Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1958

Η (3η) Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1958 (Μάιος 1958 – Σεπτέμβριος 1961) ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας μετά την νίκη του κόμματος της ΕΡΕ στις βουλευτικές εκλογές της 11ης Μαΐου 1958.
Οι εκλογές, που κύριο χαρακτηριστικό τους ήταν ο εκλογικός θρίαμβος της ΕΔΑ, η οποία αναδείχτηκε αξιωματική Αντιπολίτευση, αναζωπύρωσαν τον φόβο του Κομμουνισμού και το ιδεολόγημα του κομμουνιστικού κινδύνου, με αποτέλεσμα να ενταθούν οι διώξεις των μελών της ΕΔΑ αλλά και του παράνομου (ακόμα) ΚΚΕ. Αν και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής προσπάθησε να υποτιμήσει το μέγεθος της νίκης, μιλώντας για "πλασματική διόγκωση" της Αριστεράς, ο Ιωάννης Πασαλίδης από το βήμα της Βουλής πλέον, του απάντησε ότι : «Ο κ. Πρωθυπουργός προσπαθεί μ' αυτόν τον τρόπο να αποκρύψει ότι οι πραγματικές δυνάμεις της παρατάξεως της εθνικής αλλαγής, που εξέφρασε η ΕΔΑ, είναι πολύ μεγαλύτερες εκείνων που ενεφάνισαν οι αριθμοί, αν ληφθούν υπ' όψιν οι συνθήκες διεξαγωγής των εκλογών, ιδιαιτέρως στην ύπαιθρο. Πραγματικά πλασματική είναι η δύναμις της ΕΡΕ, η οποία διέθετε ως εκλογικούς πράκτορας τη μεγάλη πλειοψηφία του κρατικού και παρακρατικού μηχανισμού, ακόμη δε πιο πλασματική η πλειοψηφία που εξασφάλισε στη Βουλή, χάρις στο τερατώδες καλπονοθευτικό σύστημα, εκ του οποίου μόνον η ΕΡΕ ωφελήθη εις βάρος των άλλων κομμάτων της αντιπολιτεύσεως...».
Αποκορύφωμα των διώξεων ήταν η σύλληψη του Μανώλη Γλέζου, διευθυντή τότε της εφημερίδας Αυγή, τον Δεκέμβριο του 1958 και η παραπομπή του σε δίκη, με την κατηγορία της κατασκοπείας υπέρ της Σοβιετικής Ένωσης.

Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή

Βασιλευομένη Δημοκρατία
Ημερομηνία σχηματισμού	17 Μαΐου 1958
Ημερομηνία διάλυσης	20 Σεπτεμβρίου 1961
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός Κράτους	Παύλος Α΄ της Ελλάδας
Πρόεδρος Κυβέρνησης	Κωνσταντίνος Καραμανλής
Αντιπρόεδρος Κυβέρνησης	Παναγιώτης Κανελλόπουλος (από 5 Ιανουαρίου 1959)
Συνολικός αριθμός Μελών	27
Συμμετέχοντα κόμματα	ΕΡΕ
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα	Κυβέρνηση πλειοψηφίας 171 / 300 (57%)
Αξιωματική Αντιπολίτευση	ΕΔΑ
Αρχηγός Αξιωματικής Αντιπολίτευσης	Ιωάννης Πασαλίδης
Ιστορία
Εκλογές	Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1958
Θητεία νομοθετικού σώματος	9 Ιουνίου 1958 - 23 Ιουνίου 1961 (Ε κοινοβουλευτική περίοδος)
Προηγούμενη	Υπηρεσιακή κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γεωργακόπουλου 1958
Διάδοχη	Υπηρεσιακή κυβέρνηση Κωνσταντίνου Δόβα 1961

Στον τομέα της οικονομικής ανασυγκρότησης της Ελλάδας, ήρθε να προστεθεί ένα ακόμα πενταετές πρόγραμμα οικονομικής ανάπτυξης (1960 - 1964) που προέβλεπε την επέκταση των έργων υποδομής μεγάλης κλίμακας, την παραχώρηση κινήτρων και διευκολύνσεων τόσο στις ελληνικές ιδιωτικές εταιρείες όσο και στις ξένες (Pirelli, Dow Chemical, Philips) που τους παραχωρήθηκαν ιδιαίτερα ευνοϊκοί όροι εγκατάστασης στην ελληνική αγορά. Παράλληλα, ιδρύθηκαν ειδικοί φορείς για την βιομηχανική (ΟΧΟΑ, ΟΒΑ) και την τουριστική ανάπτυξη (ΕΟΤ, πρόγραμμα "ΞΕΝΙΑ") αλλά και ερευνητικοί θεσμοί που προωθούσαν το επιστημονική ανάπτυξη της χώρας, (ΚΕΠΕ, «Δημόκριτος»,ΕΚΚΕ).

Σημαντικότερα γεγονότα της περιόδου εκείνης ωστόσο, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν η «Συμφωνία Σύνδεσης» με την ΕΟΚ, που υπεγράφη στην Αθήνα στις 9 Ιουλίου 1961, και οι συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου (Φεβρουάριος 1959 - 1960) οι οποίες ίδρυσαν την Δημοκρατία της Κύπρου ως ανεξάρτητου κράτους με εγγυήτριες δυνάμεις τη Βρετανία, την Ελλάδα και την Τουρκία.

Η Αγκάθα Κρίστι επισκέπτεται την Ελλάδα το καλοκαίρι του 1958

Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου

• «Πρωθυπουργός» - («Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου»): Κωνσταντίνος Καραμανλής

• «Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης» : Παναγιώτης Κανελλόπουλος (από 5 Ιανουαρίου 1959)

• «Υπουργός Συντονισμού» : Αριστείδης Πρωτοπαπαδάκης
• «Υπουργός Εθνικής Αμύνης» : Κωνσταντίνος Καραμανλής
• «Υφυπουργός Εθνικής Αμύνης» : Γεώργιος Θεμελής
• «Υπουργός Εξωτερικών» : Ευάγγελος Αβέρωφ
• «Μόνιμος Υφυπουργός Εξωτερικών» : Περικλής Σκέφερης

- παραιτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1960 και η θέση έμεινε κενή

• «Υπουργός Δικαιοσύνης» : Κωνσταντίνος Καλλίας
• «Υπουργός Εσωτερικών» : Δημήτριος Μακρής
• «Υφυπουργός Εσωτερικών επί της Δημόσιας Τάξεως και Ασφαλείας» : Ευάγγελος Καλατζής
• «Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» : Γεώργιος Βογιατζής
• «Υπουργός Οικονομικών» : Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου
• «Υφυπουργός Οικονομικών» : Δημήτριος Αλιπράντης
• «Υπουργός Εμπορίου» : Λεωνίδας Δερτιλής
• «Υφυπουργός Εμπορίου» : Κωνσταντίνος Χρυσανθόπουλος
• «Υπουργός Βιομηχανίας» : Νικόλαος Μάρτης
• «Υπουργός Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων» : Σόλων Γκίκας
• «Υφυπουργός Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων» : Θεμιστοκλής Κονίτσας
• «Υφυπουργός Οικισμού και Σεισμοπλήκτων νήσων» του Υπουργείου «Συγκοινωνιών και Δημοσίων έργων»: Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης

- παραιτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1960 και η θέση έμεινε κενή

• «Υπουργός Γεωργίας» : Κωνσταντίνος Αδαμόπουλος
• «Υφυπουργός Γεωργίας» : Δημήτριος Θανόπουλος
• «Υπουργός Κοινωνικής Προνοίας»: Ανδρέας Στράτος
• «Υφυπουργός Κοινωνικής Προνοίας» : Ιωάννης Ψαρρέας
• «Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας : Γεώργιος Ανδριανόπουλος
• «Υπουργός Εργασίας» : Αριστείδης Δημητράτος
• «Υπουργός Βορείου Ελλάδος» : Αύγουστος Θεολογίτης
• «Υπουργός Προεδρείας της Κυβερνήσεως» : Κωνσταντίνος Τσάτσος
• «Υφυπουργός της Προεδρείας της Κυβερνήσεως» : Τρύφων Τριανταφυλλάκος (από 5 Ιανουαρίου 1959)

Δείτε

• «Ελληνικά Επίκαιρα»: τηλεοπτικές ειδήσεις του 1959 για την ανεξαρτησία της Κύπρου [1]

Πηγές

• «Ελλήνων Ιστορικά» τόμος 15 : «Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο αναμορφωτής της μεταπολεμικής Ελλάδας» εκδόσεις εφημερίδας «Τύπος της Κυριακής» http://eranistis.net/wordpress/2017/06/11/istorika-teyxh-pdf/ Αρχειοθετήθηκε 2020-03-25 στο Wayback Machine.