Αζαλάς Νάξου
Συντεταγμένες: 37°5′21″N 25°35′26″E / 37.08917°N 25.59056°E
Ο Αζαλάς (ή επίσημα Αζάλας [Σημ 1]) είναι όρμος και παράλιος οικισμός στην ανατολική Νάξο με 29 κατοίκους (απογραφή 2011).[1] Βρίσκεται λίγο βορειότερα της Μουτσούνας. Απέχει περίπου 7 χλμ από την Απείρανθο και 37 χλμ από την Χώρα της Νάξου.[2] Διοικητικά υπάγεται στην Δημοτική Κοινότητα Απεράθου της Δημοτική Ενότητα Δρυμαλίας του Δήμου Νάξου & Μικρών Κυκλάδων.
Πληθυσμιακή εξέλιξη Επεξεργασία
| Έτος | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 39 | 28 | 29 |
| Πηγές | [3] | [4] | [1] |
Διοικητικές μεταβολές Επεξεργασία
- Στην απογραφή του 1991, αναγνωρίζεται ως οικισμός και προσαρτάται στην κοινότητα Απεράθου με έδρα τον οικισμό Απειράθου.[3][5]
- Το 1997, με την εφαρμογή του προγράμματος Καποδίστριας (νόμος 2539/97), η κοινότητα Απεράθου καταργείται και ο οικισμός Αζαλάς προσαρτάται στο νεοσύστατο δήμο Δρυμαλίας με έδρα τον οικισμό Χαλκείο.[6] Συγκεκριμένα, με το πρόγραμμα Καποδίστριας υπαγόταν στο Δημοτικό Διαμέρισμα Απεράθου, του Δήμου Δρυμαλίας, του νομού Κυκλάδων, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Νήσων Αιγαίου Πελάγους.[4]
- Το 2010, με την εφαρμογή του προγραμματος Καλλικράτης (νόμος 3852/2010), καταργείται ο δήμος Δρυμαλίας και ο Αζαλάς υπάγεται στη Δημοτική Κοινότητα Απεράθου, η οποία υπάγεται στο Δήμο Νάξου & Μικρών Κυκλάδων.[7]
Σήμερα, μετά τη τελευταία μεταβολή του 2010 (πρόγραμμα Καλλικράτης), αποτελεί μαζί με τους οικισμούς Απέραθο ( 722 κ.), Κανάκι ( 14 κ.), Κλειδώ ( 24 κ.), Λυγαρίδια ( 23 κ.), Μουτσούνα ( 84 κ.) και Πάνερμο ( 8 κ.) τη δημοτική κοινότητα Απεράθου ( 904 κ.). Η δ.κ. Απεράθου υπάγεται στη δημοτική ενότητα Δρυμαλίας, του δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων, της περιφερειακής ενότητας Νάξου (του πρώην νομού Κυκλάδων), στην περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου.[1]
Διάφορα Επεξεργασία
Γεωγραφία Επεξεργασία
Ο όρμος αυτός δημιουργείται από μια βραχώδη ανατολική απόληξη με κατεύθυνση ανατολική-βορειοανατολική που δημιουργεί μια σχετική αγκάλη κοντά στο ακρωτήριο Σταυρός. Ονομασία που δόθηκε λόγω της απόληξης του ακρωτηρίου.
Από τον Αζάλα ο δρόμος τερματίζει κάπου 2 χλμ βορειότερα στο Λογγονάρι (με την μικρή παραλία Πυργαμώνι), αφού περάσει την εποχιακή ρεματιά «Πνίχτη» και την μικρή παραλία «Φηρό Λιμενάρι».[8]
Η παραλία Επεξεργασία
Η παραλία Αζαλάς είναι βραχώδης εκτός από ένα μικρό τμήμα της με βότσαλα ή κατά καιρούς άμμο.
Καιρικές συνθήκες Επεξεργασία
Για αλιευτικές δραστηριότητες στη περιοχή αυτή κρίνεται απαραίτητη η συνεχής ενημέρωση μετεωρολογικού δελτίου λόγω των έντονων φαινομένων της κατάστασης θαλάσσης που παρατηρούνται. Βορειοανατολικά και πλησίον του όρμου Αζαλά βρίσκονται οι νησίδες Μάκαρες.
Συλλογή Φωτογραφιών Επεξεργασία
-
Θέα από τον Σταυρό Κεραμωτής πρός τα ανατολικά, στον όρμο του Αζάλα και το ακρωτήριο Σταυρός (στη Μουτσούνας). Στα αριστερά φαίνεται το νησάκι Στρογγυλή (του συμπλέγματος Μάκαρες) και στον ορίζοντα η Αμοργός.
Σημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ Σε επίσημα έγραφα (ΦΕΚ, απογραφές) αναγράφεται ως Αζάλας.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10848 (σελ. 374 του pdf), και σε μορφή Excel «Πίνακας αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ Πληθυσμού-Απογραφής 2011 Αρχειοθετήθηκε 2015-11-13 στο Wayback Machine.» στην ιστοσελίδα της ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 24/11/2017. Ανακτήθηκε 09/01/2018.
- ↑ «Αζαλάς» από thisisnaxos.gr. Αρχειοθετήθηκε 27/03/2018. Ανακτήθηκε 27/03/2018.
- ↑ 3,0 3,1 «Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991 κατά νομούς, επαρχίες, δήμους, κοινότητες και οικισμούς», σελ. 148 (σελ. 150 του pdf) από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 20/08/2017. Ανακτήθηκε 08/01/2018.
- ↑ 4,0 4,1 «Απογραφή πληθυσμού - κατοικιών της 18ης Μαρτίου 2001», σελ. 268 (σελ. 270 του pdf) από ΕΛΣΤΑΤ, Αρχειοθετήθηκε 29/07/2017, Ανακτήθηκε 08/01/2018.
- ↑ «ΦΕΚ 882Β - 6/12/1993», σελ. 9532 (σελ. 118 του pdf) από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 27/02/2018. Ανακτήθηκε 27/02/2018.
- ↑ «ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997»σελ. 8815 (στο pdf σελ. 27), από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 30/3/2017. Ανακτήθηκε 27/2/2018
- ↑ «ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010»σελ. 1791 (στο pdf σελ. 7), από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 27/2/2018. Ανακτήθηκε 27/2/2018
- ↑ Χάρτης 311 ΝΑΞΟΣ, «ΣΚΑΪ & TERRAIN», έκδοση 2009.