Βαλντάορα
Συντεταγμένες: 46°49′N 12°4′E / 46.817°N 12.067°E
Η Βαλντάορα (ιταλικά: Valdaora, προφέρεται: [valˈdaːora]) ή Όλανγκ (γερμανικά: Olang[4], προφέρεται: [ˈoˑlaŋ]) είναι κωμόπολη και δήμος της Ιταλίας με 3.056 κατοίκους[5]. Βρίσκεται στην Μπολτσάνο στις Άλπεις στην κοιλάδα Βαλ Πουστερία.
| Βαλντάορα | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
  Βαλντάορα | ||
.svg) | ||
| Χώρα | Ιταλία | |
| Διοικητική υπαγωγή | Αυτόνομη Επαρχία του Μπολτσάνο | |
| • Μέλος του/της | Κλιματική Συμμαχία[1] | |
| Έκταση | 49,08 km²[2] | |
| Υψόμετρο | 1.048 μέτρα | |
| Πληθυσμός | 3.177 (1 Ιανουαρίου 2023)[3] | |
| Ταχ. κωδ. | 39030 | |
| Τηλ. κωδ. | 0474 | |
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
Η πόλη είναι χωρισμένη σε τρεις συνοικίες, την άνω, την κάτω και τη μέση (γερμανικά: Oberolang, Niederolang, Mitterolang). Κοντά στην κωμόπολη βρίσκεται και η τεχνητή λίμνη με το ίδιο όνομα. Βρίσκεται σε 1.048 μέτρα υψόμετρο και καταλαμβάνει επιφάνεια 48 τ.χλμ..
Ιστορία Επεξεργασία
Η πόλη ιδρύθηκε το Μεσαίωνα[6] και βρίσκεται στην ιστορική περιοχή της Λαδινίας. Κατά τον μεσαίωνα ακολούθησε την ιστορία όλου του Νοτίου Τιρόλο, και από το 1919 αποσπάστηκε από την Αυστρία κι από τότε ανήκει στην Ιταλία. Κατά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο στην περιοχή κτίστηκαν οχυρά ως τμήμα της αμυντικής γραμμής της φασιστικής Ιταλίας.
Το όνομα αναφέρεται πρώτη φορά σαν "Olaga" το 985-993[7] και προέρχεται από την κελτική "Aulaga", πατρώνυμου με την έννοια ενός "καλού αυλού"[8]. Μια άλλη πηγή λέει ότι το όνομα "Olanga" προέρχεται από το λατινικό "aulatica"[9].
Δημογραφία Επεξεργασία
Το 97,42% των κατοίκων της πόλης έχει ως μητρική γλώσσα τα Γερμανικά, ένα 2,16% τα Ιταλικά κι ένα 0,42% τα Λαδινικά[10].
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ www
.klimabuendnis .org /nc /kommunen /das-netzwerk .html. - ↑ 2,0 2,1 «Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011». Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2019.
- ↑ demo
.istat .it?l=it. - ↑ AA. VV., Dizionario di toponomastica. Storia e significato dei nomi geografici italiani , Milano, GARZANTI, 1996, p. 680.
- ↑ «Dato Istat». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2012.
- ↑ Cfr. Guntram Plangg, Raumbildung und Sprachgrenzen in Tirol, in Grenzen und Grenzregionen / Frontières et régions frontalières, a cura di Wolfgang Haubrich, Saarbrücken, 1994, pp. 179-189. ISBN 3-925036-83-0
- ↑ Oswald Redlich: Acta Tirolensia I, Innsbruck 1886, n. 17.
- ↑ Egon Kühebacher: Die Ortsnamen Südtirols und ihre Geschichte, vol. 1, Bolzano, Athesia 1995, p. 293s. ISBN 88-7014-634-0
- ↑ AA.VV., Nomi d'Italia. Novara, Istituto Geografico De Agostini, 2004.
- ↑ Astat informazioni Nr. 17 - 08/2002
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Theobald Innerhofer, Olang: Eine Gemeinde im Wandel der Zeiten, Brunico, 1984.
- Hannes Obermair, Bedrohtes Kulturgut vor Ort: Archivbericht aus Geiselsberg, Gemeinde Olang, in Tutela dei beni culturali in Alto Adige 1996, Bolzano: Athesia, 1997, pp. 173–184.
- Helmut Stampfer, Simon von Taisten und Friedrich Pacher: Überlegungen zu Neufunden in Olang, in «Der Schlern», 81, 2007, pp. 40–47.
- Francesco Pozzato, Olang: Impression Eisenbahn, Bolzano: Athesia 2007. ISBN 978-88-6011-070-1.
- Reinhard Bachmann, Festschrift zum 50jährigen Jubiläum der AVS-Sektion Olang (1958-2008), Valdaora, 2008.
- Claudia Plaikner, Christian Egger, 100 Jahre Musikkapelle "Peter Sigmair" Olang (1908-2008), Valdaora, 2008.