Ασημάκης Πανσέληνος
Ο Ασημάκης Πανσέληνος (1903 - 1 Σεπτεμβρίου 1984[2]) ήταν Έλληνας λογοτέχνης, δοκιμιογράφος, πεζογράφος, ποιητής, κριτικός, δημοσιογράφος και πολιτικός. Αποτέλεσε έναν από τους εκπροσώπους της διανόησης της γενιάς του ’30.
| Ασημάκης Πανσέληνος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ασημάκης Πανσέληνος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1903 |
| Θάνατος | 1 Σεπτεμβρίου 1984 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός ποιητής συγγραφέας |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Αλέξης Πανσέληνος[1] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Λέσβου) |
| Υπογραφή | |
 | |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στην Μυτιλήνη, όπου και έζησε όλα τα παιδικά του χρόνια και έβγαλε εκεί το γυμνάσιο. Ήταν γιος του Ιωακείμ Πανσέληνου και της Μυρτώς Βελισσαρίου. Σπούδασε νομικά (και συμπληρωματικά κοινωνιολογία, ψυχολογία και λογοτεχνία) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάστηκε ως δικηγόρος. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου φυλακίστηκε από το καθεστώς λόγω της δράσης του ενώ κατά την περίοδο της Κατοχής ανέπτυξε αντιστασιακή[3] δράση, για την οποία και φυλακίστηκε από τους Ιταλούς στις φυλακές Αβέρωφ. Στα Δεκεμβριανά συνελήφθη από τους Άγγλους, δραπέτευσε[3] όμως από το Χασάνι, όπου κρατείτο, το 1945. Μετά τον εμφύλιο πόλεμο εξελέγη[3] το 1950 βουλευτής Λέσβου με το Σοσιαλιστικό Κόμμα-Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας.
Ήταν παντρεμένος με την ποιήτρια - νομικό Έφη Πανσελήνου και είχαν αποκτήσει έναν γιο, τον συγγραφέα Αλέξη Πανσέληνο.
Λογοτεχνική παρουσία Επεξεργασία
Η πρώτη του εμφάνιση στα ελληνικά γράμματα πραγματοποιήθηκε το 1921, όταν και βραβεύθηκε[3] για ένα πεζό σε διαγωνισμό του περιοδικού "Μυτιληνιός". Στη συνέχεια συνεργάστηκε με αρκετά αθηναϊκά περιοδικά (Ταχυδρόμος, Νεοελληνικά Γράμματα, Ελεύθερα Γράμματα κ.α. ) δημοσιεύοντας[4] ποιήματα, κριτικά δοκίμια και άρθρα. Το 1946 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή "Μέρες Οργής"[4] ενώ το 1974 εξέδωσε το αυτοβιογραφικό πεζογράφημα "Τότε που ζούσαμε", το οποίο και τον καταξίωσε[3] στο ευρύτερο κοινό. Ο Πανσέληνος υπήρξε πνεύμα κριτικό[5] και προοδευτικό[6] με σατιρική[3] φλέβα που καταπιάστηκε με αρκετά είδη λόγου (αυτοβιογραφικά, δοκίμια, ταξιδιωτικά, πεζογραφία, ποίηση, πρόζα,κριτική,).
Παράλληλα με την συγγραφική του δραστηριότητα υπήρξε αρθρογράφος[3] στις εφημερίδες Μάχη (Σβώλος - Τσιριμώκος) και Πολιτική (Τσιριμώκος).
Εργογραφία Επεξεργασία
Ποιητικές συλλογές Επεξεργασία
Πεζογραφήματα Επεξεργασία
- Μέρες από τη ζωή μας (1957)
- Τότε που ζούσαμε (εκδόσεις Κέδρος, 1974 - επανέκδοση το 2014 από τις εκδόσεις Μεταίχμιο)
- Νερά και χώματα και άλλα πολλά (εκδόσεις Κέδρος, 1977)
- Σημειωματάριο (εκδόσεις Κέδρος, 1984)
- Φύλλα ημερολογίου, 1941 - 1943 (εκδόσεις Κέδρος, 1993)
Δοκίμια Επεξεργασία
- Η παράξενη φιλία μας με το Γιώργο Θεοτοκά (1978)
- Άγγελος Σικελιανός ή τα πολιτικά πρόσωπα των θεών (εκδόσεις Κέδρος, 1981)
- Η Κίνα η δική μου (εκδόσεις Κέδρος, 1983)
Διάφορα Επεξεργασία
- Στη Μόσχα, με τα νιάτα του κόσμου (ταξιδιωτικό, 1963)
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2016.
- ↑ Νέα Εστία, τεύχη 1371-1374, σελ. 1308.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Βιογραφικό Ασημάκη Πανσέληνου, από την ιστοσελίδα των Εκδόσεων Κέδρος
- ↑ 4,0 4,1 Βιογραφικό Ασημάκη Πανσέληνου, από την βάση δεδομένων biblionet.gr
- ↑ Αντι-ποδοσφαιρικοί στίχοι, από την ιστοσελίδα της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία"
- ↑ Τα εικονογραφημένα τριών γενεών Ελλήνων, από την ιστοσελίδα της εφημερίδας "Το Βήμα"