Η Άννα Μόρτιμερ, κόμισσα του Κέιμπριτζ (Anne de Mortimer, 27 Δεκεμβρίου 1390 - 22 Σεπτεμβρίου 1411) ήταν μεγαλύτερη κόρη και παιδί του Ρότζερ Μόρτιμερ, 4ου κόμη του Μαρς και της Λαίδης Ελεονώρας Χόλλαντ.[3] Η Άννα Μόρτιμερ ήταν μητέρα του Ριχάρδου της Υόρκης και γιαγιά του Εδουάρδου Δ΄ της Αγγλίας και του Ριχάρδου Γ΄ της Αγγλίας. Είχε δυο αδελφούς τον Εδμόνδο Μόρτιμερ, 5ο κόμη του Μαρς και τον Ρογήρο (1393 - 1413) και μια αδελφή την Ελεονώρα που παντρεύτηκε τον Σερ Εδουάρδο Κουρτεναί (πέθανε στις 5 Δεκεμβρίου 1419) και δεν είχε παιδιά.[4]

Άννα Μόρτιμερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Anne Mortimer (Αγγλικά)
Γέννηση27  Δεκεμβρίου 1388
Κομητεία Ουέστμιθ
Θάνατος22  Σεπτεμβρίου 1411
Τόπος ταφήςΚίνγκς Λάνγκλεϊ
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Αγγλίας
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΡιχάρδος του Κέιμπριτζ (από 1406)[1][2]
ΤέκναΙσαβέλλα του Κέιμπριτζ, κόμισσα του Έσσεξ[1]
Ριχάρδος της Υόρκης[1]
ΓονείςΡότζερ Μόρτιμερ, 4ος κόμης του Μαρς[1] και Ελεονώρα Χόλλαντ, κόμισσα του Μαρς[1]
ΑδέλφιαΕδμόνδος Μόρτιμερ, 5ος κόμης του Μαρς
ΟικογένειαΟικογένεια Μόρτιμερ
Θυρεός

Πρώτα χρόνια

Επεξεργασία

Γεννήθηκε στο Νιου Φόρεστ, Ουέστμιθ. Η μητέρα της Ελεονώρα Χόλλαντ ήταν κόρη του Τόμας Χόλλαντ, 2ου κόμη του Κεντ και της Λαίδης Αλίκης Φιτς Άλαν της κόρης του Ριχάρδου Φιτς Άλαν, 10ου κόμη του Αρουντέλ και της δεύτερης συζύγου του Ελεονώρας της κόρης της κόρης του Ερρίκου, 3ου κόμη του Λάνκαστερ του εγγονού του Ερρίκου Γ΄ της Αγγλίας.[5] Ο Τόμας Χόλλαντ ήταν εγγονός και διάδοχος της Ιωάννας του Κεντ. Η Άννα Μόρτιμερ ήταν απόγονος του Εδουάρδου Γ΄ της Αγγλίας μέσω των παππούδων της Εδμόνδου Μόρτιμερ, 3ου κόμη του Μαρς και της Φιλίππης, 5ης κόμισσας του Ούλστερ της κόρης του Λάιονελ της Αμβέρσας του δεύτερου γιου του Εδουάρδου Γ΄.[6] Ο Ριχάρδος Γ΄ της Αγγλίας εγγονός και διάδοχος του Εδουάρδου Γ΄ μεσω του μεγαλύτερου γιου του δεν είχε παιδιά και ο πατέρας της Άννας Ρογήρος Μόρτιμερ, 4ος κόμης του Μαρς θεωρούσε τον εαυτό του φυσικό διάδοχο του Ριχάρδου Β΄, όταν πέθανε στην Ιρλανδία στις 20 Ιουλίου 1398 τα κληρονομικά του δικαιώματα πέρασαν στον μεγαλύτερο γιο του Εδμόνδο.

Οι τύχες της Άννας Μόρτιμερ και των αδελφών της άλλαξαν σημαντικά στις 30 Σεπτεμβρίου 1399 όταν ο Ριχάρδος Β΄ εκθρονίστηκε από τον πρώτο ξάδελφο του Ερρίκο Μπόλινμπροκ που ανέβηκε στον θρόνο ως Ερρίκος Δ΄ της Αγγλίας και αναγνώρισε το Κοινοβούλιο διάδοχο τον γιο του Ερρίκο. Οι αδελφοί της Άννας Εδμόνδος και Ρογήρος κρατήθηκαν στην συνοδεία του νέου βασιλιά στο κάστρο του Ουίνδσορ και στο κάστρο του Μπέρχαμστεντ αλλά βρήκαν τιμητική συμπεριφορά και μεγάλωσαν μαζί με τα παιδιά του βασιλιά Ιωάννη και Φιλίππη.[7] Οι αδελφές του Εδμόνδου Μόρτιμερ Άννα και Ελεονώρα σύμφωνα με τον Ραλφ Γκρίφιθς (γεν. 1937) ήταν στην φροντίδα της μητέρας τους αλλά μετά τον θάνατο της (1405) δεν αντιμετωπίστηκαν καλά από τον Ερρίκο Δ΄ και περιγράφονται σαν "άπορες".[8]

Οικογένεια

Επεξεργασία
 
Το κάστρο του Κόνισμπρου κατοικία της οικογένειας του συζύγου της

Η Άννα Μόρτιμερ παντρεύτηκε τον Μάιο του 1406 τον Ριχάρδο του Κέιμπριτζ δεύτερο γιο του Εδμόνδου του Λάνγκλεϊ και της πρώτης του συζύγου Ισαβέλλας της Καστίλης, κόρης και διαδόχου του Πέτρου της Καστίλης. Ο γάμος έγινε χωρίς πατρική συγκατάθεση και επικυρώθηκε με παπική απαλλαγή στις 23 Μαΐου 1408.[9][10] Η Άννα Μόρτιμερ και ο Ριχάρδος του Κέιμπριτζ απέκτησαν :[11]

Η Άννα Μόρτιμερ πέθανε στις 22 Σεπτεμβρίου 1411 αμέσως μετά την γέννηση του τελευταίου της παιδιού. Τάφηκε στο Χερτφορτσάιρ στα ανάκτορα των βασιλεων του Λάνγκλεϊ στα οποία είχαν ταφεί ο πεθερός της και η πεθερά της Εδμόνδος του Λάνγκλεϊ και Ισαβέλλα της Καστίλης.[10] Ο Ριχάρδος του Κέιμπριτζ μετά τον θάνατο της παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την Ματθίλδη Κλίφορντ που ήταν διαζευγμένη με τον Τζων Νέβιλ, 6ο βαρόνο του Λάιμερ και ήταν κόρη του Τόμας Κλίφφορντ, 6ου βαρόνου του Κλίφφορντ, δεν είχε μαζί της παιδιά.[13]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 «Kindred Britain»
  2. p10167.htm#i101668. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. Keenan 2010, p. 509.
  4. Cokayne 1932, p. 450; Richardson III 2011, p. 195; Richardson I 2011, p. 547.
  5. Richardson III 2011, p. 195; Richardson II 2011, pp. 496–8.
  6. Richardson III 2011, pp. 193–5
  7. Tout & 1885–90, pp. 123–5.
  8. Griffiths 2004.
  9. Cokayne 1912, p. 494
  10. 10,0 10,1 Richardson III 2011, p. 400; Harriss 2004.
  11. Richardson IV 2011, pp. 400–11.
  12. Burke's Peerage & Baronetage, 106th Edition, Charles Mosley Editor-in-Chief, 1999 Page: 15, 1222
  13. Richardson III 2011, pp. 400–1.
  • Cokayne, George Edward (1912). The Complete Peerage, edited by H.A. Doubleday. II. London: St. Catherine Press. pp. 493–5.
  • Cokayne, George Edward (1932). The Complete Peerage, edited by H.A. Doubleday. VIII. London: St. Catherine Press. pp. 445–53.
  • Griffiths, R.A. (2004). Mortimer, Edmund (V), fifth earl of March and seventh earl of Ulster (1301–1425). Oxford Dictionary of National Biography. =
  • Harriss, G.L. (2004). Richard , earl of Cambridge (1385–1415). Oxford Dictionary of National Biography.
  • Keenan, Desmond (2010). Ireland 1170–1509, Society and History. pp. 509–10.
  • Pugh, T.B. (1988). Henry V and the Southampton Plot of 1415. Alan Sutton. ISBN 0-86299-541-8
  • Richardson, Douglas (2011). Magna Carta Ancestry: A Study in Colonial and Medieval Families, ed. Kimball G. Everingham. I (2nd ed.).
  • Richardson, Douglas (2011). Magna Carta Ancestry: A Study in Colonial and Medieval Families, ed. Kimball G. Everingham. II (2nd ed.).
  • Richardson, Douglas (2011). Magna Carta Ancestry: A Study in Colonial and Medieval Families, ed. Kimball G. Everingham. III (2nd ed.).
  • Richardson, Douglas (2011). Magna Carta Ancestry: A Study in Colonial and Medieval Families, ed. Kimball G. Everingham. IV (2nd ed.).
  • Tout, Thomas Frederick (1885–90). Mortimer, Edmund de (1391–1425). 39. Dictionary of National Biography, 1885–1890. pp. 123–5.