Αντώνιος Κουτήφαρης

Ελληνικό στρατιωτικό προσωπικό

Ο Τχης (ΠΖ) Αντώνιος Κουτήφαρης (1862 - 1913) ήταν ανώτερος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού και πεσών του Β’ Βαλκανικού Πολέμου.

Αντώνιος Κουτήφαρης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Αντώνιος Κουτήφαρης (Ελληνικά)
Γέννηση1862
Σταυροπήγι Μεσσηνίας
ΘάνατοςΙουνίου 1913
σιδηροδρομικός σταθμός Γαλλικού
Συνθήκες θανάτουθάνατος στη μάχη
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
ΣυγγενείςΒασίλειος Κουτήφαρης (ανιψιός)

Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Γεννήθηκε στο Βαρούσι της Μάνης. Πατέρας του ήταν ο Αγησίλαος Κουτήφαρης, ράφτης στο επάγγελμα, και μητέρα του η Καλλιόπη Μοσχολέα. Είχε τέσσερις αδερφές (την Φωτούλα, την Ελένη, την Μαρία και την Σταυρούλα) και δύο αδερφούς, τον Κλεομένη (1855-;) και τον Παναγιώτη (1873-;), ο οποίος επίσης σταδιοδρόμησε στον στρατό και έφτασε ώς τον βαθμό του λοχαγού.[1]

Έλαβε μέρος στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Έφτασε στον βαθμό του ταγματάρχη και συμμετείχε στον Β’ Βαλκανικό Πόλεμο ως Διοικητής του 3ου Τάγματος του 9ου Συντάγματος Πεζικού. [2]

Ήταν θείος του ιατρού και πανεπιστημιακού Βασίλειου Κουτήφαρη, ενώ ο πατέρας του ήταν μικρανιψιός του πρώτου Μπέη της Μάνης Τζανέτου Κουτούφαρη.[3]

Θάνατος Επεξεργασία

Στις Ιουνίου 1913 ο Κουτήφαρης τραυματίστηκε θανάσιμα κοντά στον Σιδηροδρομικό Σταθμό του Γαλλικού κατά την διάρκεια της Μάχης του Κιλκίς.[4]

Σύμφωνα με τον μετέπειτα Α/ΓΕΣ Γεώργιο Κοσμά, ο Κουτήφαρης μεταφέρθηκε στο Χειρουργείο της Μπάλτζας, όπου τον επισκέφτηκε ο βασιλιάς και αρχιστράτηγος Κωνσταντίνος. Όταν ο τελευταίος τον ρώτησε σχετικά με την υγεία του, ο Κουτήφαρης αντερώτησε «Νικώμεν, Μεγαλειότατε;» και λαμβάνοντας καταφατική απάντηση, άφησε την τελευταία του πνοή.[5]

Στη λαϊκή κουλτούρα Επεξεργασία

Οι τελευταίες στιγμές του Κουτήφαρη ενέπνευσαν την λαϊκή Μούσα. Χαρακτηριστικά είναι μανιάτικα μοιρολόγια, όπως εκείνο που καταγράφει ο Κ.Δ. Κάσσης (βασισμένος στη μαρτυρία της Σ. Μπουκουβαλέα-Τρουπάκη από την Καρδαμύλη),[6] ή εκείνο που παραθέτει ο Δικαίος Βαγιακάκος.[7]

Προτομές του Κουτήφαρη κοσμούν την κεντρική πλατεία του Μελισσοχωρίου και το Πολεμικό Μουσείο του Κιλκίς.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Σταύρος Γ. Καπετανάκης, «Η οικογένεια Κουτήφαρη ή Κουτούφαρη», Λακωνικαί Σπουδαί 14 (1998), σελ. 427-516: 503-504.
  2. «Αφιέρωμα για τους πεσόντες Διοικητάς Συνταγμάτων - Ταγμάτων κατά την επική μάχη του Κιλκίς 19- 21 Ιουνίου 1913». eaas.gr/. 28 Ιουνίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2020. 
  3. Σταύρος Γ. Καπετανάκης, «Η οικογένεια Κουτήφαρη ή Κουτούφαρη», Λακωνικαί Σπουδαί 14 (1998), σελ. 427-516: 503, 482.
  4. «Αναζήτηση πεσόντων (Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού)». dis.army.gr/. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  5. Γεώργιος Κοσμάς, Ελληνικοί Πόλεμοι: Βαλκανικοί-Ελληνοϊταλικός-Συμμοριτοπόλεμος, Ελληνικόν Φως, Αθήναι, 1967, σελ. 56.
  6. Κυριάκος Δ. Κάσσης, Σατιρικός λόγος στη Μάνη: Τσάτιρες, 1983, σελ. 89.
  7. Δικαίος Β. Βαγιακάκος, «Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι εις τα μοιρολόγια της Μάνης», εις Η Ελλάδα των Βαλκανικών πολέμων: 1910-1914, Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο, Αθήνα, 1993, σελ. 411 επ.: 424.