Nissan Caravan
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το Nissan Caravan είναι ελαφρύ εμπορικό φορτηγάκι βαν και επαγγελματικό αυτοκίνητο. Έχει σχεδιαστεί για χρήση ως επαγγελματικό όχημα στόλου ή μεταφοράς φορτίου και κατασκευάζεται από τη Nissan, από το 1973. Μεταξύ του 1976 και 1997, μια ανανεωμένη έκδοση του Caravan πωλήθηκε ως Nissan Homy, όνομα που είχε χρησιμοποιηθεί σε ανεξάρτητο μοντέλο του 1965. Εκτός Ιαπωνίας, το Caravan πωλήθηκε επίσης είτε ως Nissan Urvan είτε ως Nissan King Van ή, νωρίτερα, με το σήμα της Datsun.
| Nissan Caravan | |
|---|---|
 Nissan Caravan NV350 (E26) | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής |  Nissan |
| Εναλλακτική ονομασία | Isuzu Como |
| Παραγωγή | Οκτώβριος 1965 — σήμερα 1965 — 1997 (Nissan Homy) |
| Σεζόν | 1965 — σήμερα |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Ελαφρύ φορτηγό Επαγγελματικό αυτοκίνητο |
| Χρονολόγιο | |
| Προηγούμενο μοντέλο | Nissan Caball Isuzu Fargo (για Isuzu μοντέλα) |
| Επόμενο μοντέλο | Nissan NV (για Μεξικό) |
Όλες οι γενιές χρησιμοποιούν σχεδίαση cabover (δηλ. χωρίς μούρη) λόγω των περιορισμένων διαστάσεων της ιαπωνικής κυβέρνησης που φορολογεί ετησίως τα μεγαλύτερα οχήματα. Η προσέγγιση cabover μεγιστοποιεί τον εσωτερικό χώρο ενώ παραμένει εντός καθορισμένων εξωτερικών διαστάσεων.
Πριν από το 1973, το δίδυμο του Caravan, το Homy, είχε προσφερθεί ως αυτόνομη γενιά από το 1965 έως το 1976. Το Homy χτίστηκε και πωλήθηκε από την Prince Motor Company, πριν από τη συγχώνευση της Nissan το 1965 και το Homy ήταν το πρώτο όχημα που αποκτήθηκε από τη Nissan. Μετά τη συγχώνευση τον Αύγουστο του 1966, επειδή η Nissan δεν είχε μεγάλη πλατφόρμα επιβατών, το Homy της Prince ονομάστηκε Caravan και το εμπορικό σήμα άλλαξε από τον Prince σε Νισάν. Η συγχώνευση ολοκληρώθηκε έως το 1970. Χρησιμοποιούσε το ίδιο σασί με το Prince Homer, ημιφορτηγό cabover μεσαίου βάρους.
Η δεύτερη γενιά Homy, του 1976, κυκλοφόρησε στην αγορά ως δίδυμο με το Nissan Caravan του 1973, και πωλήθηκε στις αντιπροσωπείες του Nissan Prince Store, ενώ το Caravan διετίθετο αποκλειστικά στα σημεία πώλησης Nissan Bluebird Store. Η πρώτη γενιά σειρά (B640 που άλλαξε σε σειρά Nissan T20) κατασκευάστηκε από το 1965 έως το 1976, η δεύτερη γενιά (E20) από το 1976 έως το 1980 και η τρίτη γενιά (E23) από το 1980 έως το 1986. Η γενιά E24 κατασκευαζόταν από το 1986 έως το 1999, η γενιά Ε25 από το 2001 ως το 2012. Η γενιά E26 κατασκευάζεται από το 2012 και, με την επωνυμία Isuzu Como, αντικατέστησε, στην Ιαπωνία, το Isuzu Fargo.
Μηχανικά, το Nissan Caravan και το Nissan Homy ήταν πανομοιότυπα. Ο παραδοσιακός ανταγωνιστής της από την Toyota είναι το HiAce.
Ιστορία Επεξεργασία
Πρώτη γενιά (1965-1973) Επεξεργασία
Το Prince Homy (B640) ήταν η έκδοση επιβατικού βαν του ελαφρού φορτηγού Prince Homer και είχε χωρητικότητα έως και 15 ατόμων. Το 1966, καθώς ξεκίνησε η συγχώνευση Prince-Nissan, ονομάστηκε αρχικά Nissan Homy Prince, μοιράζοντας τα καθήκοντα μεταφοράς φορτίου με τα Prince Skyway και τα Prince Gloria στέισον βάγκον, το όνομα Prince έγινε δίκτυο αντιπροσώπων εντός του οργανισμού Nissan το 1970.[1] Το Nissan Homy έλαβε τον κωδικό μοντέλου T20 και το 1972, το όχημα επαναταξινομήθηκε ως επαγγελματικό όχημα, προκειμένου να συμμορφωθεί με τον ιαπωνικό νόμο οδικής κυκλοφορίας του 1970.
Η Nissan είχε ενσωματώσει ένα προηγουμένως κατασκευασμένο προϊόν που ονομάζεται Nissan Caball ως βαν cabover και αγροτικό pickup, αλλά το είχε αντικαταστήσει με το Homy. Από το 1973, το Homy ήταν επίσης διαθέσιμο με νέα μάρκα ως Nissan Caravan, για να ταιριάζει στα διάφορα δίκτυα αντιπροσώπων της Nissan.[2]
Δεύτερη γενιά (E20, E21, E22) (1973-1980) Επεξεργασία
_01.jpg)
Η σειρά E20 Caravan και Urvan βαν και minibus κατασκευάστηκαν από τον Φεβρουάριο του 1973 με διαμορφώσεις καθισμάτων για τρεις, πέντε, επτά και έως και 10 επιβάτες. Ήταν αποκλειστικό στην Ιαπωνία στο Nissan Bluebird Store, ενώ το δίδυμο Nissan Homy ήταν αποκλειστικό στις τοποθεσίες του Nissan Prince Store. Ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές στην Ευρώπη και ήταν και πάλι πολύ δημοφιλές στα πυροσβεστικά τμήματα και ως ασθενοφόρα σε ορισμένες χώρες. Είχε κάπως δύσκολο χειρισμό, καθώς ήταν βαρύ στο τιμόνι και δεν ήταν διαθέσιμο με υδραυλικό τιμόνι. Επίσης, ο επιλογέας ταχυτήτων βρισκόταν στο πάτωμα και ανέβαινε μέχρι το ύψος του χεριού και είχε μια ελαφριά καμπύλη. Ο επιλογέας ταχυτήτων ήταν σχεδόν 80 centimetres (2,6 ft) μακριά, οπότε ήταν κάπως αδέξια η αλλαγή, αλλά ήρθε με πέντε ταχύτητες, ασυνήθιστο στην Ευρώπη εκείνη την εποχή.[3]
Παραδόθηκε με βενζινοκινητήρες 1,5 και 2,0 λίτρων, καθώς και μονάδα ντίζελ 2,2 λίτρων. Κατασκευαζόταν μέχρι να αντικατασταθεί από το E23 Caravan τον Αύγουστο του 1980. Στις εξαγωγικές αγορές η πρώτη και η δεύτερη γενιά ονομάζονταν Datsun Urvan, μέχρι που η μάρκα Nissan την αντικατέστησε παγκοσμίως το 1983 και το 1984. Το 1978, η Nissan πρόσθεσε το μικρότερο Vanette καθώς το Caravan μεγάλωνε σε διαστάσεις και θέση στην αγορά.
Τρίτη γενιά (E23 1980) Επεξεργασία
Η τρίτη γενιά Nissan Urvan/Caravan, η σειρά E23, παρουσιάστηκε τον Αύγουστο του 1980. Όπως και πριν, το Homy, που πωλήθηκε μέσω των αντιπροσωπειών Prince, ήταν το δίδυμο μοντέλο του, που ξεχωρίζει από μια διαφορετική μάσκα. Το Cabstar και το Homer μοιράζονταν μεγάλο μέρος του αμαξώματος, με τις κύριες διαφορές να είναι η μετωπική επεξεργασία και ένα μικρό πλαϊνό παράθυρο τοποθετημένο στις μπροστινές πόρτες του Caravan/Homy. Οι κινητήρες ήταν όλοι μεταφερόμενοι τετρακύλινδροι, που κυμαίνονταν από τα στοιχεία ωστηρίου J16 και H20, μέσω του εκκεντροφόρου Z20S και ενός αναβαθμισμένου ντίζελ SD22. Οι εκδόσεις βαν σχεδιάστηκαν πλέον για να επιτρέπουν την πρόσβαση στον χώρο φόρτωσης από το χώρο επιβατών. Τα ελαστικά Radial ήταν προαιρετικά. Ο ντίζελ επωφελήθηκε επίσης από ένα νέο χειροκίνητο κιβώτιο πέντε σχέσεων, ενώ η νέα πολυτελής έκδοση GL πρόσφερε προαιρετικό αυτόματο κιβώτιο "Nissanmatic", καθώς και υδραυλικό τιμόνι, άνετα περιστρεφόμενα πίσω καθίσματα και κλιματισμό. Τον Ιούλιο του 1981 προστέθηκε μια πολυτελής έκδοση SGL "Silk Road".
Στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τόκιο το 1981, παρουσιάστηκαν δύο πρωτότυπα Caravan σχεδιασμένα για να πολυτέλεια σε επιχειρηματίες, το Royal και το Elgrand Royal Line. Το όνομα Elgrand επρόκειτο να υιοθετηθεί για μια σειρά από πολυτελή μίνι βαν, ξεκινώντας το 1997. Τον Μάιο του 1982, το Caravan υποβλήθηκε σε ένα μικρό λίφτινγκ, χάνοντας το παράθυρο εξαερισμού στις μπροστινές πόρτες, έλαβε ένα νέο ταμπλό και έναν νέο κινητήρα ντίζελ SD23 με πέντε ρουλεμάν που αντικατέστησε τον προηγούμενο SD22. Τα ελαστικά Radial έγιναν στάνταρ για όλες εκτός από τις φθηνότερες εκδόσεις. Για περισσότερη ισχύ, έγιναν διαθέσιμες και εκδόσεις πούλμαν με τον υπερτροφοδοτούμενο ντίζελ LD20T. Η πολυτελής έκδοση "Silk Road", με επτά θέσεις, ήταν διαθέσιμη μόνο με το LD20T. Αυτός ο κινητήρας πέρασε τα πρότυπα εκπομπών του 1982 για αυτοκίνητα ντίζελ. Για να πληρούν τα πρότυπα εκπομπών του 1981 για βενζινοκίνητα αυτοκίνητα, οι εκδόσεις πούλμαν αντικατέστησαν τον κινητήρα H20 με τα νέα καρμπυρατέρ Z18S και 105 metric horsepower (77 kW) Z20S.
Τέταρτη γενιά (E24 1986) Επεξεργασία
Η έκδοση E24 κατασκευάστηκε από το 1986 έως το 2001 και υποβλήθηκε σε δύο μεγάλες λίφτινγκ, το 1990 και το 1995. Σε ορισμένες σκανδιναβικές αγορές, η σειρά E24 κυκλοφόρησε ως "King Van", για να τη συνδυάσει με τη δημοφιλή έκδοση "King Cab" του αγροτικού pickup D21 της Nissan. Αρχικά, τα εξοπλισμένα με βενζίνη Caravan είχαν τον κινητήρα Z20, ενώ τα εμπορικά ντίζελ είχαν τον ατμοσφαιρικό TD23 των 2,3 λίτρων και το Coach (έκδοση επιβατών) το LD20T II turbo-ντίζελ. Με το λίφτινγκ του Οκτωβρίου 1990, αυτό άλλαξε στο NA20S. Ταυτόχρονα, μια intercooled έκδοση (TD27Ti) του turbo-ντίζελ 2,7 λίτρων αντικατέστησε το TD27T στις περισσότερες εφαρμογές. Το facelift αποτελούνταν από μια νέα μάσκα (όχι στο DX) και νέα μεγαλύτερα πίσω φώτα (εξαιρουμένων των μοντέλων DX και GL).
Τον Αύγουστο του 1995, έγινε άλλο ένα λίφτινγκ, που αποτελούταν κυρίως από μια άλλη νέα μάσκα. Το TD27Ti αναβαθμίστηκε στο ηλεκτρονικά ελεγχόμενο TD27ETi . Ο μεγάλος τετρακύλινδρος ντίζελ QD32 προστέθηκε στα αυτόματα εξοπλισμένα μοντέλα van το 1996 και παρήγαγε 100 ίππους (74 kW) από 3153 κυβικών. Τον Μάιο του 1997, τα εμπορικά μοντέλα αναβαθμίστηκαν έτσι ώστε να ταιριάζουν με τις αλλαγές που έχουν ήδη εισαχθεί στα μοντέλα Coach. Τον Ιούνιο του 1999, τα επιβατικά μοντέλα (και η πινακίδα Homy) σταμάτησαν και η σειρά κινητήρων άλλαξε: οι επιλογές βενζίνης ήταν πλέον κινητήρες Twin cam 2,0 και 2,4 λίτρων από τη σειρά KA, ενώ παρέμεινε μόνο ο ατμοσφαιρικός ντίζελ QD32 .
Το Homy έλαβε τη δεύτερη πλήρη αλλαγή μοντέλου τον Σεπτέμβριο του 1986 και του δόθηκε ο κινητήρας Z20 2,0 λίτρων, καθώς και ο turbo-diesel LD20T. Ο κωδικός μοντέλου ήταν πλέον Ε24. Τον Οκτώβριο του 1987, η τετρακίνηση προστέθηκε στον κινητήρα TD27 των 2,7 λίτρων. Τον Μάρτιο του 1988, η premium κατηγορία "GT Limousine" προσφέρθηκε με το VG30E μαζί με τον turbo-diesel των 2,7 λίτρων. Οι ετήσιες αλλαγές ποιότητας συνεχίστηκαν για την υπόλοιπη γενιά, προσθέτοντας στοιχεία όπως cruise control, ψηφιακά ταχύμετρα, μεγαλύτερους τροχούς, αναβαθμισμένο εσωτερικό και ταπετσαρίες. Τον Αύγουστο του 1995 το Homy ανανεώθηκε και πωλήθηκε σε μερικές αγορές και ως Isuzu Fargo, χρησιμοποιώντας τον κινητήρα ντίζελ TD27ETi. Το Homy Coach αντικαταστάθηκε από το Nissan Elgrand το 1997, όταν οι ιαπωνικές αντιπροσωπείες του Nissan Prince Store μετονομάστηκαν σε Nissan Red Stage και η επικάλυψη οχημάτων βελτιώθηκε. Το όνομα Homy, που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1965, παρέμεινε σε χρήση για εμπορικά μοντέλα έως ότου, επίσης, ακυρώθηκε τον Ιούνιο του 1999 καθώς συγχωνεύτηκαν οι σειρές Homy/Caravan.
Πέμπτη γενιά (E25 2001) Επεξεργασία
Η Nissan παρήγαγε τη σειρά E25 από τον Απρίλιο του 2001 έως το 2012. Πωλήθηκε επίσης ως Isuzu Como στην ιαπωνική αγορά, αντικαθιστώντας την τελευταία γενιά Isuzu Fargo που ήταν μια ανανεωμένη έκδοση του E24 Caravan. Το Urvan της Νέας Ζηλανδίας έλαβε βαθμολογία ενός αστεριού στη δοκιμή πρόσκρουσης ANCAP.
Το Μεξικό ήταν η μόνη χώρα της Βόρειας Αμερικής που παρέλαβε τα φορτηγά Nissan Caravan. Το 2010 ήταν η τελευταία χρονιά για αυτή τη γενιά στο Μεξικό, καθώς το αμερικανικής κατασκευής Nissan NV το αντικαθιστά.[4]
Έκτη γενιά (E26 2012) Επεξεργασία
Στην Έκθεση Αυτοκινήτου του Τόκιο το 2011, έκανε πρεμιέρα μια αντικατάσταση του Nissan Caravan, που ονομάζεται NV350 Caravan. Ξεκίνησε να πωλείται στις 15 Ιουνίου 2012 με εκδόσεις πετρελαιοκινητήρα και σούπερ μακρύ αμάξωμα κυκλοφόρησε στις 13 Ιουλίου 2012 και το μοντέλο ευρείας έκδοσης έφτασε το χειμώνα του 2012. Το νέο NV350 Caravan έρχεται με τον ολοκαίνουργιο κινητήρα YD25DDTi με τεχνολογία καθαρού ντίζελ. Οι περισσότεροι βενζινοκινητήρες εκμεταλλεύονται την τεχνολογία εξοικονόμησης καυσίμου για κορυφαία οικονομία καυσίμου στην κατηγορία, για παράδειγμα το QR20DE. Αυτοί οι κινητήρες πέτυχαν είτε 10 είτε 5 ποσοστιαία βελτίωση στην οικονομία καυσίμου σε σχέση με το πρότυπο οικονομίας καυσίμου του 2015 της Ιαπωνίας. Το NV350 Caravan συνεχίζει να πωλείται ως Isuzu Como και στην ιαπωνική αγορά. Το NV350 Caravan έλαβε το πρώτο του λίφτινγκ στις 13 Ιουλίου 2017 και το δεύτερο λίφτινγκ στις 20 Οκτωβρίου 2021, όταν μετονομάστηκε σε Nissan Caravan.
Στις Φιλιππίνες, το NV350 Caravan (E26) παρουσιάστηκε στις 11 Ιουνίου 2015 και είναι γνωστό ως NV350 Urvan. Το NV350 Urvan εισάγεται από την Ιαπωνία αντί να συναρμολογείται τοπικά. Προσφέρεται σε πέντε μοντέλα: το βασικό 3-θέσιο Hi-roof Cargo, το βασικής γραμμής 18-θέσιο VX, το top-line 15-θέσιο Shuttle, το μεσαίας κατηγορίας 12-θέσιο Escapade και το υψηλό τέλος 10θέσιο Super Elite. Τον Μάιο του 2017, κυκλοφόρησε το βασικό μοντέλο NV350 Urvan Premium. Είναι ένα μοντέλο 15 θέσεων, διαθέσιμο με χειροκίνητο κιβώτιο 5 ταχυτήτων και αυτόματο κιβώτιο 5 ταχυτήτων, και είναι το πρώτο Urvan στις Φιλιππίνες που διαθέτει στάνταρ αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων. Τον Μάρτιο του 2018 κυκλοφόρησε το κορυφαίο 8 θέσιο Urvan Premium S, το οποίο προσφέρεται επίσης είτε με χειροκίνητο είτε με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων 5 σχέσεων.[5]
Στις 11 Σεπτεμβρίου 2013, η Mitsubishi Fuso Truck and Bus Corporation και η Nissan Motor Co., Ltd κατέληξαν σε μια βασική συμφωνία σχετικά με την προμήθεια τελικών εμπορικών φορτηγών από κατασκευαστή αρχικού εξοπλισμού για εξαγωγή, σύμφωνα με την οποία η Nissan θα προμήθευε NV350 Urvan που θα πωλούνται ως Fuso Canter Van. Προσφέρονται δύο εκδόσεις, το βαν και το microbus.
Αναφορές Επεξεργασία
- ↑ https://web.archive.org/web/20100811230653/http://www.earlydatsun.com/datsunt64.html
- ↑ http://www.earlydatsun.com/nissanc40.html
- ↑ Car Graphic: Car Archives Vol. 11, '80s Japanese Cars (in Japanese). Tokyo: Nigensha. 2007. p. 141. ISBN 978-4-544-91018-6.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2023.
- ↑ https://web.archive.org/web/20211021050802/https://www.nissan.ph/vehicles/new/nv350.html