Άπροι

Οι Άπροι ή ο Άπρος (λατ. Aprus) ήταν αρχαία, ρωμαϊκή και μεσαιωνική πόλη της Θράκης.

Ιστορία

Ο Στέφανος ο Βυζάντιος διασώζει ένα απόσπασμα του Θεοπόμπου (4ος αιώνας π.Χ.) που αναφέρει τους Άπρους. Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος σημειώνει ότι ο Άπρος βρισκόταν στο εσωτερικό της Θράκης, 22 ρωμαϊκά μίλια (mille passus, περ. 1,48 χιλιόμετρο το ένα) από τη Ραιδεστό ή Βισάνθη, 50 από τη Βιζύη και 180 ρωμαϊκά μίλια από τους Φιλίππους.

Η πόλη επανιδρύθηκε από τους Ρωμαίους με την ονομασία Colonia Claudia Aprensis στα μέσα του 1ου αιώνα μ.Χ., πιθανώς σε συνάρτηση με την προσάρτηση της ρωμαϊκής Επαρχίας της Θράκης από τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Κλαύδιο. Προοριζόταν ως τόπος διαμονής των βετεράνων του ρωμαϊκού στρατού. Βρισκόταν επί της Εγνατίας Οδού που κατέληγε στο Βυζάντιο, τη μελλοντική Κωνσταντινούπολη.

Τον 4ο αιώνα μ.Χ. ο Άπρος ήταν η κυριότερη πόλη της περιοχής στα νοτιοδυτικά της Περίνθου (μετέπειτα Ηράκλειας), της πρωτεύουσας της επαρχίας.

Σε έγγραφα του 6ου αιώνα η πόλη έχει αλλάξει ονομασία και αποκαλείται Θεοδοσιούπολις, προς τιμή του Αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β΄, ή και του Θεοδοσίου Α΄.

Μετά τη σταυροφορική Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1204), ο Ερρίκος της Φλάνδρας, αδελφός του Βαλδουίνου Α΄ της Κωνσταντινούπολης, επιτέθηκε στην πόλη και συμπεριφέρθηκε με βαρβαρότητα προς τους κατοίκους της. Η Λατινική Αυτοκρατορία έχρισε τον Θεόδωρο Βρανά «κύριο του Άπρου». Το 1206 ο Τσάρος των Βουλγάρων Καλογιάν κατέστρεψε την πόλη, αλλά ο Βρανάς την ξανάχτισε.

Στην ομώνυμη Μάχη του Άπρου τον Ιούλιο του 1305 οι Καταλανοί συνέτριψαν τον βυζαντινό στρατό του Αυτοκράτορα Μιχαήλ Θ΄ Παλαιολόγου.

Πηγές

• Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 6, σελ. 392
• Külzer, Andreas: Tabula Imperii Byzantini: Band 12, Ostthrakien (Eurōpē), Österreichische Akademie der Wissenschaften, Βιέννη 2008, σσ. 255-259, ISBN 978-3-7001-3945-4