Όθων Δ΄ της Βουργουνδίας
Ο Όθων Δ΄ (1248 - 17 Μαρτίου 1303), κόμης της Βουργουνδίας (1295 - 1303) από τον Οίκο της Ιβρέας ήταν γιος του Ούγου κόμη του Σαλόν και της Αδελαΐδας των Άντεχς κόμισσας της Βουργουνδίας.[6][7] Ο Όθων ήταν μέσω της μητέρας του εγγονός της Βεατρίκης Β΄ των Χοενστάουφεν, κόμισσας της Βουργουνδίας και μέσω του πατέρα του καταγόταν από τους κόμητες της Βουργουνδίας. Με τον γάμο των γονέων του, η κομητεία επέστρεψε στον Οίκο της Ιβρέας. Μετά τον θάνατο του πατέρα του έγινε κόμης του Σαλόν (1267) και από την μητέρα του κληρονόμησε την κομητεία της Βουργουνδίας (1279), ωστόσο δεν μπόρεσε να αποκτήσει την ολοκληρωτική εξουσία στην κομητεία μέχρι το 1295.[8] Η μεγαλύτερη κόρη του Ιωάννα Β΄ τον διαδέχθηκε στην Κομητεία της Βουργουνδίας, της δόθηκε προίκα χάρη στον γάμο της με τον βασιλιά της Γαλλίας Φίλιππο Ε΄.[9]
| Όθων Δ΄ της Βουργουνδίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1248[1] Ornans |
| Θάνατος | 17 Μαρτίου 1303[2] Μελέν[2] |
| Τόπος ταφής | Abbaye Notre-Dame du Lys και Abbaye de Cherlieu[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης[3] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μαώ του Αρτουά (1285–1303)[4][5] Φιλίππη του Μπαρ (1263–1283)[3] Φιλίππη του Μπαρ (από 1271)[5] |
| Τέκνα | Ιωάννα Β΄ της Βουργουνδίας Ροβέρτος της Βουργουνδίας Λευκή της Βουργουνδίας |
| Γονείς | Ούγος του Σαλόν και Αδελαΐδα, κόμισσα της Βουργουνδίας |
| Αδέλφια | Ρέγκιναλντ της Βουργουνδίας |
| Οικογένεια | Οίκος του Σαλόν |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η σύζυγός του Μαώ του Αρτουά παρήγγειλε στον διάσημο κατασκευαστή τάφων Jean Pepin de Huy στις 4 Ιουνίου 1312 να φτιάξει για τον Όθωνα ένα πολυτελές μνημείο από πέτρα και αλάβαστρο.[10] Το μνημείο θα παρίστανε τον Όθωνα ως πάνοπλο ιππότη με πανοπλία, ασπίδα και ξίφος, με ένα λιοντάρι κάτω από τα πόδια του και δυο αγγέλους να στηρίζουν το μαξιλάρι επάνω από το κεφάλι του.[11] Ο τάφος αυτός δεν υπάρχει σήμερα, αλλά τα σχέδιά του έχουν διασωθεί.[12]
Οικογένεια Επεξεργασία
Με την πρώτη σύζυγό του Φιλίππη του Μπαρ (1271) δεν απέκτησε παιδιά.
Με την δεύτερη σύζυγο του Μαώ του Αρτουά (1285), κόρη του Ροβέρτου Β΄ κόμη του Αρτουά, απέκτησε: [13]
- Ιωάννα Β΄ 1292/8-1330, κόμισσα της Βουργουνδίας, παντρεύτηκε τον Φίλιππο Ε΄ των Καπετιδών βασιλιά της Γαλλίας.[14] Τη διαδέχθηκε η:
- Ιωάννα Γ΄ 1308-1347, κόμισσα της Βουργουνδίας.
- Λευκή 1296/7-1325/6, παντρεύτηκε τον Κάρολο Δ΄ της Γαλλίας, αδελφό του Φιλίππου Ε΄.
- Ροβέρτος 1300-1315, κόμης της Βουργουνδίας. Τον διαδέχθηκε η αδελφή του Ιωάννα Β΄.
Πρόγονοι Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11363.htm#i113623. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Académie des sciences, belles-lettres et arts de Besançon» (Γαλλικά) Académie des sciences, belles-lettres et arts de Besançon et de Franche-Comté. Μπεζανσόν. 1889. σελ. 181.
- ↑ 3,0 3,1 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ p4190.htm#i41896. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 5,0 5,1 p11363.htm#i113623. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Gauthier 1903, σ. 61
- ↑ Jackson-Laufer 1999, σ. 19
- ↑ Cox 1999, σσ. 363-365
- ↑ Funck-Brentano 1888, σ. 16
- ↑ Frisch 1987, σ. 113
- ↑ Frisch 1987, σ. 113
- ↑ Frisch, TG, Gothic art 1140-c. 1450: sources and documents, University of Toronto Press, 1987
- ↑ Philippe Le Bel et la Noblesse Franc-Comtoise, Frantz Funck-Brentano, Bibliothèque de l’École des chartes, Vol. 49 (1888), 12.
- ↑ Blanche of Artois and Burgundy, Chateau-Gaillard, and the Baron de Joursanvault, Elizabeth A.R. Brown, Negotiating community and difference in medieval Europe: gender, power, patronage, and the authority of religion in Latin Christendom, ed. Katherine Allen Smith, Scott Wells, (BRILL, 2009), 223.
Πηγές Επεξεργασία
- Frisch, TG, Gothic art 1140-c. 1450: sources and documents, University of Toronto Press, 1987
- Philippe Le Bel et la Noblesse Franc-Comtoise, Frantz Funck-Brentano, Bibliothèque de l’École des chartes, Vol. 49 (1888)
- Brown, Elizabeth A.R. (2009). "Blanche of Artois and Burgundy, Chateau-Gaillard, and the Baron de Joursanvault". In Smith, Katherine Allen; Wells, Scott (eds.). Negotiating community and difference in medieval Europe: gender, power, patronage, and the authority of religion in Latin Christendom. BRILL.
- Cox, Eugene L. (1974). The Eagles of Savoy. Princeton: Princeton University Press.
- Cox, Eugene (1999). "The kingdom of Burgundy, the lands of the house of Savoy and adjacent territories". In Abulafia, David (ed.). The New Cambridge Medieval History: Volume 5, C.1198-c.1300. Cambridge University Press.
- Frisch, Teresa G. (1987). Gothic Art 1140-c. 1450:Sources and Documents. University of Toronto Press.
- Funck-Brentano, Frantz (1888). "Philippe le Bel et la Noblesse Franc-Comtoise". Bibliothèque de l'École des chartes. Librairie Droz. 49: 5–40.
- Gauthier, M. Jules (1903). "Services Funebres du Comte Othon IV de Bourgogne celebres en Franche-Comte en 1303". Bulletin Historique et Philologique. Imprimerie Nationale.
- Jackson-Laufer, Guida Myrl (1999). Women Rulers Throughout the Ages: An Illustrated Guide. ABC-CLIO.
