Βικιπαίδεια

Funny Face

Το Funny Face [11] [12] [13] [14] (εναλλακτικός τίτλος: Έξυπνο μουτράκι) [15] είναι μια αμερικανική μουσική ρομαντική κωμωδία του 1957 σε σκηνοθεσία Στάνλεϊ Ντόνεν και σενάριο Λέονταρντ Γκέρσε, που περιέχει τραγούδια των Τζορτζ και Άιρα Γκέρσουιν. Αν και έχει τον ίδιο τίτλο με το μιούζικαλ που ανέβηκε στο Μπρόντγουεϊ το 1927, το Funny Face των αδερφών Γκέρσουιν, και με τον ίδιο σταρ (Φρεντ Αστέρ), η πλοκή είναι τελείως διαφορετική και περιέχει μόνο τέσσερα τραγούδια του θεατρικού μιούζικαλ. Μαζί με τον Αστέρ, στην ταινία πρωταγωνιστούν η Όντρεϊ Χέπμπορν και η Κέι Τόμσον.

Funny Face
ΣκηνοθεσίαΣτάνλεϊ Ντόνεν[1][2][3]
ΠαραγωγήΡότζερ Έντενς
ΣενάριοLeonard Gershe
ΠρωταγωνιστέςΌντρεϊ Χέπμπορν[2][3][4], Φρεντ Αστέρ[3][4][5], Κέι Τόμσον[3][4][5], Michel Auclair[4][5][6], Ρόμπερτ Φλέμινγκ[5][6], Dovima[5], Ρούτα Λι[5][7], Alex Gerry[5][7], Ζαν ντελ Βαλ[5], Πωλ Μπισκιγκλιά[5], Σούζι Πάρκερ[5][6], Βιρτζίνια Γκίμπσον[5], Μπες Φλάουερς[8], Χάρολντ Μίλερ[8], Jack Chefe[8], Φράνκλιν Φάρναμ[8] και Κάρολ Ίστμαν[8]
ΜουσικήΆντολφ Ντοτς
ΦωτογραφίαΡέι Τζουν
ΜοντάζΦρανκ Μπραχτ
Εταιρεία παραγωγήςParamount Pictures
ΔιανομήParamount Pictures και Netflix
Πρώτη προβολή1957 και 13  Φεβρουαρίου 1957 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και Καναδάς)[9][10]
Διάρκεια103 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά και Γαλλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Πλοκή Επεξεργασία

Η Μάγκι Πρέσκοτ, εκδότρια περιοδικών μόδας και συντάκτρια του περιοδικού Quality, αναζητά την επόμενη μεγάλη τάση της μόδας. Θέλει μια νέα εμφάνιση που θα είναι και «όμορφη» και «διανοουμενίστικη». Μαζί με τον κορυφαίο φωτογράφο μόδας Ντικ Έιβερι θέλουν μοντέλα που να μπορούν «να σκέφτονται όσο καλά φαίνονται». Οι δυο τους σκέφτονται και καταλήγουν στην ιδέα να χρησιμοποιήσουν ένα βιβλιοπωλείο στο Γκρίνουιτς Βίλατζ ως φόντο.

Βρίσκουν αυτό που θέλουν στο Embryo Concepts, το οποίο διευθύνει η ντροπαλή βοηθός και ερασιτέχνης φιλόσοφος Τζο Στόκτον. Η Τζο πιστεύει ότι η βιομηχανία της μόδας και το μόντελινγκ είναι ανοησία. Η Μάγκι αποφασίζει να χρησιμοποιήσει την Τζο, αλλά μετά την πρώτη φωτογράφιση την κλειδώνει έξω για να μη διακόψει την κατάληψη του καταστήματος από τη Μάγκι. Το συνεργείο φεύγει από το κατάστημα σαστισμένο. Ο Ντικ μένει πίσω για να βοηθήσει στο καθάρισμα, ζητά συγγνώμη από την Τζο και μετά τη φιλάει παρορμητικά. Η Τζο τον διώχνει, αλλά το τραγούδι της "How Long Has This Been Going On?" δείχνει ότι κάτι νιώθει για αυτόν.

Αυτό που θέλει πάνω απ' όλα η Τζο είναι να πάει στο Παρίσι και να παρακολουθήσει τις διαλέξεις φιλοσοφίας του διάσημου καθηγητή Εμίλ Φλοστρ για την ενσυναίσθηση. Όταν ο Ντικ μπαίνει στον σκοτεινό θάλαμο, βλέπει στο πρόσωπο της Τζο κάτι νέο και φρέσκο και το θεωρεί τέλειο για την καμπάνια, στην οποία θα δώσει «χαρακτήρα», «πνεύμα» και «ευφυΐα». Στέλνει να βρουν τη Τζο, με την πρόφαση ότι θέλουν να παραγγείλουν βιβλία από το κατάστημά της. Μόλις εκείνη φτάσει, προσπαθούν να της κόψουν τα μαλλιά. Εξοργισμένη, ξεφεύγει και κρύβεται στον σκοτεινό θάλαμο όπου εργάζεται ο Ντικ. Όταν ο Ντικ αναφέρει το Παρίσι, η Τζο ενδιαφέρεται για την ευκαιρία να δει τον καθηγητή Φλοστρ και τελικά πείθεται να γίνει μοντέλο για το περιοδικό. Ο Ντικ τραγουδάει το "Funny Face".

Σύντομα, η Μάγκι, ο Ντικ και η Τζο πηγαίνουν στο Παρίσι για να προετοιμαστούν για μια μεγάλη επίδειξη μόδας, τραβώντας φωτογραφίες σε διάσημα αξιοθέατα της πόλης. Κατά τη διάρκεια των διαφόρων γυρισμάτων, η Τζο και ο Ντικ ερωτεύονται. Ένα βράδυ, ενώ η Τζο ετοιμάζεται για ένα γκαλά, μαθαίνει ότι ο Φλοστρ δίνει μια διάλεξη σε ένα κοντινό καφέ, την οποία πηγαίνει να παρακολουθήσει. Τελικά, ο Ντικ τη φέρνει πίσω και τσακώνονται στα εγκαίνια του γκαλά, με αποτέλεσμα η Τζο να γίνει ρεζίλι και η Μέγκι να εξοργιστεί.

Η Τζο πηγαίνει στο σπίτι του Φλοστρ για να του μιλήσει. Η Μάγκι και ο Ντικ καταφέρνουν να μπουν στο σουαρέ που γίνεται εκεί. Αφού ερμηνεύσουν ένα αυτοσχέδιο τραγούδι και χορέψουν για τους μαθητές του Φλοστρ, έρχονται αντιμέτωποι με την Τζο και τον Φλοστρ. Ο Ντικ κάνει τον Φλοστρ να πέσει και να χτυπήσει. Η Τζο τους διώχνει, αλλά όταν έρχεται ο Φλοστρ, προσπαθεί να την αποπλανήσει. Σοκαρισμένη από τη συμπεριφορά του «είδωλου» της, του σπάει ένα βάζο στο κεφάλι και φεύγει τρέχοντας, για να επιστρέψει ακριβώς στην ώρα της και να λάβει μέρος στην επίδειξη μόδας. Κατά τη διάρκεια της επίδειξης, η Μάγκι προσπαθεί να επικοινωνήσει με τον Ντικ, ο οποίος σχεδιάζει να φύγει από το Παρίσι. Πριν από το φινάλε της με το νυφικό, η Τζο κοιτάζει έξω από το παράθυρο και βλέπει το αεροπλάνο με το οποίο υποτίθεται ότι φεύγει ο Ντικ. Πιστεύοντας ότι αρνήθηκε να επιστρέψει κοντά της, βγαίνει από την πασαρέλα δακρυσμένη στο τέλος της επίδειξης.

Εντωμεταξύ, ο Ντικ είναι ακόμα στο αεροδρόμιο. Συναντά τον Φλοστρ και μαθαίνει πώς η Τζο του επιτέθηκε. Συνειδητοποιώντας τα αισθήματα της Τζο, ο Ντικ επιστρέφει στην επίδειξη μόδας, αλλά η Τζο δεν είναι πουθενά. Τελικά, αφού εφάρμοσε τις ιδέες της ενσυναίσθησης κατ' εντολή της Μάγκι, ο Ντικ μαντεύει ότι η Τζο θα επέστρεφε στην εκκλησία όπου την είχε φωτογραφίσει με νυφικό και μοιράστηκαν την πρώτη τους ρομαντική στιγμή. Φτάνοντας εκεί, τη βρίσκει με το νυφικό. Συμμετέχουν στο ντουέτο "S Wonderful" και αγκαλιάζονται.

Διανομή Επεξεργασία

  • Όντρεϊ Χέπμπορν ως Τζο Στόκτον
  • Φρεντ Αστέρ ως Ντικ Έιβερι
  • Κέι Τόμσον ως Μάγκι Πρέσκοτ
  • Μισέλ Οκλέρ ως καθηγητής Εμίλ Φλοστρ
  • Ρόμπερτ Φλέμινγκ ως Πολ Ντιβάλ
  • Ζαν Ντελ Βαλ ως κομμωτής
  • Βιρτζίνια Γκίμπσον ως Μπαμπς
  • Σου Ίνγκλαντ ως Λόρα

Μουσικά νούμερα Επεξεργασία

  • "Think Pink!"
  • "How Long Has This Been Going On?" - αρχικά συντέθηκε για το μιούζικαλ Funny Face, αλλά δεν χρησιμοποιήθηκε
  • "How Long Has This Been Going On? (Reprise)"
  • "Funny Face" - από το Funny Face (μιούζικαλ του 1927)
  • "Bonjour, Paris!"
  • "Basal Metabolism"
  • "Let's Kiss and Make Up" - από το Funny Face
  • "He Loves and She Loves" - από το Funny Face
  • "Bonjour, Paris! (Reprise)"
  • "On How to Be Lovely"
  • "Clap Yo' Hands" - από το Oh, Kay!
  • "'S Wonderful" - από το Funny Face

Παραγωγή Επεξεργασία

 
Ρούχα που φορούσε η Χέπμπορν στο Funny Face

Η πλοκή της κινηματογραφικής εκδοχής είναι πολύ διαφορετική από αυτή του μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ, και έχουν απομείνει μόνο τέσσερα από τα τραγούδια. Ο Φρεντ Αστέρ πρωταγωνιστούσε και στη θεατρική εκδοχή μαζί με την αδερφή του, Αντέλ Αστέρ. Η πλοκή της ταινίας είναι προσαρμογή ενός άλλος μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ, του Wedding Bells, του Λέοναρντ Γκέρσι. Ο αρχικός τίτλος της ταινίας ήταν Wedding Day (Ελληνικά: Ημέρα γάμου). 

Η Όντρεϊ Χέπμπορν τραγουδά η ίδια τα τραγούδια σε αυτό το μιούζικαλ, που είναι το πρώτο της. Ερμηνεύει σόλο το "How Long Has This Been Going On?", ντουέτο με τον Αστέρ το "'S Wonderful", ντουέτο με την Κέι Τόμσον το "On How to Be Lovely" και μαζί με πολλούς άλλους το "Bonjour, Paris!".

Όπως συνέβαινε με πολλούς από τους συμπρωταγωνιστές της, ο Αστέρ ήταν πολύ μεγαλύτερος από τη Χέπμπορν. Στα 58 του, τρεις δεκαετίες μεγαλύτερος από τη Χέπμπορν, πλησίαζε στο τέλος της καριέρας του στον μουσικό κινηματογράφο, όταν γύρισε αυτό, το δεύτερο από τα τρία μιούζικαλ με γαλλική θεματολογία που έκανε τη δεκαετία του 1950. Σύμφωνα με την Χέπμπορν, η ίδια επέμεινε στον Αστέρ ως προϋπόθεση για τη συμμετοχή της. Η Τόμσον, η οποία συνήθως εργαζόταν στα παρασκήνια ως μουσική σκηνοθέτης ταινιών, κάνει μια σπάνια εμφάνιση μπροστά από την κάμερα ως Μάγκι Πρέσκοτ, συντάκτρια περιοδικού μόδας.

Ο χαρακτήρας του Αστέρ βασίστηκε χαλαρά στην καριέρα του Ρίτσαρντ Άβεντον, [16] [17] [18] [19] ο οποίος παρείχε μια σειρά από φωτογραφίες που προβλήθηκαν στην ταινία, συμπεριλαμβανομένων αυτών στους τίτλους έναρξης. Πιθανώς η πιο διάσημη εικόνα από την ταινία είναι το σκόπιμα υπερεκτεθειμένο κοντινό πλάνο στο πρόσωπο της Χέπμπορν στο οποίο είναι ορατά μόνο τα χαρακτηριστικά του προσώπου της - τα μάτια, τα φρύδια, η μύτη και το στόμα της. Αυτή η εικόνα εμφανίζεται σύντομα σε ασπρόμαυρο στους τίτλους αρχής και είναι σχεδιασμένη από την Avedon.

Κυκλοφορία Επεξεργασία

Εισπράξεις Επεξεργασία

Στην αρχική κυκλοφορία, το Funny Face ήταν εισπρακτική απογοήτευση και δεν κατάφερε να βγάλει τα χρήματά του. Ωστόσο, το 1964, όταν κυκλοφόρησε το Ωραία μου κυρία (επίσης με πρωταγωνίστρια τη Όντρεϊ Χέπμπορν) με εξαιρετικές κριτικές και τεράστιες εισπράξεις, η Paramount Pictures επανακυκλοφόρησε το Funny Face στις αίθουσες. Ως αποτέλεσμα, η ταινία συγκέντρωσε πολύ κόσμο και τελικά απέφερε κέρδη. 

Κριτικές Επεξεργασία

Η ταινία έτυχε καλής αποδοχής στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η εφημερίδα New York Times, για παράδειγμα, την επαίνεσε ως «πολύχρωμη και αστραφτερή» και «εξαιρετικά κομψή». [20] Ο κριτικός των Times, ωστόσο, δεν εντυπωσιάστηκε όταν η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Odeon του Λονδίνου στις 25 Απριλίου 1957: «...ένα δυσάρεστο έργο, ψευτοσοφιστικέ, ακριβό και θρασύτατο στην προσέγγιση, χυδαίο στη γεύση [...] Αυτό, στην πραγματικότητα, είναι το αμερικάνικο «μιούζικαλ» στη χειρότερη εκδοχή του. Ούτε η παρουσία του κ. Φρεντ Αστέρ, ο οποίος ήταν στην αρχική θεατρική παραγωγή, δεν μπορεί να σώσει την κατάσταση». [21]

Στον ιστότοπο συγκέντρωσης κριτικών Rotten Tomatoes, η ταινία έχει βαθμολογία 88%, βασισμένη σε 40 κριτικές, με μέση βαθμολογία 7,8/10. [22]

Άλλα μέσα Επεξεργασία

Μέχρι σήμερα, το Funny Face έχει κυκλοφορήσει σε ντιβιντί στη Βόρεια Αμερική σε τρεις εκδόσεις από την Paramount Home Entertainment: το 2001, το 2007 και το 2009. Η έκδοση του 2007 έχει έξτρα στοιχεία, καθώς και βελτιωμένη ποιότητα εικόνας και ήχου. [23] Η έκδοση του 2009 βγήκε σε δύο δίσκους και περιλαμβάνει έξτρα που δεν περιλαμβάνονται στην έκδοση του 2007, όπως τα "Think Pink", "This is VistaVision" και "Fashion Photographers Exposur" του Kay Thompson.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ www.imdb.com/title/tt0050419/. Ανακτήθηκε στις 13  Μαΐου 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 www.filmaffinity.com/es/film752277.html. Ανακτήθηκε στις 13  Μαΐου 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 stopklatka.pl/film/zabawna-buzia. Ανακτήθηκε στις 13  Μαΐου 2016.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=26519.html. Ανακτήθηκε στις 13  Μαΐου 2016.
  5. ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 www.imdb.com/title/tt0050419/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 13  Μαΐου 2016.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 bbfc.co.uk/releases/funny-face-0. Ανακτήθηκε στις 13  Μαΐου 2016.
  7. ↑ 7,0 7,1 www.adorocinema.com/filmes/filme-26519/. Ανακτήθηκε στις 13  Μαΐου 2016.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  9. ↑ Ανακτήθηκε στις 6  Μαΐου 2023.
  10. ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0050419/releaseinfo/. Ανακτήθηκε στις 6  Μαΐου 2023.
  11. ↑ «Funny Face πληροφορίες για την ταινία». Athinorama.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2022. 
  12. ↑ «Funny Face - FLIX». flix.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2022. 
  13. ↑ «Το Funny Face είναι ένα μουσικοχορευτικό οπτικό υπερθέαμα». AthensVoice. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2022. 
  14. ↑ «FUNNY FACE». FreeCinema. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2022. 
  15. ↑ «Έξυπνο Μουτράκι (1957)». DVD Trailers. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2022. 
  16. ↑ Landazuri, Margarita.
  17. ↑ Puente, Maria.
  18. ↑ Grundberg, Andy.
  19. ↑ Feeney, Mark.
  20. ↑ Crowther, Bosley (March 29, 1957). «Screen: 'Funny Face' Brings Spring to Music Hall». The New York Times. https://www.nytimes.com/1957/03/29/archives/screen-funny-face-brings-spring-to-music-hall-audrey-hepburn-and.html. Ανακτήθηκε στις 14 January 2022. 
  21. ↑ The Times review 25 April 1957: Odeon Cinema: "Funny Face" with Fred Astaire
  22. ↑ «Funny Face (1957)». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2022. 
  23. ↑ Keizer, Mark.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Funny_Face&oldid=10444653"