Ο Γεώργιος ή Ιωάννης Τσερνότας ή Τσερνώτας εικάζεται ότι γεννήθηκε στα τέλη του 15ου αιώνα (περίπου 1475-1480) στην ευρύτερη περιοχή των σημερινών χωριών Σκοτάνης, Φιλίων και Λευκασίου (Τσερνωτά) της επαρχίας Καλαβρύτων. Ήταν Χριστιανός, άγνωστης όμως εθνικής καταγωγής ή συνείδησης. Υπάρχουν εικασίες για την καταγωγή/συνείδησή του, ότι δηλ. ίσως να ήταν Έλληνας ή να είχε Αρβανίτικη ή Σλάβικη καταγωγή/συνείδηση.

Τσερνοτάμπεης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός

Βιογραφία Επεξεργασία

Επί ηγεμονίας του σουλτάνου Σελίμ Α΄ του σκληρού (1512 - 1520), ανακάλυψε συμπτωματικά, οργώνοντας ένα βακουφικό κτήμα της μονής Αγίου Αθανασίου Φίλιων, ένα θησαυρό του Κλείτορα ο οποίος είχε ενδεχομένως θαφτεί εν όψει των επιδρομών του Αλάριχου. Λόγω του όγκου του θησαυρού αναγκάστηκε να τον παραδώσει στον Σουλτάνο. Αναφέρεται σε χειρόγραφα του Αγίου Όρους ότι χρησιμοποιώντας αυτόν τον θησαυρό οργάνωσε ο Σελίμ την εκστρατεία του για την κατάκτηση της Αιγύτπου το 1517. Ο Τσερνωτάς πήρε μέρος σε αυτή την εκστρατεία ως Χριστιανός σπαχής (hristiyan sipahiler) μαζί με άλλους 2.500 ακόμα Χριστιανούς σπαχήδες των οποίων ήταν ο σημαιοφόρος.

Έξω από την Μονή της Αγίας Αικατερίνης του Σινά ο Τσερνωτάς απέτρεψε τον οθωμανικό στρατό από το να λεηλατήσει την μονή, δίνοντας την ευκαιρία στους μοναχούς να επιδείξουν στον Σουλτάνο χειρόγραφο με την αποτύπωση της παλάμης του Μωάμεθ, βάσει του οποίου η μονή προστατευόταν εσαεί από τον Αλλάχ και τον προφήτη. Για την παρέμβασή του ο Τσερνωτάς, σύμφωνα με χειρόγραφα της Μονής, έλαβε από τους μοναχούς τον τίτλο «Μέγας σημαιοφόρος της Ελλάδας». Στην μάχη της Ραϊντινίγια ο Τσερνωτάς έχοντας την σημαία του έφιππου Αγίου Γεωργίου και μαζί με 40 ιππείς είχε σημαντική δράση και συνέβαλλε στην σύλληψη του Τουμάν Μπέη των Μαμελούκων Αιγυπτίων, όπως αναφέρει χειρόγραφο της Μονής Ξηροποτάμου του Αγίου Όρους.

Για αυτή του την υπηρεσία ο Τσερνωτάς χρίστηκε μπέης και απέκτησε τιμάρια γης στην Πελοπόννησο και συγκεκριμένα στα Καλάβρυτα, την Αιγιάλεια, την Μεσσηνία, την Ηλεία και την Κορινθία. Ίδρυσε το χωριό Τσερνωτά ή Τσορωτά (σημ. Λευκάσιο) στην Αχαΐα και τα χωριά Τσορωτά και Φίλια στην Μεσσηνία και ανοικοδόμησε την Μονή Ταξιαρχών Αιγιαλείας, όπως αναφέρεται στο κτητορικό της μονής. Σύμφωνα με τον ιστορικό Τάκη Δόξα, από τον πύργο που έκτισε σε ένα από τους 7 λόφους της περιοχής στην Ηλεία πήρε το όνομά της η μετέπειτα πόλη του Πύργου. Στο χωριό Σκούρα Ηλείας υπάρχει πηγάδι που σύμφωνα με την παράδοση φέρει το όνομά του. Φέρεται να έχει χτίσει πολλά κοινοφελή έργα, μεταξύ των οποίων αρκετά σωζόμενα μέχρι σήμερα γεφύρια[1]. Ίδρυσε τέλος την Μονή Αγίου Γεωργίου Φενεού, όπου και απεβίωσε την Πέμπτη 15 Μαρτίου 1535[2].

Απόγονοι Επεξεργασία

Στο Χρονικό του Γαλαξειδίου αναφέρεται κάποιος Ιωάννης Τσερνοτάμπεης (γιος ή εγγονός του Τσερνοτάμπεη), ο οποίος, με αφορμή την ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571, πήρε μέρος σε επαναστατική κίνηση κατά των Οθωμανών, στη βόρεια Πελοπόννησο και τη Ρούμελη, με αποτέλεσμα όμως να συλληφθεί και να εξελεπιστεί (γδαρθεί ζωντανός)[3]. Έκτοτε η οικογένεια έπεσε σε δυσμένεια και όσοι επέζησαν πέρασαν στα Επτάνησα. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση το δημοτικό τραγούδι της Λάμπρως ( «..σαράντα δυο τουρκόπουλα, την Λάμπρω κυνηγάνε. Κι η Λάμπρω από τον φόβο της, στον αη-Γιώργη πάει. Άγιε μου Γιώργη γλύτωμε απ' των Τουρκών τα χέρια ...» ), αναφέρεται σε κάποια κόρη του Τσερνοτάμπεη, η οποία στην προσπάθειά της να γλυτώσει από την σφαγή των Οθωμανών, έτρεξε να κρυφτεί στην μονή Αγίου Γεωργίου Φενεού, όπου ήταν θαμμένος ο προγονός της Τσερνωτάς.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Στον Λάδωνα ποταμό, λίγο μετά τη σμίξη του με τον ποταμό Τράγο, υπάρχει το επονομαζόμενο γεφύρι του Τσερχοτάμπεη ή Τσερνοτάμπεη στην περιοχή του συνοικισμού Χάνια Φιλίων. Πηγή: Ιστολόγιο «Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου». Ανακτήθηκε: 22/09/2016.
  2. Χειρόγραφο 282/189/1282 της Μονής Διονυσίου Αγίου Όρους.
  3. Ιστορία του Ελληνικού έθνους, Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία