Γιόχαν Στράους ο νεότερος

Ο Γιόχαν Μπάπτιστ Στράους ο Νεότερος (γερμανικά: Johann Baptist Strauss‎‎, 25 Οκτωβρίου 1825 - 3 Ιουνίου 1899), αναφερόμενος και ως Γιόχαν Στράους υιός, ήταν συνθέτης, γιος του Γιόχαν Στράους του Πρεσβύτερου και της Μαρία Άννα Στράιμ. Καταγόταν από τη Βιέννη από οικογένεια μουσικών που ασχολήθηκαν με τη μουσική χορού (βαλς) και την οπερέτα. Ο Γιόχαν Στράους ο Πρεσβύτερος ήταν βιολονίστας και διηύθυνε μια ορχήστρα, που απέκτησε μεγάλη φήμη παίζοντας τα βαλς του. Όταν πέθανε, το 1849, τη διεύθυνση της ορχήστρας ανέλαβε ο γιος του, ο Γιόχαν ο νεότερος, που έγινε ο πιο φημισμένος Στράους.

Γιόχαν Στράους ο νεότερος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Johann Strauss (Γερμανικά)
Γέννηση	25  Οκτωβρίου 1825 Sankt Ulrich
Θάνατος	3  Ιουνίου 1899 Βιέννη
Αιτία θανάτου	pleuropneumonia
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Κεντρικό Νεκροταφείο της Βιέννης
Χώρα πολιτογράφησης	Αυστριακή Αυτοκρατορία Κισλεϊθανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Γερμανικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Γερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	διευθυντής ορχήστρας συνθέτης
Αξιοσημείωτο έργο	The Gypsy Baron Η νυχτερίδα Ο ωραίος γαλάζιος Δούναβης
Περίοδος ακμής	1844
Οικογένεια
Σύζυγος	Χενριέτε Τρεφφζ-Τσαλουπέτσκυ (1862–1878) Angelika Strauss (1878–1882) Adele Strauss (από 1882)
Γονείς	Γιόχαν Στράους (πατέρας) και Maria Anna Streim
Αδέλφια	Γιόζεφ Στράους Έντουαρντ Στράους
Συγγενείς	Alice Meyszner (θετό τέκνο)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Σταυρός του Ιππότη του Τάγματος του Φραγκίσκου Ιωσήφ (12  Ιανουαρίου 1871) Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (28  Μαρτίου 1877) 4th class, Order of the Medjidie Knight of the Order of the Lion and the Sun Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι επίτιμο μέλος (8  Οκτωβρίου 1894) επίτιμο μέλος Knight Officer of the Order of the Saxe-Ernestine Knight First class of the Order of the Zähringer Lion Ταξιάρχης του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής Ιππότης του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής Ιππότης του Τάγματος του Καρόλου Γ΄ της Ισπανίας Order of Civil Merit μέλος του Τάγματος του Στέμματος της Ιταλίας Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Μαυρίκιου και Λαζάρου Τάγμα του Ερυθρού Αετού 4ης Τάξης 4th Class Order of the Crown Grave of honor
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα

Έκανε περιοδείες σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και μεγαλουπόλεις της Ευρώπης και της Αμερικής, όπου γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Εγκατέλειψε την ορχήστρα στα χέρια των νεότερων αδελφών του, Γιόζεφ και Έντουαρντ, οι οποίοι συνέχισαν τη μουσική παράδοση της οικογένειας κι ο ίδιος στράφηκε στην οπερέτα. Έδωσε το θεαμα μιας μεγαλόπρεπης, αλλά και έτοιμης να γκρεμιστεί, αυτοκρατορίας, γεμάτης κατάφωτα σαλόνια, που τα διακατέχει όμως μια αίσθηση μελαγχολίας και θλίψης. Τα βαλς του νεότερου Στράους διακρίνονται για τη γοητευτική μελωδία τους και τον παιχνιδιάρικο ρυθμό τους, από τα οποία και του αποδόθηκε ο τίτλος «Βασιλιάς του Βαλς». Πράγματι αυτός, περισσότερο από τον πατέρα του, έκανε το βαλς δημοφιλές και κομψό. Του έδωσε τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του μουσικού πολιτισμού της Αυστρίας, δηλαδή τη λικνιστική διάθεση, τη μελωδικότητα, την ξεχωριστή ευαισθησία στην ενορχήστρωση και στο ρυθμό. Ο Λιστ, ο Βάγκνερ, ο Μπραμς και άλλοι μουσικοί μελέτησαν με ενδιαφέρον και θαυμασμό τα γοητευτικά βαλς του.

Από τα 500 περίπου έργα του ξεχωρίζουν: «''Ο ωραίος γαλάζιος Δούναβης''», «Αυτοκρατορικό βαλς», «Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης», «Πόλκα Τριτς-Τρατς», «Φωνές της άνοιξης», «Βιεννέζικο αίμα». Έγραψε επίσης οπερέτες, όπως Ο βαρόνος αθίγγανος, Η νυχτερίδα και Μια νύκτα στη Βενετία.