1,2,3-προπανοτριαμίνη
Η 1,2,3-προπανοτριαμίνηείναι η τριαμίνη με σύντομο συντακτικό τύπο H2NCH2CH(NH2)CH2NH2. Συμπεριφέρεται ως ασθενής βάση, αφού είναι αμίνη.
| 1,2,3-προπανοτριαμίνη | |||
|---|---|---|---|
| Γενικά | |||
| Όνομα IUPAC | 1,2,3-προπανοτριαμίνη | ||
| Χημικά αναγνωριστικά | |||
| Χημικός τύπος | C3H11N3 | ||
| Μοριακή μάζα | 89,13954 amu[1] | ||
| Σύντομος συντακτικός τύπος |
H2NCH2CH(NH2)CH2NH2 | ||
| SMILES | C(C(CN)N)N[2] | ||
| InChI | InChI=1/C3H11N3/c4-1-3(6)2-5/h3H,1-2,4-6H2 | ||
| PubChem CID | 432418 | ||
| Ισομέρεια | |||
| Ισομερή θέσης | 36 | ||
| Φυσικές ιδιότητες | |||
| Χημικές ιδιότητες | |||
| Επικινδυνότητα | |||
| Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). | |||
Ιαομέρεια Επεξεργασία
Με βάση το χημικό της τύπο, C3H11N3, έχει τα ακόλουθα 36 ισομερή θέσης (όχι όλα σταθερά):
- 1,1,1-προπανοτριαμίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2C(NH2)3.
- 1,1,2-προπανοτριαμίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH(NH2)CH(NH2)2, σε δύο (2) οπτικά ισομερή.
- 1,1,3-προπανοτριαμίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο H2NCH2CH2CH(NH2)2.
- 1,2,2-προπανοτριαμίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3C(NH2)2CH2NH2.
- N-μεθυλο-1,1,2-αιθανοτριαμίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο H2NCH2CH(NH2)NHCH3, σε δύο (2) οπτικά ισομερή.
- N-μεθυλο-1,2,2-αιθανοτριαμίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο (H2N)2CHCH2NHCH3.
- N-αμινομεθυλο-1,1-αιθανοδιαμίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3C(NH2)NHCH2NH2.
- N-αμινομεθυλο-1,2-αιθανοδιαμίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο H2NCH2CΗNHCH2NH2, σε δύο (2) οπτικά ισομερή.
- N-αιθυλομεθανοτριαμίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2ΝCH(NH2)2.
- N-(μεθυλαμινο)μεθυλομεθανοδιαμίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3NHCH2NH2NH2.
- Διμεθυλο(μεθυλαμινο)μεθανοτριαμίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3NHC(NH2)N(CH3)2.
- Δι(μεθυλαμινο)μεθαναμίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3NHCH(NH2)NHCH3.
- Τρι(μεθυλαμινο)μεθάνιο, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3NHCH(NHCH3)NHCH3.
- (1-αμινοπροπυλ)υδραζίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2CH(NH2)NHNH2.
- (2-αμινοπροπυλ)υδραζίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2CH(NH2)NHNH2.
- (3-αμινοπροπυλ)υδραζίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH((NH2))CH2NHNH2, σε δύο (2) οπτικά ισομερή.
- 1-αμινισοπροπυλ)υδραζίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο (CH3)2C(NH2)NHNH2.
- 2-αμινισοπροπυλ)υδραζίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH(CH2NH2)NHNH2, σε δύο (2) οπτικά ισομερή.
- 1-(1΄-αμιναιθυλ)-1-μεθυλυδραζίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH(NH2)N(CH3)NH2, σε δύο (2) οπτικά ισομερή.
- 1-(2΄-αμιναιθυλ)-1-μεθυλυδραζίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο H2NCH2CH2N(CH3)NH2.
- 1-(1΄-αμιναιθυλ)-2-μεθυλυδραζίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH(NH2)NΗNHCH3, σε δύο (2) οπτικά ισομερή.
- 1-(2΄-αμιναιθυλ)-2-μεθυλυδραζίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο H2NCH2CH2NHNHCH3.
- 1-αιθυλο-1-αμινομεθυλυδραζίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2Ν(CH2NH2)NH2.
- 2-αιθυλο-1-αμινομεθυλυδραζίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2ΝHNHCH2NH2.
- 1-μεθυλαμιναιθυλυδραζίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3C(NHCH3)NHNH2.
- 2-μεθυλαμιναιθυλυδραζίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3NHCH2CH2NHNH2.
- Αιθυλαμινομεθυλυδραζίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2NHCH2NHNH2.
- 1,2-διμεθυλο-1-αμινομεθυλυδραζίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο H2NCH2N(CH3)NHCH3.
- 1,1-διμεθυλο-2-αμινομεθυλυδραζίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο H2NCH2NHN(CH3)2.
- 1-μεθυλο-1-μεθυλαμινομεθυλυδραζίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο H2NΝ(CH3)CH2NHCH3.
- 2-μεθυλο-1-μεθυλαμινομεθυλυδραζίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3NHΝHCH2NHCH3.
- Διμεθυλαμινομεθυλυδραζίνη, με σύντομο συντακτικό τύπο (CH3)2NCH2NHNH2.
- 1-προπυλοτριαζάνιο, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2CH2NHNHNH2.
- 1-ισοπροπυλοτριαζάνιο, με σύντομο συντακτικό τύπο (CH3)2CHNHNHNH2.
- 2-προπυλοτριαζάνιο, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2CH2N(NH2)2.
- 2-ισοπροπυλοτριαζάνιο, με σύντομο συντακτικό τύπο (CH3)2CHN(NH2)2.
Ονοματολογία Επεξεργασία
Η ονομασία «1,2,3-προπανοτριαμίνη» προέρχεται από την ονοματολογία κατά IUPAC. Συγκεκριμένα, το πρόθεμα «προπ-» δηλώνει την παρουσία τριών (3) ατόμων άνθρακα ανά μόριο της ένωσης, το ενδιάμεσο «-αν-» δείχνει την παρουσία μόνο απλών δεσμών μεταξύ ατόμων άνθρακα στο μόριο και η κατάληξη «-τριαμίνη» φανερώνει ότι περιέχει τρεις (3) αμινομάδες ως κύριες χαρακτηριστικές ομάδες. Οι αριθμοί θέσης «1,2,3-» δηλώνουν τις θέσεις των ατόμων άνθρακα με τα οποία ενώνονται οι αμινομάδες, ώστε να διαχωρίζονται ισομερή θέσης, που θα είχαν όμοια ονομασία.
Δομή Επεξεργασία
Η δομή της μπορεί να βρεθεί αν αντικατασταθεί ένα άτομο υδρογόνου από ένα μόριο αμμωνίας με προπύλιο.
| Δεσμοί[3] | ||||
| Δεσμός | τύπος δεσμού | ηλεκτρονική δομή | Μήκος δεσμού | Ιονισμός |
|---|---|---|---|---|
| C-H | σ | 2sp3-1s | 109 pm | 3% C- H+ |
| C-C | σ | 2sp3-2sp3 | 154 pm | |
| C-N | σ | 2sp3-2sp3 | 152 pm | 6% C+ Ν- |
| Ν-H | σ | 2sp3-1s | 101,7 pm | 17% N- H+ |
| Κατανομή φορτίων σε ουδέτερο μόριο | ||||
| N | -0,40 | |||
| C#1,#3 | 0,00 | |||
| C#2 | +0,03 | |||
| H(C-H) | +0,03 | |||
| H(NH2) | +0,17 | |||
Παραγωγή Επεξεργασία
Με γλυκερίνη και χλωριούχο αμμώνιο Επεξεργασία
Η 1,2,3-προπανοτριαμίνη μπορεί να παραχθεί με επίδραση χλωριούχου αμμωνίου (NH4Cl) σε γλυκερίνη με την παρουσία τριχλωριούχου σιδήρου ως καταλύτη[4]:
![{\displaystyle \mathrm {HOCH_{2}CH(OH)CH_{2}OH+3NH_{4}Cl{\xrightarrow[{-3H_{2}O}]{FeCl_{3}}}ClH_{3}NCH_{2}CH(NH_{3}Cl)CH_{2}NH_{3}Cl{\xrightarrow {+3NaOH}}H_{2}NCH_{2}CH(NH_{2})CH_{2}NH_{2}+3NaCl+3H_{2}O} }](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/bbbb2a493773ead96841ba9c2463815cb4ce43dc)
- Συμπαρασκευάζονται και άλλα παράγωγα.
Με χλωριούχο αμμώνιο και οξοπροπανοδιάλη Επεξεργασία
Mε επίδραση αμμωνίας σε οξοπροπανοδιάλη παράγεται αρχικά 1,2,3-προπανοτριιμίνη και στη συνέχεια υδρογόνωση της τελευταίας 1,2,3-προπανοτριαμίνη.[5]:
Με αμμωνία και προπυλαλογονίδιο Επεξεργασία
Με επίδραση αμμωνίας (NH3) σε 1,2,3-τριαλοπροπάνιο, μέθοδος Hofmann)[6]:
- Συμπαρασκευάζονται και άλλα παράγωγα.
Με αναγωγή αζωτούχων ενώσεων Επεξεργασία
1. Με αναγωγή 1,2,3-νιτροπροπανίου[7]:
2. Με αναγωγή 1,2,3-προποτρανιμίνης[8]:
Σημειώσεις και παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Διαδικτυακός τόπος PubChem
- ↑ Διαδικτυακός τόπος ChemSink
- ↑ Τα δεδομένα προέρχονται εν μέρει από το «Table of periodic properties of thw Ellements», Sagrent-Welch Scientidic Company και Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, Σελ. 34. Οι ηλεκτραρνητικότητες κατά Pauling, από τις οποίες υπολογίστηκε ο ιονισμός, προέρχονται από τους πίνακες δεδομένων των χημικών στοιχείων άνθρακας, υδρογόνο, οξυγόνο και άζωτο.
- ↑ Marvel, C. S.; Jenkins, R. L. (1941), «Methylamine Hydrochloride», Org. Synth., http://www.orgsyn.org/orgsyn/orgsyn/prepContent.asp?prep=cv1p0347; Coll. Vol. 1: 347
- ↑ Marvel, C. S.; Jenkins, R. L. (1941), «Methylamine Hydrochloride», Org. Synth., http://www.orgsyn.org/orgsyn/orgsyn/prepContent.asp?prep=cv1p0347; Coll. Vol. 1: 347
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.243, §10.2Α.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.243, §10.2B2α και σελ. 247, §10.6.4α.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.243, §10.2B2δ.
Πηγές Επεξεργασία
- SCHAUM'S OUTLINE SERIES, «ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ», Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
- «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982
- Αναστάσιου Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
- Καραγκιοζίδη Σ. Πολυχρόνη, «Ονοματολογία Οργανικών Ενώσεων στα Ελληνικά & Αγγλικά» Β΄ ΈκδοσηΘεσσαλονίκη 1991
- Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, «Γενική Οργανική Χημεία», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1985
- Δημητρίου Ν. Νικολαΐδη, «Ειδικά Μαθήματα Οργανικής Χημείας», ΑΠΘ, θεσσαλονίκη 1983
- Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, Αναστάσιου Βάρβογλη, Φαίδωνα Χατζημηχαλάκη, «Εργαστηριακός Οδηγός», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1986
- Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, Αναστάσιου Βάρβογλη, Δημητρίου Ν. Νικολαΐδη: «Χημεία Ετεροκυκλικών Ενώσεων», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1985