8η Συμφωνία (Μπετόβεν)
Η 8η Συμφωνία σε Φα μείζονα, Op. 93 (γερμανικά: Sinfonie Nr. 8 in F-Dur, op. 93) είναι μία συμφωνία, αποτελούμενη από τέσσερα μέρη, του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, γραμμένη το 1812. Ο Μπετόβεν αναφερόταν σε αυτήν ως «η μικρή μου Συμφωνία σε Φα μείζονα», ξεχωρίζοντας την από την 6η Συμφωνία, η οποία ήταν μεγάλη και γραμμένη σε Φα μείζονα.[1]
Η 8η Συμφωνία είναι μία ευχάριστη, αλλά όχι ελαφριά συμφωνία, και σε πολλά σημεία της εξαιρετικά ευδιάθετη, με πολλές τονισμένες νότες. Μερικά από τα περάσματα της σύνθεσης, ακούγονται από κάποιους, χιουμοριστικά. Όπως και σε άλλα έργα του Μπετόβεν, όπως οι Σονάτες για πιάνο Op. 27 (No. 13 - No. 14), το έργο αποκλίνει από την Κλασσική παράδοση, κάνοντας το τελευταίο μέρος, το βαρύτερο από όλα.
Σύνθεση και πρεμιέρα
ΕπεξεργασίαΤο έργο, ο Μπετόβεν, το ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1812, αμέσως μετά το τέλος της Έβδομης Συμφωνίας.[2] Εκείνη την περίοδο ο συνθέτης ήταν 41 ετών. Ο Άντονι Χόκπινς σημείωσε: «η ευχάριστη διάθεση του έργου αυτού, δε δείχνει με τίποτα την άσχημη ψυχολογική κατάσταση του Μπετόβεν».[3] Η Συμφωνία πήρε μόλις τέσσερις μήνες μέχρι να την ολοκληρώσει και, παραδόξως, το έργο δεν αφιερώθηκε σε κανέναν.[2]
Η πρώτη δημόσια εκτέλεση της Συμφωνίας έγινε στις 27 Φεβρουαρίου του 1814, σε ένα κονσέρτο στο Hofburg Palace, της Βιέννης, χώρος στον οποίον και η 7η Συμφωνία είχε πρωτοπαρουσιαστεί, δύο μήνες πριν.[4] Αν και η σταδιακή κώφωση του συνθέτη είχε φτάσει σε κακό επίπεδο, εκείνος διεύθυνε στην πρεμιέρα. Αναφέρεται ότι «η ορχήστρα αγνοούσε τις αδέξιες κινήσεις του, και ακολουθούσε τα πρώτα βιολιά».[5]
Όταν ο Καρλ Τζέρνυ ρώτησε τον δάσκαλό του, γιατί η 8η δεν έλαχε τόσης δημοτικότητας όσο η 7η, εκείνος απάντησε «απλά η 8η είναι τόσο πολύ καλύτερη».[6] Ένας κριτικός έγραψε: «τα χειροκροτήματα δεν συνοδεύθηκαν με τον ανάλογο ενθουσιασμό, όπως θα συνέβαινε σε ένα έργο που άρεσε καθολικά». Ο Μπετόβεν θύμωσε με αυτήν την κριτική.[7] Ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σω, με την ιδιότητα του ως μουσικός κριτικός, συμφώνησε με τη γνώμη του Μπετόβεν, λέγοντας ότι η 8η είναι καλύτερη από την 7η.[8]
Ενορχήστρωση
ΕπεξεργασίαΗ συμφωνία γράφτηκε για τα ακόλουθα όργανα:
|
Δομή
Επεξεργασία
Το έργο αποτελείται από τέσσερα μέρη:
- Allegro vivace e con brio - 3/4 (Φα μείζονα)
- Allegretto scherzando
- Tempo di menuetto 3/4 (Φα μείζονα)
- Allegro vivace
Μία τυπική εκτέλεση του έργου διαρκεί περίπου 26 λεπτά.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ http://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=5485221
- ↑ 2,0 2,1 Hopkins 1981, 221
- ↑ For details see Hopkins (1981, 221).
- ↑ Rodney Corkin (2010). «Symphony No.8 in F major, op.93». lvbeethoven.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ «Welcome to Carnegie Hall (program notes)». Carnegie Hall. 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ Steinberg, Michael. "The Symphony: a listeners guide". pp. 44-47. Oxford University Press, 1995.
- ↑ Solomon, Maynard. "Beethoven". p. 214. Schirmer Books, 1977
- ↑ Bernard Shaw, George. The Great Composers: Reviews and Bombardments. p. 107. California University Press, 1978.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- The score of the Eighth Symphony has been posted by the William and Gayle Cook Music Library at Indiana University.
- The Music Acoustics Group Αρχειοθετήθηκε 2017-10-13 στο Wayback Machine. at the Swedish Royal Institute of Technology (KTH) has studied the differences between musical rhythm as created by musicians vs. metronome rhythm; for discussion and audio demonstrations consult their page on Rules for Music Performance[νεκρός σύνδεσμος].
- Analysis of the Beethoven Symphony No. 8 Αρχειοθετήθηκε 2010-01-05 στο Wayback Machine. on the All About Ludwig van Beethoven Αρχειοθετήθηκε 2016-12-01 στο Wayback Machine. page.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη μουσική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |