Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας (Ελλάδα)
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας (Γ.Ε.ΕΘ.Α.) της Ελλάδας είναι το προϊστάμενο επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων του κράτους. Δημιουργήθηκε το 1950, όταν τα επί μέρους Υπουργεία Στρατιωτικών, Ναυτικών και Αεροπορίας ενώθηκαν και δημιουργήθηκε το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας | |
---|---|
![]() Έμβλημα του ΓΕΕΘΑ ![]() Σημαία του ΓΕΕΘΑ | |
Ενεργό | 1950 — σήμερα |
Χώρα | ![]() |
Πίστη | Ένοπλες Δυνάμεις |
Τύπος | στρατιωτικό προσωπικό |
Υπαγωγή | Υπουργείο Εθνικής Άμυνας |
Αρχηγείο | Ψυχικό, Αθήνα |
Ρητό | Αἰὲν Ἀριστεύειν (Πάντα να αριστεύεις) |
Ιστοσελίδα | geetha.mil.gr |
Διοίκηση | |
Α/ΓΕΕΘΑ | Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος |
Υ/ΓΕΕΘΑ | Αντιναύαρχος Φραγκίσκος Λελούδας |
ΕΠΧΗΣ/ΓΕΕΘΑ | Αντιπτέραρχος Γεώργιος Κυριάκου |
Σε περίοδο ειρήνης ο ρόλος του είναι οργανωτικός σε θέματα εθνικής άμυνας και συμβουλευτικός σε θέματα αμυντικής πολιτικής και εξωτερικών προς την εκάστοτε κυβέρνηση. Κατά τα τελευταία έτη, με την εφαρμογή του δόγματος της διακλαδικότητας μεταξύ των κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, το ΓΕΕΘΑ έχει αναλάβει και καθήκοντα επιχειρησιακού ελέγχου.
ΈμβλημαΕπεξεργασία
Το έμβλημα του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας αποτελείται από μία περικεφαλαία της αρχαιότητας, μία άγκυρα πλοίου και ένα ζευγάρι φτερά, συμβολίζοντας τους τρεις κλάδους των ενόπλων δυνάμεων.[1] Το ρητό ΑΙΕΝ ΑΡΙΣΤΕΥΕΙΝ (να είσαι πάντα πρώτος) εμπεριέχεται στο θυρεό.
Α/ΓΕΕΘΑΕπεξεργασία
Ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας (Α/ΓΕΕΘΑ) είναι ο κύριος σύμβουλος της πολιτικής ηγεσίας, μέσω του ΚΥΣΕΑ, σε θέματα άμυνας του κράτους. Φέρει, κατά κανόνα, τον καταληκτικό βαθμό του Στρατηγού, Ναυάρχου ή Πτεράρχου, καθώς είναι ο μοναδικός Έλληνας αξιωματικός που τον φέρει, ως επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων.
ΑρχηγοίΕπεξεργασία
Ακολουθούν οι Α/ΓΕΕΘΑ από το 1950 έως σήμερα:[2]
Περίοδος | Βαθμός | Ονοματεπώνυμο (γέννηση-θάνατος) |
---|---|---|
2020-σήμερα | Στρατηγός | Κωνσταντίνος Φλώρος (1961-) |
2019-2020 | Πτέραρχος | Χρήστος Χριστοδούλου (1958-) |
2015-2019 | Ναύαρχος | Ευάγγελος Αποστολάκης (1957-) |
2011-2015 | Στρατηγός | Μιχαήλ Κωσταράκος (1956-) |
2009-2011 | Πτέραρχος | Ιωάννης Γιάγκος (1951-) |
2007-2009 | Στρατηγός | Δημήτριος Γράψας (1948-) |
2005-2007 | Ναύαρχος | Παναγιώτης Χηνοφώτης (1949-) |
2002-2005 | Στρατηγός | Γεώργιος Αντωνακόπουλος (1943-) |
1999-2002 | Στρατηγός | Μανούσος Παραγιουδάκης (1938-) |
1996-1999 | Πτέραρχος | Αθανάσιος Τζογάνης (1939-) |
1993-1996 | Ναύαρχος | Χρήστος Λυμπέρης (1935-) |
1993 | Στρατηγός | Δημήτριος Σκαρβέλης (1933-) |
1990-1993 | Στρατηγός | Ιωάννης Βερυβάκης (1930-2019) |
1989-1990 | Στρατηγός | Σταμάτης Βελλίδης (1928-2021) |
1984-1989 | Πτέραρχος | Νικόλαος Κουρής (1930-2018) |
1982-1984 | Ναύαρχος | Θεόδωρος Ντεγιάννης (1926-2006) |
1980-1982 | Στρατηγός | Αγαμέμνων Γκράτσιος (1922-1993) |
1976-1980 (Α.Ε.Δ)- (Γ.Ε.ΕΘ.Α) | Στρατηγός | Ιωάννης Ντάβος (1918-2008) |
1974-1976 (Α.Ε.Δ.)[3] | Στρατηγός | Διονύσιος Αρμπούζης (1913-1987) |
1973 - 1974 (Α.Ε.Δ.) | Στρατηγός | Γρηγόριος Μπονάνος (1918-????) |
1973 - Νοεμ. 1973 (Α.Ε.Δ.) | Αντιστράτηγος | Δημήτριος Ζαγοριανάκος (1918-1977) |
21 Απριλίου 1967-1973 (Γ.Ε.ΕΘ.Α) - (Α.Ε.Δ.) | Στρατηγός | Οδυσσέας Αγγελής (1912-1987) |
1967 - 21 Απριλίου 1967 | Αντιναύαρχος | Σπυρίδων Αυγέρης (1909-1971) |
1965-1967 | Αντιστράτηγος | Κωνσταντίνος Τσολάκας |
1962-1965 | Αντιστράτηγος | Ιωάννης Πιπιλής (1903 - 1992) |
1959-1962 | Αντιστράτηγος | Αθανάσιος Φροντιστής (1900-1979) |
1954-1959 | Αντιστράτηγος | Κωνσταντίνος Δόβας (1898-1973) |
1952-1954 | Αντιστράτηγος | Στυλιανός Κιτριλάκης (1896-1964) |
1951-1952 | Αντιστράτηγος | Θεόδωρος Γρηγορόπουλος |
1950-1951 | Στρατάρχης | Αλέξανδρος Παπάγος (1883-1955) |
Διακριτικές σημαίεςΕπεξεργασία
Δείτε επίσηςΕπεξεργασία
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ Ιστορικό Αρχειοθετήθηκε 2016-11-27 στο Wayback Machine. geetha.mil.gr
- ↑ Διατελέσαντες Αρχηγοί Αρχειοθετήθηκε 2016-11-21 στο Wayback Machine. geetha.mil.gr
- ↑ Το 1968 (την περίοδο της Χούντας στην Ελλάδα), το ΓΕΕΘΑ, μετονομάστηκε σε «Αρχηγείο των Ενόπλων Δυνάμεων», τίτλο που διατήρησε μέχρι και το 1977. Δείτε σχετικά εδώ.