Βάικ ααν Ζέι
Συντεταγμένες: 52°29′31″N 4°35′41″E / 52.49194°N 4.59472°E
Το Βάικ ααν Ζέι (ολλανδικά: Wijk aan Zee, προφορά: Ʋɛi̯k aːn ˈzeː) είναι μικρή πόλη στην ακτή της Βόρειας Θάλασσας στο δήμο Μπέφερβάικ (Beverwijk), την επαρχία της Βόρειας Ολλανδίας των Κάτω Χωρών. Το διάσημο τουρνουά σκακιού Tata Steel [2] (παλαιότερα ονομάστηκε τουρνουά σκακιού Corus ή τουρνουά Hoogovens) πραγματοποιείται εκεί κάθε χρόνο.
| Βάικ ααν Ζέι | |
|---|---|
 | |
  Βάικ ααν Ζέι | |
 | |
| Χώρα | Ολλανδία |
| Διοικητική υπαγωγή | Μπεφερβάικ[1] |
| Ταχ. κωδ. | 1949 |
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Λόγω της παραθαλάσσιας τοποθεσίας του, το Βάικ ααν Ζέι έχει γίνει δημοφιλής προορισμός μεταξύ των τουριστών. Αν και αυτό αντικατοπτρίζεται στην οικονομία του χωριού (που αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από μπαρ και ξενοδοχεία), το Βάικ ααν Ζέι συνεχίζει να λειτουργεί περισσότερο ή λιγότερο παραδοσιακά.
Πολιτιστικό Χωριό της Ευρώπης 1999 Επεξεργασία
Το 1999, το Βάικ ααν Ζέι αναγορεύτηκε "Πολιτιστικό χωριό της Ευρώπης", αναγνωρίζοντας την ιδιαίτερη φύση της ζωής του χωριού γενικά. Αυτό ήταν τρία χρόνια αφότου το δανέζικο χωριό Tommerup είχε λάβει παρόμοιο τίτλο, αλλά αυτή τη φορά επρόκειτο να ακολουθήσει ένα μεγάλο έργο.
Το Βάικ ααν Ζέι ήρθε σε συνεννόηση με χωριά από την Αγγλία, την Εσθονία, τη Γαλλία, την Ελλάδα, την Ιταλία, την Ισπανία, τη Γερμανία, τη Δανία, την Τσεχική Δημοκρατία και την Ουγγαρία σε μια προσπάθεια να προσδιοριστεί ο ρόλος και το μέλλον των χωριών στην Ευρώπη, αλλά και να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον να βρει τρόπους αντιμετώπισης των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν σήμερα οι μικρές κοινότητες. Κάθε χρόνο, ένα άλλο από αυτά τα χωριά φέρει τον τίτλο "Πολιτιστικό χωριό της Ευρώπης".
Τα τελευταία χρόνια, το πρόγραμμα Cultural Village (πολιτιστικό χωριό) οδήγησε σε μια ολοένα και πιο εκλεπτυσμένη εικόνα για το τι έχουν να προσφέρουν τα χωριά και πώς να το προσφέρουν. Ταυτόχρονα, αυτό προκάλεσε μια κοινωνική κριτική που σχετίζεται και με τις αστικές περιοχές. Έχει προσελκύσει την προσοχή της ολλανδικής κυβέρνησης, η οποία ζήτησε από έναν από τους εμπνευστές του έργου να γράψει μια έκθεση σχετικά με τον τρόπο «κατασκευής» χωριών.
Πρόσφατα, ένας Ολλανδός δημοσιογράφος έγραψε ένα βιβλίο για το έργο που ονομάζεται «Vital Villages», στο οποίο τεκμηριώνονται οι σκέψεις και οι πράξεις του «χωριού».[3]
Τείχος του Ατλαντικού Επεξεργασία
Στο τοπίο των αμμόλοφων γύρω από το Βάικ ααν Ζέι, μερικές αποθήκες εξακολουθούν να παραμένουν από το τείχος του Ατλαντικού, που κατασκευάστηκε από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής μεταξύ 1940 και 1944. Αυτά τα παράκτια αμυντικά έργα (kustverdedigingswerken στα ολλανδικά) αποτέλεσαν μέρος του λεγόμενου «Φρούριο IJmuiden» (Festung IJmuiden στα γερμανικά). Ο σκοπός του Φρουρίου IJmuiden ήταν να προστατεύσει το λιμάνι του Ουΐμαουτεν (IJmuiden) και τα κοντινά χαλύβδιν έργα από επιθέσεις από τους Συμμάχους. Όλα αυτά τα αμυντικά έργα προστατεύονταν από συνδυασμό ναρκών, τάφρων, δεξαμενών και φραγμάτων, μερικά από τα οποία έφθαναν χιλιόμετρα βαθιά στην ενδοχώρα. Τον Νοέμβριο του 1942 αποφασίστηκε ότι θα υπάρξει πλήρης εκκένωση των κατοίκων του Βάικ ααν Ζέι στην ενδοχώρα. Πολλοί κάτοικοι αποχώρησαν στο Μπέφερβαϊκ και το Φέλσεν. Στις 12 Αυγούστου 1943 οι κάτοικοι μπορούσαν να επιστρέψουν με δική τους ευθύνη, αλλά στις 15 Οκτωβρίου 1943 το χωριό εκκενώθηκε και πάλι.
Στους αμμόλοφους πίσω από το Hotel de Wijk, κατασκευάστηκε καταφύγιο ραντάρ από τους Γερμανούς. Αυτό είχε ως στόχο να παρακολουθεί εχθρικά πλοία και αεροπλάνα. Αυτές οι οθόνες ραντάρ είχαν ύψος είκοσι μέτρων και γι ' αυτό το λόγο έπρεπε να μπουν βαθιά στο σκυρόδεμα της αποθήκης. Αυτές οι εγκαταστάσεις ραντάρ ονομάστηκαν Mammoths Teeth (Δόντια Μαμούθ, Mammutstanden στα Ολλανδικά). Συνολικά υπήρχαν τέσσερα σημεία στην Ολλανδία όπου βρίσκονταν αυτά τα "Δόντια Μαμούθ": Ντεν Χέλντερ, Όοστκαπελλε (Oostkapelle), Χάγη και Βάικ ααν Ζέι.
Το καλοκαίρι του 1944, μετά την απόβαση στη Νορμανδία, το Φέλσεν και ορισμένα μέρη του Μπέφερβαϊκ επίσης εκκενώθηκαν. Οι κάτοικοι του Βάικ ααν Ζέι έπρεπε τότε να μετακινηθούν ακόμη πιο μακριά από το χωριό τους, γενικά στο Χάαρλεμ ή στο Άμστερνταμ. Μετά την απελευθέρωση και από τις 8 Ιουνίου 1945 οι άνθρωποι μπορούσαν να επιστρέψουν στα περισσότερα άδεια τους σπίτια. Τα γερμανικά στρατεύματα που παρέμειναν κρατήθηκαν από συμμάχους στρατιώτες και ολλανδούς πολίτες στρατιώτες ως αιχμάλωτοι πολέμου και κρατήθηκαν προσωρινά σε ακόμη κενά διαμερίσματα. Πριν επιστρέψουν στη Γερμανία, αναγκάστηκαν να καθαρίσουν τα φράγματα και τα ορυχεία. Ο τρόπος με τον οποίο συνέβη αυτό ήταν πράγματι σκληρός, οι στρατιώτες έπρεπε να καθαρίσουν εντελώς μια περιοχή γεμάτη νάρκες περπατώντας χέρι-χέρι σε μεγάλες σειρές. Κάποιοι Γερμανοί στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους σε αυτήν την εκκαθάριση ναρκών. Μερικοί κάτοικοι της υπαίθρου δεν ήθελαν να ολοκληρωθεί τόσο γρήγορα η ιδέα της αποναρκοθέτησης και έτσι οι Γερμανοί στρατιώτες έψαξαν σε μια περιοχή αμμόλοφων για νάρκες για τις οποίες γνώριζαν ότι είχαν τοποθετηθεί ορισμένα ορυχεία. Ωστόσο, ο πληθυσμός των πολιτών είχε αφαιρέσει προσωπικά τις νάρκες ενωρίτερα στην περιοχή για να μπορέσει να εισέλθει για λαθροθηρία.
Όταν το χωριό καθαρίστηκε με ασφάλεια, οι Γερμανοί στρατιώτες στάλθηκαν πίσω στη Γερμανία.
Τέχνη Επεξεργασία
Η παραλία στο Βάικ ααν Ζέι χρησιμοποιήθηκε το 1999 ως χώρος για την πρώτη παρουσίαση της παράστασης της Αλεξάντρα Μιρ (Aleksandra Mir) "Η πρώτη γυναίκα στη Σελήνη" .[4]
Φωτοθήκη Επεξεργασία
-
1995 -
Καθολική Εκκλησία -
Σπίτια του Βάικ ααν Ζέι -
Εκκλησία του χωριού -
Παραθαλάσσιες κατοικίες
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Woonplaatsen in Nederland 2021». Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2022.
- ↑ «Anand leads at Tata Steel Chess». IndiaVoice. 25 Ιανουαρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2021.
- ↑ Jacky de Vries, "Vital Villages"
- ↑ Mir, Aleksandra. «First Woman on the Moon». aleksandramir.info. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2021.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Wijk aan Zee στο Wikimedia Commons