Ωτερίβιο
| Περίοδος | Εποχή | Στάδιο | Μεγααιώνας (εκατ.χρόνια) | |
|---|---|---|---|---|
| Παλαιογενής | Παλαιόκαινος | Δάνιο | νεότεροι | |
| Κρητιδική | Ύστερη | Μααστρίχτιο | 66.0 | 72.1 |
| Καμπάνιο | 72.1 | 83.6 | ||
| Σαντώνιο | 83.6 | 86.3 | ||
| Κονιάσιο | 86.3 | 89.8 | ||
| Τουρώνιο | 89.8 | 93.9 | ||
| Κενομάνιο | 93.9 | 100.5 | ||
| Πρώιμη | Άλβιο | 100.5 | ~113.0 | |
| Άπτιο | ~113.0 | ~125.0 | ||
| Βαρρέμιο | ~125.0 | ~129.4 | ||
| Ωτερίβιο | ~129.4 | ~132.9 | ||
| Βαλανζίνιο | ~132.9 | ~139.8 | ||
| Βερριάσιο | ~139.8 | ~145.0 | ||
| Ιουράσια | Ύστερη | Τιθώνιο | παλαιότεροι | |
| Υποδιαίρεση της κρητιδικής περιόδου σύμφωνα με τον ICS (2017)[1]. | ||||
Ωτερίβιος ονομάζεται μία από τις έξι γεωλογικές βαθμίδες στις οποίες υποδιαιρείται η κατωτέρα κρητιδική σειρά στρωμάτων (Πρώιμη κρητιδική).
Περιλαμβάνει τη χρονική περίοδο 132,9 με 129,4 εκατομμύρια χρόνια πριν. Πριν από αυτήν είναι το Βαλανζίνιο και ακολουθεί το Βαρρέμιο[2].
Το Ωτερίβιο εισήχθη στην επιστημονική βιβλιογραφία από τον Ελβετό γεωλόγο Ευγένιο Ρενεβιέ (Eugène Renevier) το 1873. Ονομάστηκε από την ελβετική πόλη Ωτεριβίν (Hauterive) που βρίσκεται στην όχθη της λίμνης Νεσατέλ.
Η βάση του Ωτερίβιου προσδορίζεται ως η θέση στην στρωματογραφική στήλη όπου πρωτοεμφανίζεται οαμμωνίτης του γένους Acanthodiscus. Η κορυφή του Ωτερίβιου (και βάση του Βαρρέμιου) είναι η εμφάνιση αμμωνίτη του είδους Spitidiscus hugii.
Στη βιοστρωματογραφία αμμωνίτη της Τηθύος, το Ωτερίβιο περιέχει επτά βιοζώνες αμμωνίτη:
- ζώνη Pseudothurmannia ohmi
- ζώνη Balearites balearis
- ζώνη Plesiospitidiscus ligatus
- ζώνη Subsaynella sayni
- ζώνη Lyticoceras nodosoplicatus
- ζώνη Crioceratites loryi
- ζώνη Acanthodiscus radiatus
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Γεωλογία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Super User. «ICS - Chart/Time Scale». www.stratigraphy.org.
- ↑ See Gradstein et al. (2004) for a detailed geologic timescale
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Gradstein, F.M.; Ogg, J.G. & Smith, A.G.; (2004): A Geologic Time Scale 2004, Cambridge University Press.