Γάββρος

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Γάβρος (αποσαφήνιση).

Ο γάββρος (αγγλ. gabbro) είναι βασικό πυριγενές πέτρωμα. Προέρχεται από την κρυστάλλωση βασαλτικού τύπου μάγματος σε υπόγειο περιβάλλον. Ως πλουτώνιο πέτρωμα είναι ολοκρυσταλλικό, δηλαδή εμφανίζει ευδιάκριτους κρυστάλλους των ορυκτολογικών συστατικών του. Εξωτερικά είναι συμπαγής με λευκούς και μαύρους γυαλιστερούς κόκκους, συνήθως ολιβίνη και πλαγιόκλαστα. Το αντίστοιχο ηφαιστειακό πέτρωμα του γάββρου ονομάζεται βασάλτης.

Γάββρος

Ορυκτολογικά είναι από τα πετρώματα που δεν περιέχουν ελεύθερο χαλαζία. Αντίθετα, περιέχουν ολιβίνη (ολιβινικός γάββρος), πλαγιόκλαστα, πυροξένους και κεροστίλβη (κεροστιλβικοί γάββροι). Ορισμένες παραλλαγές περιέχουν και βιοτίτη. Ο γάββρος που περιέχει βασικά πλαγιόκλαστα και πυροξένους ονομάζεται νορίτης. Η πυκνότητά του κυμαίνεται από 3,1 έως 3,8 gr/cm³ και η σκληρότητά του από 6 έως 7.

Ο γάββρος είναι αρκετά ποικιλόμορφο πέτρωμα και συγγενεύει με τον διορίτη, το νορίτη και το δολερίτη. Μοιάζει εξωτερικά με τον γρανίτη, από τον οποίο, ωστόσο, διακρίνεται εύκολα λόγω του χρώματός του: Ο γάββρος είναι πρασινομέλας, τεφροπράσινος ή βαθέως ελαιοπράσινος. Χρησιμοποιείται σε διακοσμητικές κατασκευές (κτηρίων, αιθουσών κτλ), εφόσον δεν έχει εξαλλοιωθεί. Ο εξαλλοιωμένος γάββρος συνήθως περιέχει χλωρίτη.

Απαντά σε πολλά σημεία του πλανήτη, όπως στη Νορβηγία, τα Όρη Χαρτς της Κεντρικής Ευρώπης και την Κορσική, τη Γαλλία, το Πιεμόντε της Ιταλίας, τα Πυρηναία όρη, τον Μέλανα Δρυμό και Τυρόλο.

Στην Ελλάδα βρίσκεται κυρίως στη Θεσσαλία (περιοχή Καλαμπάκας), στη Χαλκιδική και στην Ξάνθη.

Πηγές

• «Γάββρος». τμήμα μεταλλειολόγων Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (html) στις 17 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2010. 
• Π. Δρανδάκη, Μεγάλη Ελληνική εγκυκλοπαίδεια, τ. Η΄, λήμμα «γάββρος»