Γουλιέλμος του Λύνεμπουργκ
Ο Γουλιέλμος ο Μακρόξιφος (11 Απριλίου 1184 - 13 Δεκεμβρίου 1213) μέλος του Οίκου των Γουέλφων ήταν κύριος του Λύνεμπουργκ (1180 - 1213).[1] Ο Γουλιέλμος ο Μακρόξιφος ήταν μικρότερος γιος του Ερρίκου του Λέοντος δούκα της Σαξονίας και της Βαυαρίας και της Ματθίλδης της Αγγλίας μεγαλύτερης κόρης του Ερρίκου Β΄ της Αγγλίας και της Ελεονώρας της Ακουιτανίας.[2]
| Γουλιέλμος ο μακρόξιφος | |
|---|---|
 | |
δούκας του Λύνεμπουργκ | |
| Περίοδος | 1180 - 1213 |
| Προκάτοχος | Ερρίκος ο Λέων |
| Διάδοχος | Όθων Α΄ |
| Γέννηση | 11 Απριλίου 1184 Γουίντσεστερ, Αγγλία |
| Θάνατος | 13 Δεκεμβρίου 1213 (ετών 29) Λύνεμπουργκ, Κάτω Σαξονία |
| Σύζυγος | Ελένη της Δανίας |
| Επίγονοι | Όθων Α΄ |
| Οίκος | Γουέλφων |
| Πατέρας | Ερρίκος ο Λέων |
| Μητέρα | Ματθίλδη της Αγγλίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο πατέρας του είχε διωχθεί από τα δουκάτα του και εξορίστηκε το 1181 από τον Φρειδερίκο Α΄ Βαρβαρόσσα βασιλιά της Γερμανίας με την παραχώρηση ότι μπορούσε να κρατήσει το Μπράουνσβαϊγκ, Λύνεμπουργκ και Χάλντενσλέμπεν. Πήγε στον πεθερό του Ερρίκο Β΄ βασιλιά της Αγγλίας και τότε γεννήθηκε ο Γουλιέλμος στο Γουίντσεστερ της Αγγλίας, γι' αυτό και καλείται Γουλιέλμος του Γουίντσεστερ. Μάλλον έμεινε στην αγγλική Αυλή, όταν ο πατέρας του επέστρεψε και συμφιλιώθηκε με το νέο βασιλιά της Γερμανίας Ερρίκο ΣΤ΄. Όταν ο Λεοπόλδος Ε΄ δούκας της Αυστρίας αιχμαλώτισε τον Ριχάρδο Α΄, αδελφό της γυναίκας του και ζήτησε λύτρα για να τον αφήσει, ο Ερρίκος έδωσε όμηρο τον Γουλιέλμο ώσπου να πληρωθεί το ποσό.
Το 1195 απεβίωσε ο Ερρίκος και οι γιοι του Ερρίκος, Όθων και Γουλιέλμος κληρονόμησαν τα εδάφη του. Ήταν φεουδαρχικά ελεύθερα (μη υποτελή). Το 1198 απεβίωσε ο Φρειδερίκος Β' και στις έριδες διαδοχής ο αδελφός του Γουλιέλμου στέφθηκε βασιλιάς ως Όθων Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Το επόμενο έτος απεβίωσε ο θείος τους Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος βασιλιάς της Αγγλίας και μετέβησαν εκεί διεκδικώντας μάταια μέρος από την κληρονομιά. Όταν οι Δανοί κατέκτησαν το Χόλσταϊν (1201) ο μελλοντικός Βάλντεμαρ Β΄ της Δανίας μικρότερος αδελφός του βασιλιά Κνούτου ΣΤ΄ της Δανίας τακτοποίησε τον γάμο του Γουλιέλμου με την αδελφή τους Έλενα με μία σημαντική προίκα.[3] Ο Γουλιέλμος ο Μακρόξιφος ζήτησε επιπλέον την διοίκηση του Χόλσταϊν αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Το 1202 οι τρεις αδελφοί συναντήθηκαν στο Παντερμπόρν όπου μοίρασαν τις πατρικές κτήσεις: ο Γουλιέλμος έλαβε το Λύνεμπουργκ, το Λάουενμπουργκ, το Χάλντενσλέμπεν, το κάστρο Ρέγκενστάιν, κά. Έκανε το πρώτο μόνιμη κατοικία του, ασχολούμενος με το εμπόριο άλατος της γύρω περιοχής. Το 1213 απεβίωσε· την επιτροπεία του 9ετούς γιού του, του Όθωνα του παιδός, ανέλαβε ο Όθων Δ'. Μια και οι θείοι του ήταν χωρίς άρρενες απογόνους, ο Όθων ο παις θα κληρονομήσει τις κτήσεις τους ενώνοντάς τες πάλι και γενόμενος ο 1ος δούκας, και πρόγονος όλων των δουκών, του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ.
Οικογένεια Επεξεργασία
Νυμφεύτηκε την Ελένη των Έστριντσεν, κόρη του Βάλντεμαρ Α΄ της Δανίας και τέκνο του ήταν ο:
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Anderson, James (1732). Royal Genealogies: or, the genealogical tables of emperors, kings and princes, from Adam to these times in two parts. James Bettenham. σ. 515
- ↑ Lee, Sidney, ed. (1894). "Matilda (1156-1189)" . Dictionary of National Biography. 37. London: Smith, Elder & Co. σσ. 58–59
- ↑ Anderson, James (1732). Royal Genealogies: or, the genealogical tables of emperors, kings and princes, from Adam to these times in two parts. James Bettenham. σ. 515
- ↑ Anderson, James (1732). Royal Genealogies: or, the genealogical tables of emperors, kings and princes, from Adam to these times in two parts. James Bettenham. σ. 515
Πηγές Επεξεργασία
- Anderson, James (1732). Royal Genealogies: or, the genealogical tables of emperors, kings and princes, from Adam to these times in two parts
- Lee, Sidney, ed. (1894). "Matilda (1156-1189)" . Dictionary of National Biography. 37. London: Smith, Elder & Co.
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα William of Winchester, Lord of Lunenburg της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |