Αμερικανική τρυπανοσωμίαση

H αμερικανική τρυπανοσωμίαση ή νόσος Τσάγκας (Chagas) /ˈɑːɡəs/ είναι τροπική παρασιτική ασθένεια που προκαλείται από τo πρωτόζωo Trypanosoma cruzi.[1] Μεταδίδεται κατά κύριο λόγο μέσω των εντόμων που είναι γνωστά ως ακάρεα του φιλιού.[1] Στο αρχικό στάδιο της μόλυνσης κατά κανόνα τα συμπτώματα είναι είτε ανύπαρκτα ή ήπια και μπορεί να περιλαμβάνουν: πυρετό, οίδημα στους λεμφαδένες, πονοκεφάλους ή τοπικό πρήξιμο στο σημείο του τσιμπήματος.[1] Μετά από 8–12 εβδομάδες, οι προσβληθέντες περνούν στην χρόνια φάση της νόσου και σε ποσοστό 60–70% δεν έχουν περαιτέρω συμπτώματα.[2][3] Το υπόλοιπο 30-40% των προσβληθέντων αναπτύσσει περαιτέρω συμπτώματα ακόμα και 10-30 χρόνια μετά την αρχική μόλυνση[3] που περιλαμβάνουν διόγκωση των κοιλιών της καρδιάς, με το 20-30% αυτών να οδηγείται σε καρδιακή ανεπάρκεια.[1] Ο διογκωμένος οισοφάγος ή το διευρυμένο έντερο παρατηρείται επίσης στο 10% των ατόμων.[1]

Αμερικανική τρυπανοσωμίαση
Photomicrograph of Giemsa-stained Trypanosoma cruzi
Ειδικότηταλοιμωξιολογία και παρασιτολογία
Συμπτώματαchagoma, Romana's sign, καρδιομυοπάθεια, μυοκαρδίτιδα, ηπατομεγαλία, σπληνομεγαλία και μεγάκολο
Ταξινόμηση
ICD-10B57
ICD-9086
DiseasesDB13415
MedlinePlus001372
eMedicinemed/327
MeSHD014355

Το T. cruzi συνήθως μεταδίδεται στον άνθρωπο και σε άλλα θηλαστικά από τα παρασιτικά «ακάρεα του φιλιού» της υποοικογένειας Triatominae.[4] Αυτά είναι γνωστά με διάφορα τοπικών ονομάτων, μεταξύ άλλων: vinchuca στην Αργεντινή, Βολιβία, Χιλή και Παραγουάη, barbeiro (το barber) στη Βραζιλία, pito στην Κολομβία, chinche στην Κεντρική Αμερική και chipo στη Βενεζουέλα. Η νόσος μπορεί επίσης να εξαπλωθεί μέσω μετάγγισης αίματος, μεταμόσχευσης οργάνων, διατροφής με μολυσμένα με παράσιτα τροφές και από τη μητέρα στο έμβρυο.[1] Η διάγνωση στο αρχικό στάδιο της ασθένειας γίνεται με την εύρεση του παρασίτου στο αίμα με μικροσκοπική εξέταση.[3] Η διάγνωση στη χρόνια νόσο γίνεται με την εύρεση αντισωμάτων T. cruzi στο αίμα.[3]

Η πρόληψη κατά κύριο λόγο περιλαμβάνει την εξόντωση των ακάρεων του φιλιού και την αποφυγή τέτοιων τσιμπημάτων.[1] Άλλες προληπτικές ενέργειες συμπεριλαμβάνουν τον έλεγχο του αίματος που χρησιμοποιείται για τις μεταγγίσεις.[1] Δεν έχει αναπτυχθεί εμβόλιο.[1] Οι αρχικές μολύνσεις είναι ιάσιμες με τα φάρμακα benznidazole ή nifurtimox.[1] Σχεδόν πάντα οδηγούν σε θεραπεία, εάν χορηγηθούν νωρίς, ωστόσο όσο περισσότερο καιρό πάσχει κάποιος από την νόσο, τόσο περιορίζεται η δράση τους.[1] Όταν χρησιμοποιούνται στη χρονια νόσο μπορεί να καθυστερήσουν ή να εμποδίσουν την ανάπτυξη των συμπτωμάτων τελικού σταδίου.[1] Τα φάρμακα αυτά προκαλούν προσωρινές παρενέργειες σε ποσοστό έως και 40% των ληπτών[1] οι οποίες περιλαμβάνουν δερματικά προβλήματα, τοξικότητα εγκεφάλου και ερεθισμό του πεπτικού συστήματος.[2][5][6]

Εκτιμάται ότι 7 με 8 εκατομμύρια ανθρώποι, κυρίως στο Μεξικό, Κεντρική Αμερική και Νότια Αμερική πάσχουν από την νόσο Τσάγκας[1] με αποτέλεσμα περίπου 12.500 θανάτους ετησίως από το 2006.[2] Οι περισσότεροι άνθρωποι που νοσούν προέρχονται από ευάλωτες οικονομικές ομάδες [2] και συχνά δεν αντιλαμβάνονται ότι νοσούν.[7] Οι μαζικές πληθυσμιακές μετακινήσεις έχουν αυξήσει τις περιοχές στις οποίες εντοπίζονται περιστατικά της νόσου, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται και σε ευρωπαϊκές χώρες και στις Ηνωμένες Πολιτείες.[1] Στις περιοχές αυτές έχει παρατηρηθηκε αύξηση στα χρόνια μέχρι το 2014.[8] Η ασθένεια περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1909 από τον Κάρλος Τσάγκας (Carlos Chagas) από τον οποίο πήρε το όνομά της.[1] Εκτός από τον άνθρωπο επηρεάζει περισσότερα από 150 άλλα ζώα.[2]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 «Chagas disease (American trypanosomiasis) Fact sheet N°340». World Health Organization. Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2014. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Rassi A, Rassi A, Marin-Neto JA (April 2010). «Chagas disease». Lancet 375 (9723): 1388–402. doi:10.1016/S0140-6736(10)60061-X. PMID 20399979. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Rassi A, Jr; Rassi, A; Marcondes de Rezende, J (June 2012). «American trypanosomiasis (Chagas disease).». Infectious disease clinics of North America 26 (2): 275–91. doi:10.1016/j.idc.2012.03.002. PMID 22632639. https://archive.org/details/sim_infectious-disease-clinics-of-north-america_2012-06_26_2/page/275. 
  4. «DPDx – Trypanosomiasis, American. Fact Sheet». Centers for Disease Control (CDC). Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2010. 
  5. Bern C, Montgomery SP, Herwaldt BL, et al. (November 2007). «Evaluation and treatment of chagas disease in the United States: a systematic review». JAMA 298 (18): 2171–81. doi:10.1001/jama.298.18.2171. PMID 18000201. 
  6. Rassi A, Dias JC, Marin-Neto JA, Rassi A (April 2009). «Challenges and opportunities for primary, secondary, and tertiary prevention of Chagas' disease». Heart 95 (7): 524–34. doi:10.1136/hrt.2008.159624. PMID 19131444. http://heart.bmj.com/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=19131444. 
  7. Capinera, John L., επιμ. (2008). Encyclopedia of entomology (2nd ed. έκδοση). Dordrecht: Springer. σελ. 824. ISBN 9781402062421. 
  8. Bonney, KM (2014). «Chagas disease in the 21st Century: a public health success or an emerging threat?». Parasite 21: 11. doi:10.1051/parasite/2014012. PMID 24626257.