνισμό Organic Designs in Home Furnishings του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης και παραγωγή από τον Herman Miller ξεκίνησε το 1946 [18]

Το περιοδικό Time το χαρακτήρισε το καλύτερο σχέδιο του αιώνα στο τεύχος του στις 31 Δεκεμβρίου 1999. Η Time έγραψε ότι «οι Ιμς πήρε την τεχνολογία για να καλύψει μια ανάγκη εν καιρώ πολέμου (για νάρθηκες) και τη χρησιμοποίησε για να φτιάξει κάτι κομψό, ελαφρύ και άνετο. Έχει αντιγραφεί πολύ αλλά ποτέ δεν βελτιώθηκε.»

 
Πολυθρόνα σαλονιού Ιμς

Το 1956, οι Ιμς παρουσίασαν την πολυθρόνα τους. [19] Η πολυτελής καρέκλα συνδύαζε χυτό κόντρα πλακέ με αντικραδασμική προστασία. Παραμένουν στην παραγωγή, ως σύμβολο κατάστασης. [20] Ο Charles Eames περιέγραψε τον τρόπο που φοράει η ταπετσαρία του ως «σαν ένα καλά χρησιμοποιημένο γάντι του πρώτου βασικού».

 
Καρέκλα Eames Fiberglass Shell

Ταινίες Επεξεργασία

Αυτές οι ταινίες δημιουργήθηκαν από τον Τσαρλς και την Ρέι Ιμς για το Γραφείο Eames:

Αναγνώριση Επεξεργασία

Βραβεία Επεξεργασία

Χρυσό μετάλλιο 100ης επετείου (χειροτεχνία και αριστεία στο σχεδιασμό και την κατασκευή επίπλων): Αμερικανικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτόνων (AIA), με τον Τσαρλς Ιμς, 1957 [24]

Βραβείο Emmy (Graphics), "The Fabulous Fifties", με τον Τσαρλς Ιμς, 1960 [25]

Kaufmann International Design Award, με τον Τσαρλς Ιμς, 1961 [26]

Γυναίκες της Χρονιάς 1977: California Museum of Science & Industry Muses, Λος Άντζελες, 1977 [24]

Βραβείο 25 ετών: Αμερικανικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτόνων (AIA), με τον Τσαρλς Ιμς, 1978 [27]

Χρυσό Μετάλλιο: Βασιλικό Ινστιτούτο Βρετανών Αρχιτεκτόνων (RIBA), με τον Τσαρλς Ιμς, Λονδίνο, 1979 [28]

Χρυσό Μετάλλιο: Αμερικανικό Ινστιτούτο Γραφικών Καλλιτεχνών (AIGA), με τον Τσαρλς Ιμς, 1977 [29]

Γραμματόσημα Ταχυδρομικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ, Τσαρλς και Ρέι Ιμς, 2008 [30]

Φιλοσοφία Επεξεργασία

Οτιδήποτε μπορώ να κάνω, η Ρέι το κάνει καλύτερα. [31]

— Τσάρλς Ιμς

Ποτέ δεν εγκατέληψα την ζωγραφική, απλώς άλλαξα την παλέτα μου.[31]

— Ρέι Ιμς

{{Authority control}} [[Κατηγορία:Αρχιτέκτονες]] [[Κατηγορία:Σχεδιάστριες]] [[Κατηγορία:LCW]]

  1. ↑ "", Library of Congress, Exhibitions. «The Work of Charles and Ray Eames: A Legacy of Invention». Library of Congress. Library of Congress. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2015. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Pioneering Women of American Architecture». Pioneering Women of American Architecture (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2019. 
  3. ↑ January, 1· Slessor, 2015By Catherine. «Charles Eames (1907–1978) and Ray Eames (1912–1988)». Architectural Review (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2019. 
  4. ↑ «Designer Ray Eames in the spotlight». The Mercury News (στα Αγγλικά). 23 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2019. 
  5. ↑ Kirkham, Pat (1995). Charles and Ray Eames : designers of the twentieth century. Cambridge, Mass: MIT Press. σελ. 31. ISBN 9780262111997. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Neuhart, John (1989). Eames design - The work of the Office of Charles and Ray Eames. New York: Harry N. Abrams. σελίδες 10, 21. ISBN 0-8109-0879-4.  Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα <ref> • όνομα " :2 " ορίζεται πολλές φορές με διαφορετικό περιεχόμενο
  7. ↑ «Ray Kaiser Eames (December 15, 1912 - August 21, 1988)». Pioneering Woman of American Architecture. 
  8. ↑ «Ray Eames Online». www.artcyclopedia.com. 
  9. ↑ «Ray Kaiser Eames (December 15, 1912 - August 21, 1988)». Pioneering Woman of American Architecture. 
  10. ↑ «Ray Kaiser Eames (December 15, 1912 - August 21, 1988)». Pioneering Woman of American Architecture. 
  11. ↑ Women in Graphic Design 1890-1912. JOVIS. 2012. σελ. 437. ISBN 978-3-86859-153-8. 
  12. ↑ 12,0 12,1 Schuessler, Jennifer (15 Μαΐου 2020). «Ray Eames, Out of Her Husband's Shadow». The New York Times. 
  13. ↑ Women in Graphic Design. Jovis, Berlin. σελ. 437. ISBN 9783868591538. 
  14. ↑ «Textiles | Eames Office». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2015.  Eames textiles (accessed April 1, 2015)
  15. ↑ «"Charles and Ray Eames Design for the Wounded Body"». Boom: A Journal of California 2: 46–48. 2012. 
  16. ↑ Kirkham, Pat (1995). Charles and Ray Eames: Designers of the Twentieth Century. Cambridge, Massachusetts: MIT Press. σελίδες 213–214. ISBN 0262611392. 
  17. ↑ Meier, Allison (17 Οκτωβρίου 2016). «How a Leg Splint Shaped the Iconic Eames Chair». Hyperallergic. 
  18. ↑ Moreau, Dan (December 13, 2006). «Charles, Ray Eames Sat Up And Took Notice; Make Life Comfortable: The husband-wife team came through on designs to give furniture widespread appeal». Investor's Business Daily 13: A03. http://link.gale.com/apps/doc/A192653789/ITOF?u=euge94201&sid=ITOF&xid=c55cd388. 
  19. ↑ Pepis, Betty (March 14, 1956). «Eames Has A New Chair In 3 Sections; A Chair in Three Parts». The New York Times. https://www.nytimes.com/1956/03/14/archives/eames-has-a-new-chair-in-3-sections-a-chair-in-three-parts.html?searchResultPosition=4. 
  20. ↑ «Anatomy of a Classic: The Eames Lounge Chair». Valet Magazine. 20 Ιουνίου 2011. 
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 Kirkham, Pat (1998). «Humanizing Modernism: The Crafts, 'Functioning Decoration' and the Eameses». Journal of Design History 11: 15–29. https://www.jstor.org/stable/1316161. 
  22. ↑ Bishop, Ryan (October 13, 2020). «The Eames Office, the Cold War and the Avant-Garde: Making the Lab of Tomorrow». Theory, Culture, and Society 37. 
  23. ↑ Stewart, Doug (May 1999). «EAMES the best seat in the house». Smithsonian 30: 78. http://link.gale.com/apps/doc/A54285314/AONE?u=euge94201&sid=AONE&xid=cfbc7107. 
  24. ↑ 24,0 24,1 «Charles Eames and Ray Eames Papers: A Finding Aid to the Collection in the Library of Congress» (PDF). Library of Congress.  Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα <ref> • όνομα " :12 " ορίζεται πολλές φορές με διαφορετικό περιεχόμενο
  25. ↑ «Ray Eames». Beverly Willis Architecture Foundation. 
  26. ↑ «Kaufmann Industrial Design Award Records: An Inventory of the Collection at Syracuse University». Syracuse University Libraries. 
  27. ↑ «Twenty-five Year Award». Design Intelligence. 
  28. ↑ Harrouk, Christele (20 Μαΐου 2020). «RIBA Royal Gold Medal Acceptance Speech by Ray Eames Released for the First Time». ArchDaily. 
  29. ↑ Gaddy, James (14 Αυγούστου 2017). «Charles and Ray Eames». American Institute of Graphic Arts (AIGA). 
  30. ↑ «Stamp Announcement 08-25: Charles and Ray Eames». United States Postal Service. 22 Μαΐου 2008. 
  31. ↑ 31,0 31,1 Details, Beautiful. Eames. Ammo Books, LLC. ISBN 9781623260316. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χρήστης:Ssoppss/Ρέι_Ιμς&oldid=9874106"