Delfino (υποβρύχιο, 1930)
Συντεταγμένες: 40°00′N 17°00′E / 40.000°N 17.000°E
To Delfino ήταν ένα από τα τέσσερα υποβρύχια κλάσης Squalo που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Είχε πολεμική δράση κατά τον Ισπανικό Εμφύλιο και στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σημαντική στιγμή στην πορεία του ήταν ο τορπιλισμός του ελληνικού καταδρομικού Έλλη στην Τήνο στις 15 Αυγούστου του 1940. Βυθίστηκε το 1943 έπειτα από σύγκρουση με άλλο ιταλικό πλοίο.
| Πληροφορίες | |
|---|---|
| Τύπος και κλάση | υποβρύχιο κλάσης Squalo |
| Ονομασίες | Ονομάστηκε «Δελφίνι» (delfino στα ιταλικά) |
| Ναυπηγείο | Cantieri Riuniti dell'Adriatico (CRDA), Μονφαλκόνε |
| Έναρξη ναυπήγησης | 27 Οκτωβρίου 1928 |
| Καθέλκυση | 27 Απριλίου 1930 |
| Ένταξη σε υπηρεσία | 19 Ιουνίου 1931 |
| Κατάληξη | Βυθίστηκε στις 23 Μαρτίου 1943 έπειτα από σύγκρουση με άλλο ιταλικό πλοίο. |
| Γενικά χαρακτηριστικά | |
| Εκτόπισμα | 920 t (905 LT) (στην επιφάνεια) 1125 t (1107 LT) (σε κατάδυση) |
| Μήκος | 69,8 m |
| Πλάτος | 7,21 m |
| Βύθισμα | 5,19 m |
| Πρόωση | Οι ντηζελοκινητήρες απέδιδαν έως και 3000 bhp. Οι ηλεκτροκινητήρες απέδιδαν έως και 1300 bhp. |
| Ταχύτητα | 15 kn (στην επιφάνεια) 8 kn (σε κατάδυση) |
| Αυτονομία | 5650 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn (στην επιφάνεια). 100 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 3 kn (σε βύθιση). |
| Μεγ. βάθος κατάδυσης | 90 m |
| Πλήρωμα | 53 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες |
| Οπλισμός | 8 τορπιλοσωλήνες των 533 mm 1 πυροβόλο των 102 mm 2 πολυβόλα των 13,2 mm |
Περιγραφή Επεξεργασία
Τα υποβρύχια της κλάσης Squalo ήταν επί της ουσίας πανομοιότυπα με τα σκάφη της κλάσης Bandiera. Είχαν εκτόπισμα 920 μετρικών τόνων (910 LT) στην επιφάνεια και 1125 μετρικών τόνων (1107 LT) σε κατάδυση. Το μήκος τους ήταν 69,8 m, το πλάτος τους 7,21 m και το βύθισμά τους 5,19 m.[1] Μπορούσαν να επιχειρούν σε βάθος έως 90 m[2] και το πλήρωμά τους αποτελούνταν από 53 αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και ναύτες.[1]
Στην επιφάνεια προωθούνταν από δύο ντηζελοκινητήρες μέγιστης ισχύος 1500 bhp ενώ όταν ήταν σε κατάδυση το έργο αυτό αναλάμβαναν δύο ηλεκτροκινητήρες των 650 bhp. Η μέγιστη ταχύτητα πλεύσης ανέρχονταν σε 15 kn στην επιφάνεια και σε 8 kn σε κατάδυση. Αντίστοιχα η ακτίνα δράσης τους στην επιφάνεια έφθανε τα 5650 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn και τα 100 ναυτικά μίλια με ταχύτητα 3 kn σε κατάδυση.[2]
Διέθεταν οκτώ τορπιλοσωλήνες των 533 mm, τέσσερις στην πλώρη και ακόμη τέσσερις στην πρύμνη, ενώ μπορούσαν να μεταφέρουν έως και δώδεκα τορπίλες. Υπήρχε επίσης ένα πυροβόλο των 102 mm, με το οποίο μπορούσαν να πλήξουν στόχους στην επιφάνεια, καθώς και δύο πολυβόλα των 13,2 mm για αντιαεροπορική προστασία.[1]
Επιχειρησιακή ιστορία Επεξεργασία
| Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Η ναυπήγηση του Delfino ξεκίνησε στις 27 Οκτωβρίου 1928 στις εγκαταστάσεις της Cantieri Riuniti dell'Adriatico (CRDA) στο Μονφαλκόνε (Monfalcone). Καθελκύστηκε στις 27 Απριλίου 1930 και ολοκληρώθηκε στις 19 Ιουνίου του επόμενου έτους.[3]
Παραπομπές Επεξεργασία
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Bagnasco, Erminio (1977). Submarines of World War Two. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 0-87021-962-6.
- Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8.
- Chesneau, Roger, επιμ. (1980). Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. Greenwich, UK: Conway Maritime Press. ISBN 0-85177-146-7.
- Fraccaroli, Aldo (1968). Italian Warships of World War II. Shepperton, UK: Ian Allan. ISBN 0-7110-0002-6.
- Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2.