A Saucerful of Secrets

A Saucerful of Secrets
Στούντιο άλμπουμ από Pink Floyd
Κυκλοφόρησε	29 Ιουνίου 1968 (Ευρώπη); 27 Ιουλίου 1968 (Αμερική)
Ηχογραφήθηκε	7-8 Αυγούστου 1967, 19 Οκτωβρίου 1967 και 18 Ιανουαρίου-3 Μαΐου 1968 στο Λονδίνο
Διάρκεια	39:25
Παραγωγός	Νόρμαν Σμιθ
Δισκογραφική	EMI/Columbia (Ευρώπη), Tower (Αμερική)
Δισκογραφικό χρονολόγιο; (Pink Floyd)

To A Saucerful of Secrets είναι το δεύτερο στούντιο άλμπουμ του βρετανικού ροκ συγκροτήματος Pink Floyd, το οποίο κυκλοφόρησε στις 29 Ιουνίου 1968 στην Ευρώπη μέσω της "ΕΜΙ|Columbia" και στις 27 Ιουλίου της ίδιας χρονιάς στις Ηνωμένες Πολιτείες μέσω της "Tower".
Αυτός ήταν ο τελευταίος δίσκος των Pink Floyd, στον οποίο συμμετείχε ο κιθαρίστας και τραγουδιστής Σιντ Μπάρετ.

Ιστορία του δίσκου Επεξεργασία

Το "A Saucerful of Secrets" ηχογραφήθηκε στα στούντιο της "ΕΜΙ" στο Λονδίνο με το "Set the Controls for the Heart of the Sun" και το ακυκλοφόρητο "Scream Thy Last Scream" να ηχογραφούνται τον Αύγουστο του 1967. Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, ηχογράφησαν τα "Vegetable Man" και "Jugband Blues" στα "De Lane Lea Studios". Στα τέλη Οκτωβρίου, οι Pink Floyd ηχογράφησαν το "Paint Box" και ξεκίνησαν τη βορειοαμερικανική τους περιοδεία.

Ο Γουώτερς σε συναυλία το 1970

Στα τέλη της χρονιάς, εντάχθηκε στο συγκρότημα ο κιθαρίστας Ντέιβιντ Γκίλμορ και στις αρχές της νέας χρονιάς ηχογράφησαν τα πλήκτρα για το "Set the Controls for the Heart of the Sun" και τα φωνητικά του Μέισον για το "Scream Thy Last Scream". Λίγο αργότερα, ο Μπάρετ αποχώρησε οριστικά από τους Pink Floyd.
Στα τέλη Ιανουαρίου, το συγκρότημα ηχογράφησε ένα κομμάτι με αρχικό τίτλο "The Most Boring Song I've Ever Heard Bar 2", όπως και τα "Let There Be More Light", "Corporal Clegg" και "See-Saw". Μέσα στον Φεβρουάριο ολοκλήρωσαν το "It Would Be So Nice" του Ρίτσαρντ Ράιτ και το "Julia Dream" του Γουώτερς.
Τον Απρίλιο του 1968, το συγκρότημα είχε αρκετά κομμάτια στα χέρια του για να γεμίσει έναν δίσκο, αλλά μετά από επιλογή που έκαναν αποφάσισαν ότι απέμεναν δώδεκα λεπτά για τα οποία πήραν μέρη από τα τραγούδια που έμειναν εκτός δίσκου και συνέθεσαν το ομώνυμο κομμάτι.
Το εξώφυλλο του δίσκου ήταν δημιουργία της "Hipgnosis" και το άλμπουμ κυκλοφόρησε στις 29 Ιουνίου 1968 ανεβαίνοντας στο Top-10 στη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία, αλλά χωρίς να καταφέρει να μπει στους καταλόγους του Billboard στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Για την προώθηση του άλμπουμ, οι Pink Floyd περιόδευσαν στη Βόρεια Αμερική από τις 8 Ιουλίου μέχρι τις 24 Αυγούστου 1968, συνεχίζοντας στη Μεγάλη Βρετανία και την Κεντρική Ευρώπη μέχρι τα τέλη της χρονιάς.

Ανάλυση τραγουδιών Επεξεργασία

Ο δίσκος ξεκινάει με το "Let There Be More Light", ένα κομμάτι το οποίο έγραψε ο Ρότζερ Γουώτερς και ο στίχος "For there revealed into glowing robes which Lucy into the sky" αποτελεί χιουμοριστική αναφορά στο "Lucy in the sky" των Beatles.
Ακολουθεί το "Remember a Day" το οποίο συνέθεσε ο Ρίτσαρντ Ράιτ και είναι το μοναδικό κομμάτι του άλμπουμ στο οποίο παίζει κιθάρα ο Σιντ Μπάρετ.
Τρίτο τραγούδι του δίσκου είναι το "Set the Controls for the Heart of the Sun" του οποίου οι στίχοι είναι εμπνευσμένοι από ένα κινέζικο βιβλίο ποίησης. Ο τίτλος του προέρχεται από το βιβλίο "Fireclown" του Μάικλ Μούρκοκ και αναφέρεται σε έναν κοσμοναύτη ο οποίος αυτοκτονεί οδηγώντας το διαστημόπλοιο του προς τον Ήλιο.
Το "Corporal Clegg" αναφέρεται σε έναν στρατιώτη ο οποίος έχασε το πόδι του σε μάχη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Στο συγκεκριμένο κομμάτι τραγούδησε και ο ντράμερ Νικ Μέισον, ενώ ο Γουώτερς έχει δηλώσει ότι οι στίχοι του κομματιού αποτελούν αναφορά στον πατέρα του και τη θυσία του στον πόλεμο.
Η δεύτερη πλευρά του δίσκου ανοίγει με το "A Saucerful of Secrets", ένα ποτ-πουρί αποτελούμενο από τέσσερα μέρη: Το "Something Else", το "Syncopated Pandemonium", το "Storm Signal" και το "Celestial Voices". Ο Γκίλμορ έχει δηλώσει ότι αυτό ήταν ένα από τα τραγούδια που καθόρισαν τη μελλοντική κατεύθυνση του συγκροτήματος, η οποία τους οδήγησε σε πιο progressive rock μονοπάτια κατά τη δεκαετία του '70.
Προτελευταίο τραγούδι του δίσκου είναι το "See-Saw", μία σύνθεση του Ρίτσαρντ Ράιτ με αρχικό τίτλο "The Most Boring Song I've Ever Heard...", του οποίου οι στίχοι αναφέρονται στη χαμένη παιδική αθωότητα.
Το άλμπουμ ολοκληρώνεται με το "Jugband Blues", το τελευταίο τραγούδι των Pink Floyd στο οποίο έπαιξε ο Σιντ Μπάρετ. Οι στίχοι του αποτελούν μία αυτοδιάγνωση του Μπάρετ για τις σχιζοφρενικές του τάσεις, ενώ στη μέση του τραγουδιού υπάρχει ένα μέρος από την μπάντα του Στρατού Σωτηρίας, από την οποία ο Μπάρετ ζήτησε να συμμετάσχει στο κομμάτι.