Βικιπαίδεια

Άμπελ Χρίμμερ

Φλαμανδός ζωγράφος

Ο Άμπελ Χρίμμερ (φλαμανδικά: Abel Grimmer (παραλλαγές του οικογενειακού ονόματος: 'Grimer' και 'Grimmaert'), περ. 1570 - 1620) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος της ύστερης Αναγέννησης, ο οποίος ζωγράφιζε κυρίως τοπία και, σε μικρότερο βαθμό, αρχιτεκτονήματα.[6] Τα έργα του ήταν σημαντικά στην εξέλιξη της τοπιογραφίας στη φλαμανδική ζωγραφική, στρέφοντάς τη προς περισσότερο ρεαλισμό.[7]

Άμπελ Χρίμμερ
ΓέννησηΔεκαετία του 1570 (περίπου)[1]
Αμβέρσα
ΘάνατοςΔεκαετία του 1610[2], Δεκαετία του 1620[2] και 1628[3]
Αμβέρσα
Χώρα πολιτογράφησηςΚάτω Χώρες των Αψβούργων
Ιδιότηταζωγράφος[4][1][5], σκιτσογράφος[1] και αρχιτέκτονας[1]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ο Χρίμμερ γεννήθηκε και πέθανε στην Αμβέρσα. Διδάχτηκε ζωγραφική από τον πατέρα του, τον τοπιογράφο Γιάκομπ Χρίμμερ. Ο πατέρας του είχε δημιουργήσει σημαντικό όνομα, μιμούμενος το έργο του Πίτερ Μπρίγκελ του πρεσβύτερου σε μικρά πάνελ, τα οποία πωλούσε στην αγορά σε χαμηλές τιμές.[6]

Ο Άμπελ Χρίμμερ νυμφεύτηκε την Καταρίνα Λέσκορνετ (Catharina Lescornet) στις 29 Σεπτεμβρίου 1591 και έγινε "Δάσκαλος" στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά της Αμβέρσας το 1592.[8] Στη συνέχεια ανέλαβε το εργαστήριο του πατέρα του, εργαζόμενος καθ' όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του στην Αμβέρσα. Η ημερομηνία θανάτου του δεν είναι επακριβώς γνωστή και τοποθετείται μετά το 1620.[9]

Έργο

Επεξεργασία
 
Καλοκαίρι, 1607
 
Ο Πύργος της Βαβέλ
 
Ο Χριστός αίρων τον Σταυρό
 
Εσωτερικό εκκλησίας

Συχνά υπέγραφε και χρονολογούσε τους πίνακές του.[6] Το παλαιότερο χρονολογημένο έργο του είναι του 1586 και το τελευταίο του φέρει την ένδειξη "162", συνεπώς χρονολογείται το 1620 ή μεταγενέστερα.[9]

Είναι κατά κύριο λόγο γνωστός για τους πίνακές του σε μικρές διαστάσεις με σκηνές από την εξοχή, μερικές φορές με θέμα από τη Βίβλο.[8] Τα έργα του ορισμένες φορές έχουν τη μορφή δίσκου, είναι δηλαδή σε μορφή κύκλου. Πολλοί από τους πίνακές του έχουν ως θέμα τις τέσσερις εποχές ή τους μήνες του χρόνου. Πολλές φορές αντλούσαν την έμπνευσή τους - ή ακόμη και αντιγράφηκαν - από χαρακτικά του Πίτερ Μπρίγκελ του πρεσβύτερου ή του Χανς Μπολ.[6] Το έργο του Άμπελ συνήθως εμφανίζει την ισχυρή επιρροή του Μπρίγκελ και του Μπολ, αλλά και του πατέρα του. Η σειρά του με τους δώδεκα μήνες (χρονολογείται από το 1592 και βρίσκεται στο παρεκκλήσιο της Νοτρ-Νταμ στο Μονφωσόν-αν-Βελέ ([Montfaucon-en-Velay)) είναι ακριβές αντίγραφο των χαρακτικών του Άντριεν Κόλλερτ που έγιναν με βάση πίνακες του Χανς Μπολ και εκδόθηκαν από του Χανς φαν Λούικ το 1585. Οι πίνακες Άνοιξη και Καλοκαίρι (Βασιλικό Μουσείο Καλών Τεχνών Αμβέρσας) είναι σχεδόν ακριβή αντίγραφα των χαρακτικών του Πίτερ φαν ντερ Χάιντεν από σχέδια του Πίτερ Μπρίγκελ του πρεσβύτερου.[8]

Το έργο του Άμπελ Χρίμμερ χαρακτηρίζεται από την απλοποίηση και τη συστηματοποίηση μορφών και τοπίων. Τα τοπία του εμφανίζουν εξαίρετη χρωματική αρμονία και κάποια γραμμικότητα μέσω των ελαφρά σχηματοποιημένων συνθέσεων και την τάση τους να αναπαριστούν τα κτίρια ως γεωμετρικά σχήματα.[8] Λόγω αυτής της απλοποίησης και της στήριξής του σε έργα άλλων καλλιτεχνών, το έργο του είχε απορριφθεί. Εν τούτοις, είναι ακριβώς αυτός ο συνδυασμός που του επέτρεψε να επιβιώσει στην αγορά της Αμβέρσας. Κατάφερε να είναι τόσο παραγωγικός, επειδή είχε εξορθολογίσει την τεχνική του. Κάθε περιοχή απεικόνισης στα τοπία του είχε συντεθεί με ένα μοναδικό χρώμα με μικρή ή καθόλου τονική αλλοίωση. Προσέθετε ελάχιστη στίλβωση, κάτι που εξάλειφε τα αποτελέσματα της στρογγυλάδας και των ανακλάσεων. Αυτό το στυλιζάρισμα και η κωδικοποίηση των καθιερωμένων τύπων τοπίων του επέτρεπε να δημιουργεί έργα όχι δαπανηρά και ευρέως διαθέσιμα ως αποτυπώσεις (χαρακτικά).[6] Ο Χρίμμερ ήταν ένας από τους πρώτους Φλαμανδούς που έσπασαν την παράδοση των ορεινών τοπίων, κάτι στο οποίο πρωτοπόρος ήταν ο Γιοάχιμ Πατινίρ, ο οποίος καθιέρωσε το αποκαλούμενο "παγκόσμιο τοπίο". Ο Χρίμμερ ζωγράφιζε ευρέα τοπία της φλαμανδικής εξοχής, που χαρακτηρίζονται από φυσικότητα και έντονη παρατήρηση της φύσης.[7]

Αγαπημένο θέμα του Χρίμμερ ήταν ο Πύργος της Βαβέλ, από τον οποίο δημιούργησε μερικές παραλλαγές, εμφανώς εμπνευσμένες από τα έργα του Πίτερ Μπρίγκελ του πρεσβύτερου με το ίδιο θέμα.[10] Το θέμα αυτό προέρχεται από το βιβλίο της Γένεσης 11:1-9 και αφηγείται την απόφαση της δημιουργίας μιας πολιτείας με πύργο που να φθάνει ως τον ουρανό. Ο βιβλικός χαρακτήρας του Νιμρώδ είχε αναλάβει την επίβλεψη εκτέλεσης του έργου. Η ιστορία αυτή προσέφερε πλούσια θεματολογία για τους Φλαμανδούς καλλιτέχνες του 16ου και 17ου αιώνα. Οι αναπαραστάσεις τους στηρίχτηκαν στα δύο έργα του Μπριγκελ με αυτό το θέμα (το ένα βρίσκεται στο Kunsthistorisches Museum της Βιέννης και το άλλο στο Μουσείο Μπόιμανς - φαν Μπένινγκεν στο Ρότερνταμ).[11] Η ιστορία του πύργου της Βαβέλ είναι, στην πραγματικότητα, μια ανάκλαση της ανθρώπινης ασέβειας και της ύβρεως (με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου), ηθικό δίδαγμα ήδη εμφανές και στους δύο πίνακες του Μπρίγκελ. Η αρχιτεκτονική του πύργου στους πίνακες του Χρίμμερ θυμίζει το Κολοσσαίο, το οποίο, κατά τον 16ο αιώνα, συμβόλιζε την παρακμή της αυτοκρατορικής Ρώμης.

Ο χειρισμός του θέματος από τον Χρίμμερ μπορεί επίσης να ερμηνευτεί ως σχόλιο της ταραχώδους εποχής κατά την οποία έζησε. Η πατρίδα του οι Ισπανικές Κάτω Χώρες είχε εμπλακεί, κατά την περίοδο που αυτός ζωγράφιζε τους πίνακες, σε αγώνες με τις αποσχισθείσες προτεσταντικές επαρχίες του βορρά. Η ιστορία του Πύργου της Βαβέλ μιλά, επίσης, για ένα κόσμο στον οποίο οι άνθρωποι που μιλούσαν μια γλώσσα ξαφνικά άρχισαν να μιλούν πολλές, με αποτέλεσμα να μην καταλαβαίνονται μεταξύ τους. Αυτή η κατάσταση μπορεί να παραλληλιστεί με την πολιτική κατάσταση στις Κάτω Χώρες που, ενώ ήταν ενωμένες μέχρι τον 16ο αιώνα διαχωρίστηκαν ανάμεσα στον καθολικό νότο και τον προτεσταντικό βορρά, ο οποίος αμφισβήτησε την ερμηνεία της Βίβλου και τον ρόλο της Εκκλησίας[12] Ο Χρίμμερ συνεργάστηκε με πολλούς διαφορετικούς ζωγράφους ανθρώπινων μορφών, οι οποίοι ζωγράφισαν το "σταφάζ" (πληθύσμωση) των πινάκων του με θέμα τον Πύργο.[11]

Ο Χρίμμερ δημιούργησε επίσης και πίνακες με αρχιτεκτονήματα, περιλαμβανομένων και των εσωτερικών ιερών ναών, όπως το εσωτερικό μιας γοτθικής εκκλησίας με Φραγκισκανό μοναχό να προσεύχεται (πωλήθηκε από τον οίκο "Σόθμπυ" του Λονδίνου στις 9 Μαρτίου 1983). Το ενδιαφέρον του για την προοπτική και η χρήση χρυσαφένιου φωτός προηγήθηκε του έργου του Ολλανδού ζωγράφου εσωτερικών ιερών ναών Πίτερ Σένρενταμ. Οι πίνακες που απεικονίζουν εσωτερικούς χώρους, όπως η χοροεσπερίδα (Wrotham Park, Χίρτφορντσάιρ) και Ο Ιησούς στην οικία της Μάρθας και της Μαρίας (Βασιλικά Μουσεία Καλών Τεχνών του Βελγίου) δείχνουν το ενδιαφέρον του να αποτυπώσει εσωτερικούς χώρους. Και τα δύο έργα είναι εμφανώς εμπνευσμένα από το έργο του Χανς Φρέντεμαν ντε Φρις, ο οποίος επίσης ζωγράφισε τον Ιησού στην οικία της Μάρθας και της Μαρίας (Βασιλική Συλλογή).[8][13] Στηρίχτηκε σε άλλους καλλιτέχνες, όπως ο Φρανς Φράνκεν ο νεότερος για να σχηματίσει το "σταφάζ" στις αρχιτεκτονικές απεικονίσεις του.[8] Ορισμένες φορές ζωγράφισε εσωτερικό ιερών ναών χωρίς ανθρώπινες μορφές, όπως το εσωτερικό εκκλησίας (Galen Galerie). Ο πίνακας απεικονίζει το εσωτερικό μιας εκκλησίας χωρίς ανθρώπινες μορφές, γεγονός που υποδεικνύει το ενδιαφέρον του καλλιτέχνη για την αρχιτεκτονική αλλά και την ατμοσφαιρικότητα.[14] Οι παλαιότεροι ιστορικοί τέχνης είχαν προτείνει τον Χρίμμερ και ως αρχιτέκτονα, βασιζόμενοι σε δύο αρχιτεκτονικά σχεδιάστματα που απεικόνισαν αντίστοιχα μια ανύψωση του αετώματος στον καθεδρικό ναό της Αμβέρσας και το αέτωμα μιας εκκλησίας με γοτθικής αρχιτεκτονικής κωδωνοστάσιο.[8]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 (Ολλανδικά) RKDartists. 33877. Ανακτήθηκε στις 22  Μαρτίου 2023.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Artists of the World Online» (Γερμανικά, Αγγλικά) K. G. Saur Verlag, Walter de Gruyter. Βερολίνο. 2009. 00089900. Ανακτήθηκε στις 22  Μαρτίου 2023.
  3. ↑ kmska.be/collection/work/data/32mjwr. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2024.
  4. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2  Μαρτίου 2019. 500020475. Ανακτήθηκε στις 14  Μαΐου 2019.
  5. ↑ kmska.be/collection/work/data/32mjwr. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2024.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Larry Silver, Peasant Scenes and Landscapes: The Rise of Pictorial Genres in the Antwerp Art Market, University of Pennsylvania Press, 31 Jan, 2012
  7. ↑ 7,0 7,1 Abel Grimmer, An Allegory of Summer at Sphinx Fine Arts
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 Hans Devisscher. "Abel Grimmer." Grove Art Online. Oxford Art Online. Oxford University Press. Web. 24 Apr. 2014
  9. ↑ 9,0 9,1 Abel Grimmer[νεκρός σύνδεσμος] στο Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης (Ολλανδικά)
  10. ↑ Abel Grimmer, The Tower of Babel Αρχειοθετήθηκε 2014-04-24 στο Wayback Machine. at Richard Green
  11. ↑ 11,0 11,1 Abel Grimmer, The Tower of Babel at Christie's
  12. ↑ Abel Grimmer, The Tower of Babel at Johnny Van Haeften Ltd
  13. ↑ [http://www.royalcollection.org.uk/collection/405475 Royal Collection: Jesus in the House of Martha and Mary by Hans Vredeman de Vries
  14. ↑ Abel Grimmer, Kircheninterieur Αρχειοθετήθηκε 2015-11-17 στο Wayback Machine. at Galen Galerie (Γερμανικά)

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άμπελ_Χρίμμερ&oldid=10511850"