Βικιπαίδεια

Βίκτορ Όρμπαν

Ο Βίκτορ Όρμπαν (Orbán Viktor Mihály, 31 Μαΐου 1963) είναι Ούγγρος πολιτικός, νομικός και ο σημερινός πρωθυπουργός της Ουγγαρίας. Εκτελεί χρέη πρωθυπουργού από τις 29 Μαΐου 2010. Είναι ο αρχηγός του κοινωνικά συντηρητικού κόμματος Φιντές, θέση την οποία διατηρεί από το 2006. Στις 19 Νοεμβρίου 2016, ο Όρμπαν ξεπέρασε τον István Bethlen ως ο τρίτος πρωθυπουργός στην ουγγρική ιστορία με τη μεγαλύτερη σε διάρκεια θητεία σε αυτή τη θέση.

Βίκτορ Όρμπαν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Orbán Viktor (Ουγγρικά)
Γέννηση31  Μαΐου 1963[1][2][3]
Σέκεσφεχερβαρ
Χώρα πολιτογράφησηςΟυγγαρία
ΘρησκείαΚαλβινισμός[4]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΟυγγρικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[5]
Ουγγρικά[6]
ΣπουδέςTeleki Blanka high school and junior high school (1977–1981)
Πανεπιστήμιο Έτβες Λόραντ (1981–1987)
Κολλέγιο Πέμπρουκ (1989–1990)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητανομικός
ποδοσφαιριστής[7]
δικηγόρος
πολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΦίντες
Πολιτική ιδεολογίαantiliberalism και Νέος Εθνικισμός
Οικογένεια
ΣύζυγοςAnikó Lévai (από 1986)
ΤέκναRáhel Orbán
Gáspár Orbán
Sára Orbán
Róza Orbán
Flóra Orbán
ΓονείςGyőző Bálint Orbán και Erzsébet Sípos
ΑδέλφιαGyőző Orbán
Áron Orbán
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρωθυπουργός της Ουγγαρίας (από 2010)[8][9]
Πρωθυπουργός της Ουγγαρίας (1998–2002)[10]
μέλος της Εθνοσυνέλευσης της Ουγγαρίας (από 1990)[11]
ΒραβεύσειςΜέγας Ιπποτικός Σταυρός της Τάξης του Αγίου Γρηγορίου του Μέγα (6  Απριλίου 2004)
St. Stephen Prize (2002)
HazteOir.org Prize
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Ουγγαρίας
Μεγαλόσταυρος του Εθνικού Τάγματος της Τιμής (2001)
Franz Josef Strauss Award (2001)
Τάγμα του Αγίου Σάββα (Σεπτέμβριος 2022)[12]
Τάγμα της Δημοκρατίας της Σερβίας (Σεπτέμβριος 2022)[13]
Order 8-September (5  Δεκεμβρίου 2013)[14]
Τάξη της Αξίας της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας
Τάγμα του Αγίου Γρηγορίου του Μέγα
τάγμα του Μεγάλου Δούκα Γκεντιμίνας
Τάγμα της Φιλίας τάξης Α
Τάγμα της Δόξας και Τιμής
Ιστότοπος
www.miniszterelnok.hu
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Γεννημένος στο Σεκεσφεχερβάρ, ο Όρμπαν σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Έτβες Λόραντ, από όπου αποφοίτησε το 1987. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Κολλέγιο Πέμπροουκ της Οξφόρδης πριν μπει στην πολιτική ως ηγέτης του ρεφορμιστικού φοιτητικού κινήματος Συμμαχία των Νέων Δημοκρατών (Fiatal Demokraták Szövetsége) - πρόδρομος του Φιντές. Έγινε γνωστός ως πολιτικός μετά την ομιλία του στη κηδεία του Ίμρε Νάγκυ το 1989 και άλλων μαρτύρων της επανάστασης του 1956, ομιλία κατά την οποία απαίτησε ανοιχτά την αποχώρηση των σοβιετικών από τη χώρα.

Μετά τη μετάβαση της Ουγγαρίας στη δημοκρατία το 1990, εκλέχθηκε στην Εθνοσυνέλευση της χώρας και υπηρέτησε ως ηγέτης της κοινοβουλευτικής ομάδας του Φιντές μέχρι το 1993. Ο Όρμπαν απομάκρυνε το Φιντές από το κλασικό φιλελεύθερο ύφος του προς τον κοινωνικό συντηρητισμό.

Το Φιντές έχασε με μικρή διαφορά στις εκλογές του 2002 και του 2006 από το σοσιαλιστικό κόμμα και ο Όρμπαν ανέλαβε την ηγεσία του κόμματος του και ηγήθηκε της πλήρης αναδιοργάνωσης του με στόχο να το καταστήσει ξανά ελκυστικό στους ψηφοφόρους. Η αυξανόμενη πτώση της δημοτικότητας των σοσιαλιστών οδήγησε στην εκλογή του Όρμπαν ως πρωθυπουργός στις εκλογές του 2010, όπου μαζί με το Χριστιανοδημοκρατικό Λαϊκό Κόμμα, κέρδισε το 42,73% των ψήφων και την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών στο Κοινοβούλιο της Ουγγαρίας. Όντας στο τιμόνι της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, το υπουργικό συμβούλιο του Όρμπαν προχώρησε σε συνταγματικές και νομοθετικές μεταρρυθμίσεις. Το Φιντές διατήρησε την πλειοψηφία στις εκλογές του 2014 με 44,86% και 2018 με 49,27%.

Ο κοινωνικός συντηρητισμός του Όρμπαν, η τάση προς τον ευρωσκεπτικισμό κι η υπεράσπιση της άποψης περί ενός «λαμπρού κράτους» έχουν προσελκύσει μια σημαντική διεθνή προσοχή. Κάποιοι παρατηρητές έχουν περιγράψει την κυβέρνησή του ως αυταρχική.

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε από μια αστική οικογένεια της μεσαίας τάξης. Είναι ο μεγαλύτερος γιος του αγρονόμου και επιχειρηματία Γκιούζου Όρμπαν (γενν. 1940) και της ειδικής παιδαγωγού και λογοθεραπεύτριας Έρσεμπετ Σίπος. Έχει δυο μικρότερους αδέρφια, τους επιχειρηματίες Γκιούζου τον νεότερο (γενν. 1965) και Άρον (γενν. 1977). Ο πατρικός παππούς του, Μίχαλι Όρμπαν, ήταν κτηνοτρόφος και αγρότης. Ο Όρμπαν πέρασε την παιδική του ηλικία σε δυο χωριά, το Αλτσούτντομποζ και το Φέλτσουτ, όπου ολοκλήρωσε την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Το 1977 η οικογένειά του μετακόμισε μόνιμα στο Σεκεσφεχερβάρ.

Αποφοίτησε από το λύκειο Μπλάνκα Τελέκι στο Σεκεσφεχερβάρ το 1981 όπου σπούδασε αγγλικά. Μετά τη διετή στρατιωτική θητεία του, σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο του Εέτβες Λοράντ της Βουδαπέστης, όπου η μεταπτυχιακή του εργασία είχε ως θέμα το πολωνικό κίνημα αλληλεγγύης. Αποφοίτησε το 1987 και για δυο χρόνια έζησε στο Σόλνοκ προτού επιστρέψει στη Βουδαπέστη για να εργαστεί ως κοινωνιολόγος στο Ινστιτούτο Διοικητικής Διαχείρισης του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.[15]

Το 1989 έλαβε υποτροφία από το Ίδρυμα Σόρος και έζησε για 4 μήνες στην Οξφόρδη, όπου σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Κολέγιο Πεμπρόουκ.[16] Ο προσωπικός του καθηγητής ήταν ο Χεγκελικός πολιτικός φιλόσοφος Ζμπίγκνιεφ Πελτσίνσκι. Τον Ιανουάριο του 1990 έφυγε από την Οξφόρδη και επέστρεψε στην Ουγγαρία για να κερδίσει μια έδρα στο πρώτο κοινοβούλιο της μετακομμουνιστικής Ουγγαρίας.

Σε ηλικία 14 και 15 ετών, ήταν γραμματέας στον κομμουνιστικό οργανισμό νεολαίας KISZ (η συμμετοχή στο KISZ ήταν υποχρεωτική για την αποδοχή στο πανεπιστήμιο). Ο Όρμπαν ανέφερε σε κάποια συνέντευξη ότι οι πολιτικές του απόψεις άλλαξαν δραματικά κατά τη στρατιωτική του θητεία· προηγουμένως θεωρούσε τον εαυτό του ως έναν "αφελή και αφοσιωμένο υποστηρικτή" του κομμουνιστικού καθεστώτος.

Πρώιμη καριέρα (1988-1998) Επεξεργασία

Τον Μάρτιο του 1988, ο Όρμπαν ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Φιντες (ακρώνυμο του Fiatal Demokraták Szövetsége, ελληνικά : Συμμαχία των Νέων Δημοκρατών) και υπηρέτησε ως ο πρώτος εκπρόσωπος τύπου. Τα πρώτα μέλη του κόμματος, συμπεριλαμβανομένου του Όρμπαν, ήταν κυρίως φοιτητές από το Κολλέγιο Προχωρημένων Μελετών Μπίμπο Ιστβάν, οι οποίοι αντιτίθεντο στο κομμουνιστικό καθεστώς. Στο κολέγιο, ο Όρμπαν ήταν ο εκδότης του περιοδικού πολιτικών επιστήμων Századvég ("Τέλος του Αιώνα") και μια από τις βασικές φιγούρες του ριζοσπαστικού κόμματος. Στις 16 Ιουνίου 1989, ο Όρμπαν έβγαλε λόγο στην Πλατεία των Ηρώων στη Βουδαπέστη με την ευκαιρία της κηδείας του Ίμρε Νάγκι και άλλων εθνομαρτύρων της ουγγρικής επανάστασης του 1956. Στον λόγο αυτό απαίτησε τις ελεύθερες εκλογές και την αποχώρηση των σοβιετικών στρατευμάτων. Ο λόγος τού χάρισε ευρεία εθνική και πολιτική αναγνώριση. Το καλοκαίρι του 1989 συμμετείχε στις συζητήσεις της στρογγυλής τραπέζης που έκανε η αντιπολίτευση, εκπροσωπόντας το Φιντές μαζί με τον Λάσλο Κεβέρ.

Με την επιστροφή του από την Οξφόρδη, εξελέγη μέλος του Κοινοβουλίου στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 1990. Έγινε ηγέτης της κοινοβουλευτικής ομάδας του Φιντές μέχρι τον Μάιο του 1993. Στο μεταξύ, στις 18 Απριλίου 1993, έγινε ο πρώτος πρόεδρος του Φιντές και αντικατέστησε το εθνικό συμβούλιο το οποίο λειτουργούσε ως συλλογική ηγεσία από την ίδρυσή του. Υπό την ηγεσία του, το Φιντές σταδιακά μετατράπηκε από μια ριζική φιλελεύθερη φοιτητική οργάνωση σε ένα κεντροδεξιό κόμμα.

Η συντηρητική στροφή του Φιντές προκάλεσε μια σοβαρή διάσπαση των μελών του. Αρκετά μέλη εγκατέλειψαν το κόμμα, συμπεριλαμβανομένων των Πέτερ Μολνάρ, Γκάμπορ Φοντόρ και Σουσάνα Σέλενι. Ο Φόντορ και άλλοι αργότερα μπήκαν στο φιλελεύθερο κόμμα Συμμαχία των Νέων Δημοκρατών (SZDSZ), αρχικά ένας ισχυρός σύμμαχος του Φιντές αλλά αργότερα πολιτικοί αντίπαλοι.

Στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 1994, το Φιντές με δυσκολία ξεπέρασε το όριο του 5%. Ο Όρμπαν έγινε μέλος του κοινοβουλίου εκπροσωπώντας το κόμμα του και παράλληλα υπηρέτησε ως πρόεδρος της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Θεμάτων από το 1994 μέχρι το 1998. Υπήρξε επίσης μέλος της Επιτροπής Ασυλίας, Ασυμφωνίας και Διαπιστευτηρίων για μικρό χρονικό διάστημα το 1995. Υπό της προεδρίας του, το Φιντές υιοθέτησε το "Ουγγρικό Πολιτικό Κόμμα" (Magyar Polgári Párt) το 1995. Το κόμμα του σταδιακά κυριάρχησε στη πολιτική δεξιά ενώ το προηγούμενο κυβερνών κόμμα, οι συντηρητικοί Ουγγρο-Δημοκράτες, είχαν χάσει αρκετή από την υποστήριξη. Από τον Απρίλιο του 1996, ο Όρμπαν ήταν πρόεδρος της ουγγρικής εθνικής επιτροπής της Νέας Ατλαντικής Πρωτοβουλίας (NAI).

Τον Σεπτέμβριο του 1992, ο Όρμπαν εξελέγη αντιπρόεδρος της Φιλελεύθερης Διεθνούς. Τον Νοέμβριο του 2000 το Φίντες αποχώρησε από τη Φιλελεύθερη Διεθνής και προσεχώρησε στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Την ίδια περίοδο, ο Όρμπαν εργάστηκε σκληρά για να ενώσει τα κεντροδεξιά φιλελεύθερα συντηρητικά κόμματα στην Ουγγαρία. Στο συνέδριο του ΕΛΚ στο Εστορίλ τον Οκτώβριο του 2002, εξελέγη αντιπρόεδρος, κρατώντας τη θέση μέχρι το 2012.

Πρώτη φορά πρωθυπουργός 1998-2002 Επεξεργασία

Η πρώτη του πρωθυπουργία άρχισε τον Μάιο του 1998, έπειτα από τη νίκη του κόμματός του στις βουλευτικές εκλογές της 10ης Μαΐου και της 24ης Μαΐου.[17][18] Παρότι το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ουγγαρίας κέρδισε τις πιο πολλές ψήφους, το κόμμα Φίντες κέρδισε τις περισσότερες έδρες. Ως αποτέλεσμα, το Φίντες σχημάτισε κεντροδεξιά κυβέρνηση συνασπισμού με το Κόμμα των Ανεξάρτητων με Μικρά Ποσοστά και το Ουγγρικό Δημοκρατικό Φόρουμ. Η κυβέρνηση παρέμεινε ως το 2002, οπότε αποχώρησε από την πρωθυπουργία ο Όρμπαν.

Αντιπολίτευση 2002-2010 Επεξεργασία

Αυτή η ενότητα είναι κενή. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας πληροφορίες σ' αυτήν.

Δεύτερη φορά πρωθυπουργός 2010-σήμερα Επεξεργασία

Στις 11 και στις 25 Απριλίου 2010 κέρδισε ξανά τις βουλευτικές εκλογές, με αποτέλεσμα να επανέλθει στην πρωθυπουργία.[19] Στον πρώτο γύρο των εκλογών το Φίντες κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών. Στον δεύτερο γύρο οι υποψήφιοι του Φίντες-Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος του Λαού (KDNP) και κέρδισαν τις εκλογές, με αποτέλεσμα να τροποποιήσουν σημαντικούς νόμους και να αναθεωρήσουν το Σύνταγμα της χώρας, το οποίο τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2012. Την ίδια ημέρα τέθηκε σε ισχύ και ο νέος Εκλογικός Νόμος, ο οποίος, όπως αποδείχθηκε, ευνοούσε δυσανάλογα το μεγαλύτερο κόμμα και περιόριζε σημαντικά την επιρροή της αντιπολίτευσης.[20]

Οι επόμενες βουλευτικές εκλογές διεξήχθηκαν στις 6 Απριλίου 2014 και το Φίντες κέρδισε και πάλι, με τον Όρμπαν να παραμένει πρωθυπουργός.[21] Για πρώτη φορά από τη μετάβαση της Ουγγαρίας στη δημοκρατία, οι εκλογές είχαν μόνον έναν γύρο. Οι ψηφοφόροι εξέλεξαν 199 βουλευτές αντί των 386 προηγούμενων βουλευτών.[22][23] Ο Όρμπαν κέρδισε επίσης στις εκλογές του 2018 αλλά και του 2022.

Από τη δεύτερη φορά που ο Όρμπαν έγινε πρωθυπουργός, οργανισμοί όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση,[24] η Διεθνής Αμνηστία,[25] το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων[26] και το Freedom House[27] έχουν κατηγορήσει τη διακυβέρνησή του για παραβίαση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης, έλεγχο των ΜΜΕ, και διακρίσεις εις βάρος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας.

Προσωπική ζωή Επεξεργασία

Ο Όρμπαν νυμφεύθηκε τη νομικό Άνικο Λέβαϊ Το 1986. Έχουν αποκτήσει 5 παιδιά, συμπεριλαμβανομένου του συνταξιούχου επαγγελματία ποδοσφαιριστή Γκάσπαρ, ο οποίος έπαιξε για την Ποδοσφαιρική Ακαδημία Φέρεντς Πούσκας το 2014.[28] Το πρώτο του εγγόνι, η Άλιζ (κόρη της μεγαλύτερης κόρης του Όρμπαν Ράχελ και του επιχειρηματία Ιστβάν Τίμπορτς) γεννήθηκε τον Ιούνιο του 2016. Ο Όρμπαν είναι μέλος της Καλβινιστικής Ουγγρικής Συντηρητικής Εκκλησίας ενώ η γυναίκα του είναι Ρωμαιοκαθολική. Αγαπά πολύ τον αθλητισμό, ειδικά το ποδόσφαιρο: παλιότερα ήταν παίκτης της Φέλτσουτ και ως αποτέλεσμα είχε εμφανιστεί στο Football Manager 2006.[29]

Ο Όρμπαν παίζει ποδόσφαιρο από πολύ μικρή ηλικία. Ήταν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής στη Φέλτσουτ ΦΚ. Μετά το πέρας της ποδοσφαιρικής του καριέρας, έγινε ο βασικός χρηματοδότης του ουγγρικού ποδοσφαίρου και της ποδοσφαιρικής ομάδας της πόλης του Φέλτσουτ ΦΚ, η οποία αργότερα ονομάστηκε Πούσκας Ακαντέμια ΦΚ. Είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ίδρυση της ποδοσφαιρικής ακαδημίας Φέρεντς Πούσκας στο Φέλτσουτ δημιουργώντας μια από τις πιο σύγχρονες προπονητικές εγκαταστάσεις για Ούγγρους ποδοσφαιριστές.

Έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο στην καθιέρωση του ετήσιου οργανωμένου διεθνούς πρωταθλήματος νέων, το Κύπελλο Πούσκας στην Αρένα Πάντσο, την οποία βοήθησε στο να χτιστεί, στη πόλη του, τη Φέλτσουτ. Ο μοναχογιός του, Γκάσπαρ, εργάζεται ως προπονητής εκεί.

Τότε ο πρόεδρος της ΦΙΦΑ Ζεπ Μπλάτερ επισκέφτηκε τις εγκαταστάσεις της ακαδημίας Πούσκας το 2009. Ο Μπλάτερ, μαζί με τη χήρα του Φέρεντς Πούσκας και με τον ιδρυτή της Ακαδημίας Ποδοσφαίρου, Βίκτορ Όρμπαν, ανακοίνωσαν τη δημιουργία του Βραβείου Πούτσκας της ΦΙΦΑ σε εκείνη την επίσκεψη. Ο Μπλάτερ έπαιξε έναν μικρό ρόλο ενός ποδοσφαιριστή στην ουγγρική οικογενειακή ταινία Szegény Dzsoni és Árnika (1983).

Αντιπαραθέσεις και επικρίσεις Επεξεργασία

Οι επικριτές του Όρμπαν περιλαμβάνουν Ούγγρους και ξένους ηγέτες (μεταξύ των οποίων η πρώην υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Χίλαρυ Κλίντον, η γερμανίδα καγκελλάριος Άνγκελα Μέρκελ και οι πρόεδροι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ), μη κυβερνητικούς οργανισμούς και τον τύπο. Πιο συγκεκριμένα, ο Όρμπαν έχει κατηγορηθεί ότι προωθεί αντιδημοκρατικές μεταρρυθμίσεις, ότι μειώνει την ανεξαρτησία του τύπου και της κέντρικης τράπεζας της Ουγγαρίας, ότι τροποποιεί το σύνταγμα της Ουγγαρίας για να εμποδίσει τις τροποποιήσεις στη νομοθεσία του Φιντές, ότι τάσσεται υπέρ της οικογενειοκρατίας.

Έχει κατηγορηθεί για πολιτική του βαρελιού χτίζοντας ένα στάδιο 4000 θέσεων στο χωριό όπου μεγάλωσε, το Φέλτσουτ, σε μια απόσταση περίπου 20 μέτρων από το εξοχικό του.

Κάποια κόμματα της αντιπολίτευσης και επικριτές θεωρούν τον Όρμπαν ως αντίπαλο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Το 2000, τα κόμματα της αντιπολίτευσης MSzP και SzDSz και ο τύπος που υποστηρίζει την αριστερά παρουσίασαν το σχόλιο του Όρμπαν - "δεν υπάρχει ζωή έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση" - ως απόδειξη του αντι-ευρωπαϊκού πνεύματός του και τη συμπάθειά του απέναντι στη ριζοσπαστική δεξιά. Στην ίδια συνέντευξη τύπου, ο Όρμπαν ξεκαθάρισε ότι "προσπαθούμε να κάνουμε την ένταξη σωστά επειδή μπορεί να προωθήσει την ανάπτυξη της ουγγρικής οικονομίας".

Ο ουγγροαμερικανός μεγιστάνας των επιχειρήσεων και πολιτικός ακτιβιστής Τζορτζ Σόρος άσκησε κριτική στον χειρισμό του Όρμπαν απέναντι στην ευρωπαϊκή μεταναστευτική κρίση του 2015, δηλώνοντας : "Το σχέδιό του αντιμετωπίζει την προστασία των εθνικών συνόρων ως στόχο και τους πρόσφυγες ως το εμπόδιο. Το δικό μας σχέδιο αντιμετωπίζει την προστασία των προσφύγων ως στόχο και τα εθνικά σύνορα ως το εμπόδιο"

Η κυβέρνηση του Όρμπαν ξεκίνησε να επιτίθεται στον Σόρος και στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις του από τις αρχές του 2017, ιδιαίτερα στην υποστήριξή του για πιο ανοιχτή μετανάστευση. Τον Ιούλιο του 2017, ο ισραηλινός πρέσβης στην Ουγγαρία συμμετείχε στις εβραϊκές ομάδες που ξεκίνησαν εκστρατείες κατά του Σόρος και που υποστηρίχθηκαν από την κυβέρνηση, στις οποίες ο Σόρος δυσφημίστηκε ως "εχθρός του κράτους". Οι εκστρατείες αυτές παρουσιάστηκαν ευρέως ως αντισημιτικές, με τους επικριτές να ισχυρίζονται ότι "ξυπνούν μνήμες των ναζί κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο". Ο ισραηλινός πρέσβης υποστήριξε ότι οι εν λόγω εκστρατείες "προκαλούν θλιβερές αναμνήσεις αλλά επίσης δείχνουν μίσος και φόβο", εμφανής αναφορά στο Ολοκαύτωμα. Ώρες αργότερα, σε μια προσπάθεια να συμμαχήσουν το Ισραήλ με την Ουγγαρία, το Υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ δημοσίευσε μια "διευκρίνιση", καταγγέλοντας τον Σόρος και αναφέροντας ότι ο τελευταίος "υπονομεύει συνεχώς τις δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις του Ισραήλ" και ότι οι χρηματοδοτούμενοι οργανισμοί του "δυσφημούν το εβραϊκό κράτος και επιδιώκουν να μην έχει το δικαίωμα αυτό να αμυνθεί". Η ισραηλινή κυβέρνηση έχει προσπαθήσει να συμμαχήσει με χώρες εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε να μπορέσει να αποφύγει την αρνητική κριτική ; η διευκρίνιση αυτή προβλήθηκε λίγες μέρες πριν την επίσημη επίσκεψη στην Ουγγαρία του ισραηλινού πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Τα μηνύματα κατά του Σόρος αποτελούν από τότε βασικά στοιχεία στις εκστρατείες της κυβέρνησης, οι οποίες μεταξύ άλλων έχουν στοχοποιήσει και το Ευρωπαϊκό Κεντρικό Πανεπιστήμιο (European Central University).

Το 2007 το Φιντές κατηγορήθηκε για κομμουνισμό και για το ότι ακολουθούσε τα βήματα του κομμουνιστή δικτάτορα Γιάνος Κάνταρ. Ένα βίντεο στο YouTube παρουσίαζε μια λίστα με αρκετούς πολιτικούς του Φιντές οι οποίοι ήταν επισήμως μέλη του κομμουνιστικού δικτατορικού κόμματος MSZMP. Οι αντιπαραθέσεις ξέσπασαν ξανά το 2012 όταν το κυβερνών Φιντές εισήγαγε στο σύνταγμα της Ουγγαρίας τη δήλωση ότι το MSzMP ήταν ένας εγκληματικός οργανισμός και παρουσίαζε τα εγκλήματά του ενάντια στον ουγγρικό λαό (η πρώτη φορά μετά την πτώση του κομμουνισμού που τέτοιες δηλώσεις γίνονταν με επίσημο τρόπο). Και στις δυο περιπτώσεις οι κατηγορίες ήρθαν από το αριστερό κόμμα MSzP, το οποίο θεωρεί ότι είναι ο νομικός κληρονόμος του MSzMP και ότι κληρονόμησε την πολιτική περιουσία του MSzMP.

Ο πρώην οικονομικός διευθυντής του Φιντές και ισχυρός ολιγάρχης των μέσων ενημέρωσης, Λάγιος Σίμιτσκα, ανέφερε στις 8 Μαρτίου 2015 ότι μπορεί να ήταν ενήμερος για τις μυστικές υπηρεσίες των κομμουνιστών. Παρόλο που εκατοντάδες αρχεία που αναφέρονταν σε κρατικά μυστικά καταστράφηκαν από την κομμουνιστική κυβέρνηση, ο Σίμιτσκα είκασε ότι η Ρωσία ίσως να είχε εκτενή αντίγραφα των ουγγρικών μυστικών υπηρεσιών με έγγραφα του Όρμπαν τα οποία ενδέχεται να είχαν χρησιμοποιηθεί για να τον εκβιάσουν ώστε να συνεργαστεί μαζί τους.

Ο Όρμπαν απέρριψε αυτούς τους ισχυρισμούς ως "παράλογους και γελοίους" και αναφέρθηκε στο ότι είχε κατηγορηθεί ως πληροφοριοδότης αρκετές φορές στο παρελθόν και ότι όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί ήταν ψευδείς.

Τον Φεβρουάριο του 2018 οι New York Times υποστήριξαν ότι «η Ουγγαρία θεωρείται σήμερα μια δημοκρατία σε έντονη ύφεση. Μέσω της νομοθετικής δύναμης της θέλησης, ο κύριος Όρμπαν έχει μετατρέψει τη χώρα σε ένα πολιτικό θερμοκήπιο για τη δημιουργία ενός περίεργου είδους αυτοκρατορίας, συνδυάζοντας τον καπιταλισμό των αδέσποτων και την ακροδεξιά ρητορική με μια μονοκομματική πολιτική κουλτούρα.»

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. orban-viktor. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000021542. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ hetek.hu/belfold/200702/orban_hite.
  5. ↑ www.nytimes.com/2021/08/07/world/europe/tucker-carlson-hungary.html.
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb15038837z. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. ↑ (Ρωσικά) FootballFacts.ru. 398698. Ανακτήθηκε στις 17  Μαΐου 2022.
  8. ↑ «A KORMÁNY TAGJAI». (Ουγγρικά) Ανακτήθηκε στις 22  Ιουλίου 2021.
  9. ↑ «A KORMÁNY TAGJAI». (Ουγγρικά) Ανακτήθηκε στις 26  Μαΐου 2022.
  10. ↑ József Bölöny, László Hubai: «Magyarország kormányai» (Ουγγρικά) Akadémiai Kiadó. 2004. Ανακτήθηκε στις 30  Νοεμβρίου 2023. σελ. 123.
  11. ↑ Εθνική Συνέλευση της Ουγγαρίας: Parliamentary Information System. o320. Ανακτήθηκε στις 3  Μαΐου 2022.
  12. ↑ balkans.aljazeera.net/opinions/2022/9/11/orden-svetog-save-za-viktora-orbana-kad-crkva-oboli-od-desnila.
  13. ↑ abouthungary.hu/news-in-brief/pm-orban-to-be-presented-with-serbian-order-of-merit.
  14. ↑ www.slobodnaevropa.mk/a/25191317.html.
  15. ↑ Orbán Viktor, HU: Parlament, http://www.parlament.hu/kepv/eletrajz/hu/o320.pdf 
  16. ↑ Orbán Viktor, HU: Parlament, 1996, http://www.parlament.hu/kepviselo/elet/o320.htm 
  17. ↑ Nohlen, D & Stöver, P (2010) Elections in Europe: A data handbook, p899 ISBN 978-3-8329-5609-7
  18. ↑ Nohlen & Stöver, p926
  19. ↑ «Hungary to hold general election on April 11». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2014. 
  20. ↑ Iliadi, Theodora (29 Μαρτίου 2022). «Ουγγαρία: Το εκλογικό σύστημα και η προβολή της αντιπολίτευσης από τα κρατικά ΜΜΕ». euronews. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. Το Φιντέζ έχει αλλάξει τον εκλογικό νόμο υπέρ του.[...] Επίσης οι περιφέρειες αναδιαμορφώθηκαν το 2011 με τέτοιο τρόπο που δίνει στο Φιντέζ ποσοστιαίο πλεονέκτημα. Η διαδικασία κατανομής των εδρών ωφελεί δυσανάλογα τον νικητή.  line feed character in |quote= at position 165 (βοήθεια)
  21. ↑ «Hungary election: PM Viktor Orban heads for victory». bbc. 
  22. ↑ Az országgyűlési képviselők választásáról szóló 2011. évi CCIII. törvény. In.: Magyar Közlöny. 2011. évi, 165. sz., 41095-41099. p.
  23. ↑ «Életbe lép az új választójogi törvény». Magyar Nemzet. 29 Δεκεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2012.  (Ουγγρικά)
  24. ↑ «EU starts process to cut funding to Hungary over rule of law». AP NEWS (στα Αγγλικά). 5 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2022. Hungary, a large recipient of EU funds, has come under increasing criticism over the past few years for veering away from democratic norms with policies such as exerting excessive control over the judiciary, stifling media freedom and denying the rights of LGBT people. 
  25. ↑ «Turning Orbán's hateful rhetoric into reality». Amnesty International (στα Αγγλικά). 20 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  26. ↑ (στα αγγλικά) Wrong Direction on Rights: Assessing the Impact of Hungary’s New Constitution and Laws. Human Rights Watch. 2013-05-16. https://www.hrw.org/report/2013/05/16/wrong-direction-rights/assessing-impact-hungarys-new-constitution-and-laws. 
  27. ↑ «Hungary: Freedom in the World 2022 Country Report». Freedom House (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  28. ↑ «Családja», Orbán Viktor, HU, http://orbanviktor.hu/csalad/ 
  29. ↑ «Top ten footballers turned politicians», Goal, 2010-05-09, http://www.goal.com/en/news/2377/top-10/2010/05/09/1916016/top-10-footballers-turned-politicians .

Πηγές Επεξεργασία

  • Hollós, János – Kondor, Katalin: Szerda reggel – Rádiós beszélgetések Orbán Viktor miniszterelnökkel, 1998. szeptember – 2000. december; ISBN 963-933-732-3
  • Hollós, János – Kondor, Katalin: Szerda reggel – Rádiós beszélgetések Orbán Viktor miniszterelnökkel, 2001–2002; ISBN 963-933-761-7
  • A történelem főutcáján – Magyarország 1998–2002, Orbán Viktor miniszterelnök beszédei és beszédrészletei, Magyar Egyetemi Kiadó; ISBN 963-863-831-1
  • 20 év – Beszédek, írások, interjúk, 1986–2006, Heti Válasz Kiadó, ISBN 963-946-122-9
  • Egy az ország. Helikon Könyvkiadó, Budapest, 2007. (translated into Polish as Ojczyzna jest jedna in 2009)
  • Rengéshullámok. Helikon Könyvkiadó, Budapest, 2010.
  • Janke, Igor: Hajrá, magyarok! - Az Orbán Viktor-sztori egy lengyel újságíró szemével Rézbong Kiadó, 2013. (English: Igor Janke: Forward! - The Story of Hungarian Prime Minister, Viktor Orbán, German: Viktor Orbán: Ein Stürmer in der Politik)

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Bell, Imogen (2003). Central and South-Eastern Europe 2004. Routledge
  • Martens, Wilfried (2009). Europe: I Struggle, I Overcome. Springer

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βίκτορ_Όρμπαν&oldid=10446781"