Βάλντεμαρ Α΄ της Δανίας
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Βάλντεμαρ Α΄ ο Μέγας, δαν.: Valdemar den Store, (14 Ιανουαρίου 1131 - 12 Μαΐου 1182) ήταν βασιλιάς της Δανίας (1157 - 1182). Ήταν γιος τού Κνούτου Λαβάρντ ενός ιπποτικού και δημοφιλούς Δανού πρίγκιπα, πρωτότοκου γιου τύ βασιλιά της Δανίας Έρικ Α΄, και της Ίνγκεμποργκ του Κιέβου. Ο πατέρας του Κνούτος Λαβάρντ δολοφονήθηκε από τον Μάγκνους Α΄ της Σουηδίας λίγες ημέρες πριν από τη γέννηση τού ίδιου τού Βάλντεμαρ. Η μητέρα του Ίνγκεμποργκ τού Κιέβου, κόρη τού Μστισλάβ Α΄ του Κιέβου και της Χριστίνας Ίνγκεσντοτερ της Σουηδία, τού έδωσε το όνομα τού παππού της Βλαδίμηρου Β΄ του Μονομάχου. Ως διάδοχος τού θρόνου, και ενώ οι αντίπαλοί του κέρδιζαν γρήγορα εξουσία, ανατράφηκε στην αυλή του Άσσερ Ρίγκ του Φζέννεσλεβ μαζί με τους γιους του Άσσερ και Αμπσαλόν, που θα γίνονταν οι πιο έμπιστοι φίλοι του.
Βάλντεμαρ Α΄ της Δανίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Valdemar I den Store (Δανικά) |
Γέννηση | 14 Ιανουαρίου 1131[1][2][3] Σλέσβιχ |
Θάνατος | 12 Μαΐου 1182[1][2][3] Vordingborg |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Τόπος ταφής | St. Bendt's Church |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Δανίας |
Θρησκεία | Χριστιανισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Δανικά[4] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Σοφία του Μινσκ (από 1154)[5] |
Σύντροφος | Tove |
Τέκνα | Κνούτος ΣΤ΄ της Δανίας Βάλντεμαρ Β΄ της Δανίας Ίνγκεμποργκ της Δανίας Ελένη της Δανίας[6] Ρίκισσα της Δανίας Σοφία της Δανίας Christopher of Jutland Marie Valdemarsdottir[7] Margaret Valdemarsdottir[7] |
Γονείς | Κνούτος Λαβάρντ[6] και Ίνγκεμποργκ του Κιέβου |
Αδέλφια | Χριστίνα της Δανίας, βασίλισσα της Νορβηγίας Margrethe Knudsdatter Katarina Knudsdatter |
Οικογένεια | Οίκος των Έστριντσεν |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Μονάρχης της Δανίας (1154–1182) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Άνοδος του Βάλντεμαρ Α΄ στον θρόνο της Δανίας, μετά τον φόνο των υπόλοιπων διεκδικητών
ΕπεξεργασίαΌταν ο Βάλντεμαρ Α΄ ήταν δεκαπέντε ετών (1146), ο βασιλιάς της Δανίας Ερρίκος Γ΄ παραιτήθηκε και ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος· διεκδικητές του θρόνου ήταν δύο: Ο πρώτος ήταν ο Σβέν Γ΄, γιος του Ερρίκου Β΄ της Δανίας και εγγονός του Ερρίκου Α΄· δεύτερος διεκδικητής τού θρόνου ήταν ο Κνούτος Ε΄ της Δανίας, γιος του Μάγκνους Α΄ της Σουηδίας και εγγονός του βασιλιά Νιλς της Δανίας, αδελφού του Ερρίκου Α΄. Ο Βάλντεμαρ Α΄ διατηρούσε τη Γιουτλάνδη και τουλάχιστον το Σλέσβιχ, στην κατοχή του· ο εμφύλιος πόλεμος κράτησε τουλάχιστον δέκα έτη.
Οι τρεις διεκδικητές συμφώνησαν τελικά (1157) να μοιράσουν την χώρα στα τρία μεταξύ τους: ο Σβεν φιλοξένησε σε ένα μεγάλο συμπόσιο τον Κνούτο, τον Αμπσαλόν και τον Βάλντεμαρ με σκοπό να τους σκοτώσει όλους και να παραμείνει μόνος του βασιλιάς της Δανίας. Ο Κνούτος σκοτώθηκε, αλλά ο Αμπσαλόν και ο Βάλντεμαρ δραπέτευσαν· ο Βάλντεμαρ επέστρεψε στη Γιουτλάνδη. Ο Σβεν ξεκίνησε γρήγορα μία εισβολή, ηττήθηκε όμως από τον Βάλντεμαρ στη μάχη του Γκραθ Χιθ και σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της μάχης. Όπως λέγεται σκοτώθηκε από μία ομάδα αγροτών, που έπεσε επάνω του, καθώς ο ίδιος διέφευγε από το πεδίο της μάχης. Ο Βάλντεμαρ, έχοντας επιβιώσει όλων των αντιπάλων διεκδικητών του, έγινε ο μοναδικός βασιλιάς της Δανίας.
Ο Αμπσαλόν εξελέγη Επίσκοπος του Ρόσκιλντ (1158) και ο Βάλντεμαρ Α΄ έκανε τον αντιβασιλιά του αρχισύμβουλό του· αναδιοργάνωσε και ξαναέκτισε την χτυπημένη από τον πόλεμο Δανία. Με προτροπή του Αμπσαλόν, κήρυξε τον πόλεμο κατά των Σλαβικών φύλων, που έκαναν επιδρομές στις ακτές της Δανίας, τα οποία οι δύο τούς εκχριστιάνισαν και τούς επέβαλαν την επικυριαρχία της Δανίας· η Δανική επιρροή έφθασε έτσι επί των ημερών του ως την Πομερανία. Η βασιλεία του Βάλντεμαρ ξεκίνησε την άνοδο της Δανίας, η οποία έφθασε στο αποκορύφωμά της με τον δεύτερο γιο του Βάλντεμαρ Β΄ της Δανίας.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΜε τη σύζυγό του Σοφία του Μινσκ, μάλλον κόρη του Βολοντάρ Γκλεμπόβιτς του Μινσκ (του Οίκου των Ρουρικιδών), παιδιά του ήταν:
- Σοφία 1159-1208, παντρεύτηκε τον Ζήγκφρηντ Γ΄ των Ασκάνια κόμη της Βαϊμάρης-Όρλαμυντε.
- Κνούτος ΣΤ΄ 1163-1202, βασιλιάς της Δανίας.
- Μαρία γεν. π.1165, μοναχή στο Ρόσκιλντε.
- Μαργαρίτα π.1167-π.1205, μοναχή στο Ρόσκιλντε.
- Βάλντεμαρ Β΄ 1170-1241, βασιλιάς της Δανίας.
- Ίνγκεμποργκ 1174-1237, παντρεύτηκε τον Φίλιππο Β΄ των Καπετιδών βασιλιά της Γαλλίας.
- Ελένη π.1176-1233, παντρεύτηκε τον Γουλιέλμο κύριο του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ.
- Ρίκισσα π.1178-1220, παντρεύτηκε τον Ερρίκο Ι΄ της Σουηδίας (Οίκος του Έρικ).
- Βάλμπουργκις απεβ. 1177, παντρεύτηκε τον Μπόγκισλαβ Α΄ δούκα της Πομερανίας.
Από την ερωμένη του Φρίλλε Τόβε είχε και ένα φυσικό τέκνο:
- (νόθος) Χριστόφορος 1150-1173, δούκας της Γιουτλάνδης.[8]
Πρόγονοι
Επεξεργασία8. Σβεν Β΄ της Δανίας | |||||||||||||
4. Ερρίκος Α΄ της Δανίας | |||||||||||||
9. (άγνωστη) | |||||||||||||
2. Κνούτος Λαβάρντ | |||||||||||||
10. Θούργκοτ Ούλφσεν Φάγκερσκιντ | |||||||||||||
5. Μπόντιλ Τούργκοτσνταττερ | |||||||||||||
11. Θοργκούνα Βάγκνσντατερ | |||||||||||||
1. Βάλντεμαρ Α΄ της Δανίας | |||||||||||||
12. Βλαδίμηρος Β΄ Μονομάχος | |||||||||||||
6. Μστισλάβ Α΄ του Κιέβου | |||||||||||||
13. Γκύθα του Ουέσσεξ | |||||||||||||
3. Ίνγκεμποργκ του Κιέβου | |||||||||||||
14. Ίνγκε Α΄ της Σουηδίας | |||||||||||||
7. Χριστίνα Ίνγκεσντοτερ της Σουηδίας | |||||||||||||
15. Έλενα (σύζυγος του Ίνγκε του Γηραιού) | |||||||||||||
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Valdemar-I. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 10598576. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10546.htm#i105459. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2020.
- ↑ p10546.htm#i105459. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 «Kindred Britain»
- ↑ 7,0 7,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Esben Albrectsen, "Das Abel-Geschlecht und die Schauenburger als Herzöge von Schleswig", Marion Hartwig and Frauke Witte (trls.), in: Die Fürsten des Landes: Herzöge und Grafen von Schleswig, Holstein und Lauenburg [De slevigske hertuger; German], Carsten Porskrog Rasmussen (ed.) on behalf of the Gesellschaft für Schleswig-Holsteinische Geschichte, Neumünster: Wachholtz, 2008, pp. 52–71, here p. 52.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
ΕπεξεργασίαΑυτό το λήμμα σχετικά με τη Δανία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |