Αθλητική παράδοση (Ιταλία)

Η αθλητική παράδοση (ιταλικά: tradizione sportiva‎‎) είναι έννοια η οποία επινοήθηκε ως κριτήριο το 2006 στην Ιταλία από την Ιταλική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου (ιταλικά: Federazione Italiana Giuoco Calcio‎‎), τον εθνικό αθλητικό οργανισμό διακυβέρνησης με αντικείμενο εστίασης το ποδόσφαιρο, ενώ έκτοτε εφαρμόζεται σε περιπτώσεις και καταστάσεις αγώνων μπαράζ προβιβασμού και υποβιβασμού σε καθεμία εκ των, συνολικά, τριών επαγγελματικών κατηγοριών, καθώς και κατά την κατανομή των οικονομικών εσόδων από την πώληση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων των πρωταθλημάτων.

Κριτήρια βαθμολόγησης

Η Ιταλική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου ορίζει την «αθλητική παράδοση της πόλεως» ως το αποτέλεσμα το οποίο προκύπτει από το συνολικό άθροισμα της αξίας η οποία, με τη σειρά της, προκύπτει από τη συμμετοχή στα πρωταθλήματα, καθώς και από τον συνολικό αριθμό των κατακτημένων πρωταθλημάτων ανά σύλλογο. Σε περίπτωση ισοβαθμίας, υπερισχύει ο σύλλογος ο οποίος έχει συμμετάσχει στον μεγαλύτερο συνολικό αριθμό πρωταθλημάτων της Σέριε Α, από την ημερομηνία ίδρυσής της, πιο συγκεκριμένα τη σεζόν 1929-30. Σε περίπτωση κατά την οποία η συγκεκριμένη ισοβαθμία εξακολουθεί και υφίσταται, υπερισχύει ο σύλλογος με τον μεγαλύτερο συνολικό αριθμό συμμετοχών στο πρωτάθλημα της Σέριε Β, ενώ, σε περίπτωση περαιτέρω ανάγκης επίλυσης παρομοίου ζητήματος ισοβαθμίας, υπερισχύει ο σύλλογος με τον μεγαλύτερο συνολικό αριθμό συμμετοχών στο πρωτάθλημα της Σέριε Γ ή Γ1, σε πρώτο βαθμό, καθώς και στο πρωτάθλημα της Σέριε Γ2, σε δεύτερο βαθμό, με ύστατη λύση την περίπτωση της κλήρωσης.

Σε περίπτωση πόλεων οι οποίες αποτελούν έδρα άνω του ενός ποδοσφαιρικών επαγγελματικών συλλόγων, «λαμβάνεται υπόψη η αθλητική παράδοση του κάθε συλλόγου, αθροίζοντας, ανά σύλλογο, τις αθλητικές διακρίσεις οι οποίες επιτεύχθηκαν με την πάροδο του χρόνου, ανεξαρτήτως της νομικής μορφής ή οντότητας».

Συμμετοχές σε πρωταθλήματα

Παρά το γεγονός πως οι πρώτοι χρονικά κανόνες επαγγελματισμού στην Ιταλία χρονολογούνται στο 1926, κατόπιν της επικυρώσεως της Χάρτας του Βιαρέτζο, η Ιταλική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου έθεσε ως εναρκτήρια χρονιά καταμέτρησης του συνόλου των συμμετοχών στα εθνικά πρωταθλήματα σε επίπεδο στατιστικών στη σεζόν 1929-1930, πρώτη κατά την οποία τα πρωταθλήματα των Σέριε Α και Σέριε Β είχαν δομή ενός γύρου. Οι αθλητικές σεζόν 1943-1944, 1944-1945 και 1945-1946 δεν υπολογίζονται: οι δύο πρώτες λόγω της μη διεξαγωγής επισήμως αναγνωρισμένων πρωταθλημάτων, ενώ η τρίτη λόγω της διεξαγωγής των Ντιβιζιόνε Νατσιονάλε και Σέριε Β-Γ έναντι των Σέριε Α και Β. Παράλληλα, η Πρίμα Ντιβιζιόνε, προκάτοχος του μετέπειτα πρωταθλήματος της Σέριε Γ και διεξαχθείσα κατά την περίοδο μεταξύ 1929 και 1935, επίσης δεν λαμβάνεται υπόψη. Ως εκ τούτου, τα κριτήρια τα οποία υιοθετήθηκαν από την ομοσπονδία ήταν τα κάτωθι:

• 10 βαθμοί ανά συμμετοχή σε κάθε σεζόν της Σέριε Α από την ίδρυσή της με σημείο εκκίνησης τη σεζόν 1929-30,
• 7 βαθμοί ανά συμμετοχή σε κάθε σεζόν της Σέριε Β από την ίδρυσή της με σημείο εκκίνησης τη σεζόν 1929-30,
• 4 βαθμοί ανά συμμετοχή σε κάθε σεζόν της Σέριε Γ/Λέγκα Προ από την ίδρυσή της με σημείο εκκίνησης τη σεζόν 1935-36 έως και τη σεζόν 1977-78 (με εξαίρεση τη Σέριε Γ 1945-1946), καθώς και από την επανίδρυσή της με σημείο εκκίνησης τη σεζόν 2014-15,
• 4 βαθμοί ανά συμμετοχή σε κάθε σεζόν της Σέριε Γ1/Λέγκα Προ Πρίμα Ντιβιζιόνε από την ίδρυσή της με σημείο εκκίνησης τη σεζόν 1978-79 έως και τη σεζόν 2013-14,
• 2 βαθμοί ανά συμμετοχή σε κάθε σεζόν της Σέριε Γ2/Λέγκα Προ Σεκόντα Ντιβιζιόνε από την ίδρυσή της με σημείο εκκίνησης τη σεζόν 1978-79 έως και τη σεζόν 2013-14.

Διακρίσεις

Παρομοίως, η Ιταλική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου καθιέρωσε διαφορετικό σύστημα βαθμολόγησης για τις διακρίσεις των συλλόγων στις, συνολικά, τρεις διοργανώσεις οι οποίες τελούν υπό την σκέπη της Εθνικής Επαγγελματικής Ενώσεως Σέριε Α (ιταλικά: Lega Nazionale Professionisti Serie A‎‎), καθώς και στις, συνολικά, τρεις διοργανώσεις οι οποίες τελούν υπό την σκέπη της ΟΥΕΦΑ (αγγλικά: UEFA‎‎), συμπεριλαμβανομένου του Κυπέλλου Διεθνών Εκθέσεων, το οποίο, αν και δεν θεωρείται από την ΟΥΕΦΑ ως επίσημος τίτλος, ωστόσο, αναγνωρίζεται ως προκάτοχος του Γιουρόπα Λιγκ:

• 4 βαθμοί ανά κατάκτηση Πρωταθλήματος Ιταλίας και αναγνωρισμένου από την Ιταλική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου κατόπιν της ιδρύσεώς του το 1898,
• 2 βαθμοί ανά κατάκτηση Κυπέλλου Ιταλίας,
• 1 βαθμός ανά κατάκτηση Σούπερ Καπ Ιταλίας,
• 5 βαθμοί ανά κατάκτηση Κυπέλλου Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ,
• 3 βαθμοί ανά κατάκτηση Κυπέλλου Κυπελλούχων,
• 2 βαθμοί ανά κατάκτηση Γιουρόπα Λιγκ,
• 2 βαθμοί ανά κατάκτηση Κυπέλλου Διεθνών Εκθέσεων.

Για τον αποκλειστικό σκοπό της κατανομής των οικονομικών εσόδων από την πώληση των οπτικοακουστικών δικαιωμάτων, η Εθνική Επαγγελματική Ένωση Σέριε Α υιοθέτησε κατά καιρούς συγκεκριμένη μεθοδολογία βάσει της οποίας δίδονταν, επίσης, βαθμοί για την κατάκτηση άλλων τίτλων, όπως, μεταξύ άλλων, του ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ, του Διηπειρωτικού Κυπέλλου, καθώς και του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων.

Γενική βαθμολόγηση

Από το συνολικό άθροισμα των βαθμών οι οποίοι λαμβάνονται για τις συμμετοχές ανά σεζόν και τις κατακτήσεις τίτλων, προκύπτει η κατάταξη της αθλητικής παραδόσεως στο ιταλικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου.

Δείτε επίσης

• Ποδόσφαιρο στην Ιταλία
• Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Ιταλίας
• Προβιβασμός και υποβιβασμός
• Τηλεοπτικά δικαιώματα ποδοσφαίρου στην Ιταλία
• Αθλητική διάκριση

Πηγές

• (Ιταλικά) Assemblea LNPA (1 Ιουλίου 2010). «Statuto - Regolamento» (PDF). Lega Nazionale Professionisti Serie A. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 1 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022. 
• (Ιταλικά) Consiglio Federale FIGC (15 Φεβρουαρίου 2006). «Comunicato ufficiale n. 167/A» (PDF). Federazione Italiana Giuoco Calcio. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022. 
• (Ιταλικά) Consiglio Federale FIGC (5 Μαΐου 2023). «Comunicato ufficiale n. 202/A» (PDF). Federazione Italiana Giuoco Calcio. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2024. 
• (Ιταλικά) Morelli, Enzo (2012). I diritti audiovisivi sportivi. Manuale giuridico, pratico e teorico sui diritti di trasmissione degli eventi sportivi a seguito della riforma Melandri. Giuffrè Editore. ISBN 88-14-15082-6.