Reggiane Re.2002 Ariete
To Reggiane Re.2002 Ariete (ιταλ. «Κριός») ήταν ιταλικό μαχητικό-βομβαρδιστικό του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Αποτελούσε σχεδιαστικά εξέλιξη του Re.2000, ενώ είχαν ενσωματωθεί επίσης ορισμένες τροποποιήσεις που είχαν ήδη εισαχθεί με το Re.2001. Εκτός από την Ιταλική Βασιλική Αεροπορία (Regia Aeronautica) μικρό αριθμό Re.2002 ενέταξε σε υπηρεσία και η Luftwaffe, που τα χρησιμοποίησε ενάντια στη Γαλλική Αντίσταση.
| Reggiane Re.2002 Ariete | |
|---|---|
 Ένα Re.2002 με διακριτικά της Luftwaffe στο Ταλιέντο (Taliedo). Η φωτογραφία είναι από τις αρχές του 1945. | |
| Τύπος | μαχητικό-βομβαρδιστικό |
| Κατασκευαστής | Reggiane |
| Χώρα προέλευσης | Ιταλία |
| Παρθενική πτήση | Οκτώβριος 1940 |
| Πρώτη παρουσίαση | Μάρτιος 1942 |
| Κύριος χειριστής | Regia Aeronautica |
| Άλλοι χειριστές | Luftwaffe |
| Μονάδες που παρήχθησαν | 225[1] |
| Εξελίχθηκε σε | Reggiane Re.2003 |
Σχεδιασμός και ανάπτυξη Επεξεργασία
Η ανάπτυξη του Re.2002 ξεκίνησε με την μετατροπή του Re.2000 με βάση τις απαιτήσεις της Ιταλικής Αεροπορίας, στις οποίες περιλαμβάνονταν ο επανασχεδιασμός των πτερύγων και η χρήση συμβατικών δεξαμενών καυσίμου. Υπογράφθηκε συμβόλαιο για την μετατροπή ενός αεροσκάφους και αυτό αποτέλεσε τη βάση για το νέο Re.2002. Σχεδιαστές του νέου αεροσκάφους ήταν οι Ρομπέρτο Λόνγκι (Roberto Longhi) και Αντόνιο Αλέσιο (Antonio Alessio), οι οποίοι ενίσχυσαν την άτρακτο του Re.2000, προσέθεσαν τις πτέρυγες του Re.2001 και χρησιμοποίησαν τον ισχυρότερο αστεροειδή κινητήρα Piaggio P.XIX R.C.45 Turbine των 1175 hp.[2] Η απόφαση για τη χρήση αστεροειδούς κινητήρα οφείλονταν τόσο στην αδυναμία απόκτησης του γερμανικού Daimler-Benz DB 601 όσο και στην προτίμηση του Longhi στους αστεροειδείς κινητήρες.
Το αρχικό πρωτότυπο πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση τον Οκτώβριο του 1940, περίπου τρεις μήνες μετά από το Re.2001. Κατά την αξιολόγησή του, εντοπίσθηκαν ορισμένα ζητήματα αξιοπιστίας του κινητήρα Piaggio και έτσι αποφασίστηκε η χρήση των Re.2002 σε ρόλο μαχητικών-βομβαρδιστικών.
Επιχειρησιακή ιστορία Επεξεργασία
Το Σεπτέμβριο του 1941 η Ιταλική Αεροπορία παρήγγειλε 200 αεροσκάφη, ζητώντας επίσης οι παραδόσεις να ξεκινήσουν τον Μάρτιο του 1942. Εξόπλισαν το 5° και το 50° Stormo, παρόλο που δεν είχαν επιλυθεί όλα τα προβλήματα του κινητήρα. Τα πρώτα εκατό αεροσκάφη είχαν παραδοθεί μέχρι τον Ιούλιο του 1943, όμως η δεύτερη παρτίδα εκατό αεροσκαφών δεν παραδόθηκε στην ολότητά της εξαιτίας της ιταλικής συνθηκολόγησης.[2]
Τα σμήνη που ήταν εξοπλισμένα με Re.2002 είχαν έντονη δράση κατά την εισβολή των Συμμάχων στη Σικελία και υπέστησαν μεγάλες απώλειες. Κατά τις τέσσερις πρώτες ημέρες των επιχειρήσεων, στο πλαίσιο της προσπάθειας των Ιταλών να πλήξουν τα συμμαχικά πλοία, καταρρίφθηκαν δεκατέσσερα Re.2002 από βρετανικά Spitfire Mk V. Τα Reggiane προξένησαν ζημιές σε αρκετά συμμαχικά πλοία, συμπεριλαμβανομένου του θωρηκτού HMS Nelson που εξαναγκάστηκε να αποσυρθεί στη Μάλτα για επισκευές.[3] Οι συμμαχικοί βομβαρδισμοί των ιταλικών αεροδρομίων είχαν σαν συνέπεια να χαθούν πολλά αεροσκάφη στο έδαφος. Επιπλέον, εξαιτίας των εξαιρετικά περιορισμένων αποθεμάτων καυσίμου τα Re.2002 χρησιμοποιούνταν σποραδικά. Συχνά πετούσαν φέροντας μία βόμβα των 250 kg και δύο των 160 kg.
Κάποιες από τις τελευταίες αποστολές ενάντια στους Συμμάχους έλαβαν χώρα την 3η Σεπτεμβρίου 1943, όταν τμήματα της 8ης Βρετανικής Στρατιάς αποβιβάστηκαν στην Καλαβρία. Δεκαπέντε Re.2002 του 5° Stormo έπληξαν την αποβατική δύναμη. Τρεις πιλότοι έχασαν τη ζωή τους, συμπεριλαμβανομένου του Διοικητή της μονάδας Τζουζέπε Τσένι (Giuseppe Cenni). Έπειτα από την ιταλική συνθηκολόγηση, ορισμένα Re.2002 της ιταλικής «συμπόλεμης» αεροπορίας έδρασαν ενάντια στους πρώην συμμάχους τους: έπληξαν γερμανικά πλοία που κατευθύνονταν προς την Κέρκυρα και χρησιμοποιήθηκαν ενάντια στους Γερμανούς στην Κεφαλλονιά.
Οι Γερμανοί είχαν εκφράσει ενδιαφέρον για την αγορά τριακοσίων Re.2002 πριν από την ιταλική συνθηκολόγηση. Σχεδίαζαν να χρησιμοποιήσουν τους αστεροειδείς κινητήρες BMW 801 προκειμένου να αποφύγουν τα ζητήματα που υπήρχαν με τους κινητήρες Piaggio, όμως η κατασκευάστρια Reggiane αδυνατούσε να καλύψει τις ανάγκες και κανένα αεροσκάφος δεν παραδόθηκε στη Luftwaffe. Μετά τη συνθηκολόγηση, οι Γερμανοί επέταξαν σαράντα αεροσκάφη από το εργοστάσιο της Reggiane καθώς και άλλα είκοσι που εντόπισαν σε επιχειρησιακές μονάδες.[1] Τα επιταγμένα Reggiane χρησιμοποιήθηκαν από τους Γερμανούς ενάντια στη Γαλλική Αντίσταση.[1] Ορισμένα Re.2002 έδρασαν επίσης με μονάδες του καθεστώτος του Σαλό που συνέχισαν να πολεμούν στο πλευρό του Άξονα.[4]
Χρήστες Επεξεργασία
- Regia Aeronautica
- Ιταλική «συμπόλεμη» αεροπορία.
Διασωζόμενα αεροσκάφη Επεξεργασία
Ένα Re.2002 (σειριακός αριθμός MM8669) εκτίθεται στο Μουσείο της Ιταλικής Πολεμικής Αεροπορίας στη Βίνια ντι Βάλλε (Vigna di Valle). Η άτρακτος ενός Re.2002 που είχε χρησιμοποιηθεί από τη Luftwaffe εκτίθεται ως μνημείο της γαλλικής αντίστασης στη Λιμόζ.[5]
Δείτε επίσης Επεξεργασία
- Αεροσκάφη που σχετίζονται με την ανάπτυξη του Ariete
- Κατάλογοι
Παραπομπές Επεξεργασία
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Angelucci, Enzo and Matricardi, Paolo. Combat Aircraft of World War II: 1942-1943. New York: Military Press, 1988. (ISBN 0-517-66578-6).
- Berliner, Don. Surviving Fighter Aircraft of World War Two: Fighters. London: Pen & Sword Aviation, 2011. (ISBN 978-1-8488-4265-6).
- Brindley, John F. "Caproni Reggiane Re 2001 Falco II, Re 2002 Ariete & Re 2005 Sagittario". Aircraft in Profile, Volume 13. Windsor, Berkshire, UK: Profile Publications Ltd., 1973, p. 217-241. (ISBN 0-85383-022-3).
- Caliaro, Luigino. "Database: Reggiane Re 2000, 2001, 2002 & 2005". Aeroplane, Volume 49, No. 2, February 2021. pp. 81–97. ISSN 0143-7240.
- Longhi, Roberto (n.d.). «Reggiane and I... a Fighter Designer Recalls». Air Enthusiast Quarterly (2): 214–224. ISSN 0143-5450.
- Mondey, David. The Concise Guide to Axis Aircraft of World War II. New York: Bounty Books, 1996. (ISBN 1-85152-966-7).
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Reggiane Re.2002 Ariete στο Wikimedia Commons
