Αλουμίνιον της Ελλάδος

Επιχείρηση παραγωγής αλουμινίου
(Ανακατεύθυνση από Αλουμίνιο της Ελλάδος)

Το Αλουμίνιον της Ελλάδος είναι μεταλλουργική εταιρία με το μοναδικό εργοστάσιο της Ελλάδας για την παραγωγή πρωτόχυτου αλουμινίου. Η εταιρεία παράγει επίσης αλουμίνα (οξείδιο του αργιλίου).

Αλουμίνιον της Ελλάδος
Νομική μορφήΌμιλος Εταιρειών
Κλάδοςβιομηχανία αλουμινίου
Ίδρυση1960
ΈδραΑθήνα, Ελλάδα
Σημαντικά πρόσωπαΕυάγγελος Μυτιληναίος
Προϊόντααργίλιο
Κύκλος εργασιών668 εκατ (2021)
Υπάλληλοι1.550 (2015)
ΜητρικήMetlen Energy & Metals
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Λογαριασμός στο YouTube Σελίδα στο Linkedin
Commons page Πολυμέσα

Ιδρύθηκε το 1960 από τη γαλλική εταιρεία Πεσινέ (Pechiney),[1] και το εργοστάσιο τέθηκε σε λειτουργία το 1966.[2] Το 2003, πέρασε στην ιδιοκτησία της καναδικής επιχείρησης Alcan, όταν η τελευταία εξαγόρασε την Πεσινέ. Από το 2005, η εταιρεία ανήκει στην Όμιλο Επιχειρήσεων Μυτιληναίου.[3] Το 2017, το Αλουμίνιον της Ελλάδος απορροφήθηκε από την μητρική εταιρεία και αποτελεί πια τον Τομέα Επιχειρηματικής Δραστηριότητας Μεταλλουργίας της «Μυτιληναίος».

Γεωγραφικά στοιχεία

Επεξεργασία
 
Άποψη του εργοστασίου

Το εργοστάσιο της εταιρείας βρίσκεται στη θέση Άγιος Σπυρίδωνας, μετόχι Οσίου Λουκά ή Αϊλουκαΐτικο ή Σιδηροκαφκιό[4] στην κοιλάδα του αρχαίου Φωκικού Μεδεώνα, στη βόρεια ακτή του Κορινθιακού κόλπου.

Για να φθάσει κανείς εκεί από τον νομό Βοιωτίας, θα πρέπει να ακολουθήσει τον δρόμο Λιβαδειά - Δίστομο - Παραλία Διστόμου - Άγιος Νικόλαος - οικισμός της Αλουμίνιο της Ελλάδος ή από τον νομό Φωκίδας τον δρόμο Ιτέα - Δεσφίνα - Αντίκυρα - Παραλία Διστόμου - Άγιος Νικόλαος και ο οικισμός της Αλουμίνιο της Ελλάδος.

Ιστορικά στοιχεία

Επεξεργασία

Μετά τον λόφο των Αγίων Θεοδώρων, απλώνεται η κοιλάδα του Φωκικού Μεδεώνα που την διασχίζει ο χείμαρρος της Κλεισούρας με το μετόχι του Αγίου Σπυρίδωνα στο μέσο της. Σε ανασκαφές που έγιναν στα 1962-63 στο χώρο που είναι σήμερα τα κτίρια του εργοστασίου βρέθηκαν: ρωμαϊκό λουτρό με υπόκαυστο του 3ου μ.χ. αιώνα, εκκλησία και μοναστήρι με προσκτίσματα σε χρήση ως τον 13ο μ.Χ. και άλλη μεγαλύτερη εκκλησία οκταγωνική του 11ου αιώνα με αξιόλογα γλυπτά που φυλάγονται στην τράπεζα του μοναστηριού του Οσίου Λουκά. Βρέθηκαν ακόμη μυκηναϊκά κτερίσματα, γυναικεία ειδώλια σε σχήμα κεφαλαίου Ψ και Φ και μεσαιωνικά αργυρά νομίσματα.

Εγκαταστάσεις

Επεξεργασία
 
Αλουμίνιον της Ελλάδος. Μια άλλη άποψη του εργοστασίου.

Οι βασικές εγκαταστάσεις του Αλουμινίου της Ελλάδος βρίσκονται στο όρμο του Γραμματικού, στη χερσόνησο Μούντα, στον οικισμό Μονής Οσίου Λουκά και καλύπτουν έκταση περίπου 1000 στρεμμάτων και είναι σε μεγάλο βαθμό σύγχρονες και αυτοματοποιημένες. Το λιμάνι εξυπηρετεί αποκλειστικά το εργοστάσιο για εκφόρτωση πρώτων υλών (βωξίτη) και φόρτωση των προϊόντων της εταιρείας (αλουμίνας και αλουμινίου).

  • Αλουμίνα
  • Αλουμίνιο
  • Λιμάνι
  • Σταθμός συμπαραγωγής

Το εργοστάσιο παραγωγής αλουμίνας και αλουμινίου είναι μία από τις μεγαλύτερες, για την Ελλάδα, επενδύσεις της δεκαετίας του 1960. Στις 11 Μαρτίου του 1966 η κυβέρνηση του Στέφανου Στεφανόπουλου συμφώνησε με τη γαλλική εταιρία Πεσινέ σε ρύθμιση διαφορών ερμηνείας της σύμβασης που είχε υπογράψει η κυβέρνηση Καραμανλή. Το σχετικό πρωτόκολλο υπέγραψαν ο πρόεδρος της Δ.Ε.Η. Αλ. Παππάς, οι υπουργοί Οικονομικών Γεώργιος Β. Μελάς, Συντονισμού Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Βιομηχανίας Ιωάννης Τούμπας και ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας Αλουμίνιον της Ελλάδος Ζ. Μαρσαντίζ. Το εργοστάσιο, που είχε θεμελιωθεί στις 7 Απριλίου 1963 από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, εγκαινίασε την παραγωγή του στις 13 Ιουνίου 1966, παρουσία του τότε βασιλιά της Ελλάδας Κωνσταντίνου Β΄ και της συζύγου του, Άννας-Μαρίας[5].

Προϊόντα

Επεξεργασία
 
Αλουμίνιον της Ελλάδος. Το λιμάνι.

Αλουμίνα

Επεξεργασία

Η αλουμίνα (το οξείδιο του αλουμινίου) είναι το βιομηχανικό προϊόν που παράγεται από βωξίτη και χρησιμοποιείται για την παραγωγή πρωτόχυτου αλουμινίου, αλλά και άλλων μη μεταλλουργικών προϊόντων (λειαντικά και μονωτικά υλικά, πυρίμαχα, απορρυπαντικά φάρμακα και για την επεξεργασία του νερού). Η αλουμίνα μπορεί να είναι ένυδρη ή άνυδρη, ανάλογα με το βαθμό επεξεργασίας της. Η άνυδρη, γνωστή ως μεταλλουργική αλουμίνα, προκύπτει από το ψήσιμο της ένυδρης και την αφαίρεση των περιεχομένων ποσοτήτων νερού[6].

Αλουμίνιο

Επεξεργασία

Πρωτόχυτο αλουμίνιο ονομάζεται αυτό που παράγεται από την ηλεκτρόλυση της άνυδρης αλουμίνας, σε αντιδιαστολή με το δευτερόχυτο αλουμίνιο που ανακτάται από ανακύκλωση (ανάτηξη) μεταχειρισμένων προϊόντων και απορριμμάτων από αλουμίνιο. Το Αλουμίνιον της Ελλάδος παράγει:

  • Κολόνες πρωτόχυτου αλουμινίου
  • Πλάκες και χελώνες πρωτόχυτου αλουμινίου

Ανθρώπινο δυναμικό

Επεξεργασία
 
Αλουμίνιον της Ελλάδος Β.Ε.Α.Ε.

Το 1963, η εγκατάσταση της βιομηχανικής μονάδας της «Αλουμίνιον της Ελλάδος» μακριά από τις κατοικημένες περιοχές τού νομού Βοιωτίας, οδήγησε την εταιρεία στη δημιουργία μιας παρακείμενης, πρότυπης εργατικής κοινότητας που θα φιλοξενούσε τις οικογένειες των εργαζομένων. Έτσι, στο μυχό τού γραφικού κόλπου της Αντίκυρας, στην Παραλία Διστόμου ή αλλιώς Διστομίτικα, δημιουργήθηκαν τα Άσπρα Σπίτια Διστόμου, ένας οικισμός χτισμένος κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα από τον περίφημο πολεοδόμο Κωνσταντίνο Δοξιάδη.  Η πρωτοπόρος κοινότητα διέθετε υποδομές που εξασφάλιζαν την αυτάρκειά της και μια πρωτόγνωρη ποιότητα ζωής στους κατοίκους της.

Αργότερα, δύο ακόμη επεκτάσεις τού οικισμού υπό την επίβλεψη των αρχιτεκτόνων Μ. Φωτιάδη, Χ. Λεμπέση και Π. Μασουρίδη, εξέλιξαν τη μορφή της κοινότητας που αποτελείται σήμερα από 1.072 κατοικίες σε μια έκταση 613 στρεμμάτων.

Σήμερα, τα Άσπρα Σπίτια της Παραλίας Διστόμου είναι κωμόπολη 3.000 περίπου κατοίκων.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Mioche, Philippe (1997). «Le poids de la Méditerranée dans l'histoire d'Aluminium de Grèce» (στα γαλλικά). Méditerranée 87 (3-4): 73-78. https://www.persee.fr/doc/medit_0025-8296_1997_num_87_3_3008#. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2024. 
  2. Κωστής, Κώστας (13 Σεπτεμβρίου 2015). «Το Αλουμίνιον της Ελλάδος». Η Καθημερινή (Αθήνα). https://www.kathimerini.gr/society/830751/to-aloyminion-tis-ellados/. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2024. 
  3. Κωνσταντινίδης, Σεραφείμ (26 Φεβρουαρίου 2006). «Ο επιτήδειος Ευάγγελος Μυτιληναίος». Η Καθημερινή (Αθήνα). https://www.kathimerini.gr/politics/243471/o-epitideios-eyaggelos-mytilinaios/. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2024. 
  4. Ευθύμιος Δάλκας, «Λειβαδιά Β, Ιστορικοί περίπατοι στα Δυτικά της[νεκρός σύνδεσμος], σσ. 116-117.
  5. Εγκαινιάζεται η παραγωγή αλουμινίου, Ιστορικό Λεύκωμα 1966, σελ. 85, Καθημερινή (1997)
  6. «Ελληνικός Ορυκτός Πλούτος: o απολογισμός του τομέα Βωξίτης-Αλουμίνα-Αλουμίνιο για το 2014». 

Άλλη βιβλιογραφία

Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία