Η πτήση STS-106 (αγγλ. Space Transportation System, διαστημικό σύστημα μεταφορών) είναι ο κωδικός που χαρακτηρίζει μια από τις αποστολές της NASA στον διεθνή διαστημικό σταθμό (ISS). Πραγματοποιήθηκε με το διαστημικό λεωφορείο Ατλαντίς από τις 8 μέχρι τις 20 Σεπτεμβρίου 2000 από το συγκρότημα εκτοξεύσεων LC-39Β του ακρωτηρίου Κέννεντυ.

STS-106
Έμβλημα της αποστολής
Χαρακτηριστικά της αποστολής
NSSDC ID: 2000-053A
Λεωφορείο: Ατλαντίς
Πλήρωμα: 6
Εξέδρα Εκτόξευσης: LC-39B
Εκτόξευση: 8 Σεπτ. 2000,
ώρα 12:45:47 UTC
Προσγείωση: 20 Σεπτ. 2000,
ώρα 07:56:48 UTC
Διάρκεια Αποστολής: 11 ημ., 19 ώρ., 12', 15"
Αριθμός Περιφορών: 185
Απόγειο: 386 χλμ
Περίγειο: 375 χλμ
Περίοδος: 92,2'
Ύψος Τροχιάς: 328
Έγκλιση Τροχιάς: 51,6°
Μήκος Διαδρομής: 7,9 εκατομ. χλμ.
Φορτίο: 10.219 κιλά ωφέλιμο φορτίο
Αναμνηστική Φωτογραφία

(αρ. προς δεξιά) πίσω: Morukov, Mastracchio, Lu, Burbank, Malenchenko εμπρός: Altman, Wilcutt
Άλλες Πτήσεις
Προηγούμενη πτήση Επόμενη πτήση

STS-101

STS-98

Πλήρωμα Επεξεργασία

Το πλήρωμα που επάνδρωσε την πτήση:

Ειδικότητα Όνοματεπώνυμο Εμβλήματα αποστολών
Κυβερνήτης   Terrence W. Wilcutt (4)        
Πιλότος   Scott D. Altman (2)    
Ειδικός αποστολής  Daniel C. Burbank (1)  
Ειδικός αποστολής   Edward T. Lu (2)    
Ειδικός αποστολής   Richard A. Mastracchio (1)  
Ειδικός αποστολής   Yuri I. Malenchenko (2)  
Ειδικός αποστολής   Boris V. Morukov (1)  

Διαστημικοί περίπατοι Επεξεργασία

Mission Αστροναύτες Αρχή Τέλος Διάρκεια
EVA 1 Lu και Malenchenko 11 Σεπτ. 2000,
ώρα 04:47 UTC
11 Σεπτ. 2000,
ώρα 11:01 UTC
6 ώρ., 14'

Σύνοψη της αποστολής Επεξεργασία

Ο κύριος σκοπός της διαστημικής πτήσης STS-106 ήταν η επέκταση του διεθνούς διαστημικού σταθμού, και γι' αυτό τον λόγο είχε επίσης τον κωδικό ISS-2A.2b. Χρησιμοποίησε τη διπλή ενότητα SPACEHAB και τον ενσωματωμένο μεταφορέα φορτίου (ICC) για να μεταφέρει τις προμήθειες στο διάστημα. Η αποστολή πραγματοποίησε επίσης δύο διαστημικούς περιπάτους.

Ο βετεράνος αστροναύτης Terrence Wilcutt ήταν για δεύτερη φορά κυβερνήτης διαστημικού πληρώματος, και έκανε το τέταρτο ταξίδι του στο διάστημα. Κατά τη διάρκεια της ενδεκαήμερης αποστολής, ο Wilcutt και οι συνάδελφοί του διέμειναν μια εβδομάδα μέσα στον διαστημικό σταθμό, ξεφορτώνοντας τις προμήθειες. Ένα μέρος του φορτίου ήταν μέσα στην διπλή ενότητα SPACEHAB στο πίσω τμήμα στο αμπάρι του Ατλαντίς, ενώ τα υπόλοιπα ήταν μέσα στο ρωσικό Progress M-1 που ήταν ελλιμενισμένο στο οπίσθιο μέρος της υπηρεσιακής μονάδας Zvezda. Το Zvezda που είχε προσκολληθεί στον διαστημικό σταθμό στις 26 Ιουλίου και χρησίμευε ως αρχικό κατάλυμα είναι το βασικό μέρος της ρωσικής συμβολής στην διαμόρφωση του διαστημικού σταθμού.

Στόχος της πτήσης ήταν να προετοιμαστεί το Zvezda για την άφιξη των πρώτων κατοίκων, ή της πρώτης αποστολής που είχε προγραμματιστεί να γίνει αργότερα το φθινόπωρο του 2000 και θα ήταν η αρχή μιας μόνιμης ανθρώπινης παρουσίας στο διάστημα.

Την τρίτη ημέρα της πτήσης, ο Lu και ο Malenchenko διενήργησαν ένα διαστημικό περίπατο διάρκειας 6 ωρών και 14 λεπτών, κατά την διάρκεια του οποίου τοποθέτησαν και συνέδεσαν εννιά καλώδια παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, επίσης καλώδια για την επικοινωνία μεταξύ της μονάδας Zvezda και του δεύτερου ρωσικού τμήματος, του Zarya. Τοποθέτησαν επίσης και την εγκατάσταση ενός μαγνητομέτρου. Το μαγνητόμετρο θα χρησιμεύει ως μια πυξίδα στο διάστημα με σκοπό να ελαχιστοποιήσει την κατανάλωση καυσίμων του Zvezda στον αέναο προσανατολισμό του σχετικά με τη γη.

Ο Lu και ο Malenchenko ήταν δεμένοι με σχοινιά στο κιγκλίδωμα κατά μήκος του ISS για να φτάσουν σε ένα σημείο ρεκόρ 30 μέτρα και περισσότερο επάνω από το αμπάρι του Ατλαντίς, ενώ ο Burbank και ο Mastracchio τους βοηθούσαν από μέσα από το σταθμό τηλεκατευθύνοντας τον βραχίονα. Ο διαστημικός περίπατος αυτός ήταν ο πεντηκοστός εν σειρά σε αποστολή διαστημικού λεωφορείου, και ο δεύτερος από κοινού Αμερικάνου και Ρώσου αστροναύτη.

Ο Mastracchio, που ως ειδικός αποστολής ήταν χειριστής του ρομπότ βραχίονα μετακινούσε τον Lu και τον Malenchenko στο κενό έξω από τον σταθμό. Βοηθός του Mastracchio ήταν ο πιο έμπειρος Altman.

 
Ο διεθνής διαστημικός σταθμός όπως τον είδε η αποστολή STS-106. Φαίνονται οι μονάδες Unity, Zarya και Zvezda, καθώς και ένα ελλιμενισμένο διαστημικό σκάφος Progress.

Την τέταρτη ημέρα της πτήσης, το πλήρωμα μπήκε μέσα στον διεθνή διαστημικό σταθμό περνώντας μέσα από την μπούκα σταθερής ατμοσφαιρικής πίεσης (αγγλ. Pressurized Mating Adapter-2 (PMA-2) για να αρχίσουν με τις διαδικασίες μεταφοράς περίπου τριών τόνων υλικού και προμηθειών. Το πλήρωμα του Ατλαντίς ήταν το πρώτο που είδε το μέσα μέρος της ρωσικής μονάδα υπηρεσιών Zvezda μετά από την εκτόξευσή του από το κοσμοδρόμιο του Baikonur τον Ιούλιο. Επιπλέον, μια πυροδότηση και το σύστημα ελέγχου τροχιακής αντίδρασης (RCS) ενεργοποιήθηκαν για να φέρουν το σταθμό σε μια υψηλότερη τροχιά.

Η μεταφορά των προμηθειών και διάφορες εργασίες συντήρησης συνεχίστηκαν και την πέμπτη ημέρα, ενώ τα τρόφιμα ήταν αρκετά για να επιτρέψουν την επέκταση της αποστολής για μια επιπλέον ημέρα.

Την πέμπτη ημέρα της πτήσης πραγματοποιήθηκε η εγκατάσταση τριών μπαταριών μέσα στο Zvezda, επειδή για λόγους βάρους, το Zvezda είχε εκτοξευθεί με πέντε τροφοδοτικές μπαταρίες, από τις οκτώ που χρειάζεται.

Την έβδομη μέρα, ο Lu και ο Malenchenko πραγματοποίησαν διάφορες ηλεκτρικές εγκαταστάσεις στο Zvezda. Τα συστατικά του συστήματος Elektron, του διαστημικού εξοπλισμού που διασπάει νερό στα συστατικά του αέρια, το οξυγόνο και το υδρογόνο, εγκαταστάθηκαν και θα ενεργοποιηθούν αφότου φθάνει το πλήρωμα της πρώτης αποστολής.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία