Αλβέρτος της Σουηδίας
Ο Αλβέρτος, βασιλιάς της Σουηδίας ή Αλβέρτος του Μεκλεμβούργου (Albrecht III., Herzog zu Mecklenburg, 1338 - 1 Απριλίου 1412)[6] βασιλιάς της Σουηδίας (1364 - 1389) και δούκας του Μεκλεμβούργου ως Αλβέρτος Γ΄ (1384 - 1412) ήταν δεύτερος γιος του Αλβέρτου Β΄ δούκα του Μεκλεμβούργου και της Ευφημίας των Μπγιέλμπο, κόρης του Έρικ Μάγκνουσον δούκα του Σάντερμανλαντ και αδελφής του Μάγκνους Δ΄ της Σουηδίας. Νυμφεύτηκε τη Ριχάρδις του Σβερίν, κόρη του Όθωνα κόμη του Σβερίν, η οποία απεβίωσε το 1377 και τάφηκε στη Στοκχόλμη[7]. Το 1384 κληρονόμησε τον τίτλο του δούκα του Μεκλεμβούργου και το ένωσε με το στέμμα της Σουηδίας. Τα δικαιώματά του στον θρόνο της Σουηδίας προερχόταν αφ' ενός από τη μητέρα του, αφ' ετέρου από τη Χριστίνα Σβέρκερσντοττερ, κόρη του Σβέρκερ Β΄ της Σουηδίας ή Σβέρκερ του Νεωτέρου ο οποίος βασίλευσε στη Σουηδία την περίοδο 1196 - 1208.
Αλβέρτος της Σουηδίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Albrekt av Mecklenburg (Σουηδικά) |
Γέννηση | 1340[1][2][3] Μεκλεμβούργο |
Θάνατος | 1412[1] Αββαείο του Ντόμπεραν |
Τόπος ταφής | Bad Doberan Minster |
Χώρα πολιτογράφησης | Σουηδία[4] |
Θρησκεία | Χριστιανισμός |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ριχάρδα του Σβερίν (1359–1377)[5] Αγνή του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ (1396–1412)[5] |
Τέκνα | Έρικ Α΄ του Μεκλεμβούργου Αλβέρτος Ε΄ του Μεκλεμβούργου Ριχάρδα Αικατερίνη του Μεκλεμβούργου |
Γονείς | Αλβέρτος Β΄ του Μεκλεμβούργου και Ευφημία της Σουηδίας[1] |
Αδέλφια | Άννα του Μεκλεμβούργου Ίνγκεμποργκ του Μεκλεμβούργου-Σβερίν Ερρίκος Γ΄ του Μεκλεμβούργου Μάγκνους Α΄ του Μεκλεμβούργου |
Οικογένεια | Οίκος του Μεκλεμβούργου |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Μονάρχης της Σουηδίας (1364–1389) |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ανατροπή του Μάγκνους
ΕπεξεργασίαΤο 1363 μέλη του Σουηδικού Αριστοκρατικού Συμβουλίου υπό την ηγεσία του Μπο Τζόνσσον Γκρίπ έφτασε στην Αυλή του στο Μεκλεμβούργο προκειμένου να του ζητήσει να ανατρέψει τον βασιλιά της Σουηδίας Μάγκνους Έρικσον, ο οποίος ήταν αντιδημοφιλής στην αριστοκρατία και να πάρει τη θέση του ο ίδιος. Οι μεγάλοι Γερμανοί δούκες και οι μεγάλες πόλεις της Χανσεατικής Ένωσης, όπως η Στοκχόλμη και το Καλμάρ, υποστήριξαν το κίνημα του Αλβέρτου. Ο Αλβέρτος επιτέθηκε με στρατό στη Σουηδία, ανέτρεψε τον Μάγκνους και στέφθηκε ο ίδιος βασιλιάς στις 18 Φεβρουαρίου 1364. Ένα θραύσμα πέτρας που παριστάνει τρία στέμματα είναι το πιο πρόωρο εθνικό σύμβολο της Σουηδίας.
Ο Αλβέρτος στον θρόνο της Σουηδίας
ΕπεξεργασίαΗ άνοδος στον θρόνο του Αλβέρτου στάθηκε η έναρξη ενός σκληρού οκταετούς εμφύλιου πολέμου ανάμεσα στους οπαδούς του Αλβέρτου με τους οπαδούς του Μάγκνους και του γιου του Χάακον ΣΤ' της Νορβηγίας. Όταν ο Μάγκνους ηττήθηκε και φυλακίστηκε από τον Αλβέρτο, ο Βάλντεμαρ Δ΄ της Δανίας, πρώην εχθρός του Μάγκνους, αυτή τη φορά τον υποστήριξε και ενώθηκε με τους αγρότες της Σουηδίας υπέρ του πρώην βασιλιά. Ο Αλβέρτος σταδιακά άρχισε να γίνεται μισητός στους Σουηδούς, λόγω του ότι είχε μετατρέψει τη Σουηδία σε Γερμανική επαρχία, διορίζοντας Γερμανούς σε όλες τις θέσεις εξουσίας. Με τη βοήθεια των Δανών και Σουηδών συμμάχων του ο Χάακον κατάφερε να εκθρονίσει προσωρινά τον Αλβέρτο (1371). Ο Αλβέρτος επανήλθε ξανά με τη βοήθεια της αριστοκρατίας της Στοκχόλμης και υπέγραψε ειρηνική συνθήκη με την οποία αποφυλάκισε τον Μάγκνους και του επέτρεψε να δραπετεύσει στη Νορβηγία, όπου έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του. Στη συνέχεια υπέκυψε σε όλα τα αιτήματα των ευγενών, παραχωρώντας τους όλες τις εξουσίες στο συμβούλιο της αντιβασιλείας. Ο Μπο Τζόνσον, που τον είχε καλέσει προσωπικά να γίνει βασιλιάς, πήρε 1500 αγροκτήματα, ελέγχοντας το 1/3 της Σουηδικής επικράτειας και έγινε ο πλουσιότερος άνθρωπος στη Σουηδία.
Ανατροπή του Αλβέρτου από τη Μαργαρίτα
ΕπεξεργασίαΟ Αλβέρτος διατήρησε το στέμμα της Σουηδίας για 19 χρόνια, αλλά όταν προσπάθησε να μειώσει τα προνόμια των μεγαλοκτηματιών, έχασε τη στήριξη τον μοναδικών ανθρώπων που τον διατηρούσαν στην εξουσία. Εκείνοι κάλεσαν τη Μαργαρίτα Α΄ της Δανίας να τον ανατρέψει και να τοποθετήσει βασιλιά της δικής της επιλογής. Η Μαργαρίτα Α΄ κατάφερε να ανατρέψει εύκολα τον απομονωμένο Αλβέρτο, ο οποίος συνελήφθη και μεταφέρθηκε στο κάστρο του Λίντχολμεν, όπου κρατήθηκε φυλακισμένος για έξι χρόνια. Ελευθερώθηκε ύστερα από 16 ημέρες διαπραγματεύσεων, στις οποίες του ζητήθηκε να αποχωρήσει ολοκληρωτικά από τη Στοκχόλμη μέσα σε 3 χρόνια ή να πληρώσει στη Μαργαρίτα Α΄ μεγάλη χρηματική αποζημίωση. Προτίμησε το πρώτο.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΜε την πρώτη σύζυγο του Ριχάρδις του Σβερίν (1359) παιδιά του ήταν:
- Έρικ Α΄ μετά το 1359-1397, πρίγκιπας του Μεκλεμβούργου, διάδοχος της Σουηδίας και κυβερνήτης του Γκότλαντ[8].
- Ριχάρδις-Αικατερίνη π. 1371-1400, παντρεύτηκε τον Ιωάννη του Οίκου του Λουξεμβούργου δούκα του Γκέρλιτς.
Με τη δεύτερη σύζυγο του Αγνή των Γουέλφων, κόρη του Μάγκνους Β του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ-Βόλφενμπυτελ (1396) παιδιά του ήταν:
- Αλβέρτος Ε΄ 1397-1423, δούκας του Μεκλεμβούργου.
Πρόγονοι
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Albrekt» (Σουηδικά) 5648.
- ↑ 2,0 2,1 «Kansallisbiografia» (Φινλανδικά) Suomalaisen Kirjallisuuden Seura, Suomen Historiallinen Seura. 24. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 (Ιταλικά) Sapere Encyclopedia. De Agostini Editore. 2001. Albèrto+III+(re+di+Svezia).
- ↑ LIBRIS. Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας. 15 Οκτωβρίου 2012. 42gjj2qn3jtp9sh. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018.
- ↑ 5,0 5,1 p772.htm#i7719. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Albrecht III Deutsche Biographie
- ↑ https://runeberg.org/nfaa/0371.html
- ↑ Nordman, Viljo Adolf in Albrecht Herzog von Mecklenburg König von Schweden, Suomalaisen Tiedeakatemian Tuomituksia B:44:1, Suomalaisen Tiedeakatemia, Helsinki, 1939 p 336.
Πηγές
Επεξεργασία- Nordberg, Michael I kung Magnus tid. (Stockholm: Norstedts, 1995)
- Den svenska historien: Medeltid 1319–1520. (Stockholm: Bonniers, 1966) p. 74–83
- Hagen, Ellen Margareta - Nordens drottning. (Stockholm: Saxon & Lindströms förlag, 1953)
- Larsson, Lars-Olof Kalmarunionens tid. (Stockholm: Prisma, Andra upplagan 1997)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία