Αλμπέρτο Ιγκλέσιας

Ισπανός συνθέτης

Ο Αλμπέρτο Ιγκλέσιας Φερνάντεζ-Μπεριντί (ισπανικά: Alberto Iglesias Fernández-Berridi, 21 Οκτωβρίου 1955) είναι Ισπανός συνθέτης. Περισσότερο είναι γνωστός για τις συνθέσεις του στον κινηματογράφο, κυρίως, συνεργαζόμενος με τον Πέδρο Αλμοδόβαρ, καθώς και με τον Χούλιο Μεδέμ.[5] Ενώ, κατά τις αρχές του 2000 έγινε περισσότερο δημοφιλής, αφού συνέθεσε σε ταινίες του Χόλυγουντ. Εκτός από κινηματογραφικές μουσικές συνθέσεις, έχει ασχοληθεί και με το μπαλέτο και την κλασική μουσική.

Αλμπέρτο Ιγκλέσιας
Ο Αλμπέρτο Ιγκλέσιας στα 32α βραβεία Γκόγια, 2018
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση21  Οκτωβρίου 1955
Σαν Σεμπαστιάν
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυνθέτης
συνθέτης μουσικών θεμάτων για κινηματογραφικές ταινίες
Περίοδος ακμής1983
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΕυρωπαϊκό Βραβείο Κινηματογράφου για τον καλύτερο συνθέτη (2006)[1]
Ευρωπαϊκό Βραβείο Κινηματογράφου για τον καλύτερο συνθέτη (2009)[2]
Ευρωπαϊκό Βραβείο Κινηματογράφου για τον καλύτερο συνθέτη (2012)[3]
Premio Feroz for Best Original Soundtrack (2022)[4]
Ιστότοπος
www.albertoiglesias.net/base.htm
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Γεννημένος στο Σαν Σεμπαστιάν,[6] σπούδασε αρμονία και αντίστιξη σε τοπικό ωδείο. Αργότερα πήγε στο Παρίσι, όπου σπούδασε σύνθεση και πιάνο, και, τέλος, ηλεκτρονική μουσική, στη Βαρκελώνη, στα Phonos Studios. Στις αρχές του 1980, ασχολήθηκε κυρίως με τη σύνθεση ηλεκτρονικής μουσικής,[7] όμως έπειτα, ξεκίνησε την καριέρα του στον κινηματογράφο. Συνεργάστηκε σε πολυάριθμες περιπτώσεις με τον διακεκριμένο Ισπανό σκηνοθέτη Πέδρο Αλμοδόβαρ, σε ταινίες όπως: Καυτή σάρκα (1997), Όλα για τη μητέρα μου (1997), Μίλα της (2002), Γύρνα πίσω (2006), Ραγισμένες αγκαλιές (2009), Το δέρμα που κατοικώ (2011), Πόνος και δόξα (2019).

Ενώ έγραψε και μουσική για ταινίες του Χόλιγουντ, όπως το Ο επίμονος κηπουρός (2005), το Χαρταετοί πάνω από την πόλη (2007), το Che (2008) και το Κι ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι (2011). Έως τώρα, έχει υπάρξει τρεις φορές υποψήφιος για Όσκαρ και BAFTA (για τα τρία παραπάνω εκτός του Che) και μία Χρυσή Σφαίρα, έχοντας, από την άλλη, κερδίσει δέκα φορές το Βραβείο Γκόγια.[8] Έχει, επίσης, κερδίσει κι ένα βραβείο στα Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου. Αδελφός του ήταν ο γνωστός γλύπτης Χουάν Μουνιόζ και αδελφή του η Κριστίνα Ιγκλέσιας, κι αυτή καλλιτέχνις.[9][10]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-2006.67.0.html. Ανακτήθηκε στις 29  Δεκεμβρίου 2019.
  2. www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-2009.64.0.html. Ανακτήθηκε στις 3  Ιανουαρίου 2020.
  3. www.europeanfilmacademy.org/2012.329.0.html. Ανακτήθηκε στις 17  Ιανουαρίου 2020.
  4. www.informadoresdecine.es/ix-premios-feroz/. Ανακτήθηκε στις 7  Φεβρουαρίου 2022.
  5. «Alberto Iglesias Songs, Albums, Reviews, Bio & More». AllMusic (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2024. 
  6. «Composer Iglesias Wins Spain Film Award». Fox News Channel. 3 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2015. 
  7. «Alberto Iglesias Songs, Albums, Reviews, Bio & More». AllMusic (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2024. 
  8. «Alberto Iglesias an Oscar after the Goya?». Filmfestivals.com. 21 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2020. 
  9. «'He made the world larger'». The Guardian. 2 September 2001. https://www.theguardian.com/education/2001/sep/02/arts.highereducation1. Ανακτήθηκε στις 18 October 2015. 
  10. «Juan Munoz». The Daily Telegraph. 31 August 2001. https://www.telegraph.co.uk/news/obituaries/1338981/Juan-Munoz.html. Ανακτήθηκε στις 18 October 2015.