Αχλάδα Φλώρινας

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 40°51′43″N 21°36′50″E / 40.86194°N 21.61389°E / 40.86194; 21.61389

Η Αχλάδα είναι ένα χωριό της Φλώρινας στην Ελλάδα. Ήταν γνωστή ως Κρουσοράτη ή Κρουσουράτη έως ότου μετονομάστηκε το 1926.[1]

Αχλάδα Φλώρινας
Τοποθεσία στον χάρτη
Τοποθεσία στον χάρτη
Αχλάδα Φλώρινας
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΔυτικής Μακεδονίας
Περιφερειακή ΕνότηταΦλώρινας
ΔήμοςΦλώρινας
Δημοτική ΕνότηταΜελίτης
ΚοινότηταΑχλάδας
Γεωγραφία και στατιστική
Γεωγραφικό διαμέρισμαΜακεδονία
ΝομόςΦλώρινας
Έκταση21,168 (η κοινότητα) χλμ2
Πληθυσμός271 (2011)
Άλλα
Παλαιά ονομασίαΚρουσο(υ)ράτη

Τοπική κοινότηταΕπεξεργασία

Η τοπική κοινότητα Αχλάδας είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός ορεινός οικισμός, με έκταση 21,168 χμ² (2011). Περιλαμβάνει και τους οικισμούς Άνω Αχλάδα και Γιουρούκι. [2]

ΠληθυσμόςΕπεξεργασία

Μόνιμος [3][4][5]
Έτος Πληθυσμός
1991 317 (473)
2001 303 (463)
2011 271 (404)
Πραγματικός (de facto) [6][7][2]
Έτος Πληθυσμός
1961 534
1971 240 (442)
1981 315 (504)
1991 305 (473)
2001 301 (468)
2011 271 (404)

(σε παρένθεση ο πληθυσμός της τοπικής κοινότητας)

ΙστορίαΕπεξεργασία

Η Κρουσοράτη είναι παλαιός οικισμός με αναφορές ήδη από το 15ο αιώνα. Ο οικισμός αναφέρεται σε ένα Οθωμανικό φορολογικό κατάστιχο (τεφτέρι) του 1626-1627 με την ονομασία Κρουσοράντ και περιγράφεται ως οικισμός με εξηνταένα μη-μουσουλμανικά νοικοκυριά.[8] Ο Ρώσος σλαβολόγος Βίκτορ Γκριγκόροβιτς κατέγραψε το 1845 το Κρουσοράντε (Крушораде) ως χωριό κατοικούμενο κυρίως από Βουλγάρους (σλαβόφωνους).[9]

Tο 1894 στο χωριό λειτουργεί ελληνικό σχολείο[10]. Έως τα τέλη του 19ου αιώνα, στην Κρουσοράτη επικρατεί το Ελληνικό στοιχείο[11][Σημ. 1]. Λόγω της ολοένα και εντεινόμενης Βουλγαρικής ένοπλης απειλής, το 1903 οι πρόκριτοι της Κρουσοράτης μετέβησαν στο Μοναστήρι προκειμένου να αναφέρουν τις απειλές και την τρομοκρατία που δέχονταν από Βούλγαρους κομιτατζήδες, στον Έλληνα πρόξενο Σταμάτιο Κιουζέ Πεζά. Σύμφωνα με τις αναφορές τους, μικρά ένοπλα σώματα Βουλγάρων εισέβαλλαν καθημερινά στο χωριό και διανυκτέρευαν, υποχρεώνοντας τους Κρουσορατινούς να πληρώνουν 3 λίρες έκαστος, και απαγορεύοντάς τους να καλέσουν τις Οθωμανικές αρχές.[12] Τελικά, στα μέσα του 1904, οι κάτοικοι της Κρουσοράτης, μετά από αφόρητες πιέσεις και βία, αναγκάστηκαν να δηλώσουν εξαρχικοί[13][14]. Αυτό επιβεβαιώνει και ο Ντίμιταρ Μίσεφ στο «La Macédoine et sa Population Chrétienne», όπου καταλήγει ότι ο Χριστιανικός πληθυσμός του χωριού το 1905 αποτελούνταν από 760 εξαρχικούς.[15]

Επώνυμοι κάτοικοιΕπεξεργασία

  • Γρούης Νικόλαος: Έλλην στρατιώτης πεσών στον ΕλληνοΪταλικό πόλεμο του 1940

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. «Πανδέκτης: Krousorati -- Achlada». Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2015. 
  2. 2,0 2,1 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
  3. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
  4. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
  5. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
  6. ΠΛ 3:963
  7. ΠΛΜ 13:89
  8. Турски извори за българската история [Τουρκικές Πηγές για τη Βουλγαρική ιστορία] (στα Βουλγάρικα). VII. Σόφια. 1986. σελ. 333. 
  9. Григорович, В. (1877). Очерки путешествія по Европейской Турціи. Μόσχα.  Unknown parameter |languag= ignored (βοήθεια)
  10. Κωνσταντίνος Αποστόλου Βακαλόπουλος, Εθνοτική Διαπάλη στη Μακεδονία (1894 – 1904), Η Μακεδονία στις παραμονές του Μακεδονικού Αγώνα, Ηρόδοτος, Θεσσαλονίκη, 1999, σελ. 55
  11. Κωνσταντίνος Αποστόλου Βακαλόπουλος, Εθνοτική Διαπάλη στη Μακεδονία (1894 – 1904), Η Μακεδονία στις παραμονές του Μακεδονικού Αγώνα, Ηρόδοτος, Θεσσαλονίκη, 1999, σελ. 73
  12. Κωνσταντίνος Αποστόλου Βακαλόπουλος, Εθνοτική Διαπάλη στη Μακεδονία (1894 – 1904), Η Μακεδονία στις παραμονές του Μακεδονικού Αγώνα, Ηρόδοτος, Θεσσαλονίκη, 1999, σελ. 206
  13. Κωνσταντίνος Αποστόλου Βακαλόπουλος, Εθνοτική Διαπάλη στη Μακεδονία (1894 – 1904), Η Μακεδονία στις παραμονές του Μακεδονικού Αγώνα, Ηρόδοτος, Θεσσαλονίκη, 1999, σελ. 228
  14. Αρχεία Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, Προξενεία Μακεδονίας, επιστολή του μητροπολίτη Μογλενών Ιωαννίκιου προς τον Έλληνα πρόξενο Μοναστηρίου, Φλώρινα 14 Ιουνίου 1904, αριθμός 276
  15. Brancoff, D.M. (1905). La Macédoine et sa Population Chrétienne [Η Μακεδονία και ο Χριστιανικός Πληθυσμός της] (στα Γαλλικά). Παρίσι. σελίδες 176–177. 

ΠηγέςΕπεξεργασία

  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, 1996, 2006 (ΠΛΜ)
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)

ΣημειώσειςΕπεξεργασία

  1. Tomo Tomoski, Naselenjeto na Bitolsikot Sandzak vo 1897 godina spored statickiot pregled na Avstro-Ungarskiot Vicekonsul A. Kral, "Istorija" 5 (1969) σσ. 45-71. Αναλυτικές στατιστικές του βιλαετίου Μοναστηρίου στα 1897 με βάση Αγγλικές πηγές στου Hristo Antonov-Poljianski, Eden neposnat staticki pregled za naselenjeto vo Bitolskiot vilayet od 1897 godina, "Godisen Zbornik" 21 (1969), σσ. 73-119. Krste Bitoski, Brojot i sostavot na naselenjeto vo Bitolskiot vilaet vo krajot na XIX vek, "Istorija" VI (1970), σσ. 100-119 (no.1). Krste Bitoski, Prilog Kon prasanjeto za brojot i nacionalniot sostav na naselenjeto vo Makedonija vo procetokot na XX vek. "Istorija" XXVI (1982), σσ. 181-203 (no.1). Οι στατιστικές αυτές βασίζονται σε αρχειακές ενδείξεις και προσδιορίζουν στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα την εθνολογική σύνθεση του χριστιανικού πληθυσμού της Μακεδονίας.

Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία

 
 
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Achlada (έκδοση 543165162) της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).