Γεωργικό Καρδίτσας
Συντεταγμένες: 39°19′56″N 21°51′45″E / 39.33222°N 21.86250°E
Το Γεωργικό είναι οικισμός της Θεσσαλίας στην Περιφερειακή Ενότητα Καρδίτσας.[2][3]
| Γεωργικό | |
|---|---|
Χάρτης  | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας |
| Περιφέρεια | Θεσσαλίας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Καρδίτσας |
| Δημοτική Ενότητα | Μητρόπολης |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Θεσσαλία |
| Νομός | Καρδίτσας |
| Υψόμετρο | 245 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 293 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Τσαούση Τσιακούσι |
| Ταχ. κώδικας | 43150 |
| Τηλ. κωδικός | 2441 |
Γεωγραφικά - ιστορικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαTο Γεωργικό βρίσκεται στον κάμπο της Καρδίτσας, σε απόσταση περίπου 7 χλμ. ΝΔ. από το κέντρο της πόλης και έχει υψόμετρο 135 μέτρα.[4] Στα βορειαδυτικά του είναι η Μητρόπολη με τον ποταμό Γαβρά αναμεσά τους, νοτιοανατολικά η Κρύα Βρύση και νότια το Ξινονέρι. Οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίως με την γεωργία, το εμπόριο φρούτων και λαχανικών αλλά και οικοδομικές εργασίες.[3] Ενοριακός ναός είναι ο Άγιος Νικόλαος (Μύρων).[5]
Σε λόφο, νοτιδυτικά του χωρίου, έχει εντοπιστεί "μέγας θολωτός μυκηναϊκός τάφος", γι' αυτό και η περιοχή έχει χαρακτηριστεί αρχαιολογικός.[6] Τα ευρήματα που βρέθηκαν εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Καρδίτσας.[7]
Διοικητικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΑναφέρεται από την εποχή της Τουρκοκρατίας με την ονομασία Τσαούση και έτσι καταγράφηκε μετά την ένωση της Θεσσαλίας το 1883 στο ΦΕΚ 126Α - 02/04/1883 να προσαρτάται στο δήμο Καρδίτσης. Το 1912 με το ΦΕΚ 261Α - 31/08/1912 το όνομά του διορθώθηκε σε Τσιακούσι και το 1927 με το ΦΕΚ 306Α - 22/12/1927 μετονομάστηκε σε Γεωργικόν.[8] Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτη και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι αποτελεί την κοινότητα Γεωργικού [9] που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Μητρόπολης του δήμου Καρδίτσας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 412 κατοίκους[10] ενώ το 1981 και το 1991 είχε 532 και 544 αντίστοιχα.[11].
Δημογραφική εξέλιξη
ΕπεξεργασίαΗ δημογραφική εξέλιξη του οικισμού είναι η εξής:
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1991 | 538 |
| 2001 | 525 |
| 2011 | 412 |
| 2021 | 293 |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ GEOnet Names Server. 11 Ιουνίου 2018. -831075.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 8. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 245.
- ↑ 3,0 3,1 «Τοπική Κοινότητα Γεωργικού». Δήμος Καρδίτσας. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2022.
- ↑ «Προορισμός ΓΕΩΡΓΙΚΟ (Χωριό) ΚΑΡΔΙΤΣΑ - Greek Travel Pages». www.gtp.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2022.
- ↑ «Ἐνοριακοί Ἱεροὶ Ναοὶ - Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος».
- ↑ «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2022.
- ↑ «Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού | Αρχαιολογικό Μουσείο Καρδίτσας». odysseus.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2022.
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2022.
- ↑ «Νόμος 4555/2018 - ΦΕΚ 133/Α/19-7-2018 ( Άρθρα 1 - 151) (Πρόγραμμα ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ) (Κωδικοποιημένος)». e-nomothesia.gr | Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2022.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού Αρχειοθετήθηκε 2021-10-04 στο Wayback Machine.», σελ. 10611 (σελ. 137 του pdf)
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 17. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 140.