Ωγκύστ Πικάρ
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Ωγκύστ Πικάρ (γαλλικά: Auguste Antoine Piccard· 28 Ιανουαρίου 1884 – 24 Μαρτίου 1962) ήταν Ελβετός φυσικός και εφευρέτης, γνωστός ως εξερευνητής της στρατόσφαιρας και των μεγαλύτερων βαθών των ωκεανών.
| Ωγκύστ Πικάρ | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 28 Ιανουαρίου 1884[1][2][3] Βασιλεία |
| Θάνατος | 24 Μαρτίου 1962[1][2][3] Chexbres |
| Αιτία θανάτου | έμφραγμα του μυοκαρδίου |
| Υπηκοότητα | Ελβετία |
| Σπουδές | Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ζυρίχης και Πανεπιστήμιο της Βασιλείας |
| Τέκνα | Ζακ Πικάρ |
| Γονείς | Jules Piccard |
| Βραβεύσεις | Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής, Μετάλλιο Ρούντολφ-Ντίζελ και Doctor honoris causa of the University of Strasbourg (1932) |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ερευνητικός τομέας | φυσική και ωκεανογραφία |
| Ιδιότητα | φυσικός, εξερευνητής, αεροναύτης, υφηγητής και διδάσκων πανεπιστημίου |
| δεδομένα () | |
Ο Πικάρ και ο δίδυμος αδελφός του Ζαν Φελίξ γεννήθηκαν στη Βασιλεία της Ελβετίας. Ο Πικάρ επέδειξε έντονο ενδιαφέρον στην Επιστήμη από παιδί, παρακολούθησε το Ομοσπονδιακό Ελβετικό Ιδρυμα Τεχνολογίας στη Ζυρίχη (ETH Zürich) και έγινε καθηγητής της Φυσικής στις Βρυξέλλες, στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Βρυξελλών το 1922, την ίδια χρονιά που γεννήθηκε ο γιος του Ζακ Πικάρ. Ο Πικάρ ήταν μέλος του Συνεδρίου Solvay του 1927.
Επιτεύγματα
ΕπεξεργασίαΤο 1930 το ενδιαφέρον του για τα αερόστατα και για την ανώτερη ατμόσφαιρα τον οδήγησαν στη σχεδίαση μιας σφαιρικής γόνδολας αεροστάτου κατασκευασμένης από αλουμίνιο, που θα επέτρεπε την άνοδο σε μεγάλα ύψη χωρίς την ανάγκη ειδικών στολών με παροχή οξυγόνου. Με υποστήριξη του Βελγικού Εθνικού Ταμείου Επιστημονικής Έρευνας (Fonds National de la Recherche Scientifique), ο Πικάρ κατασκεύασε τη γόνδολά του.
Στις 27 Μαΐου 1931 ο Πικάρ και ο Πάουλ Κίπφερ απογειώθηκαν μέσα σε αυτή από το Άουγκσμπουργκ της Γερμανίας και έφθασαν στο ύψος-ρεκόρ των 15.785 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Σε αυτή την πτήση ο Πικάρ μπόρεσε να συλλέξει πολλά δεδομένα για την ανώτερη ατμόσφαιρα και να μετρήσει τη ροή των κοσμικών ακτίνων. Στις 18 Αυγούστου 1932, ξεκινώντας από το Dübendorf της Ελβετίας, ο Πικάρ και ο Μαξ Κοσύν (Max Cosyns) πραγματοποίησαν μια δεύτερη άνοδο σε ύψος-ρεκόρ, φθάνοντας στα 16.200 μέτρα. Συνολικά σε όλη του τη ζωή ο Ογκίστ Πικάρ έκανε 27 πτήσεις με αερόστατο, θέτοντας ένα τελικό ρεκόρ υψομέτρου στα 23 χιλιόμετρα.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1930 ο Πικάρ σκέφθηκε ότι με μία τροποποίηση της γόνδολας θα μπορούσε να κατεβεί σε πολύ μεγάλα βάθη στον ωκεανό. Σχεδίασε λοιπόν μια μικρή χαλύβδινη κοίλη άτρακτο που μπορούσε να αντέξει μεγάλη εξωτερική πίεση. Η κατασκευή της άρχισε, αλλά διακόπηκε από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Συνεχίζοντας τις εργασίες το 1945, ο Πικάρ ολοκλήρωσε το σκάφος σε σχήμα φυσαλίδας που διατηρούσε κανονική πίεση του αέρα στο εσωτερικό του ακόμα και όταν η πίεση του νερού μέσα του αυξανόταν σε πάνω από 478 ατμόσφαιρες. Πάνω από τη βαριά αυτή ατσάλινη κατασκευή συνδέθηκε μία μεγάλη δεξαμενή για να γεμίζει με ένα ελαφρό υγρό ώστε να παρέχει άνωση στην όλη κατασκευή. Τα υγρά είναι σχεδόν ασυμπίεστα και μπορούν να παράσχουν άνωση που δεν μεταβάλλεται πρακτικά καθώς αυξάνεται η πίεση. Κι έτσι η μεγάλη δεξαμενή γεμίσθηκε με βενζίνη, όχι ως καύσιμο, αλλά για άνωση. Για τη βύθιση και την ανάδυση του συνόλου, προσδέθηκε έρμα από σίδηρο με μηχανισμό απελευθερώσεώς του. Το βαθυσκάφος αυτό αποκλήθηκε FNRS-2, δοκιμάσθηκε σε μερικές μη επανδρωμένες καταδύσεις το 1948 και μετά δόθηκε στο γαλλικό ναυτικό το 1950. Εκεί επανασχεδιάσθηκε και το 1954 καταδύθηκε με έναν άνδρα στα 4.176 m βάθος.
Με την εμπειρία του FNRS-2, ο Ωγκύστ Πικάρ και ο γιος του Ζακ ναυπήγησαν το βελτιωμένο βαθυσκάφος «Τριέστε» (= Τεργέστη). Ο Ζακ καταδύθηκε πολλές φορές με αυτό, κυρίως στα ανοικτά της Ιταλίας, από το 1954 και μετά, πριν το πουλήσουν στο αμερικανικό πολεμικό ναυτικό το 1957 για 250.000 δολάρια της εποχής. Στην 65η τους κατάδυση, ο Ζακ Πικάρ και ο Don Walsh έφθασαν σε βάθος 10.912 μέτρα στην Τάφρο των Μαριανών[νεκρός σύνδεσμος], ένα νέο ρεκόρ βάθους.
Ο Ογκίστ Πικάρ πέθανε στη Λωζάννη της Ελβετίας. Ο εγγονός του Μπερτράν Πικάρ έγινε κι αυτός αεροναύτης και πήρε μέρος στον πρώτο γύρο του κόσμου με αερόστατο.
Η οικογένεια Πικάρ
Επεξεργασία- Ωγκύστ Πικάρ (φυσικός, αεροναύτης, υδροναύτης)
- Ζακ Πικάρ (υδροναύτης)
- Μπερτράν Πικάρ (αεροναύτης)
- Ζακ Πικάρ (υδροναύτης)
- Ζαν Φελίξ Πικάρ (οργανικός χημικός, αεροναύτης)
- Ζανέτ Πικάρ (σύζυγος του Ζαν Φελίξ) (αεροναύτης)
- Ντον Πικάρ (αεροναύτης)
- Σάρα Πικάρ (δισεγγονή του Αυγούστου)
- Ντον Πικάρ (αεροναύτης)
- Ζανέτ Πικάρ (σύζυγος του Ζαν Φελίξ) (αεροναύτης)
Πρόσθετες πληροφορίες
Επεξεργασία- Ο Πικάρ υπήρξε το πρόσωπο που ενέπνευσε τον χαρακτήρα Τρυφόν Τουρνεσόλ (Professeur Tryphon Tournesol) στις Περιπέτειες του Τεντέν του Βέλγου σκιτσογράφου Hergé. Αυτός ο σύνδεσμος επιβεβαιώθηκε από τον ίδιο τον Hergé σε συνέντευξή του το 1948 με τον Numa Sadoul: «Ο Τουρνεσόλ είναι ένας κοντύτερος Πικάρ, καθώς ο πραγματικός ήταν πολύ ψηλός. Είχε έναν ατέλειωτο λαιμό, που ξεφύτρωνε από ένα πολύ μεγάλο κολάρο... έκανα τον Τουρνεσόλ ένα μίνι-Πικάρ, αλλιώς θα έπρεπε να μεγαλώσω τα πλαίσια της λωρίδας του καρτούν.» Ο Hergé είχε δει τον Πικάρ στον δρόμο, στις Βρυξέλλες, όπου δίδασκε ο δεύτερος.
- Ο Τζην Ρόντενμπερι ονόμασε τον κάπτεν Ζαν-Λυκ Πικάρ στο «Σταρ Τρεκ» από τους διδύμους Ωγκύστ και Ζακ Πικάρ.
- Ο Ωγκύστ Πικάρ ήταν αριστερόχειρας.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Auguste-Piccard-Swiss-Belgian-physicist. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6cf9nv6. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.