Ο Έντρε Μίστετ (10 Σεπτεμβρίου 1912 στο Μπουζιάσφιρντου – 12 Ιουλίου 2006) ήταν Ούγγρος μηχανικός, υπουργός, πολιτικός και οικοδόμος. Κέρδισε το βραβείο Σέτσενι και συνέβαλε στην ανοικοδόμηση πολλών γεφυρών της Βουδαπέστης μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Έντρε Μίστετ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση10  Σεπτεμβρίου 1912
Buziaș
Θάνατος12  Ιουλίου 2006
Βουδαπέστη[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΟυγγαρία
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Τεχνολογίας και Οικονομικών της Βουδαπέστης (έως 1935)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός μηχανικός
δομικός μηχανικός
πολιτικός
Αξιοσημείωτο έργοElisabeth Bridge
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαIndependent Smallholders, Agrarian Workers and Civic Party
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαd:Q123703051 (Ιουλίου 1946 – Οκτώβριος 1946)[2]
Υπουργός Εσωτερικών (1945–1946, Ministry of Industry Affairs)[3]
Βραβεύσειςβραβείο Σεσενί (1996)
Εναέρια άποψη της γέφυρας Ερσέμπετ της Βουδαπέστης. Ο Μίστετ συνέβαλε στον σχεδιασμό της.

Πρώιμη καριέρα Επεξεργασία

Ο Μίστετ γεννήθηκε στο χωριό Μπουζιάσφιρντου της επαρχίας Τέμες. Ο πατέρας του καταγόταν από οικογένεια Γάλλων Ουγενότων και η μητέρα καταγόταν από οικογένεια ελληνοσερβικής καταγωγής. Μετά τη Συνθήκη του Τριανόν, η οικογένεια μετακόμισε στην Ουγγαρία (υπενθυμίζεται ότι μετά τη συνθήκη η κομητεία Τέμες - με πρωτεύουσα τη σημερινή Τιμισοάρα - πέρασε στη Ρουμανία). Άρχισε τις σπουδές του στη στρατιωτική ακαδημία Ματιάς Χούνιαντι, έχοντας στόχο να υπηρετήσει στο στρατό, αλλά άλλαξε γνώμη και αποφοίτησε από το πολυτεχνείο της Βουδαπέστης το 1935. Ξεκίνησε να εργάζεται στο σιδηροδρομικό εργοστάσιο Γκανζ και αργότερα συμμετείχε στην κατασκευή δρόμων μεταξύ του Σέκεσφεχερβαρ και Γκρατς. Άνοιξε το δικό του αρχιτεκτονικό γραφείο το 1940. Ανάμεσα στις πρώτες του δουλειές ήταν μια καλωδιωτή γέφυρα στο Σόλνοκ, η μεγαλύτερη του είδους της εκείνη την εποχή. Συμμετείχε στην αντιναζιστική αντίσταση κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. PIM identifier. resolver.pim.hu/auth/PIM65365. Ανακτήθηκε στις 19  Ιουνίου 2020.
  2. József Bölöny, László Hubai: «Magyarország kormányai» (Ουγγρικά) Akadémiai Kiadó. Βουδαπέστη. 2004. Ανακτήθηκε στις 8  Δεκεμβρίου 2023. σελ. 236.
  3. József Bölöny, László Hubai: «Magyarország kormányai» (Ουγγρικά) Akadémiai Kiadó. Βουδαπέστη. 2004. Ανακτήθηκε στις 8  Δεκεμβρίου 2023. σελ. 398-399.