Το βραχιόλι είναι ένα είδος κοσμήματος που φοριέται γύρω από τον καρπό[1]. Τα βραχιόλια μπορούν να χρησιμεύσουν σε διαφορετικές χρήσεις, όπως να φορεθούν ως στολίδι. Όταν φοριούνται ως στολίδια, τα βραχιόλια μπορεί να έχουν μια υποστηρικτική λειτουργία για να κρατήσουν άλλα αντικείμενα διακόσμησης, όπως γούρια. Ιατρικές πληροφορίες και πληροφορίες ταυτότητας επισημαίνονται σε ορισμένα βραχιόλια, όπως στα βραχιόλια αλλεργίας, στις ετικέτες αναγνώρισης ασθενούς στο νοσοκομείο και στις ετικέτες σε βραχιόλια για τα νεογέννητα μωρά. Τα βραχιόλια μπορούν να φορεθούν για να δηλώσουν ένα συγκεκριμένο φαινόμενο, όπως την επίγνωση του καρκίνου του μαστού ή για θρησκευτικούς/πολιτιστικούς σκοπούς. Τα βραχιόλια μπορούν να κατασκευαστούν από μέταλλο, δέρμα, ύφασμα, πλαστικό, χάντρες ή άλλα υλικά, ενώ τα βραχιόλια κοσμήματος περιέχουν μερικές φορές κοσμήματα, πετρώματα, ξύλο, κοχύλια, κρύσταλλα, μέταλλο ή πλαστικούς κρίκους, μαργαριτάρια και πολλά άλλα υλικά[2].

Ένα χρυσό διακοσμητικό βραχιόλι γουριών που δείχνει να έχει πάνω του ένα μενταγιόν με μορφή καρδιάς, έναν ιππόκαμπο, έναν κρύσταλλο, ένα τηλέφωνο, μια αρκούδα, ένα διαστημόπλοιο και ένα πιάνο.

Πολιτιστική και θρησκευτική σημασία

Επεξεργασία

Η ιστορία των αιγυπτιακών βραχιολιών είναι τόσο παλιά που φτάνει έως το 5000 π.Χ. Αρχίζοντας με υλικά όπως κόκκαλα, πέτρες και ξύλα για να εξυπηρετήσουν θρησκευτικά και πνευματικά ενδιαφέροντα. Από τη National Geographic Society, το Βραχιόλι Σκαραβαίος είναι ένα από τα πιο αναγνωρισμένα σύμβολα της αρχαίας Αιγύπτου. Ο σκαραβαίος αντιπροσώπευε την επαναγέννηση και την αναγέννηση. Σμιλεμένοι σκαραβαίοι φοριούνταν ως κοσμήματα και τυλίγονταν στους λινούς επίδεσμους των μούμιων. Μύθος μιλούσε για τον θεό των σκαραβαίων, τον Κεπερά, που έσπρωχνε τον ήλιο στον ουρανό.

Το 2008, Ρώσοι αρχαιολόγοι από το Ινστιτούτο Αρχαιολογίας και Εθνολογίας του Νοβοσιμπίρσκ, που εργάζονταν στον χώρο του σπηλαίου Ντενίσοβα στα Αλτάια Όρη της Σιβηρίας, ανακάλυψαν ένα μικρό κομμάτι οστού από τον πέμπτο δάχτυλο ενός νεανικού ανθρωπίνου, που ονομάστηκε ως η «γυναίκα Χ» (αναφέροντας στη μητρική καταγωγή του μιτοχονδριακού DNA, [3]) ή ο ανθρωπίνος Ντενίσοβα. Τα τεχνουργήματα, συμπεριλαμβανομένου ενός βραχιολιού, που ανασκάφηκαν στο σπήλαιο στο ίδιο επίπεδο, είχαν άνθρακα που χρονολογούταν με άνθρακα γύρω στο 40.000 π.Χ.

Στη Βουλγαρία υπάρχει μια παράδοση που ονομάζεται Μαρτενίτσα, η οποία μερικές φορές περιλαμβάνει τη σύνδεση ενός κόκκινου και λευκού σπάγγου γύρω από τον καρπό για να ευχαριστήσει την Μπάμπα Μάρτα (Γιαγιά Μάρτη) για να έρθει νωρίτερα η άνοιξη.

Στην Ελλάδα μια παρόμοια παράδοση, η ύφανση ενός βραχιολιού από κόκκινο και άσπρο σπάγγο την πρώτη μέρα του Μαρτίου και το φόρεμά του μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, ονομάζεται "Μάρτης" και θεωρείται ότι βοηθά στην προστασία του δέρματος από αυτόν που το φοράει από τον ισχυρό ελληνικό ήλιο.

Σε ορισμένα μέρη της Ινδίας, ο αριθμός και ο τύπος των βραχιολιών που φοριούνται από μια γυναίκα υποδηλώνει την οικογενειακή της κατάσταση.[εκκρεμεί παραπομπή]

Στον Σιχισμό ένα βραχιόλι είναι ένα από τα υποχρεωτικά αντικείμενα γνωστά ως Πέντε Αρετές.

Στη Λατινική Αμερική, τα Βραχιόλια Azabache φοριούνται για να προστατεύουν από το Mal de ojo, ή αλλιώς κακό μάτι. Το κακό μάτι πιστεύεται ότι οφείλεται σε υπερβολικό θαυμασμό ή ζηλόφθονα κοιτάγματα από άλλους. Έχοντας τα νεογέννητα μωρά να φορούν ένα ασαμπάτσε (χρυσό βραχιόλι ή κολιέ με μαύρο ή κόκκινο φυλαχτό κοραλλιών με τη μορφή γροθιάς), πιστεύεται ότι τα προστατεύει από το κακό μάτι.[εκκρεμεί παραπομπή]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «Γυναικεία βραχιόλια | Βραχιολια». Mar & Mar Jewelry. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2024. 
  2. «ασημενια βραχιολια - Ασημένια βραχιόλια». Mar & Mar Jewelry. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2024. 
  3. Phillips, Tom (2008-05-10). «The country of the future finally arrives». The Guardian (London). https://www.theguardian.com/world/2008/may/10/brazil.oil. Ανακτήθηκε στις 2008-06-06.