Αλμυρός

κωμόπολη της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 39°10′49″N 22°45′38″E / 39.18028°N 22.76056°E / 39.18028; 22.76056

[1]Ο Αλμυρός είναι κωμόπολη, έδρα ομώνυμης δημοτικής κοινότητας, δημοτικής ενότητας και πρωτεύουσα του ομώνυμου δήμου που βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νομού Μαγνησίας.

Αλμυρός Μαγνησίας
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Αλμυρός Μαγνησίας
39°10′49″N 22°45′38″E
ΧώραΕλλάδα
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Αλμυρού
Υψόμετρο70 μέτρα
Πληθυσμός7.955 (2011)
Ταχ. κωδ.37100
Τηλ. κωδ.2422
Ζώνη ώραςUTC+02:00 (επίσημη ώρα)
UTC+03:00 (θερινή ώρα)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Αλμυρός (αποσαφήνιση).

Γεωγραφία Επεξεργασία

Ο Δήμος Αλμυρού, εκτός από την κωμόπολη του Αλμυρού περιλαμβάνει και τα χωριά Ευξεινούπολη, Πλάτανος, Κρόκιο, Άνω Μαυρόλοφος, Μαυρόλοφος, Αργιλλοχώρι, Νεοχωράκι, Πέρδικα, Σούρπη, Πτελεός, Αμαλιάπολη (Νέα Μιτζέλα), Αχίλλειο, Άγιοι Θεόδωροι και Γάβριανη. Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, η κωμόπολη έχει πληθυσμό 7.895 κατοίκους.[2] Ο Αλμυρός αποτελεί σημαντικό αγροτικό και εμπορικό κέντρο ολόκληρης της Μαγνησίας.

Ιστορία Επεξεργασία

Η ιστορία του Αλμυρού είναι μεγάλη μέσα στο χρόνο. Η αρχαιολογική έρευνα έχει φέρει στο φως σημαντικά ευρήματα που υποδηλώνουν την έντονη παρουσία του ανθρώπου στην ευρύτερη περιοχή, από τη Νεολιθική ακόμη εποχή.

Στην αρχαιότητα, η ευρύτερη περιοχή του Αλμυρού ονομαζόταν Αχαΐα Φθιώτις. Σχεδόν όλος ο κάμπος Αλμυρού – Σούρπης αποτελούσε το λεγόμενο Αθαμάντιο Πεδίο, που πήρε τ’ όνομά του από τον βασιλιά Αθάμαντα. Η περιοχή έχει πλούσια μυθολογία (βασιλιάς Αθάμας, Φρίξος και Έλλη, Αχιλλέας και Μυρμιδόνες, Πρωτεσίλαος) και πλούσιο ιστορικό παρελθόν (Άλος, Φυλάκη) από τους Νεολιθικούς χρόνους έως σήμερα.

Η ιστορία του Αλμυρού ξεκινά από την αρχαία πόλη Άλο (10 χλμ. από τον Αλμυρό) κοντά στη σημερινή θέση "Κεφάλωση". Η πόλη Άλος, την οποία ίδρυσε ο Βοιωτός βασιλιάς Αθάμας, ήταν σημαντική στην αρχαιότητα και πολυάνθρωπη. Ο βασιλιάς Αθάμας διώχτηκε από τους Βοιωτούς και ήρθε στην περιοχή της Αχαΐας Φθιώτιδος, όπου ίδρυσε την πόλη. Ο Αθάμας είναι ο πατέρας του Φρίξου και της Έλλης ενώ η μητέρα τους ήταν η Νεφέλη. Τα δυο αδέρφια τα φυγάδευσε η μητέρα τους μ’ ένα χρυσόμαλλο κριάρι για να τα γλυτώσει από τη διαταγή του πατέρα τους, που ήθελε τη θυσία τους. Καθώς πετούσαν πάνω από το Βόσπορο η Έλλη έπεσε κι από τότε η περιοχή αυτή ονομάζεται Ελλήσποντος. Ο Φρίξος ταξίδεψε έως τη μακρινή Κολχίδα, όπου το κριάρι θυσιάστηκε στους θεούς αλλά το δέρμα του το κράτησαν ως φυλαχτό. Αυτό είναι το ξακουστό χρυσόμαλλο δέρας για το οποίο ταξίδεψαν οι Αργοναύτες έως την Κολχίδα. Σύμβολο του Δήμου Αλμυρού είναι ο Φρίξος και η Έλλη.

Η Άλος ήταν σημαντική και πολυάνθρωπη πόλη στην αρχαιότητα, γνωστή για το λιμάνι της και το ρόλο που έπαιξε στους Περσικούς πολέμους, αλλά και στον Τρωικό πόλεμο. Ήταν πρωτεύουσα του κράτους των Μυρμιδόνων και του ομηρικού ήρωα Αχιλλέα, ο οποίος ξεκίνησε την εκστρατεία του για την Τροία από τις Νηές, παράλιο οικισμό της Σούρπης. Ο Αχιλλέας ήταν γιος του Πηλέα και της Θέτιδος, περίφημος για την ανδρεία του. Είναι ο βασικός ήρωας της ομηρικής Ιλιάδας, υπόδειγμα πολεμιστή και περήφανου ανθρώπου.

Κατά το Μεσαίωνα αναπτύχθηκε η πόλη των Δύο Αλμυρών, λίγο βορειότερα της θέσης της ελληνιστικής Άλου. Συγκεκριμένα, τον 4ο-5ο αι. μ.Χ. η πόλη μετατοπίζεται στην παραλιακή θέση "Αλμυρά" και επικράτησε το όνομα «Δύο Αλμυροί», «Αλμυροί» ή απλώς «Αλμυρός», όπου εγκαταστάθηκαν και κάτοικοι από τις κατεστραμμένες Φθιώτιδες Θήβες. Τον 9ο και 10ο αι. μ.Χ. εξελίχθηκε σε ακμαία παραθαλάσσια πόλη, στην οποία ζούσε μια διεθνής κοινότητα από Βενετούς, Πιζάτες, Γενοβέζους και Εβραίους εμπόρους, και κατά τον 12ο αι. ο Παγασητικός Κόλπος ονομάσθηκε "Κόλπος του Αλμυρού". Γραπτές πηγές καθιερώνουν με σαφήνεια τον Αλμυρό ως μία από τις σημαντικότερες πόλεις - λιμάνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, μετά την Κωνσταντινούπολη και το Δυρράχιο. Στη σημερινή εποχή είναι γενικά αποδεκτή η υπόθεση ότι το όνομα «Δύο Αλμυροί» παραπέμπει στη γνωστή θέση στην περιοχή Τσιγκέλι Αλμυρού και στο φρούριο δυτικά της ελληνιστικής Άλου.

Μετά τη βυζαντινή εποχή, για λόγους κυρίως πειρατικών επιδρομών, η πόλη χτίστηκε στη σημερινή θέση.

Κοντά στον Αλμυρό έλαβε χώρα στις 15 Μαρτίου 1311 η αποφασιστικής σημασίας Μάχη του Αλμυρού, όπου η Καταλανική Εταιρεία εξόντωσε το στρατό του Δουκάτου των Αθηνών και των συμμάχων τους.

Ο Αλμυρός απελευθερώθηκε από τους Οθωμανούς και ενσωματώθηκε στο ελληνικό κράτος στις 17 Αυγούστου 1881. Το καλοκαίρι του 1980 ένας καταστροφικός σεισμός κατέστρεψε μεγάλο μέρος της πόλης. Μετά το σεισμό η πόλη ανοικοδομήθηκε ριζικά.

Δημοτική κοινότητα Επεξεργασία

Η δημοτική κοινότητα Αλμυρού είναι χαρακτηρισμένη ως αστικός πεδινός οικισμός, με έκταση 210,036 χμ² (2011). [3]

Πληθυσμός Επεξεργασία

Μόνιμος [1][4][5]
Έτος Πληθυσμός
1991 8.418 (8.825)
2001 7.895 (8.243)
2011 7.955 (8.220)
Πραγματικός (de facto) [6][7][3]
Έτος Πληθυσμός
1961 6.010 (7.244)
1971 5.680 (6.490)
1981 6.143 (6.730)
1991 8.502 (8.916)
2001 7.566 (7.921)
2011 7.826 (8.087)

(σε παρένθεση ο πληθυσμός της δημοτικής κοινότητας)

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1981, 2006 (ΠΛΜ)
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Φορείς
Τύπος