Ο Έζρα Ουέστον Λούμις Πάουντ (Αγγλικά: Ezra Weston Loomis Pound, 30 Οκτωβρίου 18851 Νοεμβρίου 1972) ήταν Αμερικανός ποιητής και δοκιμιογράφος. Μαζί με τον Τ. Σ. Έλιοτ, θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς ποιητές του αγγλοαμερικανικού λογοτεχνικού ρεύματος του Μοντερνισμού. Η συνεισφορά του στην ποίηση ξεκίνησε με την ανάπτυξη του Εικονισμού, ενός ρεύματος που προέρχεται από την κλασική ποίηση της Κίνας και της Ιαπωνίας, την ακρίβεια και την οικονομία της γλώσσας. Τα έργα του περιλαμβάνουν το Ripostes (1912), το Hugh Selwyn Mauberley (1920) και το ανολοκλήρωτο επικό έργο, The Cantos (1917–1969).

Έζρα Πάουντ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ezra Weston Loomis Pound (Αγγλικά)
Γέννηση30  Οκτωβρίου 1885[1][2][3]
Hailey[4]
Θάνατος1  Νοεμβρίου 1972[1][2][3]
Βενετία[5][4]
Αιτία θανάτουγαστρεντερική νόσος
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια[6]
Τόπος ταφήςκοιμητήριο του Σαν Μικέλε
ΚατοικίαHomer Pound House (1885–1887)[7]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια και κολέγιο Χάμιλτον
Ιδιότηταποιητής[8], κριτικός λογοτεχνίας, συνθέτης[9], μεταφραστής[8], αυτοβιογράφος, συγγραφέας[5][10], οικονομολόγος, δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παρουσιαστής[11] και ιστορικός της λογοτεχνίας[8]
ΣύζυγοςDorothy Shakespear (από 1914)[12]
ΤέκναMary de Rachewiltz και Omar Pound
ΓονείςHomer Loomis Pound[13] και Isabel Weston[13]
ΣυγγενείςThaddeus C. Pound (παππούς από την πλευρά του πατέρα)
Βραβεύσειςβραβείο Μπόλινγκεν (1948)[14] και Academy of American Poets Fellowship (1963)[15]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Στις αρχές του 20ού αιώνα ο Πάουντ εργάστηκε στο Λονδίνο ως ξένος ανταποκριτής σε αμερικανικές εφημερίδες και βοήθησε στην ανακάλυψη και διαμόρφωση του έργου σύγχρονων συγγραφέων, όπως ο Τ. Σ. Έλιοτ, ο Τζέημς Τζόυς, ο Ρόμπερτ Φροστ και ο Έρνεστ Χέμινγουεϋ. Οργισμένος από τις σφαγές που προκλήθηκαν κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Πάουντ έχασε την πίστη του στην Μεγάλη Βρετανία και κατηγόρησε τον πόλεμο για την τοκογλυφία και τον διεθνή καπιταλισμό. Μετακόμισε την Ιταλία το 1924 και καθ'όλη την διάρκεια της δεκαετίας του 1930 και του 1940 τάχθηκε υπέρ του Μουσσολίνι, εξέφρασε την υποστήριξή του στον Χίτλερ και έγραψε δημοσιεύσεις σε εφημερίδες του Βρετανού φασίστα Όσγουωλντ Μόουζλυ. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, πληρώθηκε από την ιταλική κυβέρνηση για να ασκήσει μέσω ραδιοφώνου αρνητική κριτική στις ΗΠΑ, τον Φράνκλιν Ρούσβελτ και τους Εβραίους με αποτέλεσμα να συλληφθεί από τις αμερικανικές δυνάμεις στην Ιταλία το 1945, με την κατηγορία της προδοσίας. Πέρασε αρκετούς μήνες υπό κράτηση σε ένα αμερικανικό στρατόπεδο στην Πίζα και τρεις εβδομάδες σε ένα ατσάλινο κλουβί, που του προκάλεσε μια διανοητική κατάρρευση. Εξαιτίας αυτού, και προκειμένου να γλιτώσει την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, νοσηλεύτηκε στο ψυχιατρικό νοσοκομείο St. Elizabeth στην Ουάσινγκτον για πάνω από 12 χρόνια.

Ενώ βρισκόταν υπό κράτηση στην Ιταλία, ο Πάουντ ξεκίνησε να γράψει αποσπάσματα του έργου The Cantos. Αυτά δημοσιεύτηκαν με τον τίτλο The Pisan Cantos (1948) και βραβεύτηκε με το Βραβείο Μπόλλινγκεν (Bollingen Prize for Poetry) το 1949. Χάρη σε μια εκστρατεία κυρίως από συγγραφείς, με πρωτοστάτες τους Έλιοτ και Χέμινγουεϋ, ο Πάουντ έφυγε από το St. Elizabeth το 1958 και επέστρεψε στην Ιταλία, όπου έζησε μέχρι τον θάνατό του. Οι πολιτικές απόψεις του επιβεβαιώνουν ότι το έργο του παραμένει τόσο αμφιλεγόμενο όσο και κατά την περίοδο συγγραφής του. Το 1933, το περιοδικό Time τον αποκάλεσε "μια γάτα που περπατά ολομόναχη, με σθένος, χωρίς σπίτι και μη ασφαλής για τα παιδιά." Ο Χέμινγουεϋ έγραψε: "Τα καλύτερα γραπτά του Πάουντ θα διαρκέσουν όσο υφίσταται η παραμικρή λογοτεχνία."

Βιογραφία Επεξεργασία

Ο Έζρα Πάουντ γεννήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1885 στο Χέιλυ της Περιοχής του Άινταχο των Η.Π.Α. Ήταν το μοναδικό παιδί του Χόμερ Λούμις Πάουντ (1858-1942) από το Ουισκόνσιν και της Ίζαμπελ Ουέστον (1860-1948) από τη Νέα Υόρκη. Ο πατέρας του εργαζόταν στο Χέιλυ από το 1883 ως ομοσπονδιακός υπάλληλος.

Υπήρξε παιδί παλιάς αποικιακής οικογένειας. Οι πρόγονοί του είχαν μεταναστεύσει από την Αγγλία του 17ου αιώνα. Από την πλευρά της μητέρας του, ο Πάουντ καταγόταν από τον Ουίλλιαμ Ουώντσγουορθ (1594–1675), έναν Πουριτανό που μετανάστευσε στην Βοστώνη το 1632. Οι Ουώντσγουορθ παντρεύτηκαν στην Νέα Υόρκη. Ο Χάρντινγκ Ουέστον και η Μαίρυ Πάρκερ ήταν οι γονείς της Ίζαμπελ Ουέστον, μητέρας του Πάουντ. Ο Χάρντινγκ πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του χωρίς δουλειά ενώ ο αδερφός του, Έζρα Ουέστον, και η γυναίκα του Φράνσες φρόντιζαν για τις ανάγκες της Μαίρυ και της Ίζαμπελ.

Από την πλευρά του πατέρα του, ο μετανάστης πρόγονος του Πάουντ ήταν ο Τζον Πάουντ, ο οποίος έφτασε από την Αγγλία στις ΗΠΑ το 1650. Ο παππούς του Πάουντ, Θάντιους Κόουλμαν Πάουντ (1832-1914), ήταν ρεπουμπλικανός από το βορειοδυτικό Ουισκόνσιν που είχε δημιουργήσει και χάσει μια περιουσία σε μια επιχείρηση ξυλείας. Ο γιος του Θάντιους, Χόμερ, πατέρας του Πάουντ, εργάστηκε σε αυτή την επιχείρηση ξυλείας μέχρι που προσλήφθηκε ως ομοσπονδιακός υπάλληλος. Ο Χόμερ και η Ίζαμπελ παντρεύτηκαν το επόμενο έτος και πήγαν να ζήσουν στο Χέιλυ. Η Ίζαμπελ ήταν δυστυχισμένη στο Χέιλυ και έφυγε μαζί με τον γιο της για την Νέα Υόρκη το 1887, όταν ο ίδιος ήταν 18 μηνών. Ο Χόμερ τους ακολούθησε και το 1889 βρήκε δουλειά στο Νομισματοκοπείο της Φιλαδέλφειας. Η οικογένεια μετακόμισε στην Πενσυλβάνια.

Σε ηλικία δεκαπέντε ετών ο Έζρα Πάουντ γράφτηκε στην Στρατιωτική Ακαδημία του Τσέτελχαμ για να την εγκαταλείψει γρήγορα.

Πρώτα χρόνια Επεξεργασία

Το 1900-05 σπούδασε συγκριτική λογοτεχνία και ξένες γλώσσες στο πανεπιστήμιο της Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια και στο Χάμιλτον Κόλετζ της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Αυτό το διάστημα συνδέθηκε φιλικά με τον Ουίλλιαμ Κάρλος Ουίλλιαμς και την Χ.Ντ. (Χίλντα Ντούλιτλ).

Κατόπιν, διδάσκει στο Κολλέγιο Ουάμπας του Κρώφορντσβιλ της Ιντιάνα για λιγότερο από ένα χρόνο, από το οποίο και φεύγει εξαιτίας ενός μικρού σκανδάλου. Το 1908 ταξιδεύει στην Ευρώπη και αρχικά μένει στη Βενετία. Από το 1909 μέχρι το 1920 ζει με διακοπές στο Λονδίνο, όπου και συγχρωτίζεται με τους σημαντικότερους ανθρώπους των αγγλικών γραμμάτων της εποχής, μεταξύ των οποίων οι Τζέημς Τζόυς, Φόρντ Μάντοξ Φόρντ και Ουίνταμ Λιούις.

Από τη συνάντησή του με τον γλύπτη Ανρί Γκωντιέ-Μπριεσκά γεννήθηκε ο βορτισισμός (από τον αγγλικό όρο vortex).

Λονδίνο Επεξεργασία

Τα πρώτα ποιήματα του Πάουντ ήταν εμπνευσμένα απ' τους Προραφαηλίτες και άλλους ποιητές του 19ου αιώνα και τη μεσαιωνική λογοτεχνία, όπως και από τις αποκρυφιστικές/μυστικιστικές φιλοσοφίες. Όταν μετακόμισε στο Λονδίνο, υπό την επιρροή του Φ. Μ. Φόρντ και του Τ. Ε. Χιούμ, άρχισε να απορρίπτει τα υπερβολικά αρχαϊκά στοιχεία της ποιητικής του γλώσσας σε μια προσπάθεια να μεταλλάξει τον ποιητικό του εαυτό. Πίστευε πως ο Ουίλλιαμ Μπάτλερ Γέητς ήταν ο μεγαλύτερος εν ζωή ποιητής, και έκανε παρέα μαζί του όταν έμενε στην Αγγλία. Μαζί, βοήθησε ο ένας τον άλλο να εκμοντερνίσει την ποίησή του. Κατά τη διάρκεια του πολέμου έζησαν μαζί στο Στόουν Κότατζ στο Σάσσεξ, μελετώντας ιαπωνικά, κυρίως θεατρικά έργα Νο. Έδωσαν ιδιαίτερη προσοχή στην εργασία του Έρνεστ Φενολλόζα, ενός Αμερικανού καθηγητή στην Ιαπωνία, του οποίου την εργασία για τους κινέζικους χαρακτήρες ο Πάουντ ανέπτυξε σ' αυτό που ονόμασε Ιδεογραμμική μέθοδο. Το 1914, παντρεύεται την Ντόροθυ Σαίξπηρ, καλλιτέχνη και κόρη της Ολίβια Σαίξπηρ, μυθιστοριογράφο και ερωμένη του Ουίλλιαμ Μπάτλερ Γέητς.

Στα χρόνια πριν από τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο, ο Πάουντ ήταν κατά ένα μεγάλο μέρος αρμόδιος για τον Εικονισμό (ιμαζισμό) και τον βορτισισμό. Αυτά τα δύο κινήματα, που βοήθησαν να έρθουν στο προσκήνιο τα έργα ποιητών και καλλιτεχνών όπως Τζέημς Τζόυς, Ουίνταμ Λιούις, Ουίλλιαμ Κάρλος Ουίλλιαμς, Χ.Ντ. (Χίλντα Ντούλιτλ), Ρίτσαρντ Άλντινγκτον, Μάριαν Μουρ, Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ, Ρόμπερτ Φρόστ, Ρεμπέκα Ουέστ και Ανρί Γκωντιέ-Μπριεσκά, μπορούν να θεωρηθούν σαν τα κύρια γεγονότα που οδήγησαν στη γέννηση του αγγλικού μοντερνισμού. Ο Πάουντ διόρθωσε επίσης την Έρημη Χώρα του φίλου του Τ. Σ. Έλιοτ, το ποίημα που ώθησε την καινούργια ποιητική ευαισθησία στην προσοχή του κοινού.

Εντούτοις, ο πόλεμος κατέστρεψε την πίστη του Πάουντ στο σύγχρονο δυτικό πολιτισμό και σύντομα εγκατέλειψε το Λονδίνο, αλλά όχι προτού δημοσιεύσει το Homage to Sextus Propertius (1919) και το Hugh Selwyn Mauberley (1920). Αν αυτά τα ποιήματα δίνουν σχήμα σ' ένα αποχαιρετισμό στα χρόνια του Πάουντ στο Λονδίνο, τα Κάντος, που αρχίζουν το 1915, δείχνουν το δρόμο μπροστά.

Παρίσι Επεξεργασία

Το 1920, ο Πάουντ μετακόμισε στο Παρίσι όπου κινήθηκε μεταξύ ενός κύκλου καλλιτεχνών, μουσικών και συγγραφέων που ξεσήκωσαν ολόκληρο τον κόσμο της μοντέρνας τέχνης. Ήταν φίλος με ανθρώπους όπως ο Μαρσέλ Ντυσάν, ο Τριστάν Τζαρά, ο Φερνάν Λεζέ και άλλους ντανταϊστές και σουρεαλιστές. Συνέχισε να δουλεύει τα Κάντος, γράφοντας τον όγκο της Ακολουθίας Μαλατέστα η οποία εισήγαγε μια από τις σημαντικότερες περσόνες του ποιήματος. Επίσης, το ποίημα έδειχνε όλο και περισσότερο τις ανησυχίες του με την πολιτική και τα οικονομικά. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έγραψε επίσης κριτικά κείμενα, μεταφράσεις και συνέθεσε δύο πλήρεις όπερες (με τη βοήθεια του Ζορζ Αντάιγ) και διάφορα κομμάτια για σόλο βιολί. Το 1922 συναντήθηκε και συνδέθηκε με την Όλγκα Ράντζ, μια βιολίστρια. Μαζί με την Ντόροθυ Σαίξπηρ, διαμόρφωσαν ένα ταραγμένο ερωτικό τρίγωνο που επρόκειτο να διαρκέσει μέχρι το τέλος της ζωής του ποιητή.

Ιταλία Επεξεργασία

Στις 10 Οκτωβρίου 1924, ο Πάουντ αφήνει για πάντα το Παρίσι και μετακομίζει στο Ραπάλλο της Ιταλίας. Εκεί, αυτός και η Ντόροθι, μένουν για λίγο, μετά ταξιδεύουν στη Σικελία και τον Ιανουάριο του 1925 επιστρέφουν για να εγκατασταθούν στο Ραπάλλο. Στην Ιταλία συνέχισε να είναι ένας δημιουργικός καταλύτης. Ο νεαρός γλύπτης Χάινζ Χέντζις τον είδε να φτάνει αδέκαρος. Του δόθηκε κατάλυμα και μάρμαρο να σκαλίσει, και γρήγορα έμαθε να δουλεύει την πέτρα. Τον ίδιο καιρό, ο ποιητής Τζέιμς Λώφλιν ξεκίνησε τον εκδοτικό οίκο Νέοι Ορίζοντες που θα γινόταν όχημα για πολλούς νέους συγγραφείς.

Εκείνο τον καιρό, ο Πάουντ οργάνωσε επίσης μια ετήσια σειρά συναυλιών όπου εκτελούνταν ένα ευρύ φάσμα της κλασσικής και σύγχρονης μουσικής. Ειδικότερα αυτή η μουσική δραστηριότητα συνέβαλε στην αναβίωση στον 20ό αιώνα του ενδιαφέροντος για τον Αντόνιο Βιβάλντι, ο οποίος ήταν ξεχασμένος από τον καιρό του θανάτου του.

Στην Ιταλία ο Πάουντ έγινε ενθουσιώδης υποστηρικτής του Μουσσολίνι και αντισημιτικά συναισθήματα αρχίζουν να εμφανίζονται στα γραπτά του. Έκανε το πρώτο ταξίδι στις ΗΠΑ μετά από πολλά χρόνια το 1939, την παραμονή του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου, και σκέφτηκε να μείνει εκεί μόνιμα, αλλά στο τέλος επέλεξε να επιστρέψει στην Ιταλία.

Ο Πάουντ παρέμεινε στην Ιταλία μετά το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Έγινε κορυφαίος προπαγανδιστής του Αξονα. Συνέχισε επίσης να συμμετέχει σε φιλολογικές εκδόσεις, και έγραψε πολλά άρθρα στις εφημερίδες. Αποδοκίμασε την αμερικανική συμμετοχή στον πόλεμο και προσπάθησε να χρησιμοποιήσει τις πολιτικές επαφές του στην Ουάσιγκτον για να την αποτρέψει. Μίλησε στο ιταλικό ραδιόφωνο και έδωσε μια σειρά συζητήσεων πάνω σε πολιτιστικά θέματα. Αναπόφευκτα, άγγιξε και πολιτικά θέματα, η αντίθεσή του στον πόλεμο και ο αντισημιτισμός του ήταν προφανή. Δεν είναι σαφές αν κάποιος στις Ηνωμένες Πολιτείες άκουσε τις ραδιοφωνικές εκπομπές του, δεδομένου ότι οι συσκευές αποστολής ραδιοφωνικού σήματος του ιταλικού ραδιοφώνου ήταν αδύνατες και αναξιόπιστες. Είναι σαφές, εντούτοις, ότι τα άρθρα του στις ιταλικές εφημερίδες (καθώς επίσης και διάφορα βιβλία και μπροσούρες) είχαν κάποια επιρροή στην Ιταλία.

Τον Ιούλιο του 1943 οι Συμμαχικές δυνάμεις εισέβαλαν στο νότιο μισό της Ιταλίας. Ο Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ΄ της Ιταλίας απομάκρυνε, ύστερα από συνεδρίαση του Μεγάλου Φασιστικού Συμβουλίου τον Μουσσολίνι από πρωθυπουργό του βασιλείου της Ιταλίας. Ο Μουσσολίνι δραπέτευσε στο Βορρά, όπου αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος της νέας Δημοκρατίας του Σαλό. Ο Πάουντ διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στις πολιτιστικές και προπαγανδιστικές δραστηριότητες στη νέα αυτή δημοκρατία, η οποία διήρκεσε μέχρι την άνοιξη του 1945.

Στις 2 Μαΐου 1945, συνελήφθη από τους Ιταλούς παρτιζάνους, και οδηγήθηκε (σύμφωνα με το Χιου Κέννερ) στη βάση τους στο Τσιάβαρι, όπου σύντομα απελευθερώθηκε μην παρουσιάζοντας κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Την επόμενη ημέρα, παραδόθηκε οικειοθελώς στις αμερικανικές δυνάμεις. Φυλακίστηκε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως του αμερικανικού στρατού έξω από την Πίζα, κλεισμένος για 25 μέρες σε ένα ανοικτό κλουβί πριν του δοθεί μια σκηνή. Εδώ υφίσταται νευρικό κλονισμό. Κατά τη διάρκεια της φυλακισής του συνέταξε τα Κάντος της Πίζας (The Pisan Cantos). Αυτό το τμήμα της ποίησης υπό εξέλιξη (work in progress) χαρακτηρίζει μια μετατόπιση στην ποίηση του Πάουντ· μια περισυλλογή στην καταστροφή τη δική του και της Ευρώπης, και στη θέση του στο φυσικό κόσμο. Τα Κάντος της Πίζας κέρδισαν το πρώτο βραβείο Bollingen από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου το 1948.

Στην πατρίδα του θα δικαστεί, αλλά με το ελαφρυντικό της ψυχικής διαταραχής του δεν θα του καταλογισθεί καμία ποινική ευθύνη. Όμως θα παραμείνει έγκλειστος έως το 1958 στο ψυχιατρείο των ποινικών κρατουμένων στο Νοσοκομείο Σαιντ Ελίζαμπεθ της Ουάσινγκτον. Εκεί θα συνεχίσει να γράφει τα Κάντος του, ενώ μετέφρασε αρχαία κινέζικη ποίηση και την τραγωδία του Σοφοκλή Τραχίνιαι.

Το 1958 αποφυλακίστηκε με το αιτιολογικό της φρενοβλάβειας και επέστρεψε στην Ιταλία. Πέθανε στην Βενετία την 1η Νοεμβρίου 1972.

Εργογραφία Επεξεργασία

  • 1908 A Lume Spento. Privately printed by A. Antonini, Venice, (ποιήματα).
  • 1908 A Quinzaine for This Yule. Pollock, London; and Elkin Mathews, London, (ποιήματα).
  • 1909 Personae. Elkin Mathews, London, (ποιήματα).
  • 1909 Exultations. Elkin Mathews, London, (ποιήματα).
  • 1910 The Spirit of Romance. Dent, London, (πρόζα).
  • 1910 Provenca. Small, Maynard, Boston, (ποιήματα).
  • 1911 Canzoni. Elkin Mathews, London, (ποιήματα)
  • 1912 The Sonnets and Ballate of Guido Cavalcanti Small, Maynard, Boston, (cheaper edition destroyed by fire, Swift & Co, London; translations)
  • 1912 Ripostes. S. Swift, London, (ποιήματα ; πρώτη εισαγωγή στο λογοτεχνικό ρεύμα του Imagism)
  • 1915 Cathay. Elkin Mathews, (ποιήματα ; μεταφράσεις)
  • 1916 Gaudier-Brzeska. A Memoir. John Lane, London, (πρόζα).
  • 1916 Certain Noble Plays of Japan: From the Manuscripts of Ernest Fenollosa, chosen and finished by Ezra Pound, with an introduction by William Butler Yeats.
  • 1916 Ernest Fenollosa, Ezra Pound: "Noh", or, Accomplishment: A Study of the Classical Stage of Japan. Macmillan, London,
  • 1916 Lustra. Elkin Mathews, London, (ποιήματα).
  • 1917 Twelve Dialogues of Fontenelle, (μεταφράσεις)
  • 1917 Lustra Knopf, New York. (ποιήματα). With a version of the first Three Cantos (Poetry, vol. 10, nos. 3, June 1917, 4, July 1917, 5, August 1917).
  • 1918: Pavannes and Divisions. Knopf, New York. (πρόζα)
  • 1918 Quia Pauper Amavi. Egoist Press, London. (ποιήματα)
  • 1919 The Fourth Canto. Ovid Press, London
  • 1920 Hugh Selwyn Mauberley. Ovid Press, London.
  • 1920 Umbra. Elkin Mathews, London, (ποιήματα και μεταφράσεις)
  • 1920 Instigations of Ezra Pound: Together with an Essay on the Chinese Written Character as a Medium for Poetry, by Ernest Fenollosa. Boni & Liveright, (πρόζα).
  • 1921 Poems, 1918–1921. Boni & Liveright, New York
  • 1922 Remy de Gourmount: The Natural Philosophy of Love. Boni & Liveright, New York, (μεταφράσεις)
  • 1923 Indiscretions, or, Une revue des deux mondes. Three Mountains Press, Paris.
  • 1924 Antheil and the Treatise on Harmony. Paris, (δοκίμια). As: William Atheling.
  • 1925 A Draft of XVI Cantos. Three Mountains Press, Paris. The first collection of The Cantos.
  • 1926 Personae: The Collected Poems of Ezra Pound. Boni & Liveright, New York
  • 1928 A Draft of the Cantos 17–27. John Rodker, London.
  • 1928 Selected Poems, edited and with an introduction by T. S. Eliot. Faber & Gwyer, London
  • 1928 Confucius: Ta Hio: The Great Learning, newly rendered into the American language. University of Washington Bookstore (Glenn Hughes), (translation)
  • 1930 A Draft of XXX Cantos. Nancy Cunard's Hours Press, Paris.
  • 1930 Imaginary Letters. Black Sun Press, Paris. Eight essays from the Little Review, 1917–18.
  • 1931 How to Read. Harmsworth, (δοκίμια)
  • 1932 Guido Cavalcanti Rime. Edizioni Marsano, Genoa, (μεταφράσεις)
  • 1933 ABC of Economics. Faber, London, (δοκίμια)
  • 1934 Eleven New Cantos: XXXI-XLI. Farrar & Rinehart, New York, (ποιήματα)
  • 1934 Homage to Sextus Propertius. Faber, London (ποιήματα)
  • 1934 ABC of Reading. Yale University Press, (δοκίμια)
  • 1935 Alfred Venison's Poems: Social Credit Themes by the Poet of Titchfield Street. Stanley Nott, Pamphlets on the New Economics, No. 9, London, (δοκίμια)
  • 1935 Jefferson and/or Mussolini. Stanley Nott, London, Liveright, 1936 (δοκίμια)
  • 1935 Make It New. London, (δοκίμια)
  • 1935 Social Credit. An Impact. London, (δοκίμια). Repr.: Peter Russell, Money Pamphlets by Pound, no. 5, London 1951.
  • 1936 Ernest Fenollosa: The Chinese Written Character as a Medium for Poetry. Stanley Nott, London 1936. An Ars Poetica With Foreword and Notes by Ezra Pound.
  • 1937 The Fifth Decade of Cantos. Farrar & Rinehart, New York, (ποιήματα)
  • 1937 Polite Essays. Faber, London, (δοκίμια)
  • 1937 Confucius: Digest of the Analects, edited and published by Giovanni Scheiwiller, (μεταφράσεις)
  • 1938 Culture. New Directions. New edition: Guide to Kulchur, New Directions, 1952
  • 1939 What Is Money For?. Greater Britain Publications, (δοκίμια). Money Pamphlets by Pound, no. 3, Peter Russell, London
  • 1940 Cantos LXII-LXXI. New Directions, New York, (John Adams Cantos 62–71).
  • 1942 Carta da Visita di Ezra Pound. Edizioni di lettere d'oggi. Rome. English translation, by John Drummond: A Visiting Card, Money Pamphlets by Pound, no. 4, Peter Russell, London 1952, (δοκίμια).
  • 1944 L'America, Roosevelt e le cause della guerra presente. Casa editrice della edizioni popolari, Venice. English translation, by John Drummond: America, Roosevelt and the Causes of the Present War, Money Pamphlets by Pound, no. 6, Peter Russell, London 1951
  • 1944 Introduzione alla Natura Economica degli S.U.A.. Casa editrice della edizioni popolari. Venice. English translation An Introduction to the Economic Nature of the United States, by Carmine Amore. Repr.: Peter Russell, Money Pamphlets by Pound, London 1950 (δοκίμιο)
  • 1944 Orientamini. Casa editrice dalla edizioni popolari. Venice (πρόζα)
  • 1944 Oro et lavoro: alla memoria di Aurelio Baisi. Moderna, Rapallo. English translation: Gold and Work, Money Pamphlets by Pound, no. 2, Peter Russell, London 1952 (δοκίμια)
  • 1948 If This Be Treason. Siena: privately printed for Olga Rudge by Tip Nuova (original drafts of six of Pound's Rome radio broadcasts)
  • 1948 The Pisan Cantos. New Directions, (Cantos 74–84)
  • 1948 The Cantos of Ezra Pound (includes The Pisan Cantos). New Directions, (ποιήματα)
  • 1949 Elektra (ξεκίνησε το 1949, first performed 1987), μια παράσταση από τον Έζρα Πάουντ και τον Rudd Fleming
  • 1950 Seventy Cantos. Faber, London.
  • 1950 Patria Mia. R. F. Seymour, Chicago Reworked New Agearticles, 1912, '13 (Orage)
  • 1951 Confucius: The Great Digest; The Unwobbling Pivot. New Directions (μεταφράσεις)
  • 1951 Confucius: Analects (John) Kaspar & (David) Horton, Square $ Series, New York, (μεταφράσεις)
  • 1954 The Classic Anthology Defined by Confucius. Harvard University Press (μεταφράσεις)
  • 1954 Lavoro ed Usura. All'insegna del pesce d'oro. Milan (δοκίμια)
  • 1955 Section: Rock-Drill, 85–95 de los Cantares. All'insegna del pesce d'oro, Milan, (ποιήματα)
  • 1956 Sophocles: The Women of Trachis. A Version by Ezra Pound. Neville Spearman, London, (μεταφράσεις)
  • 1957 Brancusi. Milan (δοκίμια)
  • 1959 Thrones: 96–109 de los Cantares. New Directions, (ποιήματα)
  • 1968 Drafts and Fragments: Cantos CX-CXVII. New Directions, (ποιήματα).

Στα ελληνικά Επεξεργασία

  • Ποιητική τέχνη. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.
  • Ποιήματα. Εισαγωγή, μετάφραση, σημειώσεις: Χρίστος Γούδης. Αθήνα: Νέα Θέσις, 2013.
  • 32 ποιήματα. Εισαγωγή, μετάφραση, σημειώσεις: Γιάννης Λειβαδάς. Αθήνα: Κουκούτσι, 2013. ISBN 978-618-80069-3-5.
  • Χιου Σέλγουιν Μώμπερλυ. Μετάφραση και επιμέλεια: Χάρης Βλαβιανός. Αθήνα: Πατάκης, 2010. ISBN 978-960-16-3633-7.
  • Τα 'Ασματα της Πίζας. Πρόλογος, μετάφραση και ερμηνευτικές σημειώσεις: Αντώνης Ζέρβας. Αθήνα: Ίνδικτος, 2003. Νέα αναθεωρημένη και διορθωμένη έκδοση (α' έκδ. Καστανιώτης, 1984). ISBN 960-518-216-5.
  • Κατάη. Μετάφραση: Κώστας Λάνταβος. Αθήνα: Αρμός, 2001. ISBN 960-527-185-0.
  • Κάντο xvii. Μετάφραση: Γιάννης Λειβαδάς. Άκρον 2000 (Σειρά φυλλαδίων ποίησης).
  • Σπουδή των Κάντο Ι-XXX. Μετάφραση: Γιώργος Βάρσος. Αθήνα: Πατάκης, 1999. ISBN 960-600-231-4.
  • Σχεδιάσματα και αποσπάσματα των Κάντος CX-CXX (Τα τελευταία Κάντος). Πρόλογος: Mary de Rachewiltz. Εισαγωγή και μετάφραση: Χάρης Βλαβιανός. Αθήνα: Νεφέλη, 1991. ISBN 960-211-107-0.
  • Personae, Τα Κάντο της Πίζας. Εκλογή απ' τα Κάντο. Μετάφραση: Ηλίας Κυζηράκος. Αθήνα: Δωδώνη, 1984. ISBN 960-248-155-2.
  • Ποιήματα. Μετάφραση: Ηλίας Κυζηράκος. Αθήνα: Τυπ. Π. Μπόλαρη, 1966.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119204669. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Ezra-Pound. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6f18z52. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 3125. Ανακτήθηκε στις 3  Δεκεμβρίου 2020.
  5. 5,0 5,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2015.
  6. (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm1066317. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2023.
  7. (Αγγλικά) National Register of Historic Places. 78001051.
  8. 8,0 8,1 8,2 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/14575. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  9. (Γαλλικά, Ολλανδικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά) Musicalics. 94046. Ανακτήθηκε στις 5  Απριλίου 2022.
  10. «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  11. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  12. p30432.htm#i304316. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  13. 13,0 13,1 13,2 13,3 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  14. bollingen.yale.edu/poet/ezra-pound. Ανακτήθηκε στις 4  Σεπτεμβρίου 2016.
  15. web.archive.org/web/20150315043417/https://poets.org/academy-american-poets/prizes/academy-american-poets-fellowship.

Πηγές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία