Άνω Ποταμιά Εύβοιας

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 38°35′55.18″N 24°6′18.83″E / 38.5986611°N 24.1052306°E / 38.5986611; 24.1052306

Η Άνω Ποταμιά[2][3] ή Άνω Ποταμία[4] είναι χωριό του δήμου Κύμης-Αλιβερίου της Περιφερειακής Ενότητας Εύβοιας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 114 κατοίκους. Είναι κτισμένος σε υψόμετρο 180 μέτρα[5] στις πλαγιές του ηφαιστειακού υψώματος του Οξύλιθου.

Άνω Ποταμιά
Άνω Ποταμιά is located in Greece
Άνω Ποταμιά
Άνω Ποταμιά
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
Αποκεντρωμένη ΔιοίκησηΘεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας
ΠεριφέρειαΣτερεάς Ελλάδας
Περιφερειακή ΕνότηταΕυβοίας
ΔήμοςΚύμης - Αλιβερίου
Δημοτική ΕνότηταΚύμης
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΣτερεά Ελλάδα
ΝομόςΕυβοίας
Υψόμετρο178 μέτρα
Πληθυσμός
Μόνιμος81
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΠοταμιά
Ταχ. κώδικας34003
Τηλ. κωδικός2222
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ιστορικά στοιχεία

Επεξεργασία

Στο λόφο του Αγίου Νικολάου ή Καστρί δίπλα στο χωριό έχουν βρεθεί ίχνη κατοίκησης από την προϊστορική και αρχαία περίοδο. Στη νότια πλευρά του λόφου έχουν βρεθεί θραύσματα κεραμικής της νεολιθικής εποχής και συγκεκριμένα της 4ης χιλιετίας π.Χ., αλλά δεν σώζονται κατάλοιπα οικισμού. Στο λόφο δημιουργήθηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. οχυρωμένος οικισμός ο οποίος διέθετε διάφορα εργαστήρια-βιοτεχνίες, όπως μαρτυρά η παρουσία μεταλλουργικού κλιβάνου. Στον οικισμό βρέθηκαν πολλά νομίσματα της Ευβοϊκής Συμπολιτείας καθώς και του μακεδονικού βασιλείου. Υπάρχουν ίχνη κατοίκησης μέχρι τον 1ο αιώνα π.Χ. Ο χώρος ανασκάφηκε συστηματικά από τον Αδαμάντιο Σαμψών την περίοδο 1976-1978.[6]

Ο λόφος Καστρί φαίνεται να έμεινε εγκαταλελειμμένος μέχρι τον 6ο αιώνα μ.Χ., οπότε και χρονολογούνται κατάλοιπα κτιρίων, τα πιθανών να δηλώνουν ότι οι Βυζαντινοί είχαν δημιουργήσει στον λόφο παρατηρητήριο.[6] Το παρατηρητήριο αυτό φαίνεται να ερημώθηκε τον 8ο με 9ο αιώνα, πιθανόν μετά από επιδρομές Σαρακηνών. Ο λόφος κατοικήθηκε ακόμη μια φορά, όταν οι Λομβαρδοί έφτιαξαν στην κορυφή του μικρό φρούριο τον 13ο με 14ο αιώνα. Εγκαταλείφθηκε μετά την κατάκτηση της Εύβοιας από τους Οθωμανούς το 1470.[7]

Η παλαιότερη μνεία στο χωριό γίνεται στην οθωμανική απογραφή του 1474. Οι κάτοικοι του χωριού ήταν ναυτικοί και χρησιμοποιούσαν την Κάτω Ποταμία (σημερινή Πλατάνα) για να φτιάχνουν τα σκάφη τους. Άλλη ασχολία των κατοίκων του χωριού ήταν η αμπελουργία. Το 1836 εντάχθηκε στον δήμο Κύμης.[4]

Απογραφές πληθυσμού

Επεξεργασία

Η πορεία του πληθυσμού σύμφωνα με τις απογραφές:

Απογραφή 1928 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός - 298[5] 265[5] 221[5] 191[5] 195[5] 166[5] 160 114

Σημεία ενδιαφέροντος

Επεξεργασία

Στο χωριό σώζονται πολλά από τα αρχοντικά των ναυτικών, φτιαγμένα από τη χαρακτηριστική κόκκινη πέτρα της περιοχής. Τα κτίρια είναι ορθογώνιας κάτοψης και τετράρριχτη οροφή από κεραμίδια. Το χωριό διαθέτει στενά δαιδαλώδη σοκάκια τα οποία είναι τσιμεντένια. Ανάμεσα στο χωριό και στη θάλασσα βρίσκεται βράχος γνωστός ως Αξέντι, ο οποίος προσφέρει πανοραμική θέα προς τον κόλπο της Κύμης. Στο χωριό βρίσκεται ελαιοτριβείο το οποίο άρχισε να λειτουργεί το 1844.[4] Επίσης στο χωριό λειτουργεί αρχαιολογική συλλογή, με ευρήματα από το διπλανό Καστρί.[8]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
  2. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 4. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 240. 
  3. Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 50. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 244. 
  4. 4,0 4,1 4,2 «Άνω Ποταμία». Δήμος Κύμης - Αλιβερίου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2019. 
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 Σταματελάτος, Μιχαήλ· Βάμβα-Σταματελάτου, Φωτεινή (2006). Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας. Αθήνα: Ερμής. σελ. 634. ISBN 9603201332. 
  6. 6,0 6,1 Χατζηδημητρίου, Α.· Μυλωνάς, Δ. «Καστρί Ποταμίας». odysseus.culture.gr. Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2019. 
  7. «Καστρί Άνω Ποταμιάς». filotis.itia.ntua.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2019. 
  8. «Αρχαιολογική Συλλογή Άνω Ποταμίας». www.medievalroutes.gr. Εφορεία Αρχαιοτήτων Ευβοίας. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2019.