Ένας μεθυσμένος κοιτάζει το γαϊδουράγκαθο

ποίημα του Χιου ΜακΝτέρμιντ

Ένας μεθυσμένος κοιτάζει το γαϊδουράγκαθο (αγγλικός τίτλος: A Drunk Man Looks at the Thistle) είναι μακροσκελές ποίημα του Σκωτσέζου ποιητή Χιου ΜακΝτέρμιντ που δημοσιεύτηκε το 1926. Είναι γραμμένο στη Σκωτική γαελική γλώσσα. Το ποίημα, που κυμαίνεται μεταξύ κωμικού και σοβαρού ύφους, εξετάζει ένα ευρύ φάσμα πολιτιστικών, σεξουαλικών, πολιτικών, επιστημονικών, υπαρξιακών, μεταφυσικών και κοσμικών θεμάτων, τελικά ενοποιημένων σε μια σταθερή κεντρική ιδέα, και εκφράζει τον συναισθηματικά φορτισμένο στοχασμό του ποιητή για την κατάσταση της Σκωτίας. Το γαϊδουράγκαθο του τίτλου είναι το εθνικό έμβλημα της Σκωτίας από την εποχή του βασιλιά Αλέξανδρου Γ' (1249–1286).[2]

Ένας μεθυσμένος κοιτάζει το γαϊδουράγκαθο
Το γαϊδουράγκαθο, εθνικό έμβλημα της Σκωτίας
ΣυγγραφέαςΧιου ΜακΝτέρμιντ
Γλώσσασκωτς
Ημερομηνία δημοσίευσης1926
Μορφήποίημα
LC ClassOL1166112W[1]

Το ποίημα περιλαμβάνει επίσης εκτεταμένες και σύνθετες αναφορές σε πρόσωπα της ευρωπαϊκής και της ρωσικής λογοτεχνίας, ιδιαίτερα τον Φιόντορ Ντοστογιέφσκι και τον Φρίντριχ Νίτσε, καθώς και αναφορές σε επίκαιρα γεγονότα και προσωπικότητες των μέσων της δεκαετίας του 1920, όπως η Ισιδώρα Ντάνκαν ή η Γενική απεργία του Ηνωμένου Βασιλείου του 1926. Είναι ένα από τα σημαντικότερα μοντερνιστικά λογοτεχνικά έργα του 20ού αιώνα. [3]

Περιγραφή Επεξεργασία

Το σκωτσέζικο ποίημα είναι ένα εκτεταμένο μοντάζ διαφορετικών ποιημάτων ή τμημάτων σε διάφορες ποιητικές μορφές, που συνδέονται ή αντιπαρατίθενται για να δημιουργήσουν ένα συναισθηματικά συνεχές σύνολο με τρόπο που αναπτύσσει και διακωμωδεί συνειδητά τις τεχνικές σύνθεσης που χρησιμοποιούσαν ποιητές του μοντερνισμού, όπως ο Έζρα Πάουντ και ο ΤΣ Έλιοτ.  Μεγάλο μέρος του ποιήματος είναι κωμικό, ειδικά στις πρώτες ενότητες του, αλλά η ραψωδική δομή, μήκους 2.685 στίχων, έχει μεγάλες εναλλαγές στον τόνο, ιδιαίτερα στις κορυφαίες τελικές ενότητες.[4]

Ένα από τα χαρακτηριστικά του ποιήματος είναι η γλώσσα. Η λογοτεχνική Σκωτσέζικη γλώσσα του Χιου ΜακΝτέρμιντ έχει τις ρίζες της στην τοπική του διάλεκτο, αλλά ουσιαστικά είναι ένα κράμα στοιχείων που αντλεί από ένα ευρύ φάσμα ιδιωμάτων και λεξιλογίου, σύγχρονων αλλά και αρχαϊκών μορφών, από διαφορετικές περιοχές της Σκωτίας. Το έργο συνέβαλε στην αύξηση της ευαισθητοποίησης σχετικά με τις δυνατότητες της σκωτικής γλώσσας ως μέσο λογοτεχνικής έκφρασης. [5]

Μερικές από τις αρχικές ενότητες του ποιήματος περιλαμβάνουν παρεμβαλλόμενες μεταφράσεις στα σκωτικά έργων άλλων Ευρωπαίων ποιητών, όπως του Ρώσου Αλεξάντρ Μπλοκ. Οι παρεμβολές εισάγουν τον μυστηριώδη και λυρικό τόνο που αντισταθμίζει το κωμικό ύφος του αφηγητή του ποιήματος.[6]

Το γαϊδουράγκαθο είναι το εθνικό έμβλημα της Σκωτίας από την εποχή του βασιλιά Αλέξανδρου Γ' (1249–1286). Σύμφωνα με τον μύθο, εισβολείς Σκανδιναβοί προσπαθούσαν να καταλάβουν τη νύχτα το στρατόπεδο του κοιμισμένου σκωτσέζικου στρατού. Κατά τη διάρκεια αυτής της επιχείρησης, ένας ξυπόλητος Νορβηγός είχε την ατυχία να πατήσει πάνω σε ένα γαϊδουράγκαθο και φώναξε από τον πόνο. Η κραυγή του ξεσήκωσε τους Σκωτσέζους που σηκώθηκαν και νίκησαν τους εισβολείς.[7]

Παραπομπές Επεξεργασία