Βικιπαίδεια

Βασίλιε Μίσιτς

Ο Βασίλιε Μίσιτς, σερβικά κυριλλικά: Василије Мицић‎‎, (Κράλιεβο, 13 Ιανουαρίου 1994) είναι Σέρβος επαγγελματίας διεθνής καλαθοσφαιριστής. Με ύψος 1,97 μ αγωνίζεται στη θέση του πόιντ γκαρντ, για τους Σάρλοτ Χόρνετς του ΝΒΑ. Είναι επίσης βασικό στέλεχος της εθνικής ομάδας μπάσκετ της Σερβίας. Επιλέχθηκε από τους Φιλαδέλφεια 76ερς στην 52η συνολική θέση στο ντραφτ του ΝΒΑ το 2014. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εν ενεργεία καλαθοσφαιριστές στην Ευρώπη, με πληθώρα διακρίσεων μεταξύ των οποίων είναι το MVP κανονικής διάρκειας (2021) και τα δύο βραβεία MVP σε Φάιναλ Φορ (2021, 2022) της Ευρωλίγκα. Μπασκετικό του του πρότυπο αποτελεί ο Δημήτρης Διαμαντίδης.[1][2]

Βασίλιε Μίσιτς
Ο Μίτσιτς το 2018
No. 22 – Σάρλοτ Χόρνετς
ΘέσηΠόιντ γκαρντ
ΠρωτάθλημαΝΒΑ
Προσωπικά στοιχεία
ΕθνικότηταΣέρβος
Γέννηση13 Ιανουαρίου 1994 (1994-01-13) (30 ετών)
Κράλιεβο, Σερβία
Ύψος1,96 μ.
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ2014 / Γύρος: 2ος / Επιλογή: 52η Φιλαδέλφεια 76ερς
Αθλ. καριέρα2010 - σήμερα
Καριέρα σε συλλόγους
2010 - 2014 0 Μέγκα Βιζούρα
2014 - 2016 0 Μπάγερν Μονάχου
2015 - 2016 0 →Ερυθρός Αστέρας
2016 - 2017 0 Τόφας ΣΚ
2017 - 2018 0 Ζάλγκιρις Κάουνας
2018 - 2023 0 Αναντολού Εφές
2023 - 2024 0 Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ
2024 - 0 Σάρλοτ Χόρνετς
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:0
2013 - 0 Εθνική Σερβίας
Διακρίσεις και βραβεύσεις
  • MVP Ευρωλίγκα (2021)
  • 2x MVP του Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκα (2021, 2022)
  • Καλύτερη ομάδα στην Ευρωλίγκα (2021)
  • 2x Πρώτος σκόρερ τελικού της Ευρωλίγκα (2021, 2022)
  • 10x MVP της αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα
Τίτλοι
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα FIBA
Δεύτερη θέση 2017 Τουρκία Σερβία

Πρώτα χρόνια Επεξεργασία

Από το 2002 έως το 2006, ο Μίσιτς έπαιξε για στα παιδικά τμήματα της OKK Beograd. Το 2006–07, έπαιξε για τους νέους του Ερυθρού Αστέρα και στη συνέχεια από το 2007 έως το 2010, έπαιξε για τους νέους της Ζέλεζνικ.[3]

Σταδιοδρομία Επεξεργασία

Μέγκα Βιζούρα (2010–2014) Επεξεργασία

Το 2010, ο Μίσιτς υπέγραψε με τη Mega Vizura. Στην ηλικία των 16 ετών, έκανε το ντεμπούτο του στο Πρωτάθλημα Σερβίας, και έπαιξε 35 παιχνίδια το 2010–11. Στην πρώτη του σεζόν είχε κατά μέσο όρο 8.5 πόντους, 3.1 ριμπάουντ και 2,8 ασίστ ανά παιχνίδι. Στις 22 Νοεμβρίου 2011, έχοντας αγωνιστεί σε μόλις 8 παιχνίδια της σεζόν 2011–12, ο Μίσιτς υπέστη τραυματισμό στο γόνατο που τον κράτησε εκτός δράσης για όλη τη σεζόν.[4] Σε αυτά τα 8 παιχνίδια, είχε κατά μέσο όρο 15.9 πόντους, 5 ασίστ και 3.5 ριμπάουντ ανά παιχνίδι.

Στη σεζόν 2012–13, ο Μίσιτς ήταν ο ηγέτης μαζί με τον Μπόμπαν Μαριάνοβιτς της ομάδας που ανέβηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου στην Αδριατική Λίγκα. [5] Σε πάνω από 41 παιχνίδια στο Πρωτάθλημα Σερβίας είχε κατά μέσο όρο 11.8 πόντους και 5 ασίστ ανά παιχνίδι.

Στις 6 Ιουνίου 2013, ο υπέγραψε διετή ανανέωση του συμβολαίου με τη Μέγκα Βιζούρα.[6] Στις 8 Απριλίου 2014, έσπασε το χέρι του, κάτι που τον κράτησε εκτός δράσης για ένα μήνα.[7] Στην πρώτη του σεζόν στην Αδριατική Λίγκα, είχε κατά μέσο όρο 12.1 πόντους, 3.2 ριμπάουντ και 5.8 ασίστ σε πάνω από 25 παιχνίδια.

Μπάγερν Μονάχου / Ερυθρός Αστέρας / Τόφας (2014–2017) Επεξεργασία

Στις 4 Αυγούστου 2014, ο Μίσιτς υπέγραψε συμβόλαιο δύο ετών με μια επιλογή για μία ακόμη σεζόν με τη γερμανική ομάδα Μπάγερν Μονάχου.[8] [9] Στις 28 Νοεμβρίου 2014, σε ένα παιχνίδι της Ευρωλίγκα εναντίον του Παναθηναϊκού, έσπασε εν μέρει τον ασφαλιστικό σύνδεσμο στο δεξί του αγκώνα και έμεινε εκτός δράσης για έξι εβδομάδες.[10] Αγωνίστηκε σε 32 παιχνίδια του Πρωταθλήματος Γερμανίας έχοντας κατά μέσο όρο 7 πόντους και 3.3 ασίστ ανά παιχνίδι. Έκανε επίσης ντεμπούτο στην Ευρωλίγκα 2014–15, αλλά εμφανίστηκε σε μόνο 6 παιχνίδια και είχε κατά μέσο όρο 7.5 πόντους ανά παιχνίδι.

Στις 27 Δεκεμβρίου 2015, ο Μίσιτς δόθηκε δανεικός στον Ερυθρός Αστέρας Βελιγραδίου. για το υπόλοιπο της σεζόν 2015–16.[11] Εμφανίστηκε σε 17 παιχνίδια της Ευρωλίγκα 2015–16 για την ομάδα, με μέσο όρο 5.5 πόντους και 3.6 ασίστ ανά παιχνίδι. Με τη λήξη του δανεισμού, ο Μίσιτς έμεινε ελεύθερος από την Μπάγερν, στις 25 Ιουλίου 2016.[12]

Στις 26 Ιουλίου 2016, ο Μίσιτς υπέγραψε με ομάδα της Τόφας του Πρωταθλήματος Τουρκίας. [13]

Ζάλγκιρις Κάουνας (2017–2018) Επεξεργασία

 
Ο Μίτσις με την Ζάλγκιρις το 2018

Στις 15 Ιουνίου 2017, ο Μίσιτς υπέγραψε διετές συμβόλαιο με τον λιθουανικό σύλλογο Ζάλγκιρις Κάουνας.[14] Στο Κάουνας είχε μια ιστορική σεζόν κατά την οποία η ομάδα κέρδισε ένα ακόμη Πρωτάθλημα Λιθουανίας και προκρίθηκε στο Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκα, αποκλείοντας στα play off τον Ολυμπιακό με 3-1. Στο Φάιναλ Φορ η Ζάλγκιρις, έχασε από την Φενέρμπαχτσε στον ημιτελικό, αλλά κέρδισε στην τρίτη θέση στον αγώνα του μικρού τελικού εναντίον της ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Σε 36 αγώνες στη σεζόν 2017–18, ο Μίσιτς είχε κατά μέσο όρο 7.7 πόντους, 4.2 ασίστ και 2.2 ριμπάουντ ανά παιχνίδι. Μετά τη σεζόν, ο ίδιος μαζί με τον συμπαίκτη του Κέβιν Πάνγκος που ήταν οι βασικοί πόιντ γκαρντ της Ζάλγκιρις, έφυγαν από την ομάδα.[15]

Αναντολού Εφές (2018–2023) Επεξεργασία

Στις 20 Ιουνίου 2018, ο Μίσιτς υπέγραψε διετές συμβόλαιο με την τουρκική ομάδα Αναντολού Εφές.[16] Τη σεζόν 2018–19, οδήγησε την ομάδα του στο Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκα, όμως ηττήθηκε στον τελικό από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Σε 37 παιχνίδια τη σεζόν 2018–19, είχε μέσο όρο 12.1 πόντους, 5.5 ασίστ και 2.2 ριμπάουντ ανά αγώνα.

Στις 25 Μαΐου 2019, ο Μίσιτς υπέγραψε διετής επέκταση συμβολαίου με την Αναντολού Εφές.[17] Στις 10 Αυγούστου 2020, ο ατζέντης του επιβεβαίωσε ότι επέστρεφε στην ομάδα για τη σεζόν 2020-21, αντί να προσπαθήσει για το ΝΒΑ.[18]

Με το πέρας της σεζόν 2020-21, ο Μίσιτς έγινε μόλις ο τέταρτος παίκτης όλων των εποχών στην Ευρωλίγκα που σκόραρε τουλάχιστον 100 δίποντα, 70 τρίποντα και 100 ελεύθερες βολές σε μία μόνο σεζόν. Έγινε επίσης ο πρώτος παίκτης που πέτυχε περισσότερα από 132 δίποντα. Για τις μεγάλες του εμφανίσεις όλη τη σεζόν, μπήκε στην στην Πρώτη Ομάδα της Ευρωλίγκα και έλαβε το βραβείο MVP της διοργάνωσης.[19] [20] [21] Επίσης, ο Μίσιτς και ο Σέρβος συμπατριώτης του Νίκολα Γιόκιτς έγιναν το πρώτο ζευγάρι παικτών από την ίδια χώρα που βραβεύτηκαν τόσο στο NBA όσο και στην Ευρωλίγκα με το βραβείο του MVP την ίδια σεζόν.[22] [23]Στις 30 Μαΐου 2021, οδήγησε την ομάδα του στην πρώτη κατάκτηση τροπαίου της Ευρωλίγκα και αναδείχθηκε MVP του Final Four.[24] [25]

Στις 15 Δεκεμβρίου 2021, κόντρα στην Μπασκόνια είχε 24 πόντους (5/8 δίποντα, 3/5 τρίποντα, 5/5 βολές), 4 ριμπάουντ 4 ασίστ και 2 κλεψίματα και 31 βαθμούς στην αξιολόγηση και αναδείχτηκε MVP της 15ης αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα.[26] Στις 20 Φεβρουαρίου 2022, κατέκτησε το Κύπελλο Τουρκίας, νικώντας στον τελικό την Φενέρμπαχτσε 86-72, με τον ίδιο να έχει 23 πόντους και 6 ασίστ.[27] Στις 25 Φεβρουαρίου, κόντρα στην Μακάμπι Τελ Αβίβ είχε 20 πόντους (3/4 δίποντα, 4/5 τρίποντα, 2/2 βολές) και 10 ασίστ, κερδίζοντας έτσι το βραβείο του MVP της 27ης αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα.[28] Στις 22 Μαρτίου, κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης μέτρησε 29 πόντους (6/11 δίποντα, 3/6 τρίποντα, 8/8 βολές), 6 ασίστ, 3 ριμπάουντ και 2 λάθη και αναδείχτηκε MVP της αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα.[29] Στις 9 Μαΐου, ανακοινώθηκε ότι αποτελεί τον πρώτο σκόρερ της Ευρωλίγκα για τη σεζόν 2021-22 με μέσο όρο 18,2 πόντους, κερδίζοντας έτσι το Βραβείο Κορυφαίου Σκόρερ της Ευρωλίγκα «Αλφόνσο Φορντ».[30] Στις 13 Μαΐου, ανακοινώθηκε ότι αποτελεί μέλος της δεύτερης καλύτερης πεντάδας της σεζόν στην Ευρωλίγκα, για δεύτερη φορά στην καριέρα του.[31] Στις 19 Μαΐου με δικό του τρίποντο έστειλε την Έφες στον τελικό της Ευρωλίγκα, κόντρα στον Ολυμπιακό.[32] Συνολικά είχε σε 33 λεπτά συμμετοχής 15 πόντους (4/11 τρίποντα και 5/15 σουτ), 9 ασίστ, 6 ριμπάουντ και 2 λάθη.[33] Στις 21 Μαΐου, η Εφές νίκησε στον τελικό την Ρεάλ Μαδρίτης 58-57 με τον Μίσιτς να έχει 23 πόντους και 2 ασίστ και να κερδίζει το βραβείο του MVP του Final Four για δεύτερη φορά στην καριέρα του, παράλληλα με το βραβείο του πρώτο σκόρερ του τελικού.[34] Με αυτή την ατομική διάκριση έγραψε ιστορία καθώς έγινε μόλις ο τέταρτος παίκτης που κατακτά 2 συνεχόμενα βραβεία MVP σε Final 4.[35] Στις 28 Σεπτεμβρίου 2022, κατέκτησε το Σούπερ Καπ Τουρκίας, αφού η Εφές κέρδισε την Φενέρ 71-62, με τον ίδιο να ξεχωρίζει έχοντας 16 πόντους, 9 ασίστ, 3 ριμπάουντ και 3 κλεψίματα.[36] Τη σεζόν 2022-23, η Έφες δεν κατάφερε να προκριθεί στα play off της Ευρωλίγκα, με τον ίδιο να έχει κατά μέσο όρο 16 πόντους (53.8% δίποντο, 35.7% τρίποντο), 5.4 ασίστ, 3.2 ριμπάουντ και 17.4 PIR σε 31 αγώνες. Στις 17 Ιουνίου 2023, κατέκτησε το Πρωτάθλημα Τουρκίας, κερδίζοντας την Καρσίγιακα 3-0 στη σειρά των τελικών. Στο παιχνίδι τίτλου είχε 29 πόντους (2/4 δίποντα, 7/12 τρίποντα) και 7 ασίστ και συνολικά αναδείχτηκε MVP των τελικών.[37]

Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ (2023–2024) Επεξεργασία

Την 1η Ιουλίου 2023, υπέγραψε τριετές συμβόλαιο συνεργασίας με τους Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ, πηγαίνοντας για πρώτη φορά στην καριέρα του στο ΝΒΑ.[38] Στις 8 Φεβρουαρίου 2024, αποχώρησε από τους Θάντερ, έχοντας αγωνιστεί σε 30 ματς με 3.3 πόντους, 2.5 ασίστ, 40.7% ευστοχία σε 12 λεπτά κατά μέσο όρο.

Σάρλοτ Χόρνετς (2024–σήμερα) Επεξεργασία

Στις 8 Φεβρουαρίου 2024, έγινε ανταλλαγή στους Χόρνετς ως μέρος του trade των Θάντερ με επίκεντρο τον Γκόρντον Χέιγουορντ.[39] Στις 10 Φεβρουαρίου πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με τους Χόρνετς κόντρα στους Γκρίζλις, πραγματοποιώντας πολύ καλή εμφάνιση με 18 πόντους (6/10 δίποντα, 2/3 τρίποντα), 1 ριμπάουντ, 9 ασίστ κα 3 λάθη σε 26 λεπτά συμμετοχής.[40]

Δικαιώματα ντράφτ ΝΒΑ Επεξεργασία

Τον Ιούνιο του 2014, μαζί με τους συμπαίκτες του Nemanja Dangubić και Νίκολα Γιόκιτς, παρακολούθησε το Eurocamp, στο Τρεβίζο με προοπτική την συμμετοχή στο ντραφτ του ΝΒΑ. Εντυπωσίασε τους σκάουτερ, βάζοντας 14 πόντους με 10 ασίστ σε 25 λεπτά αγώνα.[41] Τον Μάρτιο του 2014, ο Μίσιτς επιβεβαίωσε ότι θα έμπαινε στο ντραφτ του ΝΒΑ του 2014.[42] [43] Στις 26 Ιουνίου 2014, επιλέχθηκε από τους Φιλαδέλφεια 76ερς στην 52η συνολική επιλογή στο ντραφτ του NBA 2014.[44] Στις 8 Δεκεμβρίου 2020, τα δικαιώματα του, αποκτήθηκαν από τους Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ.[45]

Εθνική ομάδα Επεξεργασία

Το 2011, ο Μίσιτς κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο με τη Σερβική ομάδα U18 στο Πρωτάθλημα FIBA Europe Under-18 2011. Το 2013, κέρδισε και πάλι το ασημένιο μετάλλιο με τη Σερβική ομάδα U19 στο Παγκόσμιο Κύπελλο FIBA Under-19 2013, όπου και αναδείχτηκε μέλος της καλύτερης ομάδας του τουρνουά.[46] [47] Την ίδια χρονιά, έκανε το ντεμπούτο του και στην εθνική ομάδα της Σερβίας στο Ευρωμπάσκετ 2013 στη Σλοβενία,[48] όπου είχε κατά μέσο όρο 4.4 πόντους, 1.5 ριμπάουντ και 1.3 ασίστ ανά παιχνίδι.[49]

Ο Μίσιτς εκπροσώπησε επίσης τη Σερβία στο Ευρωμπάσκετ 2017, όπου κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο, αφού έχασε στον τελικό από τη Σλοβενία.[50]

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2019, η εθνική ομάδα της Σερβίας χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα φαβορί για να κερδίσει το τρόπαιο,[51] αλλά τελικά έχασε στα προημιτελικά από την Αργεντινή.[52] Έχοντας παραπάνω νίκες από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Τσεχική Δημοκρατία, τερμάτισε στην πέμπτη θέση.[53] [54] Ο Μίσιτς είχε κατά μέσο όρο 5.6 πόντους, 1.8 ριμπάουντ και 3.3 ασίστ σε 8 παιχνίδια. Αγωνίστηκε στο Ευρωμπάσκετ 2022, φτάνοντας μέχρι τους 16, όπου η Σερβία αποκλείστηκε αναπάντεχα από την Ιταλία, ενώ ήταν ένα από τα φαβορί της διοργάνωσης.[55]

Προσωπική ζωή Επεξεργασία

Η αδερφή του Βασίλιε, Νίνα, είναι επαγγελματίας snowboarder.[56]

Τίτλοι-Διακρίσεις Επεξεργασία

Συλλογικοί Επεξεργασία

Αναντολού Εφές Επεξεργασία

Ζάλγκιρις Κάουνας Επεξεργασία

Ερυθρός Αστέρας Επεξεργασία

Ατομικοί Επεξεργασία

  • MVP της Ευρωλίγκα: (2021)
  • 2x MVP του Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκα: (2021, 2022)
  • 2x Πρώτος σκόρερ τελικού της Ευρωλίγκα: (2021, 2022)
  • Καλύτερη Πεντάδα στην Ευρωλίγκα: (2021)
  • 2× Δεύτερη Καλύτερη Πεντάδα στην Ευρωλίγκα: (2019, 2022)
  • Πρώτος σκόρερ στην Ευρωλίγκα: (2022)
  • MVP του μήνα στην Ευρωλίγκα: (Νοέμβριος 2018)
  • 10x MVP της αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα
  • MVP των τελικών του Πρωταθλήματος Τουρκίας: (2023)
  • MVP Κυπέλλου Σερβίας: (2014)

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ «Μίτσιτς: «Ίνδαλμά μου είναι ο Διαμαντίδης» (vid) | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2022. 
  2. ↑ «Μίσιτς: Ο άνθρωπος που είχε ίνδαλμα τον Διαμαντίδη... (vids)». SDNA. 19 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2022. 
  3. ↑ «BeoBasket :: VASILIJE MICIĆ». BeoBasket.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2013. 
  4. ↑ «VASILIJE MICIC INJURED KNEE LIGAMENT». BeoBasket.net. 24 November 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 April 2015. https://web.archive.org/web/20150402132117/http://www.beobasket.net/page/club/en.html?view=story&id=25633&sectionId=14. Ανακτήθηκε στις 8 July 2013. 
  5. ↑ «Kako je Miško stvorio mali mega klub». mozzartsport.com (στα Σερβικά). 9 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2014. 
  6. ↑ «Vasilije Micic extends his contract with Mega Vizura». Sportando.com. 6 June 2013. http://www.sportando.com/en/cups/adriatic-league/101725/vasilije-micic-extends-his-contract-with-mega-vizura.html. Ανακτήθηκε στις 8 July 2013. 
  7. ↑ «Micić out for a month or more». abaliga.com. 8 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2014. 
  8. ↑ «BAYERN VERPFLICHTEN SERBISCHEN NATIONALSPIELER VASILIJE MICIC». fcb-basketball.de (στα Γερμανικά). 4 Αυγούστου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2014. 
  9. ↑ «FC Bayern Munich lands young guard Micic». Euroleague.net. 4 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2014. 
  10. ↑ «SECHS WOCHEN PAUSE FÜR VASILIJE MICIC» (στα γερμανικά). fcb-basketball.de. 30 November 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-06-20. https://web.archive.org/web/20180620124915/http://www.fcb-basketball.de/de/news/news/2014-15/sechs-wochen-pause-fuer-vasilije-micic.php. Ανακτήθηκε στις 30 November 2014. 
  11. ↑ «Saopštenje KK Crvena zvezda Telekom». KKCrvenazvezda.rs (στα Σερβικά). 27 Δεκεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2015. 
  12. ↑ «Bayern Munich released Vasilije Micic». Sportando.com. 25 July 2016. http://www.sportando.com/en/europe/germany/207481/bayern-munich-released-vasilije-micic.html. Ανακτήθηκε στις 25 July 2016. 
  13. ↑ «VASILIJE MICIC TOFAŞ'TA» (στα tr). tofasspor.com. 26 July 2016. http://tofasspor.com/haber-607-vasilije_micic_tofasta. Ανακτήθηκε στις 26 July 2016. 
  14. ↑ «Vasilije Micic signs with Zalgiris Kaunas». Sportando.com. 15 June 2017. http://www.sportando.com/en/europe/lithuania/237147/vasilije-micic-signs-with-zalgiris-kaunas.html#refresh_ce. Ανακτήθηκε στις 15 June 2017. 
  15. ↑ «Roster Rundown: Zalgiris Kaunas». euroleague.net. 28 September 2019. https://www.euroleague.net/news/i/95f4ns4mlqf4houg/roster-rundown-zalgiris-kaunas. Ανακτήθηκε στις 26 May 2019. 
  16. ↑ «Vasilije Micic Anadolu Efes'te...». www.anadoluefessk.org (στα Τουρκικά). 20 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2018. 
  17. ↑ «Efes and Micic, two more years». euroleague.net. 25 May 2019. https://www.euroleague.net/news/i/9orbv6b6tvhk7cwl/efes-and-micic-two-more-years. Ανακτήθηκε στις 26 May 2019. 
  18. ↑ «Anadolu Efes retains Vasilije Micic». Sportando. 10 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  19. ↑ «Efes's Vasilije Micic is voted the EuroLeague's 2020-21 season MVP!». Welcome to EUROLEAGUE BASKETBALL (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2021. 
  20. ↑ «Efes's Micic reaches All-EuroLeague First Team!». Welcome to EUROLEAGUE BASKETBALL (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2021. 
  21. ↑ Chapman, Ryan. «Vasilije Micic, Who the Thunder Own the Draft Rights for, Named EuroLeague MVP». Sports Illustrated Oklahoma City Thunder News, Analysis and More (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2021. 
  22. ↑ «Serbia becomes the first country with the NBA and EuroLeague MVP in the same year». eurohoops.net. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021. 
  23. ↑ «Nikola Jokic wins 2020-21 Kia NBA Most Valuable Player Award». www.nba.com (στα Αγγλικά). 
  24. ↑ «Facts of the Champions: Anadolu Efes Istanbul». Welcome to EUROLEAGUE BASKETBALL (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2021. 
  25. ↑ «Micic is chosen Final Four MVP». Welcome to EUROLEAGUE BASKETBALL (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2021. 
  26. ↑ «Ευρωλίγκα: Τζέιμς & Μίτσιτς μοιράστηκαν το MVP της αγωνιστικής (videos)». Eurohoops. 16 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2022. 
  27. ↑ «Εφές: Κανένα πρόβλημα με την Φενέρ, δικό της το Κύπελλο Τουρκίας». Eurohoops. 20 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2022. 
  28. ↑ «Βασίλιε Μίτσιτς: Δεύτερο βραβείο MVP φέτος κι οκτώ συνολικά! (Video)». Eurohoops. 26 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2022. 
  29. ↑ «EuroLeague: Σαντ-Ρος και Μίτσιτς οι MVP της 31ης αγωνιστικής | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2022. 
  30. ↑ «Μίτσιτς: Αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της EuroLeague (vid) | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2022. 
  31. ↑ «EuroLeague: Σλούκας και Παπαγιάννης στη δεύτερη καλύτερη πεντάδα | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2022. 
  32. ↑ «Final Four 2022, Ολυμπιακός - Αναντολού Εφές: Το ασύλληπτο τρίποντο του Μίτσιτς στα 0.2 που έστειλε τους Τούρκους στον τελικό». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2022. 
  33. ↑ «Μίτσιτς για τρεις και… τέζα ο Ολυμπιακός! (video)». Eurohoops. 19 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2022. 
  34. ↑ «Βασίλιε Μίσιτς: ΒΑΣΙΛΙΑΣ του ευρωπαϊκού μπάσκετ με σπουδαίο επίτευγμα!». Eurohoops. 21 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2022. 
  35. ↑ «Μίτσιτς: Ο τέταρτος back 2 back MVP σε 35 σεζόν (vid) | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  36. ↑ «Εφές: Κατέκτησε τον πρώτο τίτλο της σεζόν κόντρα στη Φενέρ των Ιτούδη & Καλάθη!». Eurohoops. 28 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2022. 
  37. ↑ «H Εφές του Αταμάν πρωταθλήτρια Τουρκίας! "Σκούπισε" την Καρσίγιακα με σούπερ Μίτσιτς (videos)». Eurohoops. 17 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2023. 
  38. ↑ «Μίτσιτς: Υπέγραψε τριετές συμβόλαιο με τους Θάντερ (videos)». Eurohoops. 1 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2023. 
  39. ↑ «Μίτσιτς: Στους Χόρνετς ως μέρος της ανταλλαγής του Χέιγουορντ». Eurohoops. 8 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2024. 
  40. ↑ «Βασιλιάς Μίτσιτς στην Σάρλοτ, ονειρεμένο ντεμπούτο του Σέρβου με τους Χόρνετς στην νίκη επί των Γκρίζλις». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2024. 
  41. ↑ Pollakof, Brett (9 Ιουνίου 2014). «2014 adidas Eurocamp: Vasilije Micic, Jaylen Brown shine in Day Two action». nbcsports.com. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2014. 
  42. ↑ «Vasilije Micic will enter his name in the 2014 NBA Draft». sportando.net. 24 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2014. 
  43. ↑ «NBA Announces Early Entry Candidates for 2014 NBA Draft». draftexpress.com. NBA.com. 30 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2014. 
  44. ↑ «Sixers Select McDaniels, Grant, Micic in the Second Round of the 2014 NBA Draft». NBA.com. 27 June 2014. http://www.nba.com/sixers/news/140626-second-round. Ανακτήθηκε στις 27 June 2014. 
  45. ↑ «Thunder Acquires Al Horford, the Draft Rights to Théo Maledon and Vasilije Micić, and 2025 First-Round Draft Pick». NBA.com. 8 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2020. 
  46. ↑ «U19: Micić najbolji plejmejker Prvenstva» (στα sr). MVP.rs. 7 July 2013. http://www.mvp.rs/vesti/reprezentacije/item/4566-u19-micic-najbolji-plejmejker-prvenstva. Ανακτήθηκε στις 8 July 2013. 
  47. ↑ «Gordon takes MVP honours for champions USA». FIBA.com. 7 Ιουλίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2013. 
  48. ↑ «Duda objavio spisak – bez Teodosića!». rts.rs (στα Σερβικά). 1 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2013. 
  49. ↑ «VASILJE MICIC (SERBIA)». eurobasket2013.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2013. 
  50. ↑ «Slovenia overcome injuries to claim historic title in Dragic's swansong» (στα αγγλικά). FIBA.basketball. 17 September 2017. http://www.fiba.basketball/eurobasket/2017/news/slovenia-overcome-injuries-to-claim-historic-title. Ανακτήθηκε στις 17 September 2017. 
  51. ↑ Curkovic, Igor (28 August 2019). «FIBA Basketball World Cup Power Rankings, Volume 3». fiba.basketball. http://www.fiba.basketball/basketballworldcup/2019/news/fiba-basketball-world-cup-power-rankings-volume-3. Ανακτήθηκε στις 14 September 2019. 
  52. ↑ «Argentina upsets Olympic silver medalist Serbia in FIBA World Cup quarterfinals». nbcsports.com. 10 September 2019. https://olympics.nbcsports.com/2019/09/10/argentina-serbia-fiba-world-cup/. Ανακτήθηκε στις 14 September 2019. 
  53. ↑ «Serbia defeats USA in FIBA World Cup consolation round play». nba.com. 12 September 2019. https://www.nba.com/article/2019/09/12/fiba-world-cup-usa-serbia-game-recap. Ανακτήθηκε στις 14 September 2019. 
  54. ↑ T., P. (14 September 2019). «Bogdanović ponovo briljirao – Srbiji peto mesto u Kini» (στα sr). https://www.b92.net/sport/kina2019/vesti.php?nav_id=1591176. Ανακτήθηκε στις 14 September 2019. 
  55. ↑ «Mamma Mia τι Ιταλία! Ταπείνωσε τους Σέρβους και είναι στους "8"! (videos)». Eurohoops. 11 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2022. 
  56. ↑ «Alpine skiing helped Micić a lot in basketball career». ABALiga.com. 11 December 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-07-09. https://archive.today/20140709114415/http://www.abaliga.com/a6815/Interviews/Alpine_skiing_helped_Micic_a_lot_in_basketball_career.html. Ανακτήθηκε στις 27 June 2014. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βασίλιε_Μίσιτς&oldid=10424090"