Βικιπαίδεια

Όλγα Ροζάνοβα

Ρωσίδα καλλιτέχνης

Η Όλγα Βλαντιμίροβνα Ροζάνοβα (ρωσικά: Ольга Владимировна Розанова, Μελένκι, Ρωσική Αυτοκρατορία, 22 Ιουνίου 1886 - Μόσχα, Ρωσική Δημοκρατία, 7 Νοεμβρίου 1918) ήταν Ρωσίδα ζωγράφος και σημαντική εκπρόσωπος του καλλιτεχνικού ρεύματος της Ρωσικής πρωτοπορίας[12].

Όλγα Ροζάνοβα
Γέννηση22 Ιουνίου 1886
Μελένκι[1]
Θάνατος7 Νοεμβρίου 1918
Μόσχα
Αιτία θανάτουΔιφθερίτιδα
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Νοβοντέβιτσι[2]
ΚατοικίαΜελένκι (1886–1896)[3][1]
Βλαντίμιρ (1896–1904)[3][1]
Μόσχα (1904–1910)[4]
Αγία Πετρούπολη (1911–1916)
Μόσχα (1916–1918)
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία (έως 1917)
Ρωσική Σοβιετική Ομοσπονδιακή Σοσιαλιστική Δημοκρατία (από 1917)
ΣπουδέςΣχολή Τέχνης Κ.Φ. Γουόν
Ιδιότηταποιητής, εικονογράφος[5], σκιτσογράφος[6][7], ζωγράφος[5], δημιουργός κολάζ[8], συγγραφέας, εικαστικός καλλιτέχνης[9], καλλιτέχνης[10] και καλλιτέχνης της κλωστοϋφαντουργίας[11]
ΚίνημαΣουπρεματισμός, neo-primitivism και Κυβοφουτουρισμός
Καλλιτεχνικά ρεύματαΣουπρεματισμός, neo-primitivism και Κυβοφουτουρισμός
Σημαντικά έργαGreen Line
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Βιογραφία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε το 1886 στο Μελένκι της περιφέρειας Βλαντίμιρ[12] και ήταν το πέμπτο και νεότερο παιδί της αριστοκρατικής οικογένειας[13] του αξιωματικού της αστυνομίας Βλαντίμιρ Ροζάνοφ και της Ελιζαβέτα Ροζάνοβα[14]. Η πρώτη της επαφή με τη ζωγραφική έγινε στη σχολή του Α. Μπολσακόφ της Μόσχας υπό τους Αντρέι Ματβέγιεφ και Νικολάι Ουλιάνοφ, ενώ αργότερα παρακολούθησε μαθήματα στη Σχολή Καλών Τεχνών Στρόγκανοφ[12][15], χωρίς όμως να φοιτήσει κανονικά στη σχολή[13]. Κατόπιν μαθήτευσε στα εργαστήρια των Ιβάν Ντούντιν και Κονσταντίν Γιουόν, ολοκληρώνοντας τις σπουδές της το 1912 στη Σχολή Σβάντσεβα της Αγίας Πετρούπολης[12]. Δύο χρόνια νωρίτερα είχε προσχωρήσει στην εικαστική ομάδα Ένωση Νεολαίας, με την οποία πραγματοποίησε την 11η Απριλίου του 1911 την πρώτη της έκθεση[16].

Τα επόμενα χρόνια συμμετείχε στις σημαντικότερες εκθέσεις της Ρωσικής πρωτοπορίας περνώντας από τον κυβοφουτουρισμό στον σουπρεματισμό. Το έργο της συνδέθηκε στενά με εκείνο του Καζιμίρ Μαλέβιτς, ο οποίος την χαρακτήρισε ως τη «μοναδική αληθινά πρωτοπόρο ζωγράφο»[17]. Παράλληλα, η ζωγραφική της προξένησε το ενδιαφέρον και του Φιλίππο Τομάζο Μαρινέττι, ενός από τους ιδρυτές του ιταλικού φουτουρισμού[13], ο οποίος επισκεπτόμενος τη Ρωσία το 1914 ήρθε σε επαφή με το έργο της Ροζάνοβα. Το ίδιο έτος, η Ροζάνοβα συμμετείχε μαζί με άλλους Ρώσους καλλιτέχνες στην Α΄ Διεθνή Έκθεση Φουτουρισμού που πραγματοποιήθηκε στη Ρώμη[18].

Το 1916 - 1917 διετέλεσε μέλος της εικαστικής ομάδας Σουπρέμους[12], συνυπάρχοντας με καλλιτέχνες όπως οι Μαλέβιτς, Κλιουν, Ποπόβα, Ουντάλτσοβα, Έξτερ κ.ά. Παράλληλα ασχολήθηκε με τον σχεδιασμό υφασμάτων και εργόχειρων καθώς και με την εικονογράφηση λογοτεχνικών βιβλίων.

Μετά την Οκτωβριανή επανάσταση η Ροζάνοβα συμπεριλήφθηκε στους καλλιτέχνες που συνεργάστηκαν με τον νεοπαγή κρατικό μηχανισμό των μπολσεβίκων και το 1918 διορίστηκε υπεύθυνη στον τομέα Εφαρμοσμένων Τεχνών του σοβιετικού Υπουργείου Παιδείας[12][17]. Πέθανε στις 7 Νοεμβρίου του ίδιου έτους στη Μόσχα, προσβεβλημένη από διφθερίτιδα, ενώ εργαζόταν στην προετοιμασία για τον εορτασμό της πρώτης επετείου της Οκτωβριανής επανάστασης[19].

Το 1912 γνώρισε τον λογοτέχνη Αλεξέι Ελισέγεβιτς Κρούτσενιχ, με τον οποίο παντρεύτηκε τέσσερα χρόνια αργότερα[19]. Υπό την επίδραση του Κρούτσενιχ ασχολήθηκε περιστασιακά με τη συγγραφή ποιημάτων[17].

Έργα

Επεξεργασία
  •  
    Αυτοπροσωπογραφία (1912)
  •  
    Η μπυραρία (1914)
  •  
    Σουπρεματισμός (1916)
  •  
    Πράσινη γραμμή (1917)
  •  
    Αφηρημένη σύνθεση (1915)

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 (Ρωσικά, Αγγλικά) d:Q28799302. HAM Helsinki Art Museum. Ελσίνκι. 1992. σελ. 115. ISBN-13 978-951-8965-12-4. ISBN-10 951-8965-12-9.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Ρωσικά, Αγγλικά) d:Q28799302. HAM Helsinki Art Museum. Ελσίνκι. 1992. σελ. 118. ISBN-13 978-951-8965-12-4. ISBN-10 951-8965-12-9.
  3. ↑ 3,0 3,1 Nina Gurianova: «Ольга Розанова и ранний русский авангард» (Ρωσικά) Hylaea (publisher). Μόσχα. 2002. σελ. 11. ISBN-13 978-5-87987-021-3. ISBN-10 5-87987-021-9.
  4. ↑ Nina Gurianova: «Ольга Розанова и ранний русский авангард» (Ρωσικά) Hylaea (publisher). Μόσχα. 2002. σελ. 12. ISBN-13 978-5-87987-021-3. ISBN-10 5-87987-021-9.
  5. ↑ 5,0 5,1 The Fine Art Archive. 17859. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  6. ↑ 9120. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  7. ↑ «Abstracte compositie». Ανακτήθηκε στις 7  Σεπτεμβρίου 2021.
  8. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 8  Αυγούστου 2021. 500003298. Ανακτήθηκε στις 11  Φεβρουαρίου 2024.
  9. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js20201064454. Ανακτήθηκε στις 19  Δεκεμβρίου 2022.
  10. ↑ «Concise Dictionary of Women Artists» (Αγγλικά) Fitzroy Dearborn Publishers. 2001.
  11. ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 273131. Ανακτήθηκε στις 4  Οκτωβρίου 2023.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 12,5 «Ροζάνοβα Όλγα, "Σουπρεματισμός" (1916 (το έργο))». greekstatemuseum.com. Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2017. 
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 Sarabianov, Andrei D. «Olga Vladimirovna Rozanova». britannica.com. Encyclopædia Britannica. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2017. 
  14. ↑ Nina Gurianova, Olga Rozanova and the Early Russian Avant-Garde 1910-1918, Taylor and Francis, New York, 2012, σελ. 135.
  15. ↑ Jeremy Howard, The Union of Youth. An Artists' Society of the Russian Avant-garde, Manchester University Press, 1992, σελ. 102.
  16. ↑ Howard, 1992, σελ. 87 - 88.
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 «Οι αμαζόνες των καβαλέτων». tovima.gr. Το Βήμα. 18 Ιουνίου 2000. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2017. 
  18. ↑ Nina Gurianova, 2012, σελ. 152.
  19. ↑ 19,0 19,1 «Olga Rozanova». rusartnet.com. RusArtNet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Όλγα_Ροζάνοβα&oldid=10726084"