Βικιπαίδεια

Βέρα Χολόντναγια

Ρωσίδα ηθοποιός του ρωσικού βωβού κινηματογράφο και το πρώτο αστέρι αυτού.

Η Βέρα Βασίλγιεβνα Χολόντναγια (ρωσικά: Вера Васильевна Холодная, ουκρανικά: Віра Василівна Холодна, 5 Αυγούστου 1893 - 16 Φεβρουαρίου 1919) ήταν ηθοποιός και η πρώτη σταρ του ρωσικού βωβού κινηματογράφου. Από τη φιλμογραφία της σώζονται έως και σήμερα μόλις πέντε ταινίες, ενώ είναι άγνωστο στο πόσες ακριβώς συμμετείχε, με υπολογισμούς και υποθέσεις ίσως συμμετείχε σε αρκετές περισσότερες από 50 ταινίες (ίσως και σε 100).[1]

Βέρα Χολόντναγια
Η Χολόντναγια τη δεκαετία του 1910.
Γέννηση5 Αυγούστου 1893
Πόλταβα, Ρωσική Αυτοκρατορία (σήμερα Ουκρανία)
Θάνατος16 Φεβρουαρίου 1919 (25 ετών)
Οδησσός, Λαϊκή Δημοκρατία Ουκρανία, ΕΣΣΔ
Αιτία θανάτουΙσπανική γρίπη (βάσει αρχείων, χωρίς αυτό να είναι βέβαιο)
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφής1st Christian Cemetery
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
ΕκπαίδευσηΣχολή Perepelkina
ΙδιότηταΗθοποιός
Εν ενεργεία1914-1918
ΣύζυγοςΒλάντιμιρ Χολόντνι
ΜνημείαΆγαλμα της υπάρχει στην Οδησσό.
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Βιογραφία Επεξεργασία

Πρώιμα χρόνια Επεξεργασία

Γεννήθηκε στο Πόλταβα, της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, σημερινή περιοχή της Ουκρανίας, ως Βίρα Λεβτσένκο. Σε ηλικία δύο ετών, πήγε στη Μόσχα, και έζησε με τη γιαγιά της, που μόλις είχε περιπέσει σε χηρεία. Όταν ήταν μικρό κορίτσι ακόμα, ονειρευόταν μία καριέρα ως μπαλαρίνα. Για τον λόγο του αληθές, γράφτηκε και στη σχολή μπαλέτων του Μπολσόι. Από τα παιδικά της κιόλας χρόνια, η Βέρα έπαιρνε συμμετοχές σε οικογενειακά θεατρικά. Όταν έφτασε την ηλικία των δέκα, τότε στάλθηκε στην ξακουστή Σχολή Περπελκινα.

 
Η Βέρα Χολόντναγια

Γάμος και οικογένεια Επεξεργασία

Κατά τον χορό της αποφοίτησής της, γνώρισε τον Βλάντιμιρ Χολόντι, ο οποίος ήταν κι αυτός μαθητής εκεί, ενώ εκτός από αυτό ήταν και συντάκτης μιας αθλητικής καθημερινής εφημερίδας, καθώς οδηγός αγώνων, και ο οποίος λέγεται ότι ήταν ένας από τους πρώτους Ρώσους οδηγούς αγώνων. Κατόπιν, παντρεύτηκαν και συγκεκριμένα το 1910, παρά τις αντιρρήσεις και των οικογενειών τους.[2] Η Βέρα έκτοτε τον συνόδευε σε στους αγώνες του, ενώ πήρε και το επώνυμό του, το οποίο μεταφράζεται "η παγερή", πολλοί το θεώρησαν μάλιστα και επιτυχημένο ψευδώνυμο. Το 1912, απέκτησαν και την κόρη τους την Ευγκένια, ενώ έναν χρόνο αργότερα υιοθέτησαν κι ένα παιδί.

Υποκριτική καριέρα Επεξεργασία

Το 1908, η Βέρα παρακολούθησε μία παράσταση της Φρανσέσκα ντα Ρίμινι και της Βέρα Κομισαρζέβσκαγια. Το θέαμα την εντυπωσίασε, ειδικότερα η ερμηνεία της Κομισαρζέβσκαγια. Έκτοτε, αποφάσισε να ασχοληθεί με την υποκριτική. Έτσι, ήρθε σε επαφή με τον Βλάντιμιρ Γκάρντιν, έναν σπουδαίο Ρώσο σκηνοθέτη, ο οποίος της έδωσε, εν τέλει, κάποιον μικρό ρόλο στην ταινία του, Anna Karenina

Το 1915, Γιεβγκένι Μπάουερ, βρισκόταν σε ετοιμασίες για τη νέα ταινία του Pesn Torzhestvuyushchey Lyubvi,,[3] που αφορούσε ένα δράμα αγάπης, και έψαχνε να βρει την κατάλληλη ηθοποιό, της οποίας η ομορφιά θα ήταν εκτυφλωτική. Όταν η Βέρα συστήθηκε στον Μπάουερ, εκείνος τη δέχτηκε απευθείας, άκρως εντυπωσιασμένος από την ομορφιά της.[4] Η ταινία κατέληξε μεγάλη επιτυχία, με τον σκηνοθέτη να ξεκινά αμέσως την επόμενη ταινία του, πάλι με πρωταγωνίστρια τη Χολόντναγια. Η επόμενη ταινία ήταν ένα μελόδραμα το Plamya Neba. Αυτό το έργο έφερε, τελικά, τη φήμη στη Χολόντναγια.

 
Η Χολόντναγια μαζί με τον Όσιπ Ρούνιτς

Η επόμενη ταινία της ήταν το Deti veka, το οποίο ήταν κι αυτό ένα δράμα, που αναδεικνύει κοινωνικά προβλήματα. Το 1916, συμμετείχε και σε άλλη ταινία, η οποία αυτή ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία της έως τώρα, σε σκηνοθεσία Πιοτρ Χαρντίν. Κατόπιν, συνεργάστηκε ξανά με τον Μπάουερ κυρίως σε μελοδραματικές ταινίες. Εκείνη την περίοδο, συμμετέχει στο A Life for a Life, η οποία είναι μία από τις πιο γνωστές της ταινίες. Τότε της δόθηκε και το παρωνύμιο: "Η Βασίλισσα της Οθόνης".[5]

Στις αρχές του 1917, κυκλοφόρησε άλλη μία από τις πιο γνωστές ταινίες της ηθοποιού, το U kamina, το οποίο ήταν βασισμένο σε έναν δημοφιλές ρομάντζο. Όσο συμμετείχε σε ταινίες τόσο μεγαλύτερη καλή υποδοχή δεχόταν. Το Molchi, grust... molchi ήταν κι αυτό μια τεράστια επιτυχία.[6][7] Πολλά έργα της ήταν βασισμένα σε τραγούδια αγάπης, όπως κι αυτή. Εκείνη την εποχή, μάλλον δεν υπήρχε άλλο φιλμ που να έχει αποσπάσει τόσες πολλές κριτικές. Ενώ ήδη στα μέσα του 1918, η Χολόντναγια, από μία δημοφιλής και αξιοσέβαστη ηθοποιός, έγινε ένα πραγματικό φαινόμενο στον ρωσικό κινηματογράφο.[8]

Οι τελευταίες της ταινίας γυρίστηκα το 1918, και ήταν οι Krasnaya zarya, Zhivoy trup και Posledneiye tango.[9] Ωστόσο, μόνο πέντε ταινίες της σώζονται έως και σήμερα. Συγκεκριμένα έχουν σωθεί οι: The Mirages (1916), A Life for a Life (1916), A Corpse Living (1918), and Molchi, grust... molchi (1918).[10]

Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και Ρωσική Επανάσταση Επεξεργασία

Αφού ο άντρας της εντάχθηκε στον πόλεμο, η Βέρα υπέγραψε συμβόλαιο με την Khanzhonkov studio. Κατά τον καιρό της Ρωσικής Επανάστασης, κυκλοφορούσε περίπου ένα φιλμ τον μήνα. Μία από τις μεγάλες της επιτυχίες, που έπαιζαν έως και το 1924 ήταν το At the Fire Side, το οποίο όμως σταμάτησε να προβάλλεται, εξ αιτίας των σοβιετικών αρχών, οι οποίες μάλιστα κατέστρεψαν και πολλά άλλα έργα της.

Κατά την περίοδο του Ρωσικού Εμφυλίου Πολέμου, οι Μπολσεβίκοι, ζήτησαν από τις εταιρείες παραγωγής να περιοριστεί η παραγωγή των μελοδραματικών ταινιών και να ξεκινήσουν να γίνονται περισσότερες διασκευές κλασσικών έργων. Έτσι, η Χολόντναγια πρωταγωνίστησε στο The Living Corpse, το οποίο βασίζεται σε ιστορία του Τολστόι.

Εκείνη την εποχή, μεταφέρθηκε στην Οδησσό, με την εταιρεία παραγωγής της, που όμως βρήκε τον θάνατο εξ αιτίας μίας πανδημίας. Ο σκηνοθέτης Αλεξάντερ Βερτίνσκι, στο άκουσμα του θανάτου της, της έγραψε ένα τραγούδι, ενώ κινηματογράφησε και τη κηδεία της. Κατά ειρωνικό τρόπο, αυτό έμελλε να είναι σήμερα, το πιο γνωστό της "έργο".

Συνθήκες θανάτου Επεξεργασία

Τα επίσημα Ρωσικά αρχεία δηλώνουν ότι η Χολόντναγια πέθανε εξ αιτίας της Ισπανικής γρίπης, κατά τη διάρκεια της πανδημίας του 1919.[11] Αυτό όμως δεν μοιάζει και τόσο πιθανό. Υπάρχουν αρκετές υποθέσεις γύρω από τον θάνατό της. Μία από αυτές τις ιστορίες υποστηρίζει ότι δηλητηριάστηκε από τον Γάλλο πρέσβη, ο οποίος πίστευε πως η Βέρα ήταν κατάσκοπος των Μπολσεβίκων.

Κληρονομιά Επεξεργασία

Η ζωή της έγινε ταινία το 1976, από τον σκηνοθέτη Νικίτα Μιχάλκοβ, ονόματι A Slave of Love.[12] Επίσης, το 1992, κυκλοφόρησε κι ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή της. Έναν χρόνο αργότερα, το πρόσωπό της ξεκίνησε να κοσμεί γραμματόσημο, ενώ το 2003, στην Οδησσό, χτίστηκε ένα άγαλμα προς τιμήν της, το οποίο φιλοτεχνήθηκε από τον Αλεξάντερ Π. Τοκάρεβ.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ «Vera Kholodnaya Russian silent cinema actress :: people :: Russia-InfoCentre». russia-ic.com. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2016. 
  2. ↑ «Vera Kholodnaya Russian silent cinema actress :: people :: Russia-InfoCentre». russia-ic.com. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2016. 
  3. ↑ Tsivian, Yuri· Taylor, Richard (13 Δεκεμβρίου 2013). Early Cinema in Russia and Its Cultural Reception (στα Αγγλικά). Routledge. ISBN 9781317928379. 
  4. ↑ «Vera Kholodnaya Russian silent cinema actress :: people :: Russia-InfoCentre». russia-ic.com. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2016. 
  5. ↑ «Vera Kholodnaya Russian silent cinema actress :: people :: Russia-InfoCentre». russia-ic.com. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2016. 
  6. ↑ «Vera Kholodnaya Russian silent cinema actress :: people :: Russia-InfoCentre». russia-ic.com. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2016. 
  7. ↑ Ioffe, Nadezhda (1 Ιανουαρίου 1995). Back in Time: My Life, My Fate, My Epoch : the Memoirs of Nadezhda A. Joffe (στα Αγγλικά). Mehring Books. ISBN 9780929087702. 
  8. ↑ Feinstein, Elaine (2006-03-19). «'Anna of All the Russias'». The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2006/03/19/books/chapters/0319-1st-fein.html. Ανακτήθηκε στις 2016-04-25. 
  9. ↑ «L'ENCINEMATHEQUE: La collectionneuse». encinematheque.fr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2016. 
  10. ↑ «The Presidential Library to di...». www.prlib.ru. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2016. 
  11. ↑ Greta, De Groat,· Groat, Greta de. «Gloria Swanson». web.stanford.edu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2016. 
  12. ↑ «A Slave of Love». Kino Lorber. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βέρα_Χολόντναγια&oldid=10472296"